IBPP1/443-367/07/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2007 r. (data wpływu 4 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej rolnej - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej rolnej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2007 r. (data wpływu 4 grudnia 2007 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie nr IBPP1/443-367/07/ES z dnia 26 listopada 2007 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2006 r. Wnioskodawca kupił grunt rolny, który podzielił na dwie działki rolne i w 2007 r. sprzedał jedną z nich jako nieruchomość rolną. W 2008 r. zamierza sprzedać drugą działkę jako nieruchomość rolną. Przedmiotowy grunt rolny nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Pismem z dnia 26 listopada 2007 r., tut. organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. W odpowiedzi na powyższe wezwanie Wnioskodawca pismem z dnia 3 grudnia 2007 r., uzupełnił wniosek, w którym zaznacza, że nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest rolnikiem. Grunt nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy, działki nie są zabudowane. Wnioskodawca nabył "rolę", bo chciał zainwestować. Po sprzedaży działki chce środki finansowe przeznaczyć na cele budowlane. Wnioskodawca wskazuje, że w 2004 r. sprzedał nieruchomość, a środki finansowe przeznaczył na budynek mieszkalny i zakup przedmiotowego gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży działki rolnej Wnioskodawca jest obowiązany zapłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy od sprzedaży gruntu rolnego nie musi płacić podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 powoływanej ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z definicji powyższej wynika, że jeżeli osoba fizyczna dokona sprzedaży gruntu, który uprzednio został zakupiony w celu zbycia (w celach handlowych) - czynności te uznaje się za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem osoba je wykonująca uzyskuje status podatnika. Nie ma przy tym znaczenia, że grunt został zakupiony do majątku osobistego, ważny jest cel nabycia tego towaru. Ze złożonego przez Wnioskodawcę wniosku wynika, że zakup gruntu stanowił lokatę kapitału, a więc nabył nieruchomość z zamiarem jej późniejszego zbycia i osiągnięcia z tego tytułu zysku. Zatem zamiar Wnioskodawcy w momencie zakupu nieruchomości miał charakter handlowy. Z cytowanej wcześniej definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że działalność handlowa stanowi działalność gospodarczą. Jednocześnie zgodnie z przepisem 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę. Zatem opodatkowaniu podlega dostawa terenów budowlanych niezabudowanych bądź przeznaczonych pod zabudowę.

Oceny gruntów należy dokonać zarówno w oparciu o stan faktyczny (czy w chwili dostawy są to grunty zabudowane), jak i stan prawny (czy grunty te są gruntami budowlanymi, bądź przeznaczonymi pod zabudowę). Z konstrukcji przepisu wynika, że warunki te muszą być spełnione łącznie. Wobec braku w przepisach podatkowych definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę, należy posłużyć się przepisami dotyczącymi zagospodarowania terenu. Wskazać również należy, iż dla prawidłowego określenia i przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż posiadana przez Wnioskodawcę nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a na dzień wypełnienia wniosku uzupełniającego tj. 3 grudnia 2007 r. jest to grunt rolny.

Reasumując, w przedmiotowym przypadku sprzedaż niezabudowanego gruntu, nie będącego terenem budowlanym lecz gruntem rolnym, dla którego nie ustalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pomimo że stanowi działalność gospodarczą, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Tym samym nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.