IBPP1/443-307/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prawidłową stawką podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych obowiązkowych szkoleń dokształcających dla zarządców nieruchomości posiadających już licencję zawodową - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prawidłową stawką podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych obowiązkowych szkoleń dokształcających dla zarządców nieruchomości posiadających już licencję zawodową.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 maja 2011 r. znak: IBPP1/443-306 i 307/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie Z. działające na rynku od 1996 r..

Celem stowarzyszenia jest m.in.: dążenie do stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych swoich członków, stwarzanie jednolitych reguł działalności i postępowania zarządców poprzez ustalenie, a następnie nadzór nad przestrzeganiem standardów i zasad etyki zawodowej.

Cele te realizowane są głównie poprzez organizowanie szkoleń:

W uzupełnieniu z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu) Wnioskodawca wyjaśnił, że:

W przypadku organizowania szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe zarządców nieruchomości, podstawą prawną jest ustawa o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 1997 Nr 115, poz. 741 z późn. zm.), w której artykuł 186 pkt 2 jednoznacznie wskazuje, że zarządca nieruchomości jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych oraz zgromadzenia określonej liczby punktów szkoleniowych każdego roku.

Artykuł 196 pkt 2 ustawy stanowi, że programy kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych, uwzględniają wymogi programowe ustalone przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz podlegają zgłoszeniu temu ministrowi.

Szczegóły dotyczące formy i trybu podnoszenia kwalifikacji określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. z 2010 nr 140 poz. 945).

Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia podnoszące kwalifikacje zawodowe, opierają się ściśle o zapisy rozporządzenia:

Zakres organizowanych szkoleń zawiera się w tematyce odgórnie narzuconej przez Ministerstwo, na podstawie grup tematycznych zawartych w poniższej tabeli (Dz. U. z 2010 nr 127, poz. 859).

Symbol

Grupy Zawód/Grupa tematyczna

C ZARZĄDCA NIERUCHOMOŚCI

C.1 Zagadnienia prawne związane z zarządzaniem nieruchomościami.

C.2 Zagadnienia ekonomiczne związane z zarządzaniem nieruchomościami.

C.3 Zagadnienia techniczne związane z zarządzaniem nieruchomościami.

C.4 Techniki i procedury w zarządzaniu nieruchomościami.

C.5 Badanie i analiza rynku nieruchomości oraz doradztwo na rynku nieruchomości.

C.6 Certyfikacja energetyczna budynków.

C.7 Rynki nieruchomości w Unii Europejskiej, ustawodawstwo europejskie w zakresie nieruchomości.

C.8 Działalność zawodowa w zakresie zarządzania nieruchomościami, etyka i standardy zawodowe zarządców nieruchomości.

C.9 Umiejętności interdyscyplinarne zarządcy nieruchomości, w tym kształcenie z języków obcych w dziedzinie gospodarki nieruchomościami.

C.10 Umiejętności interdyscyplinarne zarządcy nieruchomości w dziedzinie gospodarki nieruchomościami.

C.11 Zagadnienie związane z rozwiązaniami legislacyjnymi i metodologicznymi w zarządzaniu nieruchomościami.

Reasumując: szkolenia są formą nauczania mającą na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Odrębne przepisy określają ilość godzin szkoleniowych, którą każdy licencjonowany zarządca jest zobowiązany w ciągu roku odbyć.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca organizując szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego licencjonowanych zarządców nieruchomości, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych szkoleń.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z 17 października 2005 r. (Dz. Urz. UE L Nr 288, str. 1) usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 cześć A ust. 1 lit. "i" dyrektywy 77/386/EWG, obejmują pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie aktualnych lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Na gruncie przepisów prawa polskiego obowiązek uczestniczenia w szkoleniach zawodowych dla zarządców nieruchomości uregulowany jest w ustawie o Gospodarce Nieruchomościami art. 186, 186a (Dz. U. z 1997 nr 115 poz. 741) - zwanej dalej UGN. Z przepisów tych wynika, iż zarządca nieruchomości jest zobowiązany do wykonywania czynności zarządzania nieruchomościami zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością właściwą dla zawodowego charakteru tej czynności. Art. 186 pkt 2 UGN wskazuje bezpośrednio, iż zarządca nieruchomości jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Szczegółowe warunki szkolenia zawodowego określone są w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości. Rozporządzenie to określa w § 1 m.in.:

* sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych,

* formy i zasady zgłaszania przez organizatorów doskonalenia programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych oraz potwierdzania przez nich aktualności,

* formy i zasady prowadzenia i publikacji rejestru zgłoszonych programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych,

* wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu dotyczącym doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych odbywa się przez udział osoby uprawnionej w charakterze słuchacza w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych, w zakresie uprawnień lub licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną. Udział ww. osoby może odbywać się poprzez uczestnictwo w organizowanych seminariach, szkoleniach czy kursach specjalistycznych w formie kształcenia na odległość z wykorzystaniem sieci internet.

Formy i zasady zgłaszania przez organizatorów doskonalenia programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych.

Dokumentacje przebiegu doskonalenia stanowią m.in.: program kształcenia, lista obecności uczestników kształcenia, rejestr wydanych zaświadczeń o ukończeniu seminarium, szkolenia lub kursu specjalistycznego, protokół z egzaminu, jeżeli taki został przeprowadzony. Dokumentem potwierdzającym doskonalenie kwalifikacji zawodowych jest zaświadczenie o ukończonym seminarium, szkoleniu lub kursu specjalistycznego. Wzór takiego zaświadczenia określony jest w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Formy i zasady prowadzenia i publikacji rejestru zgłoszonych programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych.

Program kształcenia podlega wpisowi do rejestru zgłoszonych programów kształcenia, prowadzonego przez ministerstwo w systemie teleinformatycznym. Wpisowi podlegają m.in.: data zgłoszenia programu kształcenia, data ukończenia szkolenia, numer programu kształcenia. Dane z rejestru zgłoszonych programów kształcenia podlegają publikacji w postaci elektronicznej na stronie internetowej ministerstwa.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż organizując szkolenia zawodowe dla licencjonowanych zarządców spełniając przy tym wszystkie wymogi wynikające z rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, spełnia równocześnie wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT i może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych szkoleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L NR 347, s. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca organizuje obowiązkowe szkolenia dokształcające dla zarządców nieruchomości - posiadających już licencję zawodową - szkolenia organizowane są zgodnie z wytycznymi Ministra Infrastruktury. Każde szkolenie ma nadany swój unikatowy numer, jest zgłaszane do Ministerstwa infrastruktury na drukach stanowiących załącznik do rozporządzenia. Szkolenia spełniają wymogi co do tematyki organizowanych szkoleń. Każde szkolenie zakończone jest wydaniem dla uczestników świadectw potwierdzających uczestnictwo w szkoleniu podnoszącym kwalifikacje. Zgodnie z wymogami Ministerstwa Infrastruktury każdy licencjonowany zarządca, ma obowiązek w ciągu roku udokumentować swoje dokształcanie zawodowe dyplomami potwierdzającymi udział w odpowiedniej ilości godzin szkoleń - co przekłada się na odpowiednią ilość punktów. W związku z tym każde szkolenie ma nadawaną ilość punktów, które podlegają weryfikacji przez Ministerstwo. Każdy zarządca nieruchomości może podlegać weryfikacji spełnienia wymogów odpowiedniego dokształcania zawodowego.

W przypadku organizowania szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe zarządców nieruchomości, podstawą prawną jest ustawa o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 1997 Nr 115, poz. 741 z późn. zm.), w której artykuł 186 pkt 2 jednoznacznie wskazuje, że zarządca nieruchomości jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych oraz zgromadzenia określonej liczby punktów szkoleniowych każdego roku.

Artykuł 196 pkt 2 ustawy stanowi, że programy kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych, uwzględniają wymogi programowe ustalone przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz podlegają zgłoszeniu temu ministrowi.

Szczegóły dotyczące formy i trybu podnoszenia kwalifikacji określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. z 2010 nr 140 poz. 945).

Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia podnoszące kwalifikacje zawodowe, opierają się ściśle o zapisy rozporządzenia:

Podczas organizacji szkoleń Wnioskodawca kieruje się przepisami dotyczącymi obowiązku stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych zarządców nieruchomości, aby każdy uczestnik szkolenia mógł uzyskać odpowiednie kwalifikacje, co potwierdzają stosowne zaświadczenia.

Zakres organizowanych szkoleń zawiera się w tematyce odgórnie narzuconej przez Ministerstwo, na podstawie grup tematycznych zawartych tabeli (Dz. U. z 2010 nr 127, poz. 859).

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego nie są finansowane w całości ani w co najmniej 70% środkami publicznymi.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) zarządzanie nieruchomościami jest działalnością zawodową wykonywaną przez zarządców nieruchomości na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Zarządcą nieruchomości jest osoba fizyczna posiadająca licencję zawodową nadaną w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu (ust. 2).

Prowadzenie działalności w zakresie zarządzania nieruchomościami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest możliwe, w przypadku gdy czynności z zakresu zarządzania nieruchomościami będą wykonywane przez zarządców nieruchomości (ust. 3).

Z dniem wpisu do centralnego rejestru zarządców nieruchomości osoba, o której mowa w ust. 2, nabywa prawo wykonywania zawodu oraz używania tytułu zawodowego "zarządca nieruchomości". Tytuł zawodowy "zarządca nieruchomości" podlega ochronie prawnej (ust. 4).

Stosownie do art. 186 ust. 2 ww. ustawy zarządca nieruchomości jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 196 ust. 2 ww. ustawy programy kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 oraz art. 186 ust. 2, uwzględniają wymogi programowe ustalone przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz podlegają zgłoszeniu temu ministrowi.

Zgodnie z art. 196 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia wymogi programowe dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, w tym grupy tematyczne tych kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, biorąc pod uwagę kwalifikacje i umiejętności, jakie powinni posiadać rzeczoznawcy majątkowi, pośrednicy w obrocie nieruchomościami oraz zarządcy nieruchomości, niezbędne dla prawidłowego i rzetelnego wykonywania działalności zawodowej w powyższych zakresach.

Zgodnie z art. 197 pkt 6 ww. ustawy Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, mając na względzie zapewnienie obiektywnego, rzetelnego i sprawnego sprawdzenia przygotowania kandydatów na rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami i zarządców nieruchomości oraz zapewnienie obiektywnej oceny skarg na działalność osób, którym nadano uprawnienia i licencje zawodowe, a także uwzględniając rzeczywiste koszty postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej określi, w drodze rozporządzenia sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami i zarządców nieruchomości, sposób dokumentowania oraz kryteria oceny spełnienia tego obowiązku, formy i zasady zgłaszania i potwierdzania przez organizatorów doskonalenia aktualności programów, o których mowa w art. 196 ust. 2, formy i zasady prowadzenia i publikacji rejestru zgłoszonych programów oraz wzory dokumentów stosowanych w tym postępowaniu.

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 140, poz. 945), które to zgodnie z § 1 określa:

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o którym mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 i art. 186 ust. 2 ustawy, zwane dalej "doskonaleniem", odbywa się przez udział osoby uprawnionej w charakterze słuchacza w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych, w zakresie uprawnień lub licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną, spełniających wymogi, o których mowa w art. 196 ust. 2 ustawy.

Udział osoby uprawnionej, o którym mowa w ust. 1, może odbywać się poprzez uczestnictwo w seminariach, szkoleniach i kursach specjalistycznych organizowanych w formie stacjonarnej lub w formie kształcenia na odległość z wykorzystaniem sieci Internet (ust. 2).

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia dokumentację przebiegu doskonalenia stanowią:

Organizator doskonalenia przechowuje dokumentację, o której mowa w ust. 1, przez okres 3 lat, licząc od początku roku następującego po roku, w którym zorganizowano seminarium, szkolenie lub kurs specjalistyczny. Dokumentację udostępnia się na żądanie ministra (ust. 2).

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia organizator doskonalenia prowadzi listę obecności dla każdego seminarium, szkolenia lub kursu specjalistycznego.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia dokumentem potwierdzającym doskonalenie kwalifikacji zawodowych jest zaświadczenie o ukończeniu seminarium, szkolenia lub kursu specjalistycznego.

Organizator doskonalenia wydaje zaświadczenie w terminie 14 dni od dnia zakończenia seminarium, szkolenia lub kursu specjalistycznego (ust. 2).

Zaświadczenie wydaje się uczestnikowi kształcenia, który spełnił wymaganie, o którym mowa w § 5 ust. 3 lub 5 (ust. 3).

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia zgłoszenia programu kształcenia, o którym mowa w art. 196 ust. 2 ustawy, organizator doskonalenia dokonuje za pośrednictwem ePUAP, podpisując je podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu.

Zgłoszenia programu kształcenia organizator doskonalenia dokonuje na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia (ust. 2).

Przy zgłoszeniu programu kształcenia organizator doskonalenia podaje następujące dane:

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 127, poz. 859) wydanym na podstawie art. 196 ust. 3 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami - kursy specjalistyczne, szkolenia lub seminaria mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia kurs specjalistyczny, szkolenie lub seminarium obejmuje zagadnienia dotyczące jednego, dwóch lub trzech zawodów, o których mowa w § 1.

Kurs specjalistyczny, szkolenie lub seminarium obejmuje zagadnienia dotyczące danego zawodu, jeżeli zakres tematyczny wszystkich zajęć kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium mieści się w przynajmniej jednej z grup tematycznych właściwych dla danego zawodu, określonych w załączniku do rozporządzenia (ust. 2).

W myśl § 3 ww. rozporządzenia godzina edukacyjna jest jednostką czasową kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium trwającą 45 minut. Seminarium obejmuje co najmniej 4 godziny edukacyjne, szkolenie co najmniej 8 godzin edukacyjnych, a kurs specjalistyczny co najmniej 15 godzin edukacyjnych. Szkolenia i kursy specjalistyczne mogą być podzielone na części, pod warunkiem że każda z tych części obejmuje co najmniej 4 godziny edukacyjne. Do czasu trwania kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium zalicza się wyłącznie czas przeznaczony na realizację zagadnień merytorycznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego licencjonowanych zarządców nieruchomości spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez zarządców nieruchomości, a zakres, problematyka i tematyka szkoleń jest ściśle związana z ich pracą.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkolenia zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego licencjonowanych zarządców nieruchomości od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.