IBPP1/443-325/08/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych wypłacanych przez kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest handel detaliczny. Aby prowadzić działalność w tym zakresie, Spółka zawarła z kontrahentami (dostawcami towarów) umowy handlowe. Umowy te zawierają m.in. element motywacyjny, zachęcający do dalszej współpracy. Mianowicie w umowach tych zawarto postanowienie, że Spółka po osiągnięciu odpowiedniego poziomu obrotów w określonym czasie, t.j. w miesiącu, kwartale, półroczu lub roku, otrzyma od kontrahenta bonus (premię pieniężną). Wysokość bonusu (premii pieniężnej) jest ustalona procentowo i jest "ruchoma", uzależniona od wartości zakupionych przez Spółkę towarów u kontrahenta. Bonus (premia pieniężna) nie jest związana z konkretną dostawą towarów dokonaną przez kontrahenta na rzecz Spółki, lecz jest wynikiem wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym okresie t.j. w miesiącu, kwartale, półroczu lub roku. Bonus (premia pieniężna) naliczany jest miesięcznie, kwartalnie, półrocznie lub rocznie w zależności od warunków umowy zawartej z kontrahentem.

Dotychczas, w wyżej opisanej sytuacji, Spółka wystawiała faktury VAT uznając, że świadczy usługę na rzecz dostawcy, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mając na względzie interpretację Ministerstwa Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. nr PP3-812-1222/2004/AP/4026.

Obecnie natomiast Wnioskodawca nie ma pewności, czy postępuje właściwie. Wątpliwości, wynikają z wydanych w przedmiotowej sprawie:

* wyroków Sądów Administracyjnych (wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06 oraz wyrok WSA z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III S.A./Wa 4080/06);

* interpretacji organów skarbowych, jakie pojawiły się po wydaniu powyższych wyroków, np.

- dwa postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie z dnia 17 sierpnia 2007 r. sygn. US.PP/443-26/07 i US.PP/443-35/07,

- postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie z dnia 7 września 2007 r. sygn. OR/415-24/07,

- decyzja Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2007 r. sygn. 1401/PH-I/4407/14-46/07/KO;

* informacji uzyskanej telefonicznie w kieleckiej izbie skarbowej, iż jeśli z tytułu dokonywanych zakupów ustalony jest procentowo bonus pieniężny i nie jest on związany ze świadczeniem usług, to rozliczenie takiego bonusu powinno być dokumentowane notą księgową,

Ponadto sytuacja skomplikowała się w związku ze zmianą art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Niektórzy kontrahenci odmawiają bowiem przyjęcia faktur VAT dokumentujących należne bonusy (premie pieniężne) i oczekują ich rozliczenia w formie not księgowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku w opisanym stanie faktycznym, otrzymanie bonusu (premii pieniężnej) od kontrahenta nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Premia pieniężna nie jest towarem ani usługą, co do których ma zastosowanie ustawa o podatku od towarów i usług. Tym samym, właściwym dowodem dokumentującym otrzymany bonus (premię pieniężną) jest nota księgowa (obciążeniowa wystawiona przez Wnioskodawcę dla kontrahenta lub uznaniowa wystawiona przez kontrahenta dla Wnioskodawcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe wypłaconych premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W praktyce występują również sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że otrzymywane przez Wnioskodawcę premie pieniężne, nie są związane z żadną konkretną transakcją zakupu towarów, ale z osiągnięciem określonego poziomu obrotów towarów handlowych. W takim przypadku należy uznać, że otrzymywane premie pieniężne związane są z określonymi zachowaniami Wnioskodawcy, które stanowią zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT świadczenie usług za wynagrodzeniem na rzecz kontrahenta i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W myśl art. 41 ust. 13 ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem, zgodnie z powołanym wyżej przepisem, otrzymanie premii pieniężnej powinno zostać udokumentowane przez Wnioskodawcę fakturą VAT spełniającą wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Podsumowując w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę premie pieniężne podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów u usług według 22% stawki podatku VAT oraz winny być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę - Wnioskodawcę - faktury VAT na rzecz nabywcy usług - kontrahenta wypłacającego premię pieniężną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazywane we wniosku wyroki sądów administracyjnych (wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06 oraz wyrok WSA z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III S.A./Wa 4080/06) dotyczą konkretnych spraw podatników, osądzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.