IBPP1/443-373/09/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania produktów w celu uzyskania zamówienia na towar - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania produktów w celu uzyskania zamówienia na towar. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej artykułów spożywczych (mięso, wędliny). Potencjalnymi klientami są sklepy, hurtownie i restauracje. W celu zapoznania klientów z jakością i walorami smakowymi oferowanych wyrobów, jak również zareklamowanie ich, niezbędne jest przekazanie wyrobów w ilościach pozwalających na dokonanie oceny ich przydatności do dalszej odsprzedaży oraz przeprowadzenie degustacji. W tym celu Spółka przekazuje pewne ilości wyrobów swoim klientom. Ze względu na fakt, że liczba potencjalnych klientów, którym rozdawane są ww. produkty będzie znaczna, tym samym ilość przekazywanych "próbek" będzie większa niż pojedyncza sztuka.

Na przekazywane produkty wystawiana jest faktura wewnętrzna dokumentująca to przekazanie i naliczany jest VAT należny, który stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podano, że przy nabyciu towarów przekazywanych potencjalnym klientom, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży artykułów spożywczych (mięso, wędliny), nieodpłatne przekazanie pojedynczych sztuk produktów jako niewielkiej ilości towaru zachowującej skład i właściwości wyrobów, stanowi próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, natomiast przekazanie wielokrotności próbek tego samego typu wyrobów nie należy już uznać za czynność nieopodatkowaną VAT zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy VAT i będzie ona uważana za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ustawy o VAT. Wobec powyższego Spółka na ww. wyroby wystawia fakturę wewnętrzną dokumentującą ich przekazanie, naliczając od nich podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 7 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 powołanej ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których łączna wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy. Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie "niewielka ilość towaru" może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru. O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje w myśl art. 7 ust. 7 ww. ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu - odbiorcy w danym okresie.

Zatem nieodpłatne przekazanie potencjalnemu klientowi niewielkiej ilości towaru w celu uzyskania zamówienia, zakupu tego towaru umożliwiające mu poznanie jakości i walorów smakowych wyrobów oferowanych przez podatnika, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej artykułów spożywczych (mięso, wędliny). Potencjalnymi klientami są sklepy, hurtownie i restauracje. W celu zapoznania klientów z jakością i walorami smakowymi oferowanych wyrobów, jak również zareklamowanie ich, niezbędne jest przekazanie wyrobów w ilościach pozwalających na dokonanie ich przydatności do dalszej odsprzedaży oraz przeprowadzenie degustacji. W tym celu Spółka przekazuje pewne ilości wyrobów swoim klientom. Ze względu na fakt, że liczba potencjalnych klientów, którym rozdawane są ww. produkty będzie znaczna, tym samym ilość przekazywanych "próbek" będzie większa niż pojedyncza sztuka.

Na przekazywane produkty wystawiana jest faktura wewnętrzna dokumentująca to przekazanie i naliczany jest VAT należny, który stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Przy nabyciu towarów przekazywanych potencjalnym klientom, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie potencjalnemu klientowi niewielkiej ilości towaru w celu uzyskania zamówienia, zakupu tego towaru umożliwiające mu poznanie jakości i walorów smakowych wyrobów oferowanych przez podatnika, wypełniające definicję i uznawane przez Spółkę za "próbki" w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, nie jest traktowane jak dostawa towarów, w myśl przepisu art. 7 ust. 2 ustawy i nie rodzi konieczności opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przypadku natomiast, gdy jednostką sprzedaży jest sztuka lub kilogram, nieodpłatne przekazanie np. 5 kg kiełbasy lub 5 szt. szynki jako wielokrotności tego samego typu wyrobów nie należy już uznać za czynność nieopodatkowaną VAT zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy VAT i będzie ona uważana za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ustawy o VAT, jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności. Przedstawiona przez Wnioskodawcę wielkość nie spełnia bowiem definicji próbki wynikającej z cytowanego wyżej art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Nie jest bowiem niewielką (najmniejszą) ilością towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów.

Ponadto, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, występuje konieczność wystawienia faktury wewnętrznej, zgodnie z powołaną wyżej treścią przepisu art. 106 ust. 7 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.