IBPP1/443-342/14/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 1 lipca 2014 r. (data wpływu 3 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 lipca 2014 r. (data wpływu 3 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 czerwca 2014 r. znak: IBPP1/443-342/14/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 3 kwietnia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz z rodzeństwem tj. siostrą oraz dwójką braci w drodze spadku po zmarłych rodzicach nieruchomość o pow. 15.560 m² nr działki 5.1630/91 województwo..., powiat J, jednostka ewidencyjna M., obręb 10 R (postanowienie Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 3 kwietnia 2007 r). Na skutek śmierci jednego z braci, który nie posiadał spadkobierców jego część nieruchomości spadkowej została podzielona pomiędzy Wnioskodawcę i pozostałe rodzeństwo (postanowienie Sądu Rejonowego - Wydział I Cywilny z dnia 7 listopada 2007 r). W wyniku postanowienia sądowego otrzymany spadek został podzielony w równych częściach to jest każdy z ww. otrzymał po 1/3 części. To oznacza, że każdy ze spadkobierców jest współwłaścicielem całości spadku.

Nieruchomość o pow. 15.560 m² nr działki 5.1630/91 wg. wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z składa się z następujących części:

* zabudowa mieszkaniowo-usługowa - około 3.800 m^2,

* tereny rolnicze - około 9.400 m^2,

* zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i zagrodowa - około 1.000 m².,

* publiczne ciągi pieszo-jezdne o obniżonych parametrach technicznych (droga) - około 147 m^2,

* zieleń nieurządzona i tereny rolnicze o znaczeniu bioklimatycznym (las) - około 1.215 m².

W dniu 5 lutego 2014 r. Urząd Miasta wystosował do Wnioskodawcy i rodzeństwa pismo dotyczące realizacji zadania inwestycyjnego zapisanego w budżecie Miasta jako "..." informującego ich o chęci nabycia części nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka 1630/91, obręb R. W dniu 3 marca 2014 r. Wnioskodawca wraz z rodzeństwem poinformowali z-cę Prezydenta Miasta, że są oni zainteresowani zbyciem części nieruchomości gruntowej tj. obszar o powierzchni około 3.800 m^2, czyli część podlegająca pod zabudowę mieszkaniowo-usługową. W związku z powyższym Wnioskodawca wraz z rodzeństwem musieliby dokonać podziału działki nr 5.1630/91 o pow. 15.560 m^2. Powyższą działkę Wnioskodawca wraz z rodzeństwem chcieliby podzielić 4 cztery działki tj. 2 działki rolne, 1 działkę z prawem zabudowy mieszkaniowo jednorodzinnej oraz 1 działkę mieszkaniowo-usługową która przewiduje zakupić Urząd Miasta. W przyszłości Wnioskodawca wraz z rodzeństwem planuje sprzedaż pozostałych 3 działek. Sprzedaż działek nie nastąpi jednorazowo lecz jako oddzielne transakcje. Wnioskodawca informuje także, że ww. nieruchomość jest nieruchomością nieuzbrojoną w żadne media, oraz że żadna z działek przeznaczonych przez Wnioskodawca wraz z rodzeństwem do sprzedaży nie zostanie uzbrojona w żadne media.

Wnioskodawca informuje, że żaden ze spadkobierców oraz jego współmałżonkowie nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej i nie byli "płatnikiem" podatku VAT z innego tytułu

W uzupełnieniu z 1 lipca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość gruntowa została przyjęta przez Wnioskodawcę jako spadek po zmarłych rodzicach. Wnioskodawca planuje na części nieruchomości przewidzianej w planie zagospodarowania przestrzennego Urzędu Miasta przeznaczonej pod zabudowę jednorodzinną, budowę domu mieszkalnego.

Nieruchomość gruntowa została przyjęta przez Wnioskodawcę jako spadek po zmarłym bracie. Wnioskodawca planuje na części nieruchomości przewidzianej w planie zagospodarowania przestrzennego Urzędu Miasta przeznaczonej pod zabudowę jednorodzinną, budowę domu mieszkalnego.

Wnioskodawca wystąpi do Prezydenta Miasta o podział ww. nieruchomości w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji interpretacyjnej do wniosku ORD-IN wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W celu sprzedaży działek Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań marketingowych.

Wnioskodawca nie będzie pozyskiwał nabywców na przedmiotowe działki poprzez zamieszczanie ogłoszeń w prasie, internecie oraz w inny sposób.

Grunt otrzymany w spadku po rodzicach i bracie nie był nigdy wykorzystywany i do chwili planowanej sprzedaży nie będzie wykorzystywany (grunt nie jest uprawiany).

Przedmiotowy grunt nie jest i nie był przedmiotem najmu oraz dzierżawy na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca nie czerpał pożytku z najmu lub dzierżawy przedmiotowego gruntu.

Wnioskodawca nie jest oraz w przeszłości nie był rolnikiem ryczałtowym.

Wnioskodawca nie wykorzystywał i nie wykorzystuje przedmiotowej działki do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie dokonywał oraz nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. działek. Z powyższych działek nie ma płodów rolnych.

Dla ww. działek został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przez Urząd Miasta na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.) oraz z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta zatwierdzonym I uchwałą Nr VII 74 2007 Rady Miasta z dnia 22 marca 2007 r. o symbolu roboczym R 87 ogłoszoną w Dzienniku

Urzędowym Województwa. Nr 104, poz. 2104 z dnia 18 czerwca 2007 r.

Parcela nr: 1630/91 (obręb: R) znajduje się w strefie:

17 MN U - zabudowa mieszkaniowo-usługowa,

45 MNr - zabudowa mieszkaniowo jednorodzinna i zagrodowa.

2 ZR - zieleń nieurządzona i tereny rolnicze o znaczeniu bioklimatycznym,

19 R - tereny rolnicze,

24 KDX - publiczne ciągi pieszo-jezdne o obniżonych parametrach technicznych.

przez parcelę przebiegają sieci elektroenergetyczne SN 20kV, WN400kV.

Wnioskodawca posiada jeszcze prawo do 1/3 innych nieruchomości tj. trzech działek o łącznej powierzchni 1,1491 ha:

1 działka inwestycyjna o pow. 0.4131 ha.

1 działka budowlana o pow. 0,4170 ha,

1 działka las o pow. 0,319 ha.

Powyżej wymienione działki (nieruchomości) w przyszłości nie zostaną zbyte (sprzedane) innym podmiotom, czyli nie są przeznaczone w przyszłości do dostawy.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej dostawy innych działek niż wymienione we wniosku, nie odprowadzał podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7 oraz nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowych działek w przyszłości zostaną przeznaczone na budowę jednorodzinnego domu mieszkalnego.

Przyczyną sprzedaży jednej z wytyczonych działek jest prośba Prezydenta Miasta o sprzedaż części ww. nieruchomości w celu realizacji zadania inwestycyjnego zapisanego w budżecie Miasta jako "..." zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie Szkoły Podstawowej nr 17.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (przeformułowane w piśmie z 1 lipca 2014 r.):

Czy w przypadku sprzedaży działek jednorazowo lub jako oddzielnych transakcji Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek ani jednorazowo ani w kilku transakcjach nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, obejmującą wszelką działalność producentów handlowców lub usługodawców. Dostawa gruntu w okolicznościach niniejszej sprawy bez wątpienia nie jest działalnością producenta i usługodawcy. Nie jest też działalnością handlowca. Działalność handlowca polega bowiem na kupowaniu towarów w celu ich odsprzedaży. Zważywszy na stan faktyczny sprawy, brak jest podstaw do twierdzenia, że grunt został nabyty w celu jego sprzedaży, nabycie nastąpiło bowiem w drodze spadku po zmarłych rodzicach na cele osobiste. Wyklucza to możliwość twierdzenia, że Wnioskodawca jest handlowcem w zakresie kupowania i sprzedawania gruntów. Wnioskodawca nie zamierza po sprzedaży przedmiotowych działek prowadzić tego rodzaju działalności. W związku z powyższym czynność sprzedaży działek choćby była kilkukrotna, nie ma charakteru ciągłego, albowiem jej czas trwania jest ograniczony wyłącznie do sprzedaży posiadanych działek. Ponadto sprzedaż działek nie ma charakteru zorganizowanego. Ponieważ działek tych Wnioskodawca nie nabył w celu ich odsprzedaży. Ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej, a jedynie zarządzanie majątkiem prywatnym. Wnioskodawca podkreśla że żaden ze spadkobierców oraz jego współmałżonkowie nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej i nie byli "płatnikiem" podatku VAT z innego tytułu, albowiem obowiązuje Wnioskodawcę w tym przedmiocie ustawowy zakaz.

Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN "handel jest to zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie - sprzedaży". Także w doktrynie i orzecznictwie NSA dla uznania wykonywanych czynności za działalność gospodarczą niezbędna jest ciągłość ich wykonywania, co w przypadku obrotu ziemią oznacza sprzedaż gruntów uprzednio nabytych w celu ich późniejszej odsprzedaży. Ponadto zgodnie z jednoznaczną definicją art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy, a także art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prowadzące działalność gospodarczą. Art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega dostawa towarów i świadczenie usług, wykonywane za wynagrodzeniem przez podatnika występującego w takim charakterze. Aby więc transakcje w ogóle podlegały opodatkowaniu VAT podmiot musi działać "jako podatnik". Podatnik dokonujący transakcji jako osoba prywatna nie podlega zatem VAT, a co się z tym wiąże transakcja zawarta przez podatnika działającego jako osoba prywatna nie podlega VAT. Nie jest również działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych) lecz spożytkowania w celach prywatnych

Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Co do zasady grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podkreślić jednak należy, iż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru ani też nie ma związku z działalnością gospodarczą, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dokonując rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, należy wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy nie wskazują na aktywność Wnioskodawcy dotyczącą sprzedaży przedmiotowych działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca 3 kwietnia 2007 r. nabył wraz z rodzeństwem w drodze spadku po zmarłych rodzicach nieruchomość o pow. 15.560 m² nr działki 5.1630/91. Na skutek śmierci jednego z braci jego część nieruchomości spadkowej została podzielona pomiędzy Wnioskodawcę i pozostałe rodzeństwo. Dla ww. działek został uchwalony z urzędu miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Nieruchomość o pow. 15.560 m² nr działki 5.1630/91 wg. wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego składa się z następujących części:

* zabudowa mieszkaniowo-usługowa - około 3.800 m^2,

* tereny rolnicze - około 9.400 m^2,

* zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i zagrodowa - około 1.000 m^2,

* publiczne ciągi pieszo-jezdne o obniżonych parametrach technicznych (droga) - około 147 m^2,

* zieleń nieurządzona i tereny rolnicze o znaczeniu bioklimatycznym (las) - około 1.215 m².

W dniu 5 lutego 2014 r. Urząd Miasta wystosował do Wnioskodawcy oraz rodzeństwa pismo informujące o chęci nabycia części nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka 1630/91 w celu realizacji zadania inwestycyjnego zapisanego w budżecie jako parking. W odpowiedzi na powyższą propozycję Wnioskodawca wraz rodzeństwem poinformował z-cę Prezydenta Miasta że są oni zainteresowani zbyciem części nieruchomości gruntowej o powierzchni około 3.800 m² przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, w związku z czym musieliby dokonać podziału działki nr 5.1630/91 o pow. 15.560 m² na 4 cztery działki tj. 2 działki rolne, 1 działkę z prawem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz 1 działkę mieszkaniowo-usługową którą przewiduje zakupić Urząd Miasta. W przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż pozostałych 3 działek. Przyczyną sprzedaży jednej z wytyczonych działek jest prośba Prezydenta Miasta o sprzedaż części ww. nieruchomości w celu budowy parkingu zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie szkoły.

W związku z powyższym Wnioskodawca wystąpi do Prezydenta Miasta o podział ww. nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nigdy nie prowadził działalności gospodarczej i nie był podatnikiem podatku VAT z innego tytułu. Wnioskodawca nie jest oraz w przeszłości nie był rolnikiem ryczałtowym i nie wykorzystywał i nie wykorzystuje przedmiotowej działki do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca nie dokonywał oraz nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. działek. Grunt nie był nigdy wykorzystywany i do chwili planowanej sprzedaży nie będzie wykorzystywany (grunt nie jest uprawiany).

Przedmiotowy grunt nie jest i nie był przedmiotem najmu oraz dzierżawy na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca nie czerpał pożytku z najmu lub dzierżawy przedmiotowego gruntu.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że przedmiotowa nieruchomość jest nieruchomością nieuzbrojoną w żadne media oraz żadna z działek przeznaczonych przez Wnioskodawca do sprzedaży nie zostanie uzbrojona w żadne media.

Należy również zauważyć, że w celu sprzedaży działek Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań marketingowych, nie będzie pozyskiwał nabywców na przedmiotowe działki poprzez zamieszczanie ogłoszeń w prasie, internecie oraz w inny sposób.

Ponadto Wnioskodawca posiada jeszcze prawo do 1/3 innych nieruchomości tj. trzech działek, które jak wskazał Wnioskodawca, nie są przeznaczone w przyszłości do dostawy.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej dostawy innych działek niż wymienione we wniosku, nie odprowadzał podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7 oraz nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowych działek w przyszłości zostaną przeznaczone na budowę jednorodzinnego domu mieszkalnego.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że nieruchomość gruntowa została przyjęta przez Wnioskodawcę jako spadek po zmarłych rodzicach oraz zmarłym bracie a Wnioskodawca planuje na części nieruchomości przewidzianej w planie zagospodarowania przestrzennego Urzędu Miasta przeznaczonej pod zabudowę jednorodzinną, budowę domu mieszkalnego.

Wnioskodawca co prawda planuje wystąpić do Prezydenta Miasta o podział ww. nieruchomości na 4 działki, które zamierza sprzedać, tj. 2 działki rolne, 1 działkę z prawem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz 1 działkę mieszkaniowo-usługową która przewiduje zakupić Urząd Miasta w celu budowy parkingu w bezpośrednim sąsiedztwie szkoły, jednakże powyższych działań (stanowiących pojedyncze z przykładowo wskazanych w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10 okoliczności) nie można uznać za zespół środków zbliżonych do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Należy podkreślić, że grunt otrzymany w spadku po rodzicach i bracie nie był nigdy wykorzystywany i do chwili planowanej sprzedaży nie będzie wykorzystywany (grunt nie jest uprawiany). Grunt nie był i do chwili planowanej sprzedaży nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany do działalności gospodarczej, rolniczej oraz nie jest i nie był przedmiotem najmu oraz dzierżawy na rzecz innych podmiotów. Natomiast przyczyną planowanej sprzedaży (oraz planowanego podziału gruntu na 4 działki) jest zaproponowana przez Urząd Miasta chęć zakupu jednej działki w celu budowy parkingu w bezpośrednim sąsiedztwie szkoły oraz chęć przeznaczenia środków uzyskanych ze sprzedaży działek na budowę domu mieszkalnego.

Tak więc skoro nieruchomość gruntowa została przyjęta przez Wnioskodawcę jako spadek po zmarłych rodzicach oraz zmarłym bracie do majątku osobistego Wnioskodawcy i Wnioskodawca przez cały okres jej posiadania nie wykorzystywał jej w żaden sposób do działalności gospodarczej, to sprzedaży takiego udziału w gruncie nie można uznać za przejaw działalności gospodarczej.

Wobec powyższego uznać należy, że planowana sprzedaż wydzielonych niezabudowanych działek nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia tych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać sprzedaży przedmiotowych działek przez Wnioskodawcę za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla rodzeństwa Wnioskodawcy.

Ponadto należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.