IBPP1/443-368/10/EA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-368/10/EA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) oraz pismem z dnia 20 lipca 2010 r. i pismem z dnia 21 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług odnośnie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług odnośnie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.), oraz pismami z dnia 20 lipca 2010 r. z dnia 21 lipca 2010 r. będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 7 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2009 Wnioskodawca świadczył usługi księgowe w ramach Biura rachunkowego. Czynności te są prowadzone w imieniu podatników i polegały oraz polegają na prowadzeniu podatkowej książki przychodów i rozchodów, nielicznych ksiąg handlowych, ewidencji sprzedaży VAT, ewidencji zakupów VAT, ewidencji przychodów. Księgowanie odbywa się po otrzymaniu dokumentów od przedsiębiorców. Na podstawie ewidencji księgowej Wnioskodawca sporządza deklaracje podatkowe. W roku 2009 obroty Wnioskodawcy nie przekroczyły kwoty 100.000 PLN.

Stosownie do art. 2 ustawy o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.), czynności doradztwa podatkowego obejmują: udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych, prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników, inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji dla celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie; sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, wymienionej ustawy zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy. W myśl art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są: osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni, biegli rewidenci.

Jak wynika z PKWiU usługi rachunkowo-księgowe i doradztwa podatkowego mieszczą się w grupowaniu 74.12, przy czym grupowanie to obejmuje:

* usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg (PKWiU 74.12.1)

* usługi w zakresie kontroli i weryfikacji sprawozdań finansowych (PKWiU 74.12.11)

* usługi w zakresie sprawdzania rachunków (PKWiU 74.12.12)

* usługi w zakresie sprawozdań finansowych (74.12.13)

* usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe (PKWiU 74.12.14)

* usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych (PKWiU 74.12.2)

* usługi w zakresie doradztwa podatkowego (PKWiU 74.12.3).

O tym, czy świadczone usługi mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w ustawie o podatku od towarów i usług, decyduje ich zakwalifikowanie do określonego grupowania PKWiU. W związku z nieprzekroczeniem w roku 2009 obrotu 100.000 PLN Wnioskodawca skorzystał ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług VAT.

W roku 2009 Wnioskodawca świadczył usługi księgowe w ramach działalności biura rachunkowego. W roku 2009 obroty z tytułu wykonywanych usług nie przekroczyły 100.000 PLN. Czynności wykonywane przez biuro są prowadzone w imieniu podatników i polegają na prowadzeniu podatkowej książki przychodów i rozchodów, ksiąg rachunkowych, ewidencji sprzedaży i zakupów VAT, naliczaniu płac zatrudnionym przez przedsiębiorców pracownikom. Księgowanie odbywa się po otrzymaniu dokumentów od przedsiębiorców. Na podstawie ewidencji księgowej Wnioskodawca sporządza deklaracje podatkowe.

Działalność biura rachunkowego mieści się w grupowaniu PKWiU:

* 74.12.1 - usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg

* 74.12.13 - usługi w zakresie sprawozdań finansowych

* 74.12.14 - usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe.

Biuro nie świadczy usług doradczych i nie doradza przedsiębiorcom.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że działalność gospodarczą prowadzi na podstawie wpisu do działalności gospodarczej nr 2645/91 od dnia 2 października 1991 r. Usługi rachunkowe w ramach działalności w formie przedsiębiorstwa osoby fizycznej - biuro rachunkowe świadczy od roku 2002.

W dniu 21 września 2009 r. Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. W dniu 25 września 2009 r. otrzymał potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT.

Wnioskodawca deklaracje VAT-7 składał za okres wrzesień-grudzień 2009 r.

W roku 2009 wartość sprzedaży opodatkowanej była wyższa niż 50.000 zł i jednocześnie nie przekroczyła 100.000 zł W związku z tym Wnioskodawca wybrał zwolnienia od podatku od towarów i usług VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w związku z ustawą z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666 z 2009 r.) składając w styczniu 2010 r. informację o powyższym do US.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ORD-IN z dnia 19 czerwca 2010 r. - data wpływu 24 czerwca 2010 r.):

Czy w związku z wykonywaniem usług biura rachunkowego mieszczącego się w grupowaniu PKWiU:

* 74.12.1 - usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg

* 74.12.13 - usługi w zakresie sprawozdań finansowych

* 74.12.14 - usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe

oraz nieprzekroczeniem limitu wartości sprzedaży opodatkowanej wynikającej z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w roku 2009 sprzedaż nie przekroczyła kwoty 100.000 PLN, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność może być zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (własne stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ORD-IN z dnia 19 czerwca 2010 r. - data wpływu 24 czerwca 2010 r.): świadczone przez biuro rachunkowe czynności odpowiadają grupowaniu:

* 74.12.1 - usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg

* 74.12.13 - usługi w zakresie sprawozdań finansowych

* 74.12.14 - usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe.

Czynności świadczone przez biuro nie są klasyfikowane w grupowaniu 74.12.3 - usługi w zakresie doradztwa podatkowego podatkowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność biura rachunkowego może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł Z powyższego wynika, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla 2009 r. przyjęto w wysokości 50.000 zł.

Ponadto w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50 000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Jak stanowi art. 113 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 cyt. wyżej ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

1.

sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, oraz

2.

przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w terminie 14 dni, licząc od dnia utraty zwolnienia.

Stosownie do art. 96 ust. 12 ustawy o VAT, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 96 ust. 12 ustawy o VAT obowiązującym od 24 kwietnia 2010 r. jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w cyt. art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Jak stanowi § 26 ww. rozporządzenia Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. Pod poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Stosownie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o doradztwie podatkowym, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1)

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych;

2a) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3)

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie.

Z kolei art. 2 ust. 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci (art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym).

Ponadto należy zaznaczyć, że w okresie od dnia 1 lutego 2005 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. (z małymi zmianami w brzmieniu tego przepisu na przestrzeni tego okresu, pozostającymi bez znaczenia dla sprawy) w ustawie o doradztwie podatkowym obowiązywał przepis art. 3a, który stanowił, że podmioty uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami, do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych mogą również wykonywać czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2a i 3.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ww. ustawy o rachunkowości przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,

2.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1.

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

2.

pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w roku 2009 Wnioskodawca świadczył usługi księgowe w ramach Biura rachunkowego. Czynności te są prowadzone w imieniu podatników i polegały oraz polegają na prowadzeniu podatkowej książki przychodów i rozchodów, nielicznych ksiąg handlowych, ewidencji sprzedaży VAT, ewidencji zakupów VAT, ewidencji przychodów. Księgowanie odbywa się po otrzymaniu dokumentów od przedsiębiorców. Na podstawie ewidencji księgowej Wnioskodawca sporządza deklaracje podatkowe. W roku 2009 obroty Wnioskodawcy nie przekroczyły kwoty 100.000 PLN.

Stosownie do art. 2 ustawy o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.), czynności doradztwa podatkowego obejmują: udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych, prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników, inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji dla celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie; sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, wymienionej ustawy zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy. W myśl art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są: osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni, biegli rewidenci.

Jak wynika z PKWiU usługi rachunkowo-księgowe i doradztwa podatkowego mieszczą się w grupowaniu 74.12, przy czym grupowanie to obejmuje:

* usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg (PKWiU 74.12.1)

* usługi w zakresie kontroli i weryfikacji sprawozdań finansowych (PKWiU 74.12.11)

* usługi w zakresie sprawdzania rachunków (PKWiU 74.12.12)

* usługi w zakresie sprawozdań finansowych (74.12.13)

* usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe (PKWiU 74.12.14)

* usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych (PKWiU 74.12.2)

* usługi w zakresie doradztwa podatkowego (PKWiU 74.12.3).

O tym, czy świadczone usługi mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w ustawie o podatku od towarów i usług, decyduje ich zakwalifikowanie do określonego grupowania PKWiU. W związku z nieprzekroczeniem w roku 2009 obrotu 100.000 PLN Wnioskodawca skorzystał ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług VAT.

Działalność biura rachunkowego mieści się w grupowaniu PKWiU:

* 74.12.1 - usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg

* 74.12.13 - usługi w zakresie sprawozdań finansowych

* 74.12.14 - usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe.

Biuro nie świadczy usług doradczych i nie doradza przedsiębiorcom.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do działalności gospodarczej nr 2645/91 od dnia 2 października 1991 r. Usługi rachunkowe w ramach działalności w formie przedsiębiorstwa osoby fizycznej - biuro rachunkowe świadczy od roku 2002.

W dniu 21 września 2009 r. Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. W dniu 25 września 2009 r. otrzymał potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT.

Wnioskodawca deklaracje VAT-7 składał za okres wrzesień-grudzień 2009 r.

W roku 2009 wartość sprzedaży opodatkowanej była wyższa niż 50.000 zł i jednocześnie nie przekroczyła 100.000 zł W związku z tym Wnioskodawca wybrał zwolnienia od podatku od towarów i usług VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów ł usług, w związku z ustawą z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666 z 2009 r. składając w styczniu 2010 r. informację o powyższym do US w Krośnie.

Jak wynika z PKWiU, powyższy zakres usług mieści w grupowaniu 74.12, które obejmuje:

* usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg (PKWiU 74.12.1)

* usługi w zakresie kontroli i weryfikacji sprawozdań finansowych (PKWiU 74.12.11)

* usługi w zakresie sprawdzania rachunków (PKWiU 74.12.12)

* usługi w zakresie sprawozdań finansowych (PKWiU 74.12.13)

* usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe (PKWiU 74.12.14)

* usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych (PKWiU 74.12.2)

* usługi w zakresie doradztwa podatkowego (PKWiU 74.12.3).

Przedmiotem świadczenia usług Wnioskodawcy zgodnie z PKWiU są jedynie usługi opisane w PKWiU 74.12.1, 74.12.13, 74.12.14. Natomiast żadne usługi w zakresie doradztwa podatkowego (PKWiU 74.12.3) nie są przedmiotem świadczenia usług Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie świadczy usług doradczych i nie doradza przedsiębiorcom.

Należy zaznaczyć, iż konstrukcja prawna przedmiotu opodatkowania, stawek podatkowych i zwolnień podatkowych w ustawie o VAT opiera się na właściwych klasyfikacjach statystycznych, tj. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Jak już wyżej wskazano, zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Z tego też względu sprawa klasyfikacji statystycznej towarów i usług nabiera szczególnego znaczenia.

Należy podkreślić również, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że świadczenie usług określonych z nazwy w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jako usługi doradztwa, wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W konsekwencji o tym, czy świadczone przez podatnika usługi mogą korzystać ze wspomnianego zwolnienia, decyduje ich zaklasyfikowanie do określonego grupowania PKWiU, jak również stan faktyczny konkretnej sprawy.

Wnioskodawca wskazał, iż usługi, które świadczy są sklasyfikowane pod następującymi symbolami PKWiU:

* usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg (PKWiU 74.12.1)

* usługi w zakresie sprawozdań finansowych (PKWiU 74.12.13)

* usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe (PKWiU 74.12.14).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem świadczenia usług Wnioskodawcy zgodnie z PKWiU są jedynie usługi opisane w PKWiU 74.12.1, 74.12.13, 74.12.14. Natomiast żadne usługi w zakresie doradztwa podatkowego (PKWiU 74.12.3) nie będą przedmiotem świadczenia usług Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie świadczy usług doradczych i nie doradza przedsiębiorcom.

Jednocześnie Wnioskodawca podał, że w roku 2009 wartość sprzedaży opodatkowanej była wyższa niż 50.000 zł i jednocześnie nie przekroczyła 100.000 zł W związku z tym Wnioskodawca wybrał zwolnienie od podatku od towarów i usług VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z ustawą z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666 z 2009 r. i złożył w styczniu 2010 r. informację o wyborze ww. zwolnienia w Urzędzie Skarbowym w Krośnie.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, jeżeli:

* Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje usług o charakterze doradczym ani nie udzielał i nie udziela porad prawnych, oraz

* pod warunkiem, że przygotowanie deklaracji podatkowych nie było i nie jest realizowane w ramach odrębnego zlecenia lecz stanowiło element kompleksowej usługi oraz

* kwota obrotu w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł lecz nie przekroczyła 100.000 zł i Wnioskodawca złożył odpowiednie pisemne zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2010 r.,

to może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku, do momentu przekroczenia kwoty uprawniającej do tego zwolnienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku, jeżeli Wnioskodawca wykonywałby jakiegokolwiek rodzaju usługi doradcze, z wyjątkiem doradztwa rolniczego, lub w przypadku zmiany klasyfikacji świadczonych usług) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl