IBPP1/443-289a/07/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oraz prawem do korzystania z wyznaczonego miejsca postojowego w parkingu podziemnym stanowiącym nieruchomość wspólną - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oraz prawem do korzystania z wyznaczonego miejsca postojowego w parkingu podziemnym stanowiącym nieruchomość wspólną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkaniowego. Jednym z rodzajów realizowanych umów jest sprzedaż lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielomieszkaniowym wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, do której należy podziemny parking. Nabywca lokalu mieszkalnego w ramach zawartej umowy nabywa także prawo do korzystania z wyznaczonego miejsca postojowego w parkingu podziemnym. Miejsca postojowe nie są oddzielone trwałymi ścianami i nie stanowią odrębnych przedmiotów własności. Są one objęte współwłasnością przysługującą wszystkim właścicielom lokali. Spółka realizuje także obiekty, w których niektóre miejsca postojowe będą się znajdowały na podnoszonych platformach, w celu optymalnego wykorzystania podziemnego parkingu (parking na dwóch poziomach). Także w tym przypadku miejsca postojowe nie będą stanowiły odrębnej nieruchomości i będą znajdowały się w parkingu podziemnym objętym współwłasnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oraz prawem do korzystania z wyznaczonego miejsca postojowego w parkingu podziemnym stanowiącym nieruchomość wspólną jako jednej czynności opodatkowanej podatkiem VAT według stawki 7%, zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku miejsc postojowych nie oddzielonych trwałymi ścianami i niestanowiących odrębnych przedmiotów własności znajdujących się na jednym poziomie.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej w tym udzielenie prawa do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego stanowi jedną czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, gdyż w przekonaniu Wnioskodawcy nie można dokonać sztucznego podziału takiej transakcji także dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko Wnioskodawca oparł na tym, iż pojęcie "lokalu mieszkalnego" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług. Dlatego też wg Wnioskodawcy należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 tej ustawy w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności, do czasu gdy trwa odrębna własność lokali. Stosownie natomiast do ust. 2 nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz część budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Powołane przepisy wyłączają zatem możliwość podziału nieruchomości wspólnej. Udziały w nieruchomości wspólnej i związane z nimi prawa nie mogą podlegać odrębnej transakcji, gdyż związane są one z prawem własności lokalu mieszkalnego. W związku z tym, na gruncie prawa cywilnego sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem we współwłasności oraz prawem do wyłącznego korzystania z wyznaczonego miejsca postojowego traktowana jako jedna czynność.

Wnioskodawca powołał się też na treść art. 29 ust. 1 i art. 146 ust. 1 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stwierdzając przy tym, iż podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Przepis ten zdaniem Wnioskodawcy nakazuje przy ustalaniu podstawy opodatkowania brać pod uwagę całość świadczenia, na które strony umówiły się i stosować do tej sprzedaży jednolitą stawkę podatku.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył wyroki: WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2005 r., sygn. akt. III SA/Wa 2516/05 oraz NSA z dnia 22 czerwca 2005 r., sygn. akt I FSK 103/05 oraz powołał postanowienia i decyzje wydane przez organy podatkowe dotyczące interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W związku z przytoczonymi argumentami Wnioskodawca podkreślił, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego stanowiącego fragment części podziemnej budynku mieszkalnego, niewydzielony trwałymi ścianami, podlega w całości opodatkowaniu według 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę - w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie "towarów" zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy. Taką obniżoną stawkę dla niektórych czynności ustawodawca przewidział w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego" - zgodnie z art. 2 pkt 12 powołanej wyżej ustawy o VAT - rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Nie jest zatem lokalem mieszkalnym wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba (zespół izb) nie przeznaczona na stały pobyt ludzi i nie służąca zaspokajaniu ich potrzeb. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Spółka zbywa udział w garażu podziemnym, wraz z prawem do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione przez Spółkę w złożonym wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdza się, iż sprzedaż wraz z lokalem mieszkalnym prawa do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego, stanowiącego udział we współwłasności nieruchomości wspólnej (parkingu podziemnym znajdującym się w tym samym obiekcie budownictwa mieszkaniowego), na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Obniżone stawki mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania zapisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe. W kontekście rozpatrywanego zagadnienia na uwagę zasługuje fakt, iż powołana wyżej ustawa o własności lokali, obok pojęcia "samodzielnego lokalu mieszkalnego" posługuje się również pojęciem "pomieszczenia przynależnego do lokalu", co wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które w sposób funkcjonalny związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały ludzi i wykorzystane są w całości bezpośrednio do zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część składową lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona część hali garażowej (parkingu podziemnego) nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym jest hala garażowa, jako całe pomieszczenie podziemne, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe. Jedno miejsce postojowe jest więc ułamkową częścią pomieszczenia przynależnego. Biorąc pod uwagę fakt, iż sprzedaż pomieszczenia przynależnego, służącego funkcjom innym niż mieszkaniowe podlega wyłączeniu z opodatkowania stawką 7%, to sprzedaż jego części ułamkowej również podlega temu wyłączeniu, a w efekcie podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki: WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2005 r., sygn. akt. III SA/Wa 2516/05 oraz NSA z dnia 22 czerwca 2005 r., sygn. akt I FSK 103/05 są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.