IBPP1/443-343/11/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania obniżki w stawce czynszowej notami korygującymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lutego 2011 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 14 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania obniżki w stawce czynszowej notami korygującymi.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-343/11/AL z dnia 29 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednostką budżetową, która m.in. świadczy usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze zarówno mieszkalnym jak i niemieszkalnym. Na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta nr XXX/2008 Prezydent może czasowo obniżyć stawkę czynszową najemcom lokali użytkowych spowodowaną np. remontem pasa drogowego czy remontem częściowym czy całkowitym ulicy. Ponadto udziela ulgi w obniżce czynszu przychodniom lekarskim, które z własnych środków dokonały znacznych remontów wynajmowanych lokali.

Wnioskodawca w przypadkach stosowania ulgi w obniżce stawki czynszowej wystawia faktury VAT najemcom w pełnej wysokości, zgodnie z umową najmu lokalu, a na kwoty wynikające z porozumienia zawartego między najemcą a Wnioskodawcą określające czasową obniżkę czynszu, wystawia noty księgowe uznaniowe, traktując tą ulgę jako ulgę w zapłacie danej faktury.

Wnioskodawca powołując się na interpretację Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 16 sierpnia 2004 r. nie stosował zapisu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i nie obniżał obrotu o przyznaną obniżkę przez Prezydenta, uznając, że najem lokalu użytkowego mieści się w katalogu usług wymienionych w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Najemca lokalu użytkowego podczas kontroli prowadzonej przez Urząd Skarbowy pokazał metodę Wnioskodawcy uznawania obniżki czynszu poprzez noty księgowe.

Urząd Skarbowy stwierdził, że według obecnych interpretacji i orzeczenia WSA z 2010 r. obniżkę czynszu z powyższego tytułu należy wykazywać poprzez faktury korygujące, a nie przez noty korygujące.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 maja 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową działającą na podstawie:

* ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.),

* ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.),

* rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowań przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783),

* Uchwały nr XXX Rady Miasta z dnia 12 marca 2003 r. w sprawie przekształcenia zakładu budżetowego pod nazwą "Z" w jednostkę budżetową pod nazwą "Y",

* Uchwały nr XXX Rady Miasta z dnia 8 września 2004 r. w sprawie nadania statutu "Y",

* Uchwały XXX Rady Miasta z dnia 29 marca 2006 r. w sprawie zmiany Uchwały nr XXX Rady Miasta z dnia 8 września 2004 r. w sprawie nadania statutu "Y",

* Uchwały XXX Rady Miasta z dnia 3 lutego 2010 r. w sprawie zmiany uchwały Nr XXX Rady Miasta z dnia 11 czerwca 2008 r.

Wnioskodawca jest jednostką, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek budżetu Gminy.

Wnioskodawca świadczy usługi m.in. w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze zarówno mieszkalnym jak i niemieszkalnym (lokale użytkowe) oraz dokonuje sprzedaży mediów (woda, gaz, co, wywóz śmieci itp.).

Wnioskodawca sprzedaż usług najmu lokali niemieszkalnych (użytkowych) dokumentuje fakturami VAT.

Wnioskodawca na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta nr XXX może czasowo obniżyć stawkę czynszową netto najemcom lokali użytkowych na czas trwania remontu lokalu, remontu pasa drogowego. Obniżenie stawki czynszowej netto nie zwalnia najemcy z obowiązku uiszczenia podatku VAT w wysokości przed zwolnieniem.

Wnioskodawca udziela czasowej obniżki czynszu wystawiając faktury VAT w pełnej wysokości (nie obniżając obrotu), zgodnie z umową najmu lokalu, a na kwoty wynikające z obniżki czynszu wystawia księgowe noty uznaniowe traktując tę obniżkę jako ulgę w zapłacie danej faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionych argumentów należy wszystkie noty uznaniowe wystawione w okresach poprzednich anulować i wystawić za ten sam okres faktury korygujące.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo stosuje on metodę obniżki stawki czynszowej wystawiając noty korygujące, a nie faktury korygujące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do postanowień art. 106 ust. 1 ustawy o VAT - brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W tym miejscu należy wskazać, iż rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 marca 2011 r. oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) - obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl przepisu § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Jak stanowi § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do postanowień § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią (§ 15 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.).

Zgodnie z § 15 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej (§ 15 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.).

Noty korygujące powinny zawierać wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA" (§ 15 ust. 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.).

Stosownie do postanowień § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Natomiast przepis § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. stanowi, iż w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (§ 13 ust. 4 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.).

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Zgodnie z § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią (§ 15 ust. 2 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.).

W myśl § 15 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej (§ 15 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.).

Noty korygujące powinny zawierać wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA" (§ 15 ust. 5 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca świadczy usługi m.in. w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze zarówno mieszkalnym jak i niemieszkalnym (lokale użytkowe) oraz dokonuje sprzedaży mediów (woda, gaz, co, wywóz śmieci itp.).

Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż usług najmu lokali niemieszkalnych (użytkowych) fakturami VAT.

Wnioskodawca na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta może czasowo obniżyć stawkę czynszową netto najemcom lokali użytkowych. Czasowa obniżka czynszu może być spowodowana np. remontem pasa drogowego czy remontem częściowym czy całkowitym ulicy. Ponadto Wnioskodawca udziela ulgi w obniżce czynszu przychodniom lekarskim, które z własnych środków dokonały znacznych remontów wynajmowanych lokali.

Obniżenie stawki czynszowej netto nie zwalnia najemcy z obowiązku uiszczenia podatku VAT w wysokości przed zwolnieniem.

Wnioskodawca udziela czasowej obniżki czynszu wystawiając faktury VAT w pełnej wysokości (nie obniżając obrotu), zgodnie z umową najmu lokalu, a na kwoty wynikające z obniżki czynszu wystawia księgowe noty uznaniowe traktując tę obniżkę jako ulgę w zapłacie danej faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo stosuje metodę obniżki stawki czynszowej wystawiając noty korygujące, a nie faktury korygujące.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż usług najmu lokali niemieszkalnych (użytkowych) fakturami VAT, a następnie udziela, najemcom tych lokali, czasowej obniżki czynszu w związku z okolicznościami, o których mowa we wniosku, dokonana obniżka stanowi rabat w kwocie czynszu w stosunku do kwoty wykazanej na pierwotnej fakturze VAT.

A zatem udzielenie powyższego rabatu po wystawieniu faktury pierwotnej, obliguje Wnioskodawcę do wystawienia w stosunku do faktury pierwotnej - zgodnie z wymogami cyt. wyżej rozporządzeń - faktury korygującej.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje natomiast kwestii wystawiania not uznaniowych i not korygujących przez sprzedawców (ustawa o VAT przewiduje jedynie wystawianie not korygujących przez nabywców towarów i usług, jednak z taką sytuacją w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia).

W związku z powyższym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług brak jest podstaw do anulowania wystawionych w poprzednich okresach not uznaniowych, ponieważ jak wyżej stwierdzono, przepisy tej ustawy nie regulują kwestii wystawiania not uznaniowych. Wnioskodawca winien natomiast udzielone w poprzednich okresach rabaty udokumentować fakturami korygującymi zgodnie z cyt. wyżej rozporządzeniami Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. lub z dnia 28 marca 2011 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż czasową obniżkę stawki czynszu mógł dokumentować notami księgowymi uznaniowymi a nie fakturami korygującymi, należało uznać za nieprawidłowe.

W zakresie zdarzenia przyszłego wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo należy nadmienić, iż w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.