IBPP1/443-312/11/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2011 r. (data wpływu 15 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 18 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy szkolenia dotyczące udzielania pierwszej pomocy, stosowania środków przymusu bezpośredniego i profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych świadczone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lutego 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy szkolenia dotyczące udzielania pierwszej pomocy, stosowania środków przymusu bezpośredniego i profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych świadczone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 18 maja 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W związku z nowelizacją ustawy o podatku VAT określoną w art. 43 ust. 1, Wnioskodawca zwraca się z prośba o interpretację niżej cytowanych punktów rzeczonej ustawy, według której z podatku VAT zwolnione są:

Prowadzona przez Wnioskodawcę firma organizuje i realizuje różnego rodzaju szkolenia, w tym:

- dla pracowników Izb Wytrzeźwień zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, mówiącym w § 24 ustęp 4, iż: Pracownicy izby lub placówki wchodzący w skład zmiany określonej w ust. 2 przechodzą coroczne szkolenie w zakresie: 1) udzielania pierwszej pomocy; 2) stosowania środków przymusu bezpośredniego; 3) profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 20, poz. 192).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 maja 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu działalności związanej z tłumaczeniami (PKD 74.30.Z) od dnia 29 lipca 2004 r.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Specyfika świadczonych przez Wnioskodawcę usług polega na zajęciach teoretycznych i ćwiczeniach praktycznych dla pracowników izb wytrzeźwień w zakresie: 1) udzielania pierwszej pomocy; 2) stosowania środków przymusu bezpośredniego; 3) profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych; zajęcia prowadzą wykwalifikowani trenerzy, posiadający wymagane uprawnienia państwowe i resortowe w przedmiotowym zakresie.

Zleceniodawcą przedmiotowych usług są izby wytrzeźwień lub placówki, których dotyczy rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń dla pracowników izb wytrzeźwień stanowią usługi kształcenia zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia określone są w następujących przepisach:

Szkolenie dla pracowników Izb Wytrzeźwień Wnioskodawca realizuje zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, mówiącym w § 24 ustęp 4, iż: Pracownicy izby lub placówki wchodzący w skład zmiany określonej w ust. 2 przechodzą coroczne szkolenie w zakresie: 1) udzielania pierwszej pomocy; 2) stosowania środków przymusu bezpośredniego; 3) profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych (Dz. U. z 2004 Nr 20, poz. 192). Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż w tekście cytowanej wyżej ustawy VAT w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) nie ma sformułowania "określa w sposób ścisły", a jedynie: "prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach". W ocenie Wnioskodawcy, jeśli pada stwierdzenie "coroczne" to jest to określenie formy prowadzenia szkolenia. Bez odbytego corocznie tego szkolenia pracownik izby wytrzeźwień nie może być dopuszczony do pracy. Określenie przedmiotu szkolenia (pierwsza pomoc, przymus bezpośredni i profilaktyka problemów alkoholowych) według Wnioskodawcy jest niczym innym, jak określeniem właśnie formy i zasad merytorycznych przedmiotowego szkolenia. O formie i zasadach prowadzenia zajęć można by się rozpisywać w nieskończoność. Dlatego Wnioskodawca opiera się na podanych wyżej przesłankach.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji do prowadzenia przedmiotowych szkoleń, gdyż takowa nie jest konieczna. Konieczne są udokumentowane kwalifikacje instruktorów i trenerów prowadzących zajęcia, którzy takowe zaświadczenia posiadają.

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia dla pracowników izb wytrzeźwień są w 100% finansowane ze środków publicznych, gdyż izby wytrzeźwień są jednostkami gminnymi.

Osoby biorące udział w przedmiotowych szkoleniach dla pracowników izb wytrzeźwień bezpośrednio wykorzystują nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu podczas realizacji codziennych obowiązków, ponieważ jest o nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z zawodem uczestników. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie i uaktualnienie niezbędnej wiedzy potrzebnej do realizacji celów zawodowych uczestników.

Wnioskodawca wyjaśnił, że przedmiotem wniosku są zarówno stan faktyczny, jak i zdarzenia przyszłe, ponieważ realizuje i planuje realizować przedmiotowe szkolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy, stosowania środków przymusu bezpośredniego i profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych mogą być zwolnione przedmiotowo z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, tak, ponieważ analogicznie jak to się ma w stosunku do innych szkoleń np. z zakresu BHP, które to są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 punktu 29 z ustawy VAT, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, mówiącym w § 24 ustęp 4, iż: Pracownicy izby lub placówki wchodzący w skład zmiany określonej w ust. 2 przechodzą coroczne szkolenie w zakresie: 1) udzielania pierwszej pomocy; 2) stosowania środków przymusu bezpośredniego; 3) profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 20, poz. 192). Odbycie przedmiotowego szkolenia warunkuje dopuszczenie pracownika do pracy. Bez tego szkolenia pracownik nie może wykonywać swojej pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższe rozporządzenie zostało uchylone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe...oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane;

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie posiada również akredytacji do prowadzenia przedmiotowych szkoleń, gdyż takowa nie jest konieczna. Konieczne są udokumentowane kwalifikacje instruktorów i trenerów prowadzących zajęcia, którzy takowe zaświadczenia posiadają.

Wnioskodawca realizuje szkolenia dla pracowników Izb Wytrzeźwień zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, mówiącym w § 24 ustęp 4, iż: Pracownicy izby lub placówki wchodzący w skład zmiany określonej w ust. 2 przechodzą coroczne szkolenie w zakresie: 1) udzielania pierwszej pomocy; 2) stosowania środków przymusu bezpośredniego; 3) profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych (Dz. U. z 2004 Nr 20, poz. 192). Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż w tekście cytowanej wyżej ustawy VAT w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) nie ma sformułowania "określa w sposób ścisły", a jedynie: "prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach". W ocenie Wnioskodawcy, jeśli pada stwierdzenie "coroczne" to jest to określenie formy prowadzenia szkolenia. Bez odbytego corocznie tego szkolenia pracownik izby wytrzeźwień nie może być dopuszczony do pracy. Określenie przedmiotu szkolenia (pierwsza pomoc, przymus bezpośredni i profilaktyka problemów alkoholowych) według Wnioskodawcy jest niczym innym, jak określeniem właśnie formy i zasad merytorycznych przedmiotowego szkolenia. O formie i zasadach prowadzenia zajęć można by się rozpisywać w nieskończoność. Dlatego Wnioskodawca opiera się na podanych wyżej przesłankach.

Specyfika świadczonych przez Wnioskodawcę usług polega na zajęciach teoretycznych i ćwiczeniach praktycznych dla pracowników izb wytrzeźwień w zakresie: 1) udzielania pierwszej pomocy; 2) stosowania środków przymusu bezpośredniego; 3) profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych; zajęcia prowadzą wykwalifikowani trenerzy, posiadający wymagane uprawnienia państwowe i resortowe w przedmiotowym zakresie.

Zleceniodawcą przedmiotowych usług są izby wytrzeźwień lub placówki, których dotyczy rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń dla pracowników izb wytrzeźwień stanowią usługi kształcenia zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia dla pracowników izb wytrzeźwień są w 100% finansowane ze środków publicznych, gdyż izby wytrzeźwień są jednostkami gminnymi.

Osoby biorące udział w przedmiotowych szkoleniach dla pracowników izb wytrzeźwień bezpośrednio wykorzystują nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu podczas realizacji codziennych obowiązków, ponieważ jest o nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z zawodem uczestników. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie i uaktualnienie niezbędnej wiedzy potrzebnej do realizacji celów zawodowych uczestników.

Analizując możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez dany podmiot, nie będący uczelnią czy jednostką naukową lub badawczą, usług edukacyjnych należy w pierwszej kolejności zbadać czy w sprawie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o VAT, bowiem w przypadku zastosowania zwolnienia w oparciu o ww. przepis brak jest podstaw do dalszego badania spełnienia bądź nie warunków określonych w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, bowiem odnosi się on do usług innych niż wymienione w punkcie 26 art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podał jednak, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują również zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że osoby biorące udział w przedmiotowych szkoleniach dla pracowników izb wytrzeźwień bezpośrednio wykorzystują nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu podczas realizacji codziennych obowiązków, ponieważ jest o nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z zawodem uczestników. Szkolenia te mają na celu uzyskanie i uaktualnienie niezbędnej wiedzy potrzebnej do realizacji celów zawodowych uczestników.

Wnioskodawca podał, iż realizuje przedmiotowe szkolenia zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 20, poz. 192). Wnioskodawca zaznacza, że bez odbytego corocznie tego szkolenia pracownik izby wytrzeźwień nie może być dopuszczony do pracy.

Należy w tym miejscu przytoczyć § 24 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, zgodnie z którym praca przy przyjmowaniu i opiece nad osobami w stanie nietrzeźwości w izbie jest, a w placówce może być w zależności od czasu otwarcia, organizowana według systemu zmianowego.

W skład zmiany wchodzą:

Natomiast w myśl § 24 ust. 4 ww. rozporządzenia, pracownicy izby lub placówki wchodzący w skład zmiany określonej w ust. 2 przechodzą coroczne szkolenie w zakresie:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że co prawda przedmiotowe szkolenia dla pracowników izb wytrzeźwień mają na celu uzyskanie i uaktualnienie niezbędnej wiedzy potrzebnej do realizacji celów zawodowych, stąd też przedmiotowe usługi należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, jednak nie można przyjąć, aby zasady i formy szkoleń przeprowadzanych przez Wnioskodawcę zostały uregulowane we wskazanym przez Podatnika rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 20, poz. 192). W niniejszej sprawie wskazać należy, iż nie chodzi o przepisy, z których wynika ogólny obowiązek przeprowadzania szkolenia, czy też posiadania przez daną osobę konkretnych umiejętności lub obowiązek uaktualniania wiedzy czy uprawnień, lecz o przepisy, z których wynikają formy i zasady, na podstawie których powinno być przeprowadzone szkolenie.

Oznacza to, że nie została spełniona druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, tzn. przedmiotowe szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, przynajmniej nie wynika to z opisu przedstawionego we wniosku.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty do prowadzenia przedmiotowych szkoleń, zatem usługi te nie mogą również korzystać zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT.

Z okoliczności sprawy wynika jednak, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego dla pracowników Izb Wytrzeźwień są w 100% finansowane ze środków publicznych, gdyż izby wytrzeźwień są jednostkami gminnymi.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że ww. szkolenia korzystają ze zwolnienia od podatku "ponieważ zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego (...) pracownicy izby lub placówki wchodzący w skład zmiany określonej w ust. 2 przechodzą coroczne szkolenie w zakresie: 1) udzielania pierwszej pomocy; 2) stosowania środków przymusu bezpośredniego; 3) profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 20, poz. 192)" należało uznać za nieprawidłowe, gdyż podstawą do zastosowania zwolnienia od podatku dla usług kształcenia zawodowego dla pracowników izb wytrzeźwień jest przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy, nie zaś przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy, iż w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.