IBPP1/443-312/12/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 21 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy z tytułu prowadzonej działalności inwestycyjnej Fundusz będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy z tytułu prowadzonej działalności inwestycyjnej Fundusz będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-312/12/AZb, IBPP1/443-313/12/AZb z dnia 31 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Fundusz) jest spółką komandytowo - akcyjną z siedzibą w Polsce, powołaną na ściśle określony czas, w której akcjonariuszami są: (i) osoby fizyczne niebędące polskimi rezydentami podatkowymi oraz (ii) Krajowy Fundusz Kapitałowy S.A., działający na podstawie ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym ("KFK"). Komplementariuszem Funduszu jest spółka kapitałowa z siedzibą poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, która jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w kraju swojej siedziby.

Komplementariusz jest jednocześnie podmiotem zarządzającym Funduszem ("Podmiot Zarządzający"). Czynności z zakresu zarządzania będą realizowane odpłatnie, na podstawie umowy pomiędzy Funduszem i Podmiotem Zarządzającym. Odpłatność będzie miała formę okresowych opłat za zarządzanie, w tym końcowej premii na zakończenie działalności Funduszu, uzależnionej od jego wyników finansowych.

Zgodnie z wymogami ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym, jedynym przedmiotem działalności Funduszu będzie działalność inwestycyjna. Tym samym, działalność Funduszu będzie ograniczała się jedynie do pełnienia funkcji spółki tzw. "holdingowej", tj. do:

(i) nabywania (zakup lub objęcie) udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub przystępowania do spółek osobowych prawa handlowego z siedzibą w Polsce, oraz ewentualnie ich sprzedaży (po okresie inwestycji),

(ii) emitowania obligacji, i/lub akcji które będą zaoferowane do wykupu przez KFK i pozostałych inwestorów w celu pozyskania przez Fundusz środków na nabywanie akcji/udziałów w spółkach kapitałowych lub praw uczestnictwa w spółkach osobowych oraz pokrycia opłaty za zarządzanie ponoszone na rzecz Podmiotu Zarządzającego na podstawie odpowiedniej umowy (emisja obligacji i/lub akcji będzie wyłącznie formą dokapitalizowania Funduszu, a nie przedmiotem jego działalności).

Fundusz nie będzie świadczył żadnych usług, jak również nie będzie dokonywał żadnych dostaw towarów a jego jedynym majątkiem będą środki wnoszone przez akcjonariuszy oraz akcje/udziały w spółkach kapitałowych lub prawa uczestnictwa w spółkach osobowych. Zakup akcji/udziałów w spółkach kapitałowych oraz praw uczestnictwa w spółkach osobowych finansowany będzie ze środków wnoszonych przez akcjonariuszy. Fundusz nie będzie świadczył jakichkolwiek usług na rzecz podmiotów, w których będzie uczestniczył jako wspólnik/udziałowiec/akcjonariusz.

Fundusz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, w tym nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Nabywanie przez Fundusz udziałów/akcji w spółkach kapitałowych oraz praw w spółkach osobowych poprzedzone będzie całym szeregiem czynności (m.in. badania typu due diligence, negocjacje), wykonywanych przez Podmiot Zarządzający oraz na zlecenie Podmiotu Zarządzającego przez podmioty trzecie.

Podmiot Zarządzający będzie wykonywać czynności poprzedzające inwestycje w prawa udziałowe w spółkach kapitałowych i osobowych na rzecz Funduszu, ale we własnym imieniu i na własny rachunek. Czynności te będą wykonywane w odniesieniu do spółek działających w większości przypadków w Polsce.

Fundusz nie będzie podejmował aktywnych działań w trakcie procesu inwestycyjnego. Jedyną jego rolą będzie przekazywanie środków do spółek kapitałowych lub osobowych, na podstawie rekomendacji Podmiotu Zarządzającego dotyczących nabycia akcji/udziałów w spółkach kapitałowych lub praw uczestnictwa w spółkach osobowych.

Możliwe będą również sytuacje, w których po upływie pewnego czasu, Fundusz będzie wycofywał środki ze spółek kapitałowych lub osobowych na podstawie rekomendacji Podmiotu Zarządzającego dotyczących sprzedaży/umorzenia posiadanych udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub sprzedaży praw uczestnictwa w spółkach osobowych.

Wynagrodzenie za wskazane powyżej działania (usługi) świadczone na rzecz Funduszu przez Podmiot Zarządzający będzie ujęte w opłacie za zarządzanie ponoszonej przez Fundusz na rzecz Podmiotu Zarządzającego.

Opłaty na rzecz Podmiotu Zarządzającego będą kalkulowane w taki sposób, że będą uwzględniały koszty administracyjne i koszty osobowe Podmiotu Zarządzającego oraz wszystkie inne koszty ponoszone przez Podmiot Zarządzający (np. koszty badań due diligence, negocjacji, monitorowania spółek portfelowych, audytu spółek portfelowych, etc.).

Podmiot Zarządzający nie prowadzi i nie planuje w przyszłości prowadzić w Polsce jakiejkolwiek działalności, w tym nie zatrudnia i nie planuje zatrudniać w Polsce personelu, nie utrzymuje również i nie planuje utrzymywać w Polsce jakichkolwiek własnych składników majątku.

W zakresie, w jakim będzie to niezbędne na potrzeby realizacji umowy z Funduszem, Podmiot Zarządzający będzie nabywał usługi od usługodawców zewnętrznych posiadających swoje siedziby zarówno na terytorium kraju, w którym znajduje się siedziba podmiotu Zarządzającego jak też poza tym terytorium (w tym w Polsce).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że:

ii. emitowania obligacji, i/lub akcji które będą zaoferowane do wykupu przez KFK i pozostałych inwestorów w celu pozyskania przez Spółkę środków na nabywanie akcji/udziałów w spółkach kapitałowych lub praw uczestnictwa w spółkach osobowych oraz pokrycia opłaty za zarządzanie ponoszone na rzecz Podmiotu Zarządzającego na podstawie odpowiedniej umowy (emisja obligacji i/lub akcji będzie wyłącznie formą dokapitalizowania Spółki, a nie przedmiotem jej działalności).Spółka nie będzie świadczyła żadnych usług, jak również nie będzie dokonywała żadnych dostaw towarów.Wskazana powyżej działalność inwestycyjna Spółki będzie prowadzona wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W konsekwencji, usługi Podmiotu Zarządzającego będą świadczone dla siedziby Spółki na terytorium Polski.

ii. doradztwo w zakresie polityki inwestycyjnej, a także w niezbędnym zakresie rekomendacja i wybór zewnętrznych doradców,

iii. dokonywanie analiz rynkowych (oraz wszelkich innych niezbędnych analiz m.in. due diligence) oraz wyszukiwanie i selekcja spółek będących potencjalnie przedmiotem inwestycji,

iv. przygotowywanie projektów dokumentacji inwestycji w akcje/udziały/prawa uczestnictwa, w które Spółka miałaby zainwestować oraz negocjowanie warunków inwestycji,

v. dokonywanie wycen portfela inwestycyjnego Spółki,

vi. wypracowanie procedur wyjścia Spółki z inwestycji.

Wnioskodawca zaznaczył, iż odpowiadając na wezwanie Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. Spółka uzupełnia opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Wymaga podkreślenia, że tego rodzaju uszczegółowienie nie stanowi zmiany wniosku. Aktualny pozostaje opis zdarzenia przyszłego uzupełniony ww. pismem.

Jednocześnie, składający niniejsze pismo oświadcza, będąc zaznajomionym z treścią art. 233 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), że elementy zdarzenia przyszłego objęte wnioskiem zarówno w dniu złożenia wniosku, jak i w dniu uzupełnienia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu prowadzonej działalności inwestycyjnej Fundusz będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność nie będzie spełniała kryteriów uznania jej za działalność gospodarczą, a w konsekwencji Fundusz nie będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Podatnika.

Fundusz jest funduszem kapitałowym, o którym mowa w ustawie z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 57, poz. 491 z późn. zm.; dalej: "Ustawa o KFK"), korzystającym ze wsparcia finansowego KFK.

Jak wynika z art. 5 Ustawy o KFK, fundusz ten udziela wsparcia jedynie funduszom kapitałowym, inwestującym w przedsiębiorców mających siedzibę na terytorium Polski, w szczególności w przedsiębiorców innowacyjnych lub prowadzących działalność badawczo - rozwojową.

Wsparcie udzielane jest funduszowi kapitałowemu wybranemu w drodze otwartego konkursu ofert (art. 12 ust. 1 Ustawy o KFK). Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o KFK, wsparcie finansowe KFK udzielane jest funduszom kapitałowym w formie: (i) obejmowania ich udziałów/akcji, (ii) uczestniczenia w funduszach działających m.in. w formie spółek komandytowo-akcyjnych, (iii) nabywania certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszów kapitałowych, (iv) nabywania obligacji emitowanych przez fundusze kapitałowe (a także obligacji zamiennych na akcje, obligacji z prawem pierwszeństwa i warrantów subskrypcyjnych), (v) bezzwrotnych świadczeń na sfinansowanie części kosztów poniesionych pośrednio (w postaci opłaty za zarządzanie) przez fundusz kapitałowy na przygotowanie inwestycji i monitorowanie portfela tych inwestycji.

Wymaga szczególnego podkreślenia, że funduszem kapitałowym, o którym mowa w Ustawie o KFK jest osoba prawna albo jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której wyłącznym przedmiotem działalności jest dokonywanie inwestycji (art. 2 pkt 1 Ustawy o KFK).

Fundusz jest spółką komandytowo-akcyjną, która spełnia wszelkie wymagania niezbędne, by móc korzystać ze wsparcia KFK na opisanych powyżej warunkach. W szczególności, działalność Funduszu ogranicza się wyłącznie do dokonywania inwestycji.

Na gruncie przepisów regulujących system opodatkowania VAT, podatnikami są co do zasady podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 Ustawy VAT).

Działalnością gospodarczą jest natomiast wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy VAT).

W ocenie Funduszu, działalność inwestycyjna, ograniczona jedynie do nabywania udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub przystępowania do spółek osobowych prawa handlowego z siedzibą w Polsce, oraz ewentualnie ich sprzedaży (po okresie inwestycji), a także emitowania obligacji i/lub akcji, które będą zaoferowane do wykupu przez KFK i pozostałych inwestorów nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT.

Stanowisko Funduszu znajduje poparcie w bogatym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich ("TSUE" lub "Trybunał").

W orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1991 r. w sprawie C-60/90 Polysar Investments Netherland BV przeciwko Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen TSUE analizował możliwość uznania za działalność gospodarczą nabywania i posiadania udziałów przez spółkę holdingową. W orzeczeniu tym TSUE stwierdził, że spółka holdingowa, która nabywa udziały w innych przedsiębiorstwach bez angażowania się pośrednio lub bezpośrednio w zarządzanie tymi przedsiębiorstwami nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów regulujących opodatkowanie VAT. W przywołanym orzeczeniu TSUE stwierdził, że samo nabycie lub posiadanie udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach przez spółkę holdingową nie równa się wykorzystywaniu majątku do celów osiągania dochodów w sposób częstotliwy, ponieważ wszystkie uzyskane w ten sposób dywidendy są jedynie wynikiem własności tego majątku, a nie działalności gospodarczej, przez co spółka holdingowa, która nie prowadziła żadnej działalności, a jedynie posiadała udziały i akcje spółek należących do holdingu, nie może być uznana za podatnika. Inna sytuacja występuje natomiast w przypadku, gdy holding, jest bezpośrednio lub pośrednio zaangażowany w zarządzanie spółkami, w których nabył udziały.

Trybunał wypowiedział się podobnie również w wyroku z dnia 22 czerwca 1993 r. w sprawie C-333/91 Sofitam SA przeciwko Ministre chargé du Budget, a także w wyroku z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne SA i Berginvest SA przeciwko Belgii. W ostatnim z przywołanych orzeczeń, TSUE doprecyzował, że zaangażowanie w zarządzanie przedsiębiorstwami, których udziały posiada spółka holdingowa stanowi działalność gospodarczą, o ile oznacza wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT (np. świadczenie usług administracyjnych, księgowych czy informatycznych).

W innym orzeczeniu, z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust Ltd przeciwko Commissioners of Customs Excise TSUE stwierdził w odniesieniu do działalności spółki holdingowej, że wykonywanie prawa własności przez posiadacza udziałów/akcji przedsiębiorstw nie może samo w sobie być traktowane jako działalność gospodarcza. W ocenie TSWE działalność ograniczona do inwestowania i zarządzania swoim portfelem inwestycyjnym stanowi zwykłe korzystanie z prawa własności i nie może być uznana za działalność gospodarczą.

Powyższa linia orzecznicza została podtrzymana w wyroku TSUE z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations SA przeciwko Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais Trybunał potwierdził, że samo nabycie i posiadanie udziałów w innym przedsiębiorstwie nie może być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu uregulowań Szóstej Dyrektywy poświęconych statusowi podatnika VAT. Samo nabycie udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie jest także wykorzystywaniem majątku w celu uzyskania z niego stałego dochodu (...). Inaczej jest w sytuacji, gdy posiadanie udziałów wiąże się z bezpośrednim zaangażowaniem w zarządzanie spółkami zależnymi, przez co zgodnie z opisanym powyżej utrwalonym orzecznictwem Trybunał rozumie dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu VAT, takich jak świadczenie usług administracyjnych, finansowych, handlowych czy technicznych na rzecz spółek zależnych. Stanowisko to zostało powtórzone w wyroku TSUE z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën.

W świetle utrwalonej linii orzeczniczej TSUE, działalnością gospodarczą nie jest także odpłatne zbycie udziałów znajdujących się w posiadaniu spółki holdingowej. W powołanym już wyroku z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust Ltd przeciwko Commissioners of Customs Excise TSUE uznał, że skoro w pojęciu działalności gospodarczej nie mieści się nabycie i posiadanie udziałów, to nie mieści się w nim również ich sprzedaż. Wyjątkiem są sytuacje, w których transakcja sprzedaży realizowana jest w ramach profesjonalnej działalności w zakresie obrotu akcjami (działalności brokerskiej). Jeżeli te szczególne warunki nie są spełnione, właściciel dokonujący zbycia udziałów działa w charakterze prywatnego inwestora. Podobne stanowisko zajął TSUE w wyrokach z dnia 6 lutego 1997 r. w sprawie C-80/95 Harnas Heim CV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01 KapHag przeciwko Finanzamt Charlottenburg, z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro SGPS SA (EDM) przeciwko Fazenda Pública, z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 Banque Bruxelles Lambert SA (BBL) przeciwko Belgii.

Potwierdzeniem tej jednolitej linii interpretacyjnej jest wyrok TSUE z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz, w którym Trybunał stwierdził, że w myśl utrwalonego orzecznictwa samo nabycie czy dzierżenie akcji nie może być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu szóstej dyrektywy. W istocie samo nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi wykorzystywania danego dobra celem osiągania stałego zysku, jako że ewentualna dywidenda, stanowiąca pożytek tego wkładu, wynika z prawa własności tego dobra, a nie jest świadczeniem wzajemnym z tytułu jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu tejże dyrektywy (zob. ww. wyroki: w sprawie Harnas Heim, pkt 15; w sprawie KapHag, pkt 38 oraz wyrok z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 BBL, Zb.Orz., str. I-10157 pkt 38. Skoro zatem nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi samo w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu tejże dyrektywy, nie są nią tym samym transakcje polegające na zbyciu tego rodzaju wkładów (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. str. I-3013, pkt 33 oraz ww. wyroki: w sprawie KapHag, pkt 40 oraz w sprawie BBL, pkt 38. Natomiast do zakresu przedmiotowego szóstej dyrektywy należą, mimo że są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 13 część B lit. d pkt 5 tej dyrektywy, transakcje polegające na czerpaniu w sposób ciągły zysków z działalności, która przekracza ramy samego nabywania i zbywania papierów wartościowych, takie jak transakcje przeprowadzone w ramach wykonywania działalności handlowej polegającej na obrocie papierami wartościowymi (zob. wyrok z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 EDM, Rec. str. I-4295, pkt 59 oraz ww. wyrok w sprawie BBL, pkt 41.

Stanowisko prezentowane w analizowanej kwestii przez TSUE podzielają również polskie organy podatkowe i sądy administracyjne. Tytułem przykładu wskazać można m.in. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 września 2011 r. nr IPPP3/443-757/11-4/LK, w której potwierdzono, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji, czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy. Analogiczne stanowisko wyraził również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 8 lipca 2011 r. nr ILPP2/443-671/11-2/SJ.

Stanowisko powyższe podzielił również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach m.in. w interpretacji z dnia 19 maja 2008 r. nr IBPP2/443-149/08/RSz, w której wskazano, że kwestią czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Dotyczy to sytuacji gdy:

* posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,

* sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej (...).

Należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy (...).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie uczestniczy w zarządzaniu podmiotem którego akcje/udziały posiada oraz nie zachodzą przesłanki wyżej wymienione, to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów w innych spółkach nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT, natomiast podmiot ten nie uzyskuje statusu podatnika w tym zakresie. Tym samym odpłatne zbycie akcji lub udziałów, w przedstawionym stanie faktycznym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wypowiedział się podobnie również w interpretacji z dnia 17 grudnia 2009 r. nr IBPP2/443-1024/10/ICz. Również Izba Skarbowa w Krakowie potwierdziła podejście prezentowane przez Wnioskodawcę w decyzji z dnia 23 listopada 2006 r. nr PP-3/4407/108/06.

Opisane powyżej stanowisko potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 25 czerwca 2010 r. (sygn. akt I SA/Op 176/10) stwierdzając, że przyjąć więc należy, że w odniesieniu do sprzedaży udziałów w spółce dokonywanej przez podmiot, który nie trudni się działalnością polegającą na pośrednictwie finansowym (...), tego rodzaju czynności nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 up.t.u. oraz art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112/2006.

Reasumując, podejmowane przez Fundusz czynności ograniczające się do:

* nabywania praw uczestnictwa w spółkach prawa handlowego, emisji obligacji i/lub akcji na rzecz KFK i pozostałych inwestorów, w celu pozyskania kapitału na nabycie udziałów/akcji w spółkach prawa handlowego i ewentualnie odsprzedaży posiadanych praw uczestnictwa w spółkach prawa handlowego nie mogą być zdaniem Funduszu uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu uregulowań Ustawy VAT. W konsekwencji, Fundusz nie uzyska z tytułu prowadzonej działalności statusu podatnika VAT.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Fundusz wnosi o potwierdzenie, że prowadzona przez niego działalność nie będzie spełniała kryteriów uznania jej za działalność gospodarczą, a w konsekwencji Fundusz nie będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że aktualne pozostaje stanowisko Spółki w przedmiocie oceny zdarzenia przyszłego. W ocenie Spółki prowadzona przez nią działalność nie będzie spełniała kryteriów uznania jej za działalność gospodarczą, a w konsekwencji Spółka nie będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT. Spółka zaznacza, że szersza argumentacja w powyższym zakresie została już zawarta we wniosku.

Spółka wnosi o potwierdzenie, że stanowisko zaprezentowane przez nią we wniosku jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8. ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Należy zaznaczyć, iż czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Fundusz) jest spółką komandytowo - akcyjną z siedzibą w Polsce, powołaną na ściśle określony czas, w której akcjonariuszami są: (i) osoby fizyczne niebędące polskimi rezydentami podatkowymi oraz (ii) Krajowy Fundusz Kapitałowy S.A., działający na podstawie ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym ("KFK"). Komplementariuszem Funduszu jest spółka kapitałowa z siedzibą poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, która jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w kraju swojej siedziby.

Komplementariusz jest jednocześnie podmiotem zarządzającym Funduszem ("Podmiot Zarządzający"). Czynności z zakresu zarządzania będą realizowane odpłatnie, na podstawie umowy pomiędzy Funduszem i Podmiotem Zarządzającym. Odpłatność będzie miała formę okresowych opłat za zarządzanie, w tym końcowej premii na zakończenie działalności Funduszu, uzależnionej od jego wyników finansowych.

Zgodnie z wymogami ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym, jedynym przedmiotem działalności Funduszu będzie działalność inwestycyjna. Tym samym, działalność Funduszu będzie ograniczała się jedynie do pełnienia funkcji spółki tzw. "holdingowej", tj. do:

(i) nabywania (zakup lub objęcie) udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub przystępowania do spółek osobowych prawa handlowego z siedzibą w Polsce, oraz ewentualnie ich sprzedaży (po okresie inwestycji),

(ii) emitowania obligacji, i/lub akcji które będą zaoferowane do wykupu przez KFK i pozostałych inwestorów w celu pozyskania przez Fundusz środków na nabywanie akcji/udziałów w spółkach kapitałowych lub praw uczestnictwa w spółkach osobowych oraz pokrycia opłaty za zarządzanie ponoszone na rzecz Podmiotu Zarządzającego na podstawie odpowiedniej umowy (emisja obligacji i/lub akcji będzie wyłącznie formą dokapitalizowania Funduszu, a nie przedmiotem jego działalności).

Fundusz nie będzie świadczył żadnych usług, jak również nie będzie dokonywał żadnych dostaw towarów a jego jedynym majątkiem będą środki wnoszone przez akcjonariuszy oraz akcje/udziały w spółkach kapitałowych lub prawa uczestnictwa w spółkach osobowych. Zakup akcji/udziałów w spółkach kapitałowych oraz praw uczestnictwa w spółkach osobowych finansowany będzie ze środków wnoszonych przez akcjonariuszy. Fundusz nie będzie świadczył jakichkolwiek usług na rzecz podmiotów, w których będzie uczestniczył jako wspólnik/udziałowiec/akcjonariusz.

Fundusz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, w tym nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Nabywanie przez Fundusz udziałów/akcji w spółkach kapitałowych oraz praw w spółkach osobowych poprzedzone będzie całym szeregiem czynności (m.in. badania typu due diligence, negocjacje), wykonywanych przez Podmiot Zarządzający oraz na zlecenie Podmiotu Zarządzającego przez podmioty trzecie.

Podmiot Zarządzający będzie wykonywać czynności poprzedzające inwestycje w prawa udziałowe w spółkach kapitałowych i osobowych na rzecz Funduszu, ale we własnym imieniu i na własny rachunek. Czynności te będą wykonywane w odniesieniu do spółek działających w większości przypadków w Polsce.

Fundusz nie będzie podejmował aktywnych działań w trakcie procesu inwestycyjnego. Jedyną jego rolą będzie przekazywanie środków do spółek kapitałowych lub osobowych, na podstawie rekomendacji Podmiotu Zarządzającego dotyczących nabycia akcji/udziałów w spółkach kapitałowych lub praw uczestnictwa w spółkach osobowych.

Możliwe będą również sytuacje, w których po upływie pewnego czasu, Fundusz będzie wycofywał środki ze spółek kapitałowych lub osobowych na podstawie rekomendacji Podmiotu Zarządzającego dotyczących sprzedaży/umorzenia posiadanych udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub sprzedaży praw uczestnictwa w spółkach osobowych.

Wynagrodzenie za wskazane powyżej działania (usługi) świadczone na rzecz Funduszu przez Podmiot Zarządzający będzie ujęte w opłacie za zarządzanie ponoszonej przez Fundusz na rzecz Podmiotu Zarządzającego.

Opłaty na rzecz Podmiotu Zarządzającego będą kalkulowane w taki sposób, że będą uwzględniały koszty administracyjne i koszty osobowe Podmiotu Zarządzającego oraz wszystkie inne koszty ponoszone przez Podmiot Zarządzający (np. koszty badań due diligence, negocjacji, monitorowania spółek portfelowych, audytu spółek portfelowych, etc.).

Podmiot Zarządzający nie prowadzi i nie planuje w przyszłości prowadzić w Polsce jakiejkolwiek działalności, w tym nie zatrudnia i nie planuje zatrudniać w Polsce personelu, nie utrzymuje również i nie planuje utrzymywać w Polsce jakichkolwiek własnych składników majątku.

W zakresie, w jakim będzie to niezbędne na potrzeby realizacji umowy z Funduszem, Podmiot Zarządzający będzie nabywał usługi od usługodawców zewnętrznych posiadających swoje siedziby zarówno na terytorium kraju, w którym znajduje się siedziba podmiotu Zarządzającego jak też poza tym terytorium (w tym w Polsce).

W związku z tak przedstawionymi okolicznościami sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy z tytułu prowadzonej działalności inwestycyjnej Fundusz będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT.

Jak słusznie zauważył Wnioskodawca, kwestia czy za działalność gospodarczą można uznać czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem - m.in.: sprawa Polysar Investments Netherlands BV v. Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen pod sygn. C-60/90, sprawa Harnas Helm CV v. Staatssecretaris van Financiën pod sygn. C-80/95) oraz sprawa Wellcome Trust Ltd v. Commissioners of Customs and Excise pod sygn. C-155/94).

Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Dotyczy to sytuacji gdy:

* posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,

* sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie Polysar (C-60/90) stwierdzono, iż spółka holdingowa może uzyskać status podatnika, jeżeli jest ona pośrednio lub bezpośrednio zaangażowana w zarządzanie spółkami, w których posiada udziały, z wyłączeniem czynności, które wykonuje w związku z pełnieniem funkcji właścicielskich.

Wskazówki dotyczące znaczenia sformułowania "usługi zarządcze wykraczające poza prawa i obowiązki wynikające z posiadania udziałów" zawarł Trybunał Sprawiedliwości UE w kolejnych orzeczeniach z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 pomiędzy Floridienne SA i Berginvest SA a Państwem Belgijskim, z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 pomiędzy Welthgrove BV a Staatssecretaris van Financiën (Holandia), jak również z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 pomiędzy Cibo Participations SA a Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais (Francja).

W orzeczeniu w sprawie C-142/99 Trybunał stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych. Koncepcja ta została powtórzona w orzeczeniu C-102/00, w którym Trybunał Sprawiedliwości UE zajął stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu podmiotami zależnymi należy traktować jako działalność gospodarczą w rozumieniu artykułu 4 (2) VI Dyrektywy jedynie w takim zakresie, w jakim obejmuje ona transakcje opodatkowane VAT na podstawie artykułu 2 VI Dyrektywy.

Z kolei w wyroku w sprawie C-16/00 Trybunał podtrzymał stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych. W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika. Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (zob. także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

Interpretując wskazany w orzecznictwie TSUE wyjątek od powyższej zasady sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką stwierdzić należy, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Kwestia uznania emisji nowych akcji za czynność podlegającą opodatkowaniu poruszona została przez Trybunału Sprawiedliwości UE w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 pomiędzy Kretztechnik AG a Finanzamt Linz. W sprawie tej Trybunał stwierdził, że w myśl utrwalonego orzecznictwa samo nabycie czy dzierżenie akcji nie może być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu szóstej dyrektywy. W istocie samo nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi wykorzystywania danego dobra celem osiągania stałego zysku, jako że ewentualna dywidenda, stanowiąca pożytek tego wkładu, wynika z prawa własności tego dobra, a nie jest świadczeniem wzajemnym z tytułu jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu tejże dyrektywy. Skoro zatem nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi samo w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu tejże dyrektywy, nie są nią tym samym transakcje polegające na zbyciu tego rodzaju wkładów.

Natomiast do zakresu przedmiotowego szóstej dyrektywy należą, mimo że są zwolnione z podatku VAT, transakcje polegające na czerpaniu w sposób ciągły zysków z działalności, która przekracza ramy samego nabywania i zbywania papierów wartościowych, takie jak transakcje przeprowadzone w ramach wykonywania działalności handlowej polegającej na obrocie papierami wartościowymi.

W konsekwencji, zdaniem Trybunału, emisja akcji nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług dokonywanych odpłatnie w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy. Tym samym tego rodzaju czynność bez względu na to, czy została dokonana w związku z wprowadzeniem danej spółki na giełdę, czy też nie, nie należy do zakresu przedmiotowego tej dyrektywy.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, działalność Spółki będzie się ograniczała jedynie do pełnienia funkcji spółki tzw. "holdingowej", tj. do:

(i) nabywania (zakup lub objęcie) udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub przystępowania do spółek osobowych prawa handlowego z siedzibą w Polsce, oraz ewentualnie ich sprzedaży (po okresie inwestycji),

(ii) emitowania obligacji, i/lub akcji które będą zaoferowane do wykupu przez KFK i pozostałych inwestorów w celu pozyskania przez Spółkę środków na nabywanie akcji/udziałów w spółkach kapitałowych lub praw uczestnictwa w spółkach osobowych oraz pokrycia opłaty za zarządzanie ponoszone na rzecz Podmiotu Zarządzającego na podstawie odpowiedniej umowy (emisja obligacji i/lub akcji będzie wyłącznie formą dokapitalizowania Spółki, a nie przedmiotem jej działalności).

Spółka nie będzie świadczyła żadnych usług, jak również nie będzie dokonywała żadnych dostaw towarów.

Spółka nie będzie świadczyła jakichkolwiek usług na rzecz podmiotów, w których będzie uczestniczyła jako wspólnik/udziałowiec/akcjonariusz. Spółka nie będzie także brała udziału w zarządzaniu spółkami, których udziały/akcje/prawa uczestnictwa będzie nabywała i ewentualnie sprzedawała (po okresie inwestycji).

Jedynym przedmiotem działalności Spółki będzie działalność inwestycyjna. Spółka nie będzie prowadziła działalności maklerskiej ani brokerskiej. Udziały i akcje spółek kapitałowych oraz prawa uczestnictwa w spółkach osobowych nie będą przez Spółkę nabywane ani sprzedawane w ramach działalności maklerskiej ani brokerskiej.

Spółka będzie pełniła jedynie rolę spółki "holdingowej", której działalność będzie ograniczona do nabywania udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub przystępowania do spółek osobowych prawa handlowego z siedzibą w Polsce oraz ewentualnie ich sprzedaży (po okresie inwestycji), a także emitowania obligacji i/lub akcji, które będą oferowane do wykupu przez KFK i pozostałych inwestorów. Tego rodzaju aktywność nie będzie zdaniem Spółki stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT, a poza nią Spółka nie będzie prowadziła żadnej innej działalności. W konsekwencji, nabywanie udziałów/akcji/praw uczestnictwa w spółkach prawa handlowego nie będzie "bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej" Spółki.

Jak wskazano powyżej, Spółka nie będzie uczestniczyła w zarządzaniu spółkami, których udziały/akcje/prawa uczestnictwa będą przedmiotem nabycia i sprzedaży. Nie będzie też wykonywała na rzecz tych podmiotów żadnych czynności podlegających opodatkowania podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo TSUE jak również przedstawione zdarzenie przyszłe należy uznać, iż zamierzone przez Wnioskodawcę czynności samego nabywania (zakupu lub objęcia) udziałów/akcji w spółkach kapitałowych lub przystępowania do spółek osobowych prawa handlowego, oraz ewentualnie ich sprzedaży (po okresie inwestycji), jak również czynności emitowania obligacji, i/lub akcji celem dokapitalizowania Funduszu, nie będą stanowiły działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast Wnioskodawca nie uzyska statusu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT w odniesieniu do tych czynności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy, iż w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.