IBPP1/443-361/11/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dotyczącym opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

W dniu 27 grudnia 1973 r. Wnioskodawca otrzymał od matki, w drodze darowizny, jedną działkę budowlaną, wraz z zabudowaniami oraz sześć działek rolnych o łącznej powierzchni 1,7035 ha.

Działki rolne przez cały czas były uprawiane tylko na własne potrzeby poprzez sianie zboża, sadzenie na nich ziemniaków i innych warzyw, na części z nich były i nadal są łąki.

W roku 2005 został opracowany nowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy, w którym zgodnie ze złożonym przez Zainteresowanego wnioskiem, niektóre działki rolne uzyskały status budowlanych. W nowym planie większość terenów rolnych uzyskała status budowlany. Były to i nadal są działki niezabudowane.

W dniu 17 kwietnia 2008 r. nastąpiło zbycie jednej z działek o nr 670/79, o powierzchni 0,1455 ha, jako działki budowlanej. Wnioskodawca nie odprowadził z tego tytułu podatku VAT, oraz nie złożył deklaracji VAT-7 i zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, zgodnie z interpretacją indywidualną nr IBPP1/443-593-08/AS z dnia 9 lipca 2008 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W dniu 19 lipca 2010 r. nastąpiło zbycie jednej z działek o nr 669/91 o powierzchni 0,1095 ha, jako działki rolnej na rzecz Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej sp. o.o., w celu przeznaczenia pod budowę przepompowni ścieków. Inicjatorem tej transakcji był Urząd Gminy.

W najbliższym czasie Wnioskodawca ma zamiar sprzedać jedną z działek budowlanych o nr 578/83, o powierzchni 0,2955 ha, po uprzednim geodezyjnym podzieleniu jej na cztery mniejsze i wytyczeniu działki drogowej.

W dniu 18 listopada 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek w sprawie podziału niniejszej nieruchomości do Urzędu Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek budowlanych, przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, powinna zostać obciążona podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższym przypadku nie powinien być do ceny sprzedawanych działek doliczany podatek VAT ponieważ:

Wnioskodawca uważa, iż w świetle obowiązujących przepisów sprzedaż gruntu podlega opodatkowaniem podatkiem VAT, dokonana przez podatnika VAT, który nabył działki w celu ich dalszego zbycia, w okolicznościach wskazujących na zamiar ich powtarzania. A zatem z okoliczności towarzyszących ich sprzedaży musi wynikać, że czynności te podejmowane są z zamiarem ich kontynuowania. Nie jest zatem podatnikiem podatku VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy rejestrowanej działalności gospodarczej. Czynnikiem decydującym powinien być cel w jakim dane grunty zostały nabyte oraz okres ich posiadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

* dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług tj. prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z opisu przestawionego we wniosku wynika, że:

* Wnioskodawca w 1973 r. otrzymał w formie darowizny, od swojej matki, majątek w postaci działki budowlanej zabudowanej oraz sześć działek rolnych o powierzchni około 1,7035 hektara.

* działki nigdy nie były wykorzystywane do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT i cały czas były uprawiane tylko na własne potrzeby poprzez sianie zboża i sadzenie na nich ziemniaków i innych warzyw i nie dokonywano sprzedaży produktów rolnych;

* działki nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy;

* Wnioskodawca nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym, ani nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT;

* Wnioskodawca nie zajmuje się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, nie kupował i nie zamierza kupować żadnych innych nieruchomości oraz nie planuje też sprzedaży pozostałych działek, a także planuje przekazanie posiadanego majątku, w postaci domu i pozostałych działek, w formie darowizny swoim dzieciom.

Tak więc, nic nie wskazuje na to, że dokonując dostawy ww. działek Wnioskodawca będzie działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny.

Wnioskodawca sprzedając grunt będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki nie były użytkowane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, jak również w działalności rolniczej, a sprzedający nie występuje w roli handlowca, należy stwierdzić, że ich sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem we wniosku.

Interpretacja Indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego, podanym w złożonym wniosku.

Należy także dodać, iż interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.