IBPP1/443-389/13/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w przypadku sprzedaży wydzielonych działek osobom fizycznym (1 działka lub 2 działki jednocześnie) Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług VAT oraz czy w przypadku zbycia jednemu nabywcy (osobie fizycznej) jednorazowo wszystkich działek Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w przypadku sprzedaży wydzielonych działek osobom fizycznym (1 działka lub 2 działki jednocześnie) Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług VAT oraz czy w przypadku zbycia jednemu nabywcy (osobie fizycznej) jednorazowo wszystkich działek Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 2 września 1988 r. wraz z małżonkiem na podstawie Aktu Notarialnego na zasadach wspólności ustawowej (do nadal) Wnioskodawca został współwłaścicielem gospodarstwa rolnego położonego we wsi Z. o powierzchni 4.7360 ha, oznaczonego jako działki nr: 888, 135, 366/2, 366/1 stanowiące grunty rolne zabudowane, grunty orne, pastwiska trwałe i sady.

Przedmiotowe grunty wraz z zabudową zostały małżonkom przepisane w drodze darowizny przez rodziców G. na podstawie powstałej ustawy o emeryturach rolnych w wyniku czego mogli skorzystać z przejścia na emeryturę.

Wnioskodawca wraz z małżonkiem mieszka na stałe w X oddalonych od przedmiotowego gospodarstwa rolnego o 80 km Ze względu na ciężką chorobę rodziców (gościec i Alzheimer) oraz koniecznością opieki nad nimi gospodarstwo rolne od roku 1990 wraz z przedmiotowymi działkami jest nieużytkiem rolnym. Od śmierci teściów w 1994 r. budynki gospodarcze są niezamieszkałe, a pole nieużywane. Grunty nie są również wydzierżawione i małżonkowie nie czerpią z nich żadnych korzyści materialnych.

Wnioskodawca i jego współmałżonek nie są podatnikami podatku VAT.

Przedmiotem zapytania jest działka nr 888 o powierzchni 0,7137 położona we wsi Z. Działka ta stanowi część darowanego gospodarstwa rolnego i do dnia dzisiejszego stanowi nieużytek rolny porośnięty drzewami (samosiejki).

W grudniu 2004 r. z księgi wieczystej (...) (gruntu oznaczonego jako działka 888) na wniosek Wójta Gminy została odłączona część o obszarze 0,0123 ha (oznaczona jako działka 888/1) i wpisana do księgi wieczystej (...) w drodze nabycia przez Gminę pod utworzenie drogi gminnej.

Pozostałą część działki nr 888 oznaczono jako nr 888/2.

Decyzją Wójta Gminy z dnia 8 września 2011 r. na wniosek małżonków zatwierdzono podział działki nr 888/2 o powierzchni 0,7069 ha na 10 działek (888/3 do 888/11 oraz 888/12 jako wspólna droga dojazdowa do działek) o średniej powierzchni ok. 0,0652 do 0,0931 ha. W decyzji umieszczono zapis, że Gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz że zgodnie z art. 94 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) można zatwierdzić podział nieruchomości, tak jak wnioskowano. W myśl tego przepisu: "jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu, a gmina nie ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu - podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest zgodny z przepisami odrębnymi".

Przedmiotowe działki nie są uzbrojone, nie prowadzona jest na nich żadna działalność gospodarcza, stanowią one wspólny majątek osobisty małżonków.

Wnioskodawca i jego współmałżonek są emerytami (Wnioskodawca inwalida II grupy, a małżonek III grupy), nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, w przyszłości chcieliby sprzedać działki i przeznaczyć uzyskane środki na rehabilitację, bieżące remonty, utrzymanie oraz pomoc dzieciom. Ze względu na niskie zainteresowanie kupnem działek ich sprzedaż może rozłożyć się nawet na kilka lat.

Działka 888 od lat 1994 nie była używana - stanowiła nieużytek rolny, również od dnia podziału (8 września 2011 r.) działki nie były wykorzystywane, nie były przedmiotem najmu i dzierżawy, w dalszym ciągu stanowią nieużytek rolny. Działki te są niezabudowane i nieuzbrojone. W ewidencji gruntów figurują jako grunt rolny 5-6 klasy.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności marketingowej w celu sprzedaży działek poza tablicą informacyjną umieszczoną na terenie działki.

W dniu 28 września 2011 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem sprzedał grunt oznaczony jako leśny (działka nr 135) o powierzchni 1,0670 ha oraz w 2013 r. grunt rolny (działka nr 143) o powierzchni 0,3282 ha położony nad rzeką jako teren zalewowy. Sprzedane grunty wchodziły również w skład przepisanego na małżonków w 1988 r. gospodarstwa rolnego. Od sprzedaży wymienionych gruntów małżonkowie nie płacili podatku od towarów i usług VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku sprzedaży wydzielonych działek osobom fizycznym (1 działka lub 2 działki jednocześnie) Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług VAT.

Czy w przypadku zbycia jednemu nabywcy (osobie fizycznej) jednorazowo wszystkich działek Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe działki stanowią grunty rolne, Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, działki są niezabudowane i nieuzbrojone, Wnioskodawca nie prowadzi również żadnej działalności marketingowej w celu sprzedaży przedmiotowych działek, ponadto Gmina nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie z nowelizacją do ustawy o VAT z dnia 16 października 2012 r. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, wprowadzono zwolnienie od dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W art. 2 pkt 33 ustawy o VAT zdefiniowano tereny budowlane jako grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2011 r. w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z dnia 2010 r. Nr 193, poz. 1287) w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami Wnioskodawca uważa, że na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT powinien podlegać zwolnieniu od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu 2 września 1988 r. wraz z małżonkiem na podstawie aktu notarialnego został współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 4.7360 ha, oznaczonego jako działki nr: 888, 135, 366/2, 366/1 stanowiące grunty rolne zabudowane, grunty orne, pastwiska trwałe i sady.

Przedmiotowe grunty wraz z zabudową zostały małżonkom przepisane w drodze darowizny przez rodziców ze względu na ich przejście na emerytury rolne.

Wnioskodawca wraz z małżonkiem mieszka na stałe w mieście oddalonym od przedmiotowego gospodarstwa rolnego o 80 km Od 1990 r. ze względu na ciężką chorobę rodziców oraz koniecznością opieki nad nimi, gospodarstwo rolne wraz z przedmiotowymi działkami jest nieużytkiem rolnym, natomiast od śmierci teściów w 1994 r. budynki gospodarcze są niezamieszkałe, a pole nieużywane. Grunty nie są również wydzierżawione i Wnioskodawca nie czerpie z nich żadnych korzyści materialnych. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.

W grudniu 2004 r. z gruntu oznaczonego jako działka 888 na wniosek Wójta Gminy została odłączona część o obszarze 0,0123 ha (oznaczona jako działka 888/1) w drodze nabycia przez Gminę pod utworzenie drogi gminnej. Pozostałą część działki nr 888 oznaczono jako nr 888/2.

Decyzją Wójta Gminy z dnia 8 września 2011 r. na wniosek małżonków zatwierdzono podział działki nr 888/2 o powierzchni 0,7069 ha na 10 działek (888/3 do 888/11 oraz 888/12 jako wspólna droga dojazdowa do działek).

Przedmiotowe działki nie są uzbrojone, nie prowadzona jest na nich żadna działalność gospodarcza, stanowią one wspólny majątek osobisty małżonków.

Wnioskodawca jest emerytem, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w przyszłości chciałby sprzedać działki i przeznaczyć uzyskane środki na rehabilitację, bieżące remonty, utrzymanie oraz pomoc dzieciom Ze względu na niskie zainteresowanie kupnem działek, ich sprzedaż może rozłożyć się nawet na kilka lat.

Działka 888 od lat 1994 nie była używana - stanowiła nieużytek rolny, również od dnia podziału (8 września 2011 r.) działki nie były wykorzystywane, nie były przedmiotem najmu i dzierżawy, w dalszym ciągu stanowią nieużytek rolny. Działki te są niezabudowane i nieuzbrojone. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności marketingowej w celu sprzedaży działek poza tablicą informacyjną umieszczoną na terenie działki.

W dniu 28 września 2011 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem sprzedał grunt oznaczony jako leśny (działka nr 135) oraz w 2013 r. grunt rolny (działka nr 143) położony nad rzeką jako teren zalewowy. Sprzedane grunty wchodziły również w skład przepisanego na małżonków w 1988 r. gospodarstwa rolnego. Od sprzedaży wymienionych gruntów małżonkowie nie płacili podatku od towarów i usług VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy transakcja sprzedaży działek, o których mowa we wniosku, może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

I tak stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., zwolniona jest od podatku dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Ponieważ planowana w przedmiotowej sprawie sprzedaż dotyczyć będzie nieruchomości, należy również wziąć pod uwagę treść orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących tej tematyki.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wymienione we wniosku czynności wykonane przez Wnioskodawcę wskazują, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Nic nie wskazuje bowiem na zaangażowanie środków ze strony Wnioskodawcy, które mogłyby kwalifikować jego działania jako zbliżone do podejmowanych przez podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca nie zakupił gruntu lecz otrzymał go w darowiźnie, od rodziców. Ze względu na ciężką chorobę rodziców, a następnie ich śmierć w 1994 r. oraz z uwagi na to, że Wnioskodawca mieszka na stałe w mieście oddalonym od przedmiotowego gospodarstwa rolnego o 80 km, od 1990 r. gospodarstwo rolne wraz z przedmiotowymi działkami jest nieużytkiem rolnym (budynki gospodarcze są niezamieszkałe, a pole nieużywane). Grunty nie są również wydzierżawione i Wnioskodawca nie czerpie z nich żadnych korzyści materialnych.

Wnioskodawca dokona zatem sprzedaży niezabudowanego i nieuzbrojonego majątku prywatnego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Co prawda w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał podziału działki Nr 888/2 na 10 działek (888/3 do 888/11 oraz 888/12 jako wspólna droga dojazdowa), jednak dokonanie tej pojedynczej czynności nie wskazuje na ciąg wymienionych w sprawach C-180/10 i C-181/10 okoliczności, które wskazują na zaangażowanie przez Wnioskodawcę środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca.

Za opodatkowaniem przedmiotowych działek nie może również przesądzać kwestia dokonanej już sprzedaży innych gruntów (działki nr 135 i nr 143) wchodzących również w skład przepisanego na małżonków w 1988 r. gospodarstwa rolnego.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, dlatego też dostawę działek niezabudowanych, o których mowa we wniosku (bez względu na to czy zostaną sprzedane osobom fizycznym - 1 działka lub 2 działki jednocześnie, czy też zostaną wszystkie działki jednorazowo sprzedane jednemu nabywcy - osobie fizycznej) należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży działek, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym dostawa przedmiotowych działek, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany w związku z tą dostawą do zapłaty podatku VAT.

Skoro, Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika dla opisanej transakcji, nie będzie miał zastosowania przepis dotyczący zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości niezabudowanej określony w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa przedmiotowych działek będzie korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest zatem wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków podatkowoprawnych dla współmałżonka Wnioskodawcy, który jest współwłaścicielem sprzedawanych działek.

Jeśli współmałżonek Wnioskodawcy jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej, winien złożyć odrębny wniosek, przedstawić wyczerpująco odpowiedni dla niego stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe, sformułować pytanie oraz własne stanowisko i wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.