IBPP1/443-36/11/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę bonusów/premii pieniężnych z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości lub ilości towarów w określonym czasie - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2011 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę bonusów/premii pieniężnych z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości lub ilości towarów w określonym czasie.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 14 marca 2011 r. znak IBPP1/443-36 i 37/11/MS.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada interpretację indywidualną z Izby Skarbowej w Katowicach Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej IBPP1/443-560/07/LSz z dnia 24 stycznia 2008 r. dotyczącą premii pieniężnej, która była zgodna z wykładnią Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. PP3-812-1222/2004/AP/4026: "udzielane premie pieniężne są związane z określonymi zachowaniami kontrahentów, które stanowią zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT świadczenie usług za wynagrodzeniem na rzecz Spółki i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT oraz otrzymanie premii pieniężnych winno być udokumentowane przez kontrahentów Spółki fakturą VAT."

Wnioskodawca postępuje zgodnie z zapisami interpretacji. Jednakże bieżące wyroki i orzecznictwa sądowe spowodowały, że zmieniło się również stanowisko organów podatkowych w tej sprawie.

Pojawiły się indywidualne interpretacje podatkowe wydawane przez Ministra Finansów za pośrednictwem dyrektorów izb skarbowych wskazujące, że premie pieniężne wypłacane przez sprzedawców z tytułu nabycia określonej ilości towarów nie są związane z uzyskaniem świadczenia wzajemnego, gdyż nie może nim być sam fakt dokonywania zakupów. Ponadto premia z tytułu dokonywania zakupów w danym okresie rozliczeniowym nie jest związana z konkretną dostawą, gdyż jest rezultatem wszystkich dostaw w danym okresie rozliczeniowym. W konsekwencji premie pieniężne są neutralne pod względem VAT i winny być udokumentowane notą (np. interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 1 lipca 2009 r. IPPP2/443-346/09-2/BM, interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 lipca 2010 r. ITPP2/443-287/09/AD).

Inne interpretacje klasyfikują premie pieniężne jako rabaty (interpretacje Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2010 r. IPPP1/443-1276/09-4/JB i 12 lutego 2010 r. IPPP1-443-1359/09-4/ISz, Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 stycznia 2010 r. ITPP2/443-864/09/AK). Zgodnie z nimi premię pieniężną można przyporządkować do konkretnych dostaw w danym okresie rozliczeniowym, bowiem obrót uprawniający do premii ustalany jest na podstawie sumy zakupów dokonanych w konkretnym przedziale czasowym.

Wnioskodawca na podstawie zawartych umów z kontrahentami zobowiązuje się do udzielenia:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 1993 r. z tytułu m.in.: sprzedaży kotłów centralnego ogrzewania, sprzedaży wyrobów z mineralnych surowców, sprzedaży wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn, sprzedaży pozostałych gotowych wyrobów metalowych gdzie indziej niesklasyfikowanych.

Wnioskodawca zawiera umowy handlowe z kontrahentami, w których precyzyjnie określono zasady, częstotliwość, wysokość wypłat bonusów/premii.

Bonusy/premie przyznawane kontrahentom uzależnione są:

Otrzymane premie/bonusy mobilizują kontrahentów do większych zakupów - im większa osiągnięta wartość sprzedaży tym wyższa premia/bonus. Wnioskodawca nadmienia, że ustalając premię nie wiąże kontrahenta dodatkowymi czynnościami (reklama itp.) jest ona uzależniona tylko i wyłącznie od wysokości obrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy premie pieniężne/bonusy wypłacone kontrahentowi po spełnieniu warunków określonych w umowie podlegają podatkowi od towarów i usług, jeśli tak to w jaki sposób powinny być udokumentowane i przez kogo.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 marca 2011 r.) bonus/premia pieniężna przyznana z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości lub ilości towarów w określonym czasie - stanowią zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT świadczenie usług za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ związane są z określonymi zachowaniami kontrahentów. Usługi te udokumentowane są fakturami VAT wystawianymi przez kontrahentów Wnioskodawcy. Na podstawie tych faktur Wnioskodawca pomniejsza podatek należny o VAT naliczony z nich wynikający art. 106, 29 ustawy o VAT.

Bonusu/premii pieniężnej, po dokonaniu przez kontrahentów zapłat w terminie od wartości zafakturowanej netto towarów, czyli wartość bonusu uzależniona jest zarówno od określonego obrotu ale także od terminowej zapłaty za dany towar. Premia wypłacana jest na podstawie faktury wystawionej przez tego kontrahenta po zakończeniu miesiąca lub kwartału lub na koniec roku, którego dotyczy opłata. Wnioskodawca postępuje tak jak w przypadku punktu 1, opierając się na art. 8, art. 29, art. 106 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. organ podatkowy informuje, iż w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi na pytanie w zakresie opodatkowania i dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę bonusów/premii pieniężnych z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości lub ilości towarów w określonym czasie.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej.

Kwestie związane z wystawianiem faktur korygujących uregulowane zostały w obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.- powinna zawierać co najmniej:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 1993 r. z tytułu m.in.: sprzedaży kotłów centralnego ogrzewania, sprzedaży wyrobów z mineralnych surowców, sprzedaży wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn, sprzedaży pozostałych gotowych wyrobów metalowych gdzie indziej niesklasyfikowanych.

Wnioskodawca zawiera umowy handlowe z kontrahentami, w których precyzyjnie określono zasady, częstotliwość, wysokość wypłat bonusów/premii.

Wnioskodawca na podstawie zawartych umów z kontrahentami zobowiązuje się do udzielenia bonusu/premii pieniężnej z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości lub ilości towarów w określonym czasie.

Bonusy/premie przyznawane kontrahentom uzależnione są od wartości netto i ilości zakupu w danym miesiącu lub w kwartale lub w półroczu. Bonus/premia wyliczany jest w procencie uzależnionym od realizowanych przez kontrahentów obrotów wg ściśle określonych progów ich wartości dokonywanych w danym okresie rozliczeniowym. Im wyższy obrót w krótszym czasie tym wyższa premia. Ustalany jest po sprawdzeniu przez pracownika działu handlu wartości obrotu na podstawie faktur sprzedaży VAT wystawionych dla kontrahenta w danym okresie czasu.

Otrzymane premie/bonusy mobilizują kontrahentów do większych zakupów - im większa osiągnięta wartość sprzedaży tym wyższa premia/bonus. Wnioskodawca nadmienia, że ustalając premię nie wiąże kontrahenta dodatkowymi czynnościami (reklama itp.) jest ona uzależniona tylko i wyłącznie od wysokości obrotu.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jedynym czynnikiem warunkującym wypłatę przez Wnioskodawcę premii pieniężnej dla kontrahenta (nabywcy) jest przekroczenie odpowiedniego progu obrotu, w wyniku zakupów towarów pochodzących z oferty Wnioskodawcy. Wypłata przez Wnioskodawcę przedmiotowych premii pieniężnych nie jest uzależniona od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza osiągnięciem odpowiedniego pułapu zakupów towarów.

Na podstawie powyższych przepisów oraz przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż dokonywanie przez kontrahentów zakupów towarów u Wnioskodawcy w odpowiedniej wielkości w określonym czasie nie może stanowić usługi w rozumieniu cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy nabywcą a Wnioskodawcą nie dochodzi do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz Wnioskodawcy, nabywca nie podejmuje żadnych dodatkowych świadczeń w celu osiągnięcia korzyści Wnioskodawcy. Pomiędzy Stroną a jej kontrahentem (nabywcą towarów) prowadzona jest jedynie wymiana handlowa. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premie pieniężne wypłacone za uzyskanie pewnego pułapu obrotów, stanowią wynagrodzenie za realizowane usługi. Brak jest bowiem takich działań nabywcy (tj. kontrahenta), które byłyby czynnościami dodatkowymi, do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z zawartej umowy. Samo przekroczenie określonej wartości zakupów towarów handlowych nie jest usługą i wypłacona w takim przypadku gratyfikacja (nagroda) w postaci premii pieniężnej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw. Prezentowana wykładnia pozostaje w zgodności z wykładnią art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady Unii Europejskiej 2006/112/WE. Wskazany przepis zawiera definicję świadczenia usług, tworzy wraz z art. 14 ust. 1-3 Dyrektywy, definiującym dostawę towarów oraz przepisami art. 20-22, zawierającymi definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i art. 30 Dyrektywy definiującym import, podstawę opodatkowania dokonywanych transakcji i tworzą bazę systemu podatku od wartości dodanej w zakresie przedmiotu opodatkowania.

System ten, co do zasady obejmuje wszystkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej i odzwierciedla jedną z podstawowych cech podatku, wyrażoną w art. 2 Dyrektywy - powszechność opodatkowania. Oznacza to, że wszelkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, ale jednocześnie, że transakcje już opodatkowane nie mogą podlegać ponownemu opodatkowaniu.

Nie może bowiem ta sama czynność prawna być opodatkowywana dwukrotnie tym samym podatkiem od wartości dodanej.

Dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów sprzedaż towarów mieści się w czynnościach opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w postaci dostawy towarów. Nie można więc uznać zrealizowania na rzecz sprzedającego określonego z góry pułapu zakupów za świadczenie usługi. Zauważyć należy, że w tej sprawie, na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów dokonanych na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy. Czynności stanowiące dostawę towaru na rzecz kontrahentów, nie mogą poprzez ich zsumowanie, przekształcać się w usługę. Przeszkodą do takiej konstatacji - jak wcześniej zauważono - jest treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, z której wynika, że dostawa nie może być jednocześnie usługą.

Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku nabywca otrzymujący premie pieniężne nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy, usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta u nabywcy nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Zatem kontrahent Wnioskodawcy, wyżej opisanego zdarzenia gospodarczego (otrzymania premii pieniężnej), nie może dokumentować fakturami VAT, bowiem - jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT - faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż. W związku z powyższym gdy stwierdzono, iż w przedmiotowym przypadku nie doszło do świadczenia usług przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, brak jest podstaw do wystawienia faktur VAT przez kontrahenta Wnioskodawcy.

Fakt, iż kontrahenci nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nie powoduje, iż wypłata przez Wnioskodawcę premii pieniężnych nie wywołuje skutków w zakresie podatku VAT.

Z wyżej przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika również, iż wypłacone kontrahentom premie odnoszą się do konkretnych dostaw udokumentowanych konkretnymi fakturami.

W piśmiennictwie wskazuje się, że rabat stanowi określoną kwotowo lub procentowo zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru, udzieloną najczęściej nabywcom płacącym gotówką, kupującym duże ilości towaru jednorazowo lub w określonym czasie, a także udzielaną z powodu wad towaru. Wśród rabatów wyróżnia się między innymi rabaty ilościowe będące obniżką cen w zamian za zakup dużych ilości produktu (por. wyrok WSA z dnia 7 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1561/09).

W sytuacji gdy premia pieniężna jest wypłacana jedynie za zrealizowanie określonego pułapu obrotów oznacza to, że źródło premii tkwi w umowach sprzedaży (dostawie towarów), które zostały zawarte w danym okresie czasu (ich wykonaniu). Z ekonomicznego punktu widzenia, wypłacanie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów premii powoduje, że ulega zmianie (zmniejszeniu) kwota jaką de facto otrzymuje Wnioskodawca z tytułu transakcji sprzedaży towarów. Ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej należność z tytułu dostawy towarów ma zasadniczy wpływ na ocenę premii jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Mieć bowiem należy na względzie, że obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT jest kwota należna z tytułu sprzedaży i że obejmuje ona całość świadczenia należnego od nabywcy. Odwołanie się do "całości świadczenia należnego od nabywcy" nakazuje uwzględnić całokształt okoliczności wpływający na faktyczny rozmiar świadczenia nabywcy, a stosownie do tego należy ocenić zdarzenia, które zakres tego świadczenia modyfikują.

Tym samym, skoro istnieje możliwość powiązania przedmiotowych premii z konkretnymi fakturami (dostawami) winny być one traktowane jako rabaty, o których mowa w cyt. wyżej art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, zmniejszające podstawę opodatkowania. Udzielona przez Wnioskodawcę premia obniża wartość nabytego wcześniej przez nabywcę towaru. Rzeczywista wartość transakcji zawartych przez nabywcę jest zatem niższa o kwotę wypłaconej przez Wnioskodawcę premii pieniężnej.

Zatem rabat z jakim mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia, mający bezpośredni wpływ na wartość dostaw, prowadzi do obniżenia ceny towarów. Wnioskodawca sam wskazał, iż premia jest wynikiem wszystkich dostaw dokonanych przez Wnioskodawcę na rzecz nabywców w określonym czasie. Liczona jest poprzez zsumowanie wszystkich wartości dostaw na podstawie faktur VAT i jest kalkulowana jako procent od tak obliczonej wielkości obrotu uprawniającego do wypłaty premii. Istnieje zatem możliwość ustalenia, o ile nastąpiło obniżenie ceny każdej jednostkowej transakcji udokumentowanej fakturą. Ponieważ rabat kalkulowany jest jako procent sumy zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym dostaw, istnieje możliwość przyporządkowania procentowego rabatu do konkretnej dostawy udokumentowanej fakturą.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przyznanie kontrahentowi premii pieniężnej jest wystarczającą przesłanką determinującą konieczność wystawienia przez Wnioskodawcę faktury korygującej do każdej dostawy, w związku z którą został on udzielony.

Zgodnie bowiem z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 do 7.

Z powyższego wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

I tak, z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Podstawową zasadę prawa do odliczenia generuje przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Oprócz powyższych warunków, które podatnik powinien spełnić, aby mieć możliwość odliczenia podatku naliczonego inne ograniczenia wprowadza przepis art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane.

Dokonując analizy przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy stwierdził, iż otrzymujący premie (kontrahent) w zamian za osiągnięcie określonego poziomu zakupów dokonanych u Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem czynność ta u niego nie podlega opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. W konsekwencji, skoro wystawca faktury nie świadczy usług na rzecz Wnioskodawcy, to wystawione przez niego faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane i zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym w całym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy wypłacającego premie pieniężne w sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. gdy premie te ustalane są na podstawie obrotu z konkretnych faktur za dany okres. Interpretacja ta nie wywołuje natomiast skutków podatkowych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa, dla kontrahentów Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy zauważyć, iż w kwestii opodatkowania i dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę bonusów/premii pieniężnych, których wysokość jest zależna od wartości netto towarów oraz terminowego dokonania zapłaty przez kontrahentów, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.