IBPP1/443-391/09/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Publicznej Szkoły Podstawowej przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. organu 24 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla sprzedawanych obiadów przygotowywanych przez stołówkę szkolną dla uczniów szkoły, dzieci przedszkolnych oraz pracowników szkoły - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla sprzedawanych obiadów przygotowywanych przez stołówkę szkolną dla uczniów szkoły, dzieci przedszkolnych oraz pracowników szkoły.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W Publicznej Szkole Podstawowej prowadzona jest zgodnie ze statutem szkoły stołówka szkolna. Stołówkę tę prowadzi personel szkoły. Ze stołówki korzystają dzieci szkolne, dzieci z oddziałów przedszkolnych mieszczących się w budynku szkoły oraz pracownicy szkoły. Usługi te zostały zaklasyfikowane przez Urząd Statystyczny do grupy "Usługi w zakresie edukacji" o numerze PKWiU 80. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest samorządową jednostką budżetową.

Zgodnie z art. 67a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572) Wnioskodawca prowadzi stołówkę, z której korzystają uczniowie i pracownicy szkoły. Stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, a prowadzenie jej jest ściśle związane z działalnością szkoły. Zgodnie z opinią Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego, usługa ta zaliczana jest w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do działu 80 (PKWiU 80), jako usługi w zakresie edukacji. W związku z tym opłaty nie zawierają 7% podatku VAT. Oddziały przedszkolne stanowią integralną część Publicznej Szkoły Podstawowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 lipca 2009 r.):

Czy sprzedaż obiadów wydawanych w stołówce szkolnej prowadzonej przez personel szkolny dla uczniów szkoły i pracowników danej placówki, powinna być opodatkowana podatkiem VAT, czy powinna być zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 lipca 2009 r.) sprzedaż obiadów nie jest opodatkowana podatkiem VAT. Zgodnie z klasyfikacją Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego, prowadzenie stołówki przez personel placówki oświatowej dla uczniów i pracowników szkoły (pod warunkiem, że stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym a prowadzenie jest ściśle związane z działalnością wymienionej placówki oświatowej) należy klasyfikować w dziale PKWiU ex 80 "Usługi w zakresie edukacji". Zatem usługi stołówki szkolnej sklasyfikowane w PKWiU ex 80 podlegają zwolnieniu od podatku VAT, na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, załącznik nr 4, poz. nr 7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 8 ust. 3 ustawy o VAT stanowi że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy.

W związku powyższym, konstrukcja większości przepisów w zakresie podatku od towarów i usług wprowadzając preferencyjną stawkę podatku, albo zwolnienie od podatku, przesądza, że - co do zasady - zastosowanie ich uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym, w ustawie albo w akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). W myśl przepisu § 3 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może się zwrócić do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego. Zatem, tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych i weryfikacji prawidłowości zaklasyfikowania przez podatnika danego wyrobu lub usługi do właściwego grupowania.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT. W załączniku tym, stanowiącym wykaz towarów i usług zwolnionych od podatku, w pozycji 7 wymieniono usługi z grupowania PKWiU ex 80 "Usługi w zakresie edukacji".

Użycie przez ustawodawcę "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie odpowiednim symbolem PKWiU wykonywanych usług przez podatnika.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi zgodnie ze statutem szkoły stołówkę szkolną. Stołówkę tę prowadzi personel szkoły. Ze stołówki korzystają dzieci szkolne, dzieci z oddziałów przedszkolnych mieszczących się w budynku szkoły oraz pracownicy szkoły. Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z otrzymaną opinią z Ośrodka Interpretacji Standardów Kwalifikacyjnych, świadczone przez niego usługi mieszczą się w grupowaniu o numerze PKWiU 80 "Usługi w zakresie edukacji".

Stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, a prowadzenie jej jest ściśle związane z działalnością szkoły. Oddziały przedszkolne stanowią integralną część Publicznej Szkoły Podstawowej. Dodatkowo Wnioskodawca powołał treść art. 67a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), zgodnie z którym, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że usługi w zakresie sprzedaży obiadów przygotowywanych w stołówce szkolnej, z której korzystają dzieci szkolne, dzieci z oddziałów przedszkolnych mieszczących się w budynku szkoły oraz pracownicy szkoły, o ile są - jak wskazał Wnioskodawca - sklasyfikowane w dziale PKWiU 80 jako "Usługi w zakresie edukacji", korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

Wnioskodawca we wniosku wskazał ponadto, że nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obroty całkowite ze sprzedaży posiłków za I kwartał 2009 r. u Wnioskodawcy wynoszą 27.050,89 zł W związku z powyższym należy nadmienić, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego. W zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług świadczonych między jednostkami budżetowymi zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.