IBPP1/443-365/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data złożenia 28 kwietnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data złożenia 10 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia zawodowego dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych finansowanych w całości (100%) ze środków publicznych - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia zawodowego dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych finansowanych w całości (100%) ze środków publicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data złożenia 28 kwietnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data złożenia 10 maja 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 kwietnia 2011 r. znak: IBPP1/443-365/11/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest prowadzenie szkoleń, które do dnia 31 grudnia 2010 r. były zwolnione z podatku od towarów i usług, zaś po 1 stycznia 2011 r. zaistnieje konieczność wystawiania faktur VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Podatnik nie jest podmiotem wymienionym w lit. b) cytowanego przepisu albowiem nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Jednakże odbiorcami organizowanych szkoleń są jednostki sektora finansów publicznych, tj. jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego.

W uzupełnieniu podano ponadto, że firma Wnioskodawcy od roku 2005 świadczy usługi szkoleniowe, które do dnia 1 stycznia 2011 r., zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, były zwolnione od podatku VAT. Usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę przeznaczone są dla jednostek sektora finansów publicznych oraz są w 100% finansowane ze środków publicznych.

Zakres w jakim Wnioskodawca organizuje szkolenia, to "...".

Celem przedmiotowych szkoleń jest przekazywanie wiedzy, której pozyskiwanie oraz uaktualnianie jest niezbędne do pracy zawodowej pracowników tych jednostek. Prowadzone szkolenia mają na celu zapoznać uczestników z praktykami orzeczniczymi, zmianami w obowiązującym prawie oraz wskazać na konkretne procedury działań podejmowanych w danych sytuacjach. Osoby uczestniczące w szkoleniach otrzymują materiały szkoleniowe zawierające aktualne orzecznictwo oraz wzory określonych pism procesowych oraz druków, które w trakcie spotkań są omawiane celem wykorzystania w codziennej pracy pracownika samorządowego.

Na podstawie przywołanych powyżej przepisów, od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26:

Prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych, zwłaszcza samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r., o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 z późn. zm.), pracownicy samorządowi uczestniczą w różnych formach podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z poglądami doktryny, "Pracownicy samorządowi mogą więc brać udział w różnego rodzaju szkoleniach, kursach, seminariach, konferencjach i innych formach dokształcania" W. Drobny, M. Mazuryk, P. Zuzankiewicz, Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz, Oficyna, 2010>. Świadectwa ukończenia szkolenia wydawana są na podstawie powołanych powyższej przepisów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 maja 2011 r.):

Czy Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług szkoleniowych mających na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych, finansowanych w całości (100%) ze środków publicznych, wystawiając fakturę VAT może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 maja 2011 r.), specjalistyczne szkolenia zawodowe realizowane przez Wnioskodawcę, a służące podniesieniu kwalifikacji zawodowych pracowników sektora finansów publicznych, w 100% finansowane ze środków publicznych, są zwolnione z podatku VAT, bowiem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione od podatku są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych. Usługi szkolenia służb pracowników sektora finansów publicznych mieszczą się co do zasady w usługach kształcenia zawodowego, ponieważ ich celem jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie urzędników do wykonywania zawodu. Szkolenia te służą podniesieniu kwalifikacji zawodowych, pozostają w bezpośrednim związku z branżą / zawodem ich uczestników, a nauczanie realizowane poprzez te szkolenia ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Kształcenie to podnosi poziom wiedzy i kompetencji kadr i w znaczny sposób przyczynia się do poprawy jakości usług świadczonych przez urzędników, co zdaniem Wnioskodawcy - wyczerpuje przesłanki o których mowa w powołanym wyżej przepisie.

Ponadto Wnioskodawca chciałby zauważyć, iż w podobnych sprawach zostały już wydane interpretacje poprzez działających w imieniu Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (IPPP1/443-6/11-4/AW z dnia 7 marca 2011 r. oraz IPPP3/443-1184/10-4/IB z dnia 14 marca 2011 r.), a także Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPP1/443-60/11-5/AW z dnia 18 kwietnia 2011 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest prowadzenie szkoleń. Podatnik nie jest podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT, albowiem nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Odbiorcami organizowanych szkoleń są jednostki sektora finansów publicznych, tj. jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego.

Usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę przeznaczone są dla jednostek sektora finansów publicznych oraz są w 100% finansowane ze środków publicznych. Zakres w jakim Wnioskodawca organizuje szkolenia, to "...".

Od dnia 18 lutego 2011 r. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi specjalistyczne szkolenia dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego (urzędów miast/gmin) oraz jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (ośrodki pomocy społecznej) z zakresu m.in.: Kontroli zarządczej, Kodeksu postępowania administracyjnego, Ustawy o pracownikach samorządowych, Ochrony danych osobowych, Archiwizacji dokumentów, Zasad rachunkowości i sprawozdawczości budżetowej, Świadczeń rodzinnych, Funduszu alimentacyjnego, Ustawy o pomocy społecznej, Zarządzania ośrodkiem pomocy społecznej, Prawa pracy, Rachunkowości, Przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu, Technik radzenia sobie ze stresem oraz Pracy z trudnym klientem.

Celem przedmiotowych szkoleń jest przekazywanie wiedzy, której pozyskiwanie oraz uaktualnianie jest niezbędne do pracy zawodowej pracowników tych jednostek. Prowadzone szkolenia mają na celu zapoznać uczestników z praktykami orzeczniczymi, zmianami w obowiązującym prawie oraz wskazać na konkretne procedury działań podejmowanych w danych sytuacjach. Osoby uczestniczące w szkoleniach otrzymują materiały szkoleniowe zawierające aktualne orzecznictwo oraz wzory określonych pism procesowych oraz druków, które w trakcie spotkań są omawiane celem wykorzystania w codziennej pracy pracownika samorządowego.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), albowiem podatnik nie jest żadnym z podmiotów tam wymienionych.

Szkolenia zawodowe dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego oraz jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego Wnioskodawca prowadzi na zlecenie jednostek samorządu terytorialnego (urzędów miast i gmin) oraz jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (np. gminnych/miejskich ośrodków pomocy społecznej). Jednostki te desygnują swoich pracowników na szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca podpisuje umowy na przeprowadzenie określonego rodzaju szkolenia z odpowiednio - wójtem, burmistrzem, prezydentem, sekretarzem, kierownikiem ośrodka pomocy społecznej.

Bezpośrednim uczestnikiem świadczonych przez Wnioskodawcę usług są osoby delegowane na szkolenia przez urzędy miast i gmin (pracownicy urzędów). Są to pracownicy określonych działów zatrudnieni w urzędzie (np. pracownicy działu świadczeń rodzinnych, pracownicy socjalni, specjaliści od zamówień publicznych, skarbnicy, główni księgowi itp.).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego usługi szkoleniowe będą wykorzystywane przez pracowników jednostek samorządu terytorialnego oraz jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego w zakresie wykonywanych obowiązków służbowych - są to szkolenia pozostające w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem pracowników, są to szkolenia mające na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Należy zatem uznać, że jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z wykonywaną pracą. Ponadto Wnioskodawca podał, że szkolenia, o których mowa we wniosku finansowane są w 100% ze środków publicznych.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT dotyczące świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanych w całości ze środków publicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednakże zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że środki, którymi zostanie sfinansowane szkolenie będą faktycznie środkami publicznymi. Kwestia klasyfikacji środków nie była bowiem przedmiotem oceny tut. organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdy środki, z których finansowane są szkolenia, nie są środkami publicznymi w rozumieniu odrębnych przepisów) lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy i nie stanowią źródła prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.