IBPP1/443-314/09/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 31 marca 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 9 czerwca 2009 r.) oraz z dnia 19 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu świadczonych przez niego usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2009 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu świadczonych przez niego usług. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 9 czerwca 2009 r.) oraz z dnia 19 czerwca 2009 r. będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 29 maja 2009 r. znak IBPP1/443-314/09/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

U Wnioskodawcy, będącym jednostką budżetową, utworzony jest rachunek dochodów własnych na podstawie art. 22 ust. 5 pkt 2 ustawy o finansach publicznych. Źródłem przychodów rachunku dochodów własnych są dochody z działalności podstawowej polegające na świadczeniu usług określonych w art. 103 ust. 1 i 1a ustawy o ochronie roślin (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 z późn. zm.) tj.:

Stawki opłat za usługi wymienione w pkt a), c), f) określa minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia. Stawki opłat za sprzedaż wydawnictw i usług informatycznych pkt d) określa Wojewódzki Inspektor w drodze zarządzenia. Ceny sprzedaży pkt e) ustala dla danego sezonu produkcyjnego Wojewódzki Inspektor.

Jednostka jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 maja 2004 r. z tytułu wyżej wymienionych usług. Jest składana deklaracja VAT-7. Działa jako organ władzy publicznej na podstawie ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 z późn. zm.) wykonując czynności wymienione w pkt a), c), d), e), f).

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał ponadto, że:

Ad. d) - Sprzedaż wydawnictw, a także usług informatycznych (75.13.11) polega na tym, że do Wnioskodawcy zwraca się hodowca z prośbą o informację o ilości zakwalifikowanych laboratoryjnie partii nasion, odmian których jest właścicielem. Wnioskodawca wydaje temu hodowcy informację pisemną pochodzącą z wydruku komputerowego z posiadanego przez siebie programu informatycznego dotyczącą kto i w jakiej ilości odmiany te rozmnażał. Jest to informacja ściśle specjalistyczna, niewykonywana przez inne podmioty.

Ad. e) - Sprzedaż roślin i produktów roślinnych z obiektów szklarniowych (01.12.21, 01.12.22) polega na tym, iż posiadając szklarnie, Wnioskodawca dokonuje zakupu sadzonek i nasion, hoduje je, a następnie sprzedaje na wolnym rynku. Jest to sprzedaż ogólnodostępna. Przychody z tego tytułu nie przekraczają rocznie 30.000 zł netto.

Jednostka jest czynnym podatnikiem VAT od 1 maja 2004 r. zgodnie z interpretacją Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, w ramach świadczonych ww. usług, winien być podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stawki opłat uregulowane przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w drodze rozporządzenia mają charakter opłat urzędowych i nie podlegają podatkowi VAT.

Świadczone przez Wojewódzkie Inspektoraty usługi w zakresie administracji publicznej, których stawki reguluje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi sklasyfikowane są wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupowania 75 - zwolniona jest przedmiotowo od podatku VAT z tytułu wykonywania wyłącznie usług zwolnionych od tego podatku - 75.13.11 - usługi administracyjne związane z rolnictwem, leśnictwem, rybołówstwem i myślistwem. Ponadto w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, z zakresu podmiotowego wyłączono organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Usługi sklasyfikowane do grupowania 74.30.11. - usługi w zakresie badań i analiz składu i czystości substancji nie podlegają opodatkowaniu w sytuacji jeżeli jest to usługa wykonywana w celu realizacji zadań nałożonych na Inspekcję odrębnymi przepisami prawa.

Zarówno usług sklasyfikowanych do grupowania 75.13.11 i 74.30.11 nie można traktować jako realizowanych w ramach umów cywilnoprawnych, ponieważ Wojewódzkie Inspektoraty są jedynymi organami powołanymi do tego typu czynności i nie mogą odmówić wykonania takiego zlecenia. Nie ma więc naruszenia zasad konkurencyjności oraz dobrowolności i równości stron charakteryzujących umowy cywilnoprawne.

W związku z tym, w przypadku czynności o których mowa w art. 103 ust. 1 i 1a ustawy o ochronie roślin wykonywanych przez Inspekcję - nie jest ona podatnikiem podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy nie świadczy czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny, w związku z tym, iż wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca uważa, że w zakresie sprzedaży roślin i produktów roślinnych z obiektów szklarniowych winien korzystać ze zwolnienia od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Jednakże w myśl przepisu art. 15 ust. 6 tej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług - wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy łącznym spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

* jego podmiotem jest wyłącznie organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ oraz

* odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przywołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253 z późn. zm.), tworzy się z dniem 1 kwietnia 2002 r. centralny organ administracji rządowej - Głównego Inspektora. Zgodnie z art. 5 ust. 3 powyższej ustawy, tworzy się z dniem 1 kwietnia 2002 r. wojewódzkich inspektorów ochrony roślin i nasiennictwa, jako kierowników wojewódzkiej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.

Na podstawie art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 z późn. zm.), wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda, za zgodą Głównego Inspektora. Zgodnie z art. 83 ust. 1 powyższej ustawy, Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej, podległym ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. Zgodnie z art. 89 ust. 1 tej ustawy, Główny Inspektorat i wojewódzki inspektorat są jednostkami budżetowymi.

Zatem Wnioskodawca jako organ władzy publicznej wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, nie jest podatnikiem podatku VAT w związku z realizacją tych zadań, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 103 ust. 1 powyższej ustawy, inspekcja może świadczyć usługi w zakresie:

Zgodnie z art. 103 ust. 1a ustawy o ochronie roślin, inspekcja świadczy usługi polegające na ocenie organoleptycznej, badaniach makroskopowych oraz badaniach laboratoryjnych, o których mowa w art. 10a ust. 1, art. 16 ust. 4 i 4a oraz art. 18 ust. 6 pkt 2 lit. b) i ust. 6a, oraz pobieraniu prób do tych badań.

W myśl art. 103 ust. 4 ustawy o ochronie roślin, stawki opłat za sprzedaż wydawnictw i usług informatycznych oraz za czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, ustala Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor, na podstawie poniesionych wydatków. Jeżeli w wyniku badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 1, stwierdzono organizmy kwarantannowe, opłaty nie pobiera się (art. 103 ust. 5 tej ustawy).

Z kolei zgodnie z art. 104, minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat za:

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego, u Wnioskodawcy, który jest jednostką budżetową, utworzony jest rachunek dochodów własnych na podstawie art. 22 ust. 5 pkt 2 ustawy o finansach publicznych. Źródłem przychodów rachunku dochodów własnych są dochody z działalności podstawowej polegające na świadczeniu usług określonych w art. 103 ust. 1 i 1a ustawy o ochronie roślin (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 z późn. zm.) tj.:

Stawki opłat za usługi wymienione w pkt a), c), f) określa minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia. Stawki opłat za sprzedaż wydawnictw i usług informatycznych wymienione w pkt d) określa Wojewódzki Inspektor w drodze zarządzenia. Ceny sprzedaży, o których mowa w pkt e) ustala dla danego sezonu produkcyjnego Wojewódzki Inspektor.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 maja 2004 r. z tytułu wyżej wymienionych usług. Jest składana deklaracja VAT-7. Działa jako organ władzy publicznej na podstawie ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw oraz ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin, wykonując czynności wymienione w pkt a), c), d), e), f).

Sprzedaż wydawnictw, a także usług informatycznych (75.13.11) polega na tym, że do Wnioskodawcy zwraca się hodowca z prośbą o informację o ilości zakwalifikowanych laboratoryjnie partii nasion, odmian których jest właścicielem. Wnioskodawca wydaje temu hodowcy informację pisemną pochodzącą z wydruku komputerowego z posiadanego przez siebie programu informatycznego dotyczącą kto i w jakiej ilości odmiany te rozmnażał. Jest to informacja ściśle specjalistyczna, niewykonywania przez inne podmioty.

Zgodnie ze stosowana dla celów podatku VAT, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2009 r., Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), wskazane przez Wnioskodawcę symbole PKWiU oznaczają:

* 01.12.21 - Rośliny żywe; cebulki, bulwy i korzenie; sadzonki i rozsady, latorośle (pędy); grzybnie,

* 01.12.22 - Kwiaty cięte i pączki kwiatowe, w tym bukiety, wieńce,

* 74.30.11 - Usługi w zakresie badań i analiz składu i czystości substancji,

* 75.13.11 - Usługi administracyjne związane z rolnictwem, leśnictwem, rybołówstwem i myśliwstwem.

Z powołanych wyżej przepisów oraz z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności wymienione w punktach a), c), d), f), należą do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej.

Organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy VAT. Wprawdzie art. 15 ust. 6 tej ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności, o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny. Opłaty pobierane za wykonywanie tych czynności stanowią daninę publiczną, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa oraz w zarządzeniach Wojewódzkiego Inspektora.

W kontekście powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca, działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania wyżej wymienionych czynności, nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Tym samym opłaty pobierane za ww. czynności wymienione w punktach a), c), d), f) wniosku, nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

Odnośnie czynności wymienionych w punkcie e) wniosku należy stwierdzić, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 113 ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak podaje Wnioskodawca, sprzedaż roślin i produktów roślinnych z obiektów szklarniowych (PKWiU 01.12.21, 01.12.22) polega na tym, iż posiadając szklarnie, dokonuje zakupu sadzonek i nasion, hoduje je, a następnie sprzedaje na wolnym rynku. Jest to sprzedaż ogólnodostępna. Przychody z tego tytułu nie przekraczają rocznie 30.000 zł netto. Jednakże od 1 maja 2004 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jeśli więc Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i dokonuje sprzedaży roślin i produktów roślinnych z obiektów szklarniowych stanowiących czynności opodatkowane podatkiem VAT, to jest zobowiązany do zapłaty podatku na zasadach ogólnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć jednak należy, że zgodnie z przepisem art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1, o ile oczywiście nie dokonuje czynności, w przypadku których przepisy ustawy o VAT wykluczają możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Kwestia ta nie była jednak przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślić należy, iż niniejszą interpretację wydano w oparciu o klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę i pod warunkiem zaliczenia wykonywanych czynności do grupowania PKWiU 74.30.11, 75.13.11, 01.12.21, 01.12.22. Zwrócić bowiem należy uwagę, iż ustawodawca nie upoważnił organów podatkowych do wydawania opinii klasyfikacyjnych i nie mogą one decydować o zaliczeniu określonych wyrobów lub usług do odpowiedniego grupowania PKWiU, do którego zalicza się określony wyrób lub usługę. Zaliczenie określonej usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków usługodawcy. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć świadczoną usługę, usługodawca może zwrócić się o pomoc do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.