IBPP1/443-386/08/LSz - Ustalanie proporcji sprzedaży opodatkowanej.

"(...) Wnioskodawca dokonuje zakupów, których nie może jednoznacznie przypisać czynnościom uprawniającym lub nieuprawniającym do dokonania odliczenia podatku VAT. Zakupy te Wnioskodawca odliczał proporcjonalnie, zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Proporcja ustalona na podstawie obrotu za 2006 r. służąca do odliczenia podatku na 2007 r. wynosiła 3%. Obecnie proporcja ustalona na 2008 r. wynosi 2%, co zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 nie daje podatnikowi prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

(...) Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT, gdy proporcja ustalona na 2008 r. jest równa 2% oraz czy konieczne jest dokonanie korekty podatku naliczonego, jeśli różnica pomiędzy proporcją ustaloną na 2007 r. a obliczoną dla 2008 r. wynosi 1%?

(...) Wskazać należy, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, stosownie do wymogu art. 90 ust. 1, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl ust. 3 cytowanego wyżej artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że proporcja ustalona na podstawie obrotu za 2006 r. służąca do odliczenia podatku na 2007 r. wynosiła 3%. Obecnie proporcja ustalona na 2008 r. wynosi 2%.

W przypadku, gdy proporcja sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 (art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że Wnioskodawca w ciągu roku 2008 nie ma prawa do odliczania podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

(...) Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż proporcja sprzedaży ustalona po zakończeniu 2007 r. wyniosła 3%, a różnica pomiędzy proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy a proporcją faktycznie uzyskaną w 2008 r. nie przekroczyła 2 punktów procentowych. Zatem korekta roczna nie powinna być dokonywana. Ustawodawca w tym przypadku użył przy tym bezwarunkowego zwrotu: "korekty nie dokonuje się". Podatnik nie ma więc wyboru, czy też dokonać tej korekty, czy nie, w sytuacji gdy różnica jest mniejsza lub równa 2 punkty procentowe. Należy również przypomnieć, iż proporcję zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż Wnioskodawca nieprawidłowo w odniesieniu do punktów procentowych używa się określenia "procent". Ustawodawca w art. 91 ust. 1, wyraźnie wskazuje, iż korekta po zakończeniu dokonywana jest w zależności od wielkości różnicy pomiędzy proporcją wstępną a realną wyrażonej w punktach procentowych. Błędem jest utożsamianie punktu procentowego z procentem, gdyż to nie jest to samo i nie należy używać tych pojęć zamiennie. Punkt procentowy używany jest bowiem do wyrażania bezwzględnych zmian wielkości standartowo wyrażanych w procentach. (...)"