IBPP1/443-39/11/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności odprowadzania podatku VAT z działalności gospodarczej polegającej na myciu pojazdów i wulkanizacji w sytuacji gdy Wnioskodawca wykonuje również czynności biegłego sądowego i jest z tytułu tych czynności podatnikiem podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2011 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 30 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności odprowadzania podatku VAT z działalności gospodarczej polegającej na myciu pojazdów i wulkanizacji w sytuacji gdy Wnioskodawca wykonuje również czynności biegłego sądowego i jest z tytułu tych czynności podatnikiem podatku VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-39/11/AL z dnia 28 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest biegłym sądowym, biegłym w Izbie Skarbowej, biegłym Komendy Policji. Ponieważ Wnioskodawca wykonuje czynności zaliczane jako usługi prawnicze jest zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT. Wszystkie czynności Wnioskodawca wykonuje w ramach "Umowy o dzieło" i w zeznaniu rocznym w rubryce czynności wykonywane osobiście, niebędące działalnością gospodarczą.

Żona Wnioskodawcy prowadziła działalność gospodarczą w zakresie mycia pojazdów - wulkanizacja, gdzie przychód roczny nie przekraczał 40.000 zł, nie była zatem podatnikiem podatku VAT. Ponieważ żona Wnioskodawcy zmarła Wnioskodawca "przepisał" jej firmę na siebie.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług z tytułu wykonywanych czynności biegłego (wymóg obligatoryjny). Swoje opinie Wnioskodawca dokumentuje fakturą VAT.

Na pytanie tut. organu, zawarte w wezwaniu cyt.: "Od kiedy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie mycia samochodów i wulkanizacji..." Wnioskodawca wskazał, iż działalność gospodarczą prowadzi od dnia 28 października 2009 r.

Natomiast odnośnie wskazania przez Wnioskodawcę symbolu PKWiU dla czynności (usług) świadczonych przez niego w zakresie mycia pojazdów i wulkanizacji, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Wnioskodawca podał PKWiU 50.20.31/00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będąc biegłym płacąc VAT za czynności nie będące działalnością gospodarczą Wnioskodawca musi objąć płacenie VAT-em firmę, którą przejął od zmarłej żony.

Czy będąc podatnikiem VAT z tytułu usług prawniczych nie będących działalnością gospodarczą, w przypadku podjęcia działalności gospodarczej, która nie osiąga limitu koniecznego do płacenia VAT, w zakresie nie obejmującym usług rzeczoznawczych, Wnioskodawca jest zobowiązany do płacenia VAT z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność obejmująca myjnię samochodową i wulkanizację nie obejmuje płacenia VAT, natomiast czynności biegłego nie będące działalnością gospodarczą, a czynnościami wykonywanymi osobiście, nie obejmują działalności gospodarczej. Czynności biegłego wykonywane w ramach umowy o dzieło stanowią część dochodu rocznego od 10-25% w stosunku do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług składają się czynności mające swą genezę w prawie cywilnym, jak i w innych gałęziach prawa materialnego. Wyłączenia i zwolnienia są wyjątkiem od ogólnej zasady opodatkowania. Ich ograniczone zastosowanie wynika z oczywistych przesłanek, które przyświecały ustawodawcy i zostały określone w powołanej ustawie oraz w przepisach wykonawczych.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług z tytułu wykonywanych czynności biegłego, a swoje opinie dokumentuje fakturą VAT.

Ponadto od dnia 28 października 2009 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie mycia pojazdów i wulkanizacji (PKWiU 50.20.31-00.00), którą to działalność przejął po zmarłej żonie.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż zgodnie ze stosowaną do dnia 31 grudnia 2010 r. do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług klasyfikacją wyrobów i usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), pod symbolem PKWiU 50.20.31-00.00 sklasyfikowane zostały usługi mycia, czyszczenia samochodów i podobne usługi, które na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy winien odprowadzać podatek od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie mycia samochodów i wulkanizacji w sytuacji gdy wcześniej działalność tą prowadziła żona, która nie była podatnikiem podatku VAT (przychód roczny nie przekroczył 40.000 zł), a jednocześnie Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z wykonywanymi usługami prawniczymi jako biegły sądowy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zgodnie z cyt. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zarówno czynności podejmowane przez Wnioskodawcę jako biegły sądowy (tj. wydawanie opinii dla różnych podmiotów) jak i działalność polegająca na prowadzeniu myjni samochodowej i wulkanizacji stanowią prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej zdefiniowanej tym przepisem.

Bez znaczenia pozostaje tu odmienny sposób ich traktowania na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza oraz jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

W związku z powyższym w tej sytuacji nie występują dwie odrębne działalności prowadzone przez tę samą osobę fizyczną, niezależnie od faktu, czy Wnioskodawca wykonał usługę sporządzenia opinii jako biegły sądowy czy też wykonał usługi w zakresie mycia samochodów i wulkanizacji, bowiem zarówno jedne jak i drugie czynności wypełniają określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, zaś Wnioskodawca z tytułu ich wykonania jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest już zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Należy zatem podkreślić, iż wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 216, poz. 1666) kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Skoro, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, jest on już zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to niezależnie od faktu, czy jego obroty z tytułu czynności wykonywanych w zakresie działalności gospodarczej polegającej na myciu pojazdów i wulkanizacji, przekraczają kwotę limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, czy też nie, jest on obowiązany do opodatkowania tych czynności podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla ww. usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 103 ust. 1 ww. ustawy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W świetle przedstawionych wyżej wywodów Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzania podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia całej działalności gospodarczej zarówno w zakresie czynności wykonywanych jako biegły sądowy jak i czynności wykonywanych w ramach prowadzonej myjni samochodowej i wulkanizacji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.