IBPP1/443-306/14/DK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-306/14/DK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 18 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej działki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 18 czerwca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 czerwca 2014 r. znak: IBPP1/443-306/14/DK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

4 grudnia 1973 r. Wnioskodawca otrzymał gospodarstwo rolne od rodziców w drodze darowizny.

21 grudnia 2009 r. Wnioskodawca sprzedał działkę rolną z prawem do zabudowy mieszkaniowej. 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca sprzedał kolejną działkę rolną, z prawem do zabudowy mieszkaniowej w cenie 60 000 - tj. 40 zł/m2. Obie działki oznaczone były jako grunty rolne RIVb a w planie zagospodarowania przestrzennego jako 2.ME.53 i KD.

Pas działki wzdłuż drogi do której przylega, Wnioskodawca musiał przeznaczyć na poszerzenie drogi i przekazać Gminie.

Po sprzedaży drugiej działki Wnioskodawca dowiedział się, że jeśli sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat od poprzedniej sprzedaży to musi zapłacić podatek VAT. Jednak nie udało mu się ustalić w jakiej wysokości.

W związku z powyższym Wnioskodawca prosi o interpretację jaką stawkę powinien zastosować oraz czy część działki pod poszerzenie drogi, którą przejmuje Gmina również powinien wliczyć do wartości podstawy naliczenia podatku VAT do zapłaty.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

1. Nigdy nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT.

2. Nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej.

3. Darowiznę gospodarstwa rolnego Wnioskodawca przyjął od rodziców celem dalszego prowadzenia tego gospodarstwa i do tej pory w taki sposób jest wykorzystywane. Zamierza je prowadzić do emerytury, bądź dłużej, jeżeli zdrowie pozwoli.

4. W skład gospodarstwa rolnego otrzymanego w 1973 r. w drodze darowizny od rodziców wchodziło 5 geodezyjnie wyodrębnionych działek w tym jedna działka leśna.

5. Na pytanie tut. organu zadane w wezwaniu z dnia 10 czerwca 2014 r. "Czy podjął Pan czynności zmierzające do podziału gospodarstwa rolnego otrzymanego w roku 1974 w drodze darowizny, w wyniku którego powstały nowe, geodezyjnie wyodrębnione działki. Czy działki o których mowa we wniosku, których sprzedaż nastąpiła 21 grudnia 2009 r. i 17 lutego 2014 r. powstały w wyniku dokonania tego podziału...", Wnioskodawca odpowiedział, że działki sprzedane 21 grudnia 2009 i 17 lutego 2014 zostały wyodrębnione z jednej z działek rolnych w wyniku podziału geodezyjnego.

6. Na pytanie tut. organu "Co było przyczyną sprzedaży przez Wnioskodawcę w dniu 21 grudnia 2009 r. i 17 lutego 2014 r. działek o których mowa we wniosku (proszę podać odrębnie dla każdej działki)...", Wnioskodawca odpowiedział, że powodem sprzedaży obu działek był brak środków finansowych na utrzymanie, ponieważ gospodarstwo jest niedochodowe. Wnioskodawca mieszka sam, nie ma drugiej osoby, która wnosiłaby do gospodarstwa domowego dodatkowe dochody pozyskane np. z zatrudnienia. Pieniędzy Wnioskodawca potrzebował na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, zapłaty rachunków, KRUS-u, materiałów potrzebnych do dokonywania bieżących napraw, utrzymania sprzętu rolniczego itp. Żeby móc dokonać podziału geodezyjnego Wnioskodawca musiał od osób kupujących wziąć zaliczki na ten cel, bo nie miał pieniędzy, żeby zapłacić geodecie. A w dniu sprzedaży otrzymywał resztę umówionej kwoty. Gospodarstwo Wnioskodawcy jest małe, niskiej klasy gruntu więc plony nie są obfite, ponadto gospodarstwo jest położone przy lesie, więc uprawy częściowo niszczone były przez zwierzęta.

7. Na pytanie tut. organu "Na jaki cel przeznaczył Pan (zamierza przeznaczyć) środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek (proszę podać odrębnie dla każdej działki)...", Wnioskodawca odpowiedział, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki dn. 21 grudnia 2009 tj. kwota 49.860 złotych zostały przeznaczone na opłatę geodezyjną poniesioną na wydzielenie sprzedanej działki, konieczne naprawy i remonty np. pieca CO, zakup opału na zimę to rocznie około 3 tys. złotych, jedzenie, opłaty. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki dn. 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć tak jak do tej pory na bieżące utrzymanie, opał, konieczne naprawy i remonty, zakup sprzętu AGD np. lodówki.

8. W momencie sprzedaży działek przeznaczenie tych obu działek zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem zabudowy bliźniaczej. Natomiast podatek do gminy Wnioskodawca płacił od tych działek za grunty rolne, ponieważ działki wchodziły w skład gospodarstwa.

9. W odpowiedzi na pytanie tut. organu "Kto, kiedy i w jakim celu wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek oraz jakiej zabudowy dotyczyły...", Wnioskodawca odpowiedział, że nigdy nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek.

10. W momencie sprzedaży działki nie były zabudowane.

11. Na pytanie tut. organu "Czy w stosunku do przedmiotowych działek podjął Pan takie działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub jakiekolwiek inne działania, jeśli tak to w jakim celu (proszę podać odrębnie dla każdej działki)...", Wnioskodawca odpowiedział, że na początku 80-tych były przyjmowane do Gminy wnioski w związku z planami uchwalenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ludzie składali wnioski. O ile Wnioskodawca dobrze pamięta też wtedy złożył taki wniosek, ale nie jest tego pewien. Niestety nie jest tego w stanie na szybko sprawdzić ponieważ Gmina nie ma takich danych w systemie i trzeba złożyć stosowne dokumenty i czekać na pozyskanie informacji z archiwum. W 1974 w Gminie był uchwalony pierwszy plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie wie, czy już w tym planie część jego gospodarstwa była ujęta jako tereny pod zabudowę, czy stało się to później, czyli w 1984 r. przy zmianie planu zagospodarowania przestrzennego. W każdym razie na pewno w tym okresie nie była brana pod uwagę sprzedaż jakichkolwiek działek, ponieważ z gospodarstwa można się było wtedy spokojnie utrzymać. W tamtym czasie Wnioskodawca hodował owce. Dochód z tej hodowli był na tyle wysoki, że Wnioskodawca nie borykał się z problemami finansowymi, tak jak ma to miejsce w ostatnich latach. Problemy zaczęły się w drugiej połowie lat 90-tych, kiedy opłacalność hodowli znacznie spadła.

12. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań wpływających na atrakcyjność działek. Nie uzbrajał terenu. Nie doprowadzał do działek prądu, gazu, ani kanalizacji. Nie wydzielał odrębnej drogi do działek. Do działek prowadzi polna droga, która w czasie opadów deszczu jest nieprzejezdna, ponieważ nie jest utwardzona.

13. Na pytanie tut. organu "Część której z dwóch działek (działki sprzedanej 21 grudnia 2009 r. czy 17 lutego 2014 r.) Wnioskodawca musiał przeznaczyć na poszerzenie drogi i przekazać ją gminie. Co było powodem wydzielenia z działki pasa na poszerzenie drogi i na czyj wniosek to nastąpiło...", Wnioskodawca odpowiedział, że Gmina narzuca poszerzenie drogi już na etapie podziału geodezyjnego ze względu na oznaczenie drogi w planie jako "KD - drogi i ulice dojazdowe" wyznaczając "minimalne odległości linii zabudowy obiektów budowlanych od krawędzi jezdni dla poszczególnych dróg... dla dróg oznaczonych symbolem KD w terenach otwartych 10 metrów". Geodeta z urzędu wydziela z działki pas na poszerzenie drogi. Z punktu widzenia Wnioskodawcy jest to dla niego niekorzystne, ponieważ Gmina proponuje za metr kwadratowy 6 złotych.

14.

a. W wyniku podziału geodezyjnego zmniejszyła się powierzchnia działki ze względu na konieczność wytyczenia pasa na poszerzenie drogi. Podział był zatwierdzony w Starostwie Powiatowym dn. 29 listopada 2013 r.

b. Wydzielenie pasa przeznaczonego na poszerzenie drogi było związane z planem zagospodarowania, ale trzeba było dokonać podziału geodezyjnego.

c. Pas na poszerzenie działki nie był sprzedany wraz z działką. Za pas na poszerzenie Gmina proponuje wypłatę odszkodowania.

d. W momencie sprzedaży pas na poszerzenie był już własnością Gminy z mocy prawa.

Wnioskodawca odszkodowania jeszcze nie pobrał.

15. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży dla żadnej z działek.

16. Wnioskodawca mieszka obok lasu w cichej okolicy, nie raz zdarza się, że ludzie przyjeżdżają i pytają o możliwość kupna działki. Obie działki w ten sposób znalazły nabywcę.

17. Działki na przestrzeni lat do momentu sprzedaży były wykorzystywane pod uprawy, zasiewy, jako pastwisko oraz łąka.

18. Na pytanie tut. organu "Czy przedmiotowe działki (i ewentualne usytuowane na nich obiekty budowlane), były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, jeśli tak to jakiej i w jakim okresie... (proszę podać odrębnie dla każdej działki i budynków/budowli)", Wnioskodawca odpowiedział: "Nie dotyczy - nie prowadziłem działalności gospodarczej i nie byłem płatnikiem podatku od towarów i usług".

19. Wnioskodawca nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym.

20. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT, nie wykorzystywał działek do tego typu działalności.

21. Działki nigdy nie były przedmiotem najmu, ani dzierżawy.

22. Na pytanie tut. organu "Jeśli na przedmiotowych działkach w momencie sprzedaży znajdowały się obiekty budowlane to czy były one przedmiotem najmu, dzierżawy i w jakim okresie (proszę o wskazanie daty zawarcia pierwszej umowy w stosunku do każdego obiektu budowlanego - czy od daty jej zawarcia upłynęło więcej niż 2 lata)", Wnioskodawca odpowiedział: "Nie dotyczy - nigdy nie znajdowały się na działkach obiekty budowlane."

23. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Nie planuje sprzedaży kolejnych działek. Sprzedaż z dn. 17 lutego 2014 była dokonana tylko i wyłącznie z potrzebami związanymi z podstawowym utrzymaniem Wnioskodawcy i gospodarstwa. Od lat Wnioskodawca jest rolnikiem i zamierza pozostać nim nadal.

24. Poza opisanymi we wniosku sprzedażami Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki w 1998 r.

25. Wnioskodawca nie odprowadzał wtedy podatku VAT, nie składał też deklaracji VAT-7. ani zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Z pozyskanych w ten sposób pieniędzy wymienił między innymi okna.

Ponadto, Wnioskodawca zaznacza, że podjecie decyzji o sprzedaży każdej z działek jakie sprzedał od momentu otrzymania od rodziców do tej pory były niezwykle trudnymi decyzjami i wynikały z sytuacji życiowej związanej z niskimi dochodami z gospodarstwa. Sprzedaż ziemi nie jest sposobem na życie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie uchyla się od zapłaty podatku. Wystąpił o interpretację, żeby postąpić zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Wnioskodawca wezwany przez tut. organ do jednoznacznego określenie zakresu żądania, (poprzez wskazanie czy przedmiotem interpretacji ma być sprzedaż każdej z 2 działek dokonana odpowiednio 21 grudnia 2009 r. oraz 17 lutego 2014 r., czy też Wnioskodawca oczekuje interpretacji indywidualnej odnośnie jednej z działek, jeśli tak to należy wskazać której), wskazał, że prosi o interpretację dotyczącą sprzedaży działki dokonanej 17 lutego 2014 r. łącznie z częścią na poszerzenie drogi, ponieważ są sprawy ściśle połączone, gdyż bez jednoczesnego wydzielenia pasa na poszerzenie drogi nie mógłby być w ogóle dokonany podział, a co za tym idzie sprzedaż działki. W związku z tym potrzebna jest mu informacja, czy w razie konieczności zapłaty podatku VAT do podstawy naliczenia powinien ująć również część, którą przejęła Gmina.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę Wnioskodawca powinien zastosować oraz czy część działki pod poszerzenie drogi, którą przejmuje Gmina również powinien wliczyć do wartości podstawy naliczenia podatku VAT do zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 16 marca 2014 r.):

Wnioskodawca zasięgając informacji zarówno w urzędzie skarbowym jak i na infolinii podatkowej nie udzielono mu jednoznacznej odpowiedzi, dlatego zwraca się o interpretację. Na podstawie wiedzy Wnioskodawcy nie jest w stanie określić jaka ma być stawka VAT w opisanej sytuacji.

Według Wnioskodawcy nie podlega on podatkowi VAT ze względu na fakt, że nie przekroczył kwoty obrotu 150.000 złotych.

Jednak ze względu na niejednoznaczne odpowiedzi ze strony urzędu skarbowego i infolinii podatkowej zwrócił się z prośbą o interpretację. Jeżeli osoby, które są specjalistami w zakresie podatku VAT nie potrafią mu jednoznacznie odpowiedzieć, czy ma ten podatek zapłacić, czy nie, a jeśli tak to w jakiej wysokości, to jak ma prawidłowo naliczyć ten podatek. Wnioskodawca nie zna się na przepisach. Ustawa o VAT nie jest dla niego łatwą lekturą. Tok rozumowania Wnioskodawcy występując o interpretację był następujący: jeśli zapyta o wysokość stawki VAT to otrzyma dwie z możliwych odpowiedzi, albo stawkę, albo informację, że nie podlega VAT i wtedy sytuacja jest dla niego jasna i wie co ma zrobić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, jaką stawkę powinien zastosować oraz czy część działki pod poszerzenie drogi, którą przejmuje Gmina również powinien wliczyć do wartości podstawy naliczenia podatku VAT do zapłaty.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca nie zakupił przedmiotowej nieruchomości lecz otrzymał ją w drodze darowizny od rodziców w 1973 r.

Wnioskodawca nigdy nie był czynnym podatnikiem VAT i nie prowadził działalności gospodarczej.

Darowiznę gospodarstwa rolnego Wnioskodawca przyjął od rodziców celem dalszego prowadzenia tego gospodarstwa i do tej pory w taki sposób jest wykorzystywane.

Gospodarstwo Wnioskodawcy jest małe, niskiej klasy gruntu więc plony nie są obfite, ponadto gospodarstwo jest położone przy lesie, więc uprawy częściowo niszczone były przez zwierzęta.

W dniach 21 grudnia 2009 i 17 lutego 2014 Wnioskodawca dokonał sprzedaży działek, które zostały wyodrębnione z jednej z działek rolnych.

Powodem sprzedaży obu działek był brak środków finansowych na utrzymanie, ponieważ gospodarstwo jest niedochodowe. Pieniędzy Wnioskodawca potrzebował na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, zapłaty rachunków, KRUS-u, materiałów potrzebnych do dokonywania bieżących napraw, utrzymania sprzętu rolniczego itp.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki w dniu 21 grudnia 2009 zostały przeznaczone na opłatę geodezyjną poniesioną na wydzielenie sprzedanej działki, konieczne naprawy i remonty np. pieca CO, zakup opału na zimę to rocznie około 3 tys. złotych, jedzenie, opłaty. Natomiast pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki w dniu 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć tak jak do tej pory na bieżące utrzymanie, opał, konieczne naprawy i remonty, zakup sprzętu AGD np. lodówki.

Wnioskodawca nigdy nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek.

Na początku lat 80-tych były przyjmowane do Gminy wnioski w związku z planami uchwalenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ludzie składali wnioski i o ile Wnioskodawca dobrze pamięta też wtedy złożył taki wniosek.

Wnioskodawca w tym czasie utrzymywał się z gospodarstwa i uzyskiwał dochód z prowadzonej hodowli owiec.

Jak wynika z wniosku, działania Wnioskodawcy związane z ewentualną zmianą przeznaczenia działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie zostały podjęte w celu ich sprzedaży.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań wpływających na atrakcyjność działek (nie uzbrajał terenu, nie doprowadzał do działek prądu, gazu, ani kanalizacji, nie wydzielał odrębnej drogi do działek).

Wnioskodawca na etapie podziału geodezyjnego, musiał przeznaczyć część swojej działki na poszerzenie drogi do której ta działka przylega i przekazać ją Gminie.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działki.

Działki na przestrzeni lat do momentu sprzedaży były wykorzystywane pod uprawy, zasiewy, jako pastwisko oraz łąka. Działki nigdy nie były przedmiotem najmu, ani dzierżawy.

Poza opisanymi we wniosku sprzedażami, Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki w 1998 r.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży i nie planuje sprzedaży kolejnych działek.

Z powyższego nie wynika zatem aby Wnioskodawca w odniesieniu do sprzedanej działki zachowywał się w sposób zbliżony do podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W świetle powyższego sam fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności rolniczej na przedmiotowych gruntach nie przesądza o konieczności opodatkowania działek z tego gruntu wydzielonych. Wnioskodawca nabył grunt bez podatku VAT, nie jest i nie był czynnym podatnikiem VAT i nie wykorzystywał go do żadnej działalności opodatkowanej tym podatkiem.

A zatem, w takich okolicznościach nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując w dniu 17 lutego 2014 r. sprzedaży niezabudowanej działki nie działał w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż działki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu nie podlegała również część działki przekazanej na rzecz Gminy na poszerzenie drogi.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, jednak z innych przyczyn niż wskazane we wniosku.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że nie podlega podatkowi VAT ze względu na fakt, że nie przekroczył kwoty obrotu 150 000 złotych, natomiast w przedmiotowej sprawie podstawą zwolnienia dostawy działki dokonanej przez Wnioskodawcę w dniu 17 lutego 2014 r. z podatku VAT jest okoliczność, że dla tej transakcji Wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika.

Artykuł 113 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczy wyłącznie podmiotów będących podatnikami w rozumieniu ustawy o VAT (art. 15), którzy ze względu na niski poziom obrotów osiąganych z wykonywania czynności opodatkowanych, korzystają ze zwolnienia podmiotowego z podatku.

W związku z powyższym art. 113 ustawy o VAT nie ma w tym przypadku zastosowania, ponieważ Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Równocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Zatem dokumenty te nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl