IBPP1/443-318/10/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2010 r. (data wpływu 16 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przy sprzedaży ruchomości upadłego przez syndyka masy upadłości dla dostawy towarów używanych - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przy sprzedaży ruchomości upadłego przez syndyka masy upadłości dla dostawy towarów używanych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 czerwca 2010 r. (data wpływu 16 czerwca 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest syndykiem masy upadłości upadłego - podmiotu, wobec którego w dniu 25 listopada 2009 r. ogłoszona została upadłość obejmująca likwidację jego majątku na mocy postanowienia Sądu Rejonowego, Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych, wydanego w sprawie o sygnaturze akt XXX. Syndyk masy upadłości zamierza przystąpić do likwidacji masy upadłości poprzez sprzedaż ruchomości wchodzących w skład majątku upadłego w trybie art. 325 i nast. ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, tj. poprzez przetarg, aukcję lub sprzedaż z wolnej ręki.

Wszystkie ruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek, nabyte zostały przez upadłego w dniu 1 września 2008 r. w drodze wniesienia na pokrycie kapitału zakładowego (aportu) zorganizowanej części przedsiębiorstwa J. w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od 27 lipca 2008 r. oraz podatnikiem VAT UE od dnia 4 sierpnia 2008 r. i składa co miesiąc deklarację VAT-7.

Ruchomości opisane we wniosku zostały wniesione aportem do spółki jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, podatnikowi nie przysługiwało więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż czynność wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze której nabył wspomniane ruchomości nie podlega ustawie o VAT (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).

Czynność ta nie została udokumentowana fakturą VAT, czynności te zostały potwierdzone w drodze aktu notarialnego.

Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania ww. ruchomościami w dniu 1 września 2008 r.. Ruchomości te były wykorzystywane od dnia 1 września 2008 r. do dnia 24 listopada 2009 r. do prowadzenia działalności statutowej spółki jaką była produkcja i sprzedaż wyrobów ceramicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji faktycznej sprzedaż ruchomości upadłego przez syndyka masy upadłości podlega zwolnieniu podatkowemu dla dostawy towarów używanych określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 2 zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało podatnikowi dokonującemu dostawy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z ust. 2, przez towary używane, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Momentem, w którym termin 6 miesięcy rozpoczyna swój bieg, jest dzień nabycia towaru przez podatnika (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 17 grudnia 1999 r., III SA 8227/98 oraz z dnia 21 stycznia 2000 r., I SA/Gd 1034/98). Warunkiem zwolnienia jest nadto, aby podatnikowi dokonującemu dostawy towarów używanych nie przysługiwało w stosunku do tych towarów prawo do odliczenia podatku naliczonego, co należy uznać za równoznaczne z pojęciem - przy nabyciu tych towarów. Przesłanka ta spełniona jest w szczególności w przypadku nabycia towarów na podstawie transakcji nie podlegającej opodatkowaniu, zgodnie z odpowiednio stosowanym art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu nie podlega zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jakkolwiek w dniu wniesienia aportu w opisanym stanie faktycznym, tj. 1 września 2008 r., ustawodawca wyłączał explicite z opodatkowania zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans, uznać jednak należy, iż pojęcie przedsiębiorstwa w ustawie o VAT w brzmieniu sprzed 1 grudnia 2008 r. należy rozumieć jako każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służący do realizacji określonych działań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku danego podmiotu. Tym samym, każda transakcja obejmująca zorganizowany zespół składników majątkowych pozostaje poza zasięgiem ustawy o VAT (tak: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 7 lutego 2008 r., III SA/Wa 934/07 oraz Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-497/01 Zita Modes).

W dniu wniesienia aportu w opisanym stanie faktycznym, tj. 1 września 2008 r., wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlegało zwolnieniu na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, skoro transakcja zwolniona była od podatku, podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zważywszy, iż nabycie ruchomości w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa nastąpiło w dniu 1 września 2008 r., podatnikowi nie przysługiwało w żadnym razie prawo do odliczenia podatku naliczonego (nie rozstrzygając, czy wniesienie aportu nie podlegało ustawie o VAT, czy też było jedynie objęte zwolnieniem podatkowym), a półroczny okres używania tychże ruchomości przez podatnika upłynął z dniem 1 marca 2009 r., Wnioskodawca uważa za prawidłowe zajęte przez siebie stanowisko, iż sprzedaż ruchomości upadłego przez syndyka masy upadłości podlega zwolnieniu podatkowemu dla dostawy towarów używanych określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl przepisu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest syndykiem masy upadłości upadłego - podmiotu, wobec którego w dniu 25 listopada 2009 r. ogłoszona została upadłość obejmująca likwidację jego majątku na mocy postanowienia Sądu Rejonowego, Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych. Syndyk masy upadłości zamierza przystąpić do likwidacji masy upadłości poprzez sprzedaż ruchomości wchodzących w skład majątku upadłego w trybie art. 325 i nast. ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, tj. poprzez przetarg, aukcję lub sprzedaż z wolnej ręki.

Wszystkie ruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek, nabyte zostały przez upadłego w dniu 1 września 2008 r. w drodze wniesienia na pokrycie kapitału zakładowego (aportu) zorganizowanej części przedsiębiorstwa J. w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Ruchomości opisane we wniosku zostały wniesione aportem do spółki jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, podatnikowi nie przysługiwało więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż czynność wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze której nabył wspomniane ruchomości nie podlega ustawie o VAT (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).

Czynność ta nie została udokumentowana fakturą VAT, czynności te zostały potwierdzone w drodze aktu notarialnego.

Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania ww. ruchomościami w dniu 1 września 2008 r.. Ruchomości te były wykorzystywane od dnia 1 września 2008 r. do dnia 24 listopada 2009 r. do prowadzenia działalności statutowej spółki jaką była produkcja i sprzedaż wyrobów ceramicznych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od 27 lipca 2008 r. oraz podatnikiem VAT UE od dnia 4 sierpnia 2008 r. i składa co miesiąc deklarację VAT-7.

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie 43 ust. 2 ustawy o VAT, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego, należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Należy zaznaczyć, iż za "używanie" nie można uznać posiadania towaru, któremu nie towarzyszy faktyczne jego wykorzystywanie. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas. Zatem towarem używanym jest towar, który faktycznie znajdował się w używaniu podmiotu dokonującego jego dostawy.

Z treści wniosku wynika, iż ruchomości, mające być przedmiotem dostawy, nabyte zostały przez upadłego w dniu 1 września 2008 r. w drodze wniesienia ich aportem do Spółki. Podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż - zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy - czynność ta nie została udokumentowana fakturą VAT, czynności te zostały potwierdzone w drodze aktu notarialnego.

Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania ww. ruchomościami w dniu 1 września 2008 r.. Ruchomości te były wykorzystywane od dnia 1 września 2008 r. do dnia 24 listopada 2009 r. do prowadzenia działalności statutowej spółki jaką była produkcja i sprzedaż wyrobów ceramicznych.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że jeżeli przedmiotowe ruchomości były faktycznie używane przez Wnioskodawcę we wskazanym wyżej okresie do prowadzenia działalności statutowej spółki, jaką była produkcja i sprzedaż wyrobów ceramicznych, to można je uznać za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT i zastosować do ich sprzedaży zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby przedmiotem dostawy nie były rzeczy ruchome będące towarem używanym w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT), lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.