IBPP1/443-388/07/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.), uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2007 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IBPP1/443-388/07/PK z dnia 27 listopada 2007 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Małżeństwo nieposiadające rozdzielności majątkowej planuje nabyć nieruchomość - budynek wraz z gruntem - w celach mieszkaniowych. Działka jest znacznej wielkości i nie można jej nabyć w części, dlatego też w przyszłości może zaistnieć konieczność sprzedaży części działki z powodów finansowych - na spłatę kredytu zaciągniętego na całość. Na działce znajdują się: budynek mieszkalny oddany do użytku w latach 1963-1966 oraz budynek gospodarczy. Budynek będzie podany renowacji w najbliższych latach i będzie służył celom niekomercyjnym (piętro) lub handlowo - usługowym (parter). Przeznaczenie docelowe - zabezpieczenie dzieci Wnioskodawcy. Maksymalnie można wydzielić do sprzedaży trzy działki, które w momencie sprzedaży będą sklasyfikowane jako działki budowlane. Ww. działki nie będą zabudowane. Na przedmiotowych działkach nie będzie prowadzona działalność gospodarcza. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nakazuje bowiem budownictwo jednorodzinne. Lokalizacja działek sprawia, że prowadzenie działalności gospodarczej w tym miejscu jest mało prawdopodobne.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży drzwi przez Internet i jest podatnikiem VAT, natomiast małżonek jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę i nie jest podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy odsprzedaż trzech wydzielonych działek, które są składnikiem majątku osobistego osób fizycznych będących w związku małżeńskim będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe czynności nie będą powodowały opodatkowania podatkiem VAT ponieważ:

* nie jest działalnością handlową (gospodarczą) sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach własnych,

* nie ma zamiaru wykonywanie czynności dostawy gruntów w sposób częstotliwy, ewentualna dostawa będzie mieć charakter incydentalny,

* przychód ze sprzedaży trzech wydzielonych działek będzie przeznaczony na spłatę kredytu zaciągniętego w celu zakupu całej nieruchomości,

* sprzedaż nie ma charakteru zorganizowanego, nie jest uprzednio zaplanowana, na co wskazuje brak reklam i ogłoszeń.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska wskazał również wyroki sądów oraz interpretacje Urzędów i Izb Skarbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Dlatego też w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne, było dokonywanie wielokrotnie

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży części nieruchomości, którą nabył dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Na całą nieruchomość składa się grunt i posadowione na nim budynki: mieszkalny i gospodarczy. W związku z tym, że cały teren jest zbyt duży, a nie było możliwości zakupu tylko jego części, Wnioskodawca zamierza część niezabudowaną podzielić na trzy działki budowlane i sprzedać. Zabudowaną część nieruchomości Wnioskodawca pozostawi dla siebie, budynek mieszkalny zostanie wyremontowany i będzie służył celom mieszkaniowym (piętro) lub handlowo-usługowym (parter), z przeznaczeniem docelowym na zabezpieczenie przyszłości dzieci Wnioskodawcy. Również środki uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na cele osobiste, tj. spłatę kredytu zaciągniętego na zakup całej nieruchomości.

Ponadto stwierdzono we wniosku, że sprzedaż przedmiotowych działek nie stanowi działalności handlowej, gdyż jest to sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowania w celach własnych. Małżonkowie nie mają zamiaru dokonywania czynności dostawy gruntu w sposób częstotliwy, ewentualna dostawa będzie miała charakter incydentalny. Sprzedaż nie ma charakteru zorganizowanego, brak reklam i ogłoszeń.

W świetle powyższego sprzedaż przedmiotowych nieruchomości, dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku VAT w tym zakresie, a okolicznościom dokonania transakcji nie można przypisać znamion działalności gospodarczej.

Na marginesie zaznacza się również, że fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (sprzedaż drzwi przez Internet) oraz bycie podatnikiem podatku od towarów i usług z tego tytułu, nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.