IBPP1/443-367/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2013 r. (data wpływu 19 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy wskazanych we wniosku towarów - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 15 kwietnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy wskazanych we wniosku towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 lipca 2013 r. znak: IBPP1/443-367/13/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Sprzedaż nie jest objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie odpłatnego i nieodpłatnego odbioru odpadów niebezpiecznych oraz innych niż niebezpieczne i przekazywanie ich do unieszkodliwienia lub odzysku. Wnioskodawca zajmuje się również skupem i nieodpłatnym odbiorem odpadów innych niż niebezpieczne i ich sprzedażą do firm posiadających decyzje na dalsze ich zagospodarowanie.

Usługa odbioru jak i skup odbywa się własnymi środkami transportu i jest prawnie udokumentowany odpowiednimi decyzjami na podstawie art. 28 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach - Dz. U. z 2001 r. Nr 62, poz. 628 oraz art. 104 i 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks Postępowania Administracyjnego - Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm..

* zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie transportu odpadów -...,

* zezwolenie na zbieranie odpadów -....

Wnioskodawca zgodnie z wydanymi zezwoleniami skupuje oraz świadczy usługi odpłatnego lub nieodpłatnego odbioru od jego klientów między innymi odpadów innych niż niebezpieczne w postaci zużytych lub zakwalifikowanych jako złom odpadów:

a)

- 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych PKWiU 38.11.55.0,

- 15 01 05 - opakowania wielomateriałowe PKWiU 38.11.55.0,

- 17 02 03 - tworzywa sztuczne PKWiU 38.11.55.0,

- 16 01 19 - tworzywa sztuczne PKWiU 38.11.55.0,

- 12 01 05 - odpady z toczenia i wygładzania tworzyw sztucznych PKWiU 38.11.55.0

b)

- 16 06 01 - baterie i akumulatory ołowiowe PKWiU 38.12.27,

- 16 06 02 - baterie i akumulatory niklowo-kadmowe PKWiU 38.12.27,

- 16 06 05 - inne baterie i akumulatory PKWiU 38.12.27,

- 16 06 04 - baterie alkaiczne PKWiU 38.12.27

c)

- 15 01 04 - opakowania z metali PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 02 - aluminium PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 05 - żelazo i stal PKWiU 38.11.58.00,

- 16 02 14 - zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne inne niż niebezpieczne PKWiU 38.11.58.00,

- 16 02 16 - elementy usunięte z zużytych urządzeń PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 07 - mieszanina metali PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 11 - kable nie niebezpieczne PKWiU 38.11.58.00.

W kodzie 16 02 14 mieszczą się zgodnie z załącznikiem do ustawy o odpadach w wersji obowiązującej do 22 stycznia 2013 r. jak i w wersji od 23 stycznia 2013 r. odpady spełniające definicję złomu (zawierające metal): pralki, mikrofalówki, odkurzacze, komputery, stacje robocze, kalkulatory kieszonkowe i biurowe, faksy, sprzęt video, sprzęt hi-fi.

W kodzie 16 02 16 zgodnie z ustawą o odpadach mieszczą się odpady spełniające definicję złomu (zawierające metal): płyty główne z komputerów, płytki rozszerzeń z komputerów, płytki drukowane, napędy CD-DVD, stacje dyskietek, zasilacze komputerowe, pamięci RAM, procesory, cewki, silniczki.

Odpady te są magazynowane do uzyskania większej ich partii, a następnie transportowane własnymi samochodami i:

* oddawane do przetworzenia - koszt ponosi Wnioskodawca,

* sprzedawane (faktura VAT - odwrotne obciążenie) zastosowane są zasady zgodne z art. 17 ust. 2 ustawy przy zachowaniu przepisów art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011 r. - dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

I tak też wystawiane były przez kontrahentów Wnioskodawcy faktury VAT na dostarczony Wnioskodawcy np. złom komputerowy, który przez Wnioskodawcę sprzedawany był i jest tylko i wyłącznie do Zakładów Przetwarzających Zużyte Urządzenia zgodnie z ustawą o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym od 1 lipca 2011 r. wskazane w opisie odpady (w szczególności odpady wykazane w części "C") należy traktować na gruncie ustawy o VAT jako złom i w konsekwencji w przypadku ich sprzedaży Wnioskodawca jest zobowiązany wystawić fakturę bez stawki i kwoty podatku VAT, wskazując, że podatek rozlicza nabywca, przy założeniu że spełnione są warunki z art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 7 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 18 lipca 2013 r.), Wnioskodawca sprzedając wymienione w opisie odpady stosuje zasadę odwrotnego obciążenia przy spełnieniu następujących warunków:

* nabywcą złomu jest podatnik o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,

* dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,

* dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,

* dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług jak i art. 199 ust. 1 lit. d Dyrektywy VAT wraz z Załącznikiem VI do Dyrektywy VAT nie zawiera definicji pojęcia "złom". Należy zatem odwołać się do wykładni językowej ("Słownik języka polskiego" pod redakcją Mieczysława Szymczaka lub internetowa wersja tego słownika) która definiuje złom jako: zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny lub ich części, także odpady poprodukcyjne zbierane jako surowiec wtórny". Również kupowane i odbierane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę odpady w kodzie 16 02 14 - zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne i 16 02 16 - elementy usunięte z zużytych urządzeń zawierające metale stanowią złom według wykładni językowej. Ponadto odpady te są przyjmowane przez Wnioskodawcę na podstawie zezwolenia wydanego w oparciu o przepisy ustawy o odpadach gdzie w art. 3 wskazano, iż odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Zgodnie z tą definicją Wnioskodawca kwalifikuje odpady wymienione w części "C" do PKWiU 38.11.58.00. Od dostawców Wnioskodawca również otrzymuje faktury VAT z tzw. odwrotnym obciążeniem. Wszystkie transakcje obowiązkowo dokumentowane są również wystawionymi kartami przekazania odpadu - KPO. Odbiorcami odpadów są firmy posiadające decyzje na dalsze ich zagospodarowanie. W przypadku sprzętu elektrycznego i elektronicznego tylko Zakłady Przetwarzające Zużyte Urządzenia zgodnie z ustawą o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

Wnioskodawca uważa, że odbierane lub zakupione a następnie sprzedawane odpady oznaczone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów symbolami wykazanymi w części G wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej: 15 01 02, 15 01 05, 17 02 03, 16 01 19, 12 01 05, 16 06 01, 16 06 02, 16 06 05, 16 06 04, 15 01 04, 17 04 02, 17 04 05, 16 02 14, 16 02 16, 17 04 07, 17 04 11, odpowiadają definicji złomu w związku z tym Wnioskodawca uważa, iż prawidłowo kwalifikuje je odpowiednio do PKWiU 38.11.55.0, 38.12.27 i 38.11.58.00.

Zgodnie z tym przy ich sprzedaży Wnioskodawca prawidłowo stosuje przepisy art. 17 ust. 2 ustawy o VAT przy spełnieniu warunków z art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 7 ustawy o VAT dokumentując dokonane transakcje sprzedaży wymienionych odpadów fakturą VAT bez naliczenia podatku należnego z adnotacją "odwrotne obciążenie".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W załączniku 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

* ex 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,

* ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,

* 38.11.51.0 - Odpady szklane,

* 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,

* 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,

* 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,

* 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

* ex 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Mechanizm odwrotnego obciążenia, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. do 31 marca 2013 r., ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

Natomiast mechanizm odwrotnego obciążenia, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są warunki:

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków, w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2011 r. do 31 marca 2013 r. oraz w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r.) oraz w związku z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązujący od 1 kwietnia 2013 r.), podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w zakresie wskazanym w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednakże w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a dodany do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2011 r.).

Pod pojęciem sprzedaży - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów, bądź świadczenia usług, zobowiązani są do naliczenia podatku należnego w określonej stawką podatku wysokości i wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT" - § 4 ust. 1 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Natomiast w myśl § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. faktura powinna zawierać:

Zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 5 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. faktura powinna zawierać dodatkowo w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Natomiast w myśl § 5 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Sprzedaż nie jest objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie odpłatnego i nieodpłatnego odbioru odpadów niebezpiecznych oraz innych niż niebezpieczne i przekazywanie ich do unieszkodliwienia lub odzysku. Wnioskodawca zajmuje się również skupem i nieodpłatnym odbiorem odpadów innych niż niebezpieczne i ich sprzedażą do firm posiadających decyzje na dalsze ich zagospodarowanie.

Usługa odbioru jak i skup odbywa się własnymi środkami transportu i jest prawnie udokumentowany odpowiednimi decyzjami na podstawie art. 28 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach - Dz. U. z 2001 r. Nr 62, poz. 628 oraz art. 104 i 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks Postępowania Administracyjnego - Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm..

* zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie transportu odpadów -...,

* zezwolenie na zbieranie odpadów -....

Wnioskodawca zgodnie z wydanymi zezwoleniami skupuje oraz świadczy usługi odpłatnego lub nieodpłatnego odbioru od jego klientów między innymi odpadów innych niż niebezpieczne w postaci zużytych lub zakwalifikowanych jako złom odpadów:

a)

- 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych PKWiU 38.11.55.0,

- 15 01 05 - opakowania wielomateriałowe PKWiU 38.11.55.0,

- 17 02 03 - tworzywa sztuczne PKWiU 38.11.55.0,

- 16 01 19 - tworzywa sztuczne PKWiU 38.11.55.0,

- 12 01 05 - odpady z toczenia i wygładzania tworzyw sztucznych PKWiU 38.11.55.0

b)

- 16 06 01 - baterie i akumulatory ołowiowe PKWiU 38.12.27,

- 16 06 02 - baterie i akumulatory niklowo-kadmowe PKWiU 38.12.27,

- 16 06 05 - inne baterie i akumulatory PKWiU 38.12.27,

- 16 06 04 - baterie alkaiczne PKWiU 38.12.27

c)

- 15 01 04 - opakowania z metali PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 02 - aluminium PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 05 - żelazo i stal PKWiU 38.11.58.00,

- 16 02 14 - zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne inne niż niebezpieczne PKWiU 38.11.58.00,

- 16 02 16 - elementy usunięte z zużytych urządzeń PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 07 - mieszanina metali PKWiU 38.11.58.00,

- 17 04 11 - kable nie niebezpieczne PKWiU 38.11.58.00.

W kodzie 16 02 14 mieszczą się zgodnie z załącznikiem do ustawy o odpadach w wersji obowiązującej do 22 stycznia 2013 r. jak i w wersji od 23 stycznia 2013 r. odpady spełniające definicję złomu (zawierające metal): pralki, mikrofalówki, odkurzacze, komputery, stacje robocze, kalkulatory kieszonkowe i biurowe, faksy, sprzęt video, sprzęt hi-fi.

W kodzie 16 02 16 zgodnie z ustawą o odpadach mieszczą się odpady spełniające definicję złomu (zawierające metal): płyty główne z komputerów, płytki rozszerzeń z komputerów, płytki drukowane, napędy CD-DVD, stacje dyskietek, zasilacze komputerowe, pamięci RAM, procesory, cewki, silniczki.

Odpady te są magazynowane do uzyskania większej ich partii, a następnie transportowane własnymi samochodami i:

* oddawane do przetworzenia - koszt ponosi Wnioskodawca,

* sprzedawane (faktura VAT - odwrotne obciążenie) zastosowane są zasady zgodne z art. 17 ust. 2 ustawy przy zachowaniu przepisów art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011 r. - dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W świetle powyżej przedstawionego stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy do dokonywanej przez niego sprzedaży wskazanych we wniosku odpadów zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę odpowiednio do PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych, 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne i 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal, mają zastosowanie postanowienia art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, tj. czy nabywca przedmiotowych towarów jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu ich nabycia czy też rozliczenia podatku z tytułu tej sprzedaży powinien dokonać Wnioskodawca (sprzedawca).

Odnosząc się do powyższej kwestii stwierdzić należy, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT mechanizm odwrotnego obciążenia, tj. sytuacja, że podatnikami są również podmioty nabywające towary, ma zastosowanie w odniesieniu do towarów wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Ustawodawca we wskazanym załączniku celem identyfikacji towarów wchodzących w jego zakres posłużył się klasyfikacją statystyczną towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Z treści wniosku wynika, iż odpady wskazane we wniosku, które Wnioskodawca nabywa w związku ze świadczeniem usług w zakresie odpłatnego i nieodpłatnego odbioru odpadów niebezpiecznych oraz innych niż niebezpieczne zaklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę do grupowań PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych, 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne i 38.11.58.00 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

W pozycjach 5, 6 i 7 załącznika nr 11 do ustawy o VAT ujęte zostały towary o symbolu PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych, PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal, PKWiU 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowe odpady, które Wnioskodawca nabywa w związku ze świadczeniem usług w zakresie odpłatnego i nieodpłatnego odbioru odpadów niebezpiecznych oraz innych niż niebezpieczne zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowań PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych, 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne i 38.11.58.00 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal są towarami o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż jeśli przedmiotowe towary, o których mowa we wniosku, objęte zostały wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją PKWiU 38.11.55.0, PKWiU 38.11.58.0 oraz PKWiU 38.12.27 to ich dostawa po dniu 1 lipca 2011 r., na rzecz kontrahentów, będących czynnymi podatnikami podatku VAT jako towarów wymienionych w poz. 5,6 i 7 załącznika nr 11 do ustawy o VAT zawierającego katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia, jest objęta zasadami opodatkowania wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym zarówno od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r., jak i od dnia 1 kwietnia 2013 r.), polegającymi na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego jest dokonywana dostawa przedmiotowych towarów, sklasyfikowanych pod wskazanymi wyżej symbolami PKWiU.

A zatem w tej sytuacji nabywcy wskazanych we wniosku odpadów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, będąc podatnikami w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, są zobowiązani do rozliczenia podatku z tytułu ich nabycia.

Natomiast Wnioskodawca w myśl § 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 28 marca 2011 r., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., dokonując dostawy przedmiotowych odpadów jest zobowiązany wystawić fakturę VAT (stwierdzającą dokonanie dostawy towaru dla którego podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru), w której zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawrze:

Natomiast w myśl § 5 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych odpadów jest zobowiązany wystawić fakturę VAT (stwierdzającą dokonanie dostawy towaru dla którego podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru) nie ujmując w niej danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 12-14 przedmiotowego rozporządzenia, tj. stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. Ponadto zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. faktura wystawiona przez Wnioskodawcę powinna dodatkowo zawierać wyrazy "odwrotne obciążenie".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że do sprzedawanych odpadów wskazanych we wniosku należy stosować, przy spełnieniu warunków z art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 7 ustawy o VAT, przepisy art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, dokumentując dokonane transakcje sprzedaży wymienionych odpadów fakturą VAT bez naliczenia podatku należnego, z adnotacją odwrotne obciążenie, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretację wydano przy założeniu, że u Wnioskodawcy dokonującego dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT (Wnioskodawca we wniosku podał, że nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT).

Interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności zmiany symbolu PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że tut. organ nie może potwierdzić prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej odpadów będących przedmiotem wniosku. Minister Finansów nie dokonuje bowiem klasyfikacji towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę, gdyż nie mieści się to w ramach określonych w Rozdziale 1a Działu II ustawy - Ordynacja podatkowa - Interpretacje przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.