IBPP1/443-329/14/AZb

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-329/14/AZb

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kosztów przesyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów dokonywaną przez Wnioskodawcę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kosztów przesyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów dokonywaną przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2006 r. na podstawie wpisu do CEIDG. Przeważającym rodzajem prowadzonej działalności jest zgodnie z kodem PKD 46.18.Z - działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą stacjonarną tj. w punkcie sklepowym oraz internetową (czyli wysyłkową na stronach internetowych), która obejmuje głównie odżywki i suplementy diety obciążone stawką VAT 5% i 8% (o kodzie PKWiU 10.89.19.0 sklasyfikowane jako różne towary spożywcze niesklasyfikowane) oraz w mniejszym stopniu akcesoria treningowe ze stawką 23%. Zapłata za zakupione towary dokonywana jest przelewem, "za pobraniem" lub bezpośrednio gotówką.

Zamówienia internetowe realizowane są za pomocą poczty lub firm kurierskich, których usługi oprocentowane są stawką VAT ZW lub 23%. Koszty wysyłki pokrywane są przez klienta i wliczane są do faktury sprzedażowej do jednej pozycji jako zwiększenie kwoty z tytułu sprzedaży towarów i opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedanych towarów, czyli przy sprzedaży towaru obciążonego stawką VAT 8% koszty wysyłki również obciążone są stawką 8%. W przypadku sprzedaży towarów obciążonych stawką 5% koszty wysyłki obciążone są stawką 5%, natomiast jeżeli sprzedawane są towary oprocentowane 23% stawką VAT, koszty wysyłki również obciążone są stawką 23%. Koszty wysyłki nie są wyszczególniane w osobnej pozycji na fakturze. W przypadku gdy sprzedawane są towary o różnych stawkach VAT np. 5%, 8% i 23% VAT, koszt wysyłki dzielony jest proporcjonalnie i doliczony do ceny każdego ze sprzedawanych towarów w równej części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie interpretacji pisemnej, czy może dla kosztów przesyłki stosować stawkę podatku uzależnioną ściśle od stawki podatku VAT odpowiedniej dla sprzedawanych towarów, traktując tę usługę jako nierozerwalnie związaną ze sprzedażą tych towarów i czy przy sprzedaży towarów obciążonych różnymi stawkami VAT koszty wysyłki powinien doliczać tylko do jednej pozycji na fakturze czy proporcjonalnie doliczać do każdej pozycji.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku VAT koszty przesyłki nigdy nie są usługą samodzielną, ponieważ usługi pocztowe czy kurierskie są nierozerwalnie związane ze sprzedażą innych artykułów i traktowane są jako koszty dodatkowe. Dlatego też powinny być one obciążane stawką podatku VAT uzależnioną ściśle od stawki podatku VAT, odpowiedniej dla artykułu podstawowego i doliczane do pozycji towaru.

Natomiast w przypadku sprzedaży jednorazowo towarów obciążonych różnymi stawkami VAT, artykuły te powinny być proporcjonalnie obciążone podatkiem VAT, co można uzyskać, np. poprzez proporcjonalne doliczanie kosztu przesyłki do wszystkich sprzedawanych towarów i nie wyszczególnianie go w osobnej pozycji na fakturze VAT, np. przy sprzedaży trzech pozycji, z których każda obciążona byłaby inną stawką VAT, np. 5%, 8% i 23% VAT, koszt przesyłki podzielony byłby na równe trzy części i doliczony do ceny każdej ze sprzedawanych towarów, w równej części i od takiej kwoty obliczany byłby podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ww. ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2.

koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą stacjonarną tj. w punkcie sklepowym oraz internetową (czyli wysyłkową na stronach internetowych), która obejmuje głównie odżywki i suplementy diety obciążone stawką VAT 5% i 8% (o kodzie PKWiU 10.89.19.0 sklasyfikowane jako różne towary spożywcze niesklasyfikowane) oraz w mniejszym stopniu akcesoria treningowe ze stawką 23%. Zapłata za zakupione towary dokonywana jest przelewem, "za pobraniem" lub bezpośrednio gotówką.

Zamówienia internetowe realizowane są za pomocą poczty lub firm kurierskich, których usługi oprocentowane są stawką VAT ZW lub 23%. Koszty wysyłki pokrywane są przez klienta i wliczane są do faktury sprzedażowej do jednej pozycji jako zwiększenie kwoty z tytułu sprzedaży towarów i opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedanych towarów, czyli przy sprzedaży towaru obciążonego stawką VAT 8% koszty wysyłki również obciążone są stawką 8%. W przypadku sprzedaży towarów obciążonych stawką 5% koszty wysyłki obciążone są stawką 5%, natomiast jeżeli sprzedawane są towary oprocentowane 23% stawką VAT, koszty wysyłki również obciążone są stawką 23%. Koszty wysyłki nie są wyszczególniane w osobnej pozycji na fakturze. W przypadku gdy sprzedawane są towary o różnych stawkach VAT np. 5%, 8% i 23% VAT, koszt wysyłki dzielony jest proporcjonalnie i doliczony do ceny każdego ze sprzedawanych towarów w równej części.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1 z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą". Stosownie do art. 73 powołanej Dyrektywy, (...) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zarówno przepis art. 73 Dyrektywy jak i art. 29a ust. 1 ustawy o VAT posługuje się pojęciem zapłaty, którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

a.

podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;

b.

koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Do celów akapitu pierwszego lit. b, państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w opisanej sprawie koszty dodatkowe, jakimi są koszty przesyłki, stanowią elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za świadczenie zasadnicze - sprzedaż wysyłanych towarów, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia dopełniają to świadczenie i nie należy ich sztucznie oddzielać.

Należy zauważyć, że koszty przesyłki doliczone do wartości świadczenia głównego, jakim jest w tym przypadku sprzedaż odżywek i suplementów diety oraz akcesorii treningowych, nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonania samodzielnej usługi. Jest to koszt podstawowej czynności. W tym przypadku, koszty przesyłki są kosztami związanymi ze świadczeniem głównym, które w efekcie kształtują kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. W konsekwencji, koszty wysyłki ponoszone w związku z podstawową sprzedażą stanowią element świadczenia zasadniczego, a zatem zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu sprzedaży świadczenia głównego i powinny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla świadczenia głównego.

W myśl art. 106a ustawy o VAT, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2.

sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, koszty wysyłki nie są wyszczególniane w osobnej pozycji na fakturze. W przypadku gdy sprzedawane są towary o różnych stawkach VAT np. 5%, 8% i 23% VAT, koszt wysyłki dzielony jest proporcjonalnie i doliczony do ceny każdego ze sprzedawanych towarów w równej części.

Mając na względzie przedstawiony opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w sprawie przepisy stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, zatem w przedmiotowej sytuacji podstawa opodatkowania obejmuje zarówno kwotę należną z tytułu dostawy towaru jak i poniesionych kosztów przesyłki.

Skoro bowiem kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty wysyłki towarów winny wchodzić w podstawę opodatkowania. Sprzedawca (Wnioskodawca) dostarczając towary nabywcy dokonuje wyłącznie sprzedaży towarów, natomiast koszty dodatkowe które ponosi, wchodzą w skład podstawowej jego czynności, jaką jest sprzedaż odżywek i suplementów diety oraz akcesoriów treningowych. A skoro tak, to koszty ponoszone w związku i z tytułu sprzedaży tych towarów, winny nie tylko wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności jaką jest sprzedaż towarów, ale i winny być opodatkowane według stawki właściwej dla dostawy tych towarów.

Zatem w rozpatrywanej sprawie koszty przesyłki ponoszone w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawcę towarów zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów oraz są opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji sprzedaży tych towarów.

W sytuacji natomiast, gdy na jednej fakturze widnieją pozycje dotyczące sprzedaży towarów opodatkowanych różnymi stawkami, wówczas koszty przesyłki przyporządkować należy poszczególnym towarom i do kosztów przesyłki zastosować taką samą stawkę jak dla towarów, z którymi są związane.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy, że koszty przesyłki powinny być obciążane stawką podatku VAT uzależnioną ściśle od stawki podatku VAT, odpowiedniej dla artykułu podstawowego i doliczane do pozycji towaru, natomiast w przypadku sprzedaży jednorazowo towarów obciążonych różnymi stawkami VAT, artykuły te powinny być proporcjonalnie obciążone podatkiem VAT, co można uzyskać, np. poprzez proporcjonalne doliczanie kosztu przesyłki do wszystkich sprzedawanych towarów i nie wyszczególnianie go w osobnej pozycji na fakturze VAT, należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga, że przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zastosowania przez Wnioskodawcę stawek podatku VAT w wysokości 5%, 8% i 23% dla dostawy towarów, o których mowa we wniosku. Wnioskodawca bowiem nie sformułował pytania w tym zakresie, jak też nie przedstawił swojego stanowiska w tej kwestii. Zawarte w opisie stanu faktycznego stwierdzenia Wnioskodawcy w tym zakresie potraktowano jako element przedstawionego stanu faktycznego bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

W odniesieniu natomiast do stwierdzenia Wnioskodawcy, że koszty przesyłki "nigdy nie są" usługą samodzielną należy stwierdzić, że taka sytuacja występuje w odniesieniu do opisanej przez Wnioskodawcę sprawy, nie można natomiast kategorycznie i ogólnie stwierdzić, że nigdy (tekst jedn.: w żadnym przypadku) koszty wysyłki nie będą usługa samodzielną. Kwestia ta nie jest jednak przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl