IBPP1/443-275/10/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-275/10/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu 8 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia:

* czy otrzymane przez Wnioskodawcę od dostawców krajowych premie pieniężne (bonusy) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe,

* czy w przypadku kiedy premia pieniężna nie jest opodatkowana podatkiem VAT należy ją udokumentować notą uznaniową - jest nieprawidłowe,

* czy w przypadku gdy przedmiotowe premie pieniężne (bonusy) nie są opodatkowane podatkiem VAT Wnioskodawca może dokonać korekty podatku należnego - jest nieprawidłowe,

* czy Wnioskodawca może odstąpić od korekty podatku należnego powołując się na interpretację MF w tym czasie a po uzyskaniu bieżącej interpretacji, postępować zgodnie z nią - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2009 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia:

1.

czy otrzymane przez Wnioskodawcę od dostawców krajowych premie pieniężne (bonusy) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT,

2.

czy w przypadku kiedy premia pieniężna nie jest opodatkowana podatkiem VAT należy ją udokumentować notą uznaniową,

3.

czy w przypadku gdy przedmiotowe premie pieniężne (bonusy) nie są opodatkowane podatkiem VAT Wnioskodawca może dokonać korekty podatku należnego,

4.

czy Wnioskodawca może odstąpić od korekty podatku należnego powołując się na interpretację MF w tym czasie a po uzyskaniu bieżącej interpretacji, postępować zgodnie z nią.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 19 lutego 2010 r. znak IBPP1/443-1248/09/MS, IBPBI/2/423-1523/09/AK.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż części samochodowych. W ramach umów handlowych z dostawcami zagranicznymi, w zależności od wartości dokonanych zakupów Wnioskodawcy przysługuje tzw. bonus pieniężny. Bonus ten jest wyrażony procentowo od kwot obrotów rocznych lub też kwartalnych. Sam procent bonusu oraz wysokość obrotów od której liczy się bonus jest różny w zależności od konkretnej umowy z dostawcą.

Przykładowo od dostawcy M. bonus za 2009 r. będzie przysługiwał pod warunkiem osiągnięcia obrotów za ten rok:

* 3.000.000 euro - bonus 1% od obrotu,

* 4.000.000 euro - bonus 2% od obrotu,

* 4.500.000 euro - bonus 3% od obrotu.

Dostawcy zagraniczni wystawiają notę uznaniową. Nota ta nie jest fakturą korygującą która odnosi się do konkretnej dostawy towaru. Brany jest pod uwagę obrót w całości za 2009 r.

Dotychczas po otrzymaniu takiej noty uznaniowej, która nie odnosiła się do konkretnej dostawy, Wnioskodawca dokonywał samoobciążenia podatkiem VAT. Kwotę otrzymaną od dostawcy w ramach bonusu traktował jako kwotę brutto i od tej kwoty liczył VAT należny, który wykazywał w deklaracji VAT-7. Podatek należny wykazywany był w dacie noty uznaniowej wystawionej przez dostawcę.

Analogiczna sytuacja występuje w przypadku dostawców krajowych, z tym, że po otrzymaniu informacji o wysokości obrotów za dany okres oraz o przysługującym Wnioskodawcy% bonusu, Wnioskodawca wystawia dostawcy fakturę VAT ze stawką 22% na premię pieniężną.

Przykładowo: Wnioskodawca otrzymuje informację od dostawcy, że jego obrót za 2008 r. wyniósł 1.226.100,38 zł i w związku z tym, zgodnie z umową przysługuje mu 5% premii pieniężnej od kwoty tego obrotu, czyli 61.305,02 zł W tym momencie Wnioskodawca wystawia dostawcy fakturę VAT ze stawką 22%, tj: brutto 61.305,02 zł, netto 50.250,01 zł, VAT 11.055,01 zł w tytule: premia pieniężna za 2008 r. Podatek należny Wnioskodawca wykazuje w momencie wystawienia faktury na premię pieniężną.

Spółka do dnia dzisiejszego stosuje się do postanowienia z dnia 20 września 2007 r. nr PP/443-60/07/IJ-68964.

Wnioskodawca nie wykonuje z tyt. przedmiotowych premii pieniężnych czynności zmierzających do zwiększenia (intensyfikacji) poziomu sprzedaży towarów kontrahentów (eksponowanie towarów, posiadanie pełnego asortymentu towarów, reklama towarów ftp.) lub jakichkolwiek innych usług i czynności.

Pomiędzy Wnioskodawcą a niektórymi kontrahentami są zawarte umowy, z których wynika uzależnienie otrzymania premii pieniężnej od osiągnięcia odpowiednich obrotów w określonym czasie, w zależności od kontrahenta w umowie określone są min.: okres za jaki obrót będzie brany pod uwagę (jest to przeważnie rok kalendarzowy lub kwartał) progi obrotów i określony% premii, czasami jest również określony asortyment lub grupy asortymentu, na którym/ch należy spełnić warunek obrotu.

Z niektórymi kontrahentami Wnioskodawca nie ma zawartej umowy, dostaje ofertę (informację) pisemną lub e-mailową, w której dostawca oferuje premię pieniężną za dokonanie w określonym czasie (rok, kwartał) obrotu, określa progi obrotu i% premii pieniężnej od osiągniętego obrotu.

W sytuacji gdy Wnioskodawca nie osiągnie w określonym czasie określonych obrotów, od których przysługuje premia pieniężna, nie spełnia warunków i nie otrzymuje premii.

Wysokość obrotów uprawniających do otrzymania premii ustala kontrahent, w zależności od określonych warunków przyznania premii.

Wnioskodawca dla kontrahentów krajowych wystawia fakturę VAT, która dokumentuje otrzymaną premię pieniężną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy premia pieniężna w sytuacji opisanej powyżej w świetle ustawy o VAT jest opodatkowana podatkiem VAT.

2.

Czy w przypadku kiedy premia pieniężna nie jest opodatkowana podatkiem VAT należy ją udokumentować notą uznaniową.

3.

Czy w przypadku gdy nie jest opodatkowana podatkiem VAT można dokonać korekty podatku VAT należnego.

4.

Czy Wnioskodawca może odstąpić od korekty podatku należnego powołując się na interpretacje MF w tym czasie a po uzyskaniu bieżącej interpretacji, postępować zgodnie z nią.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego się na stanowisko Izby Skarbowej w Bydgoszczy (interpretacja indywidualna z 10 czerwca 2009 r. ITPP2/443-169a/09/EŁ) oraz Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja indywidualna z 1 lipca 2009 r. nr IPPP2/443-346/09-2/BM oraz z 16 lipca 2009 r., nr 1PPP3-443396/09-4/JF), premia pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca może dokonać korekty podatku VAT należnego od premii pieniężnych w poszczególnych miesiącach, w których naliczony został VAT należny od premii.

W przypadku, kiedy premia pieniężna nie jest opodatkowana podatkiem VAT należy ją dokumentować tzw. notą uznaniową.

Wnioskodawca uznaje, że skoro obowiązywała interpretacja Ministra Finansów do której się zastosowała, może odstąpić od korekty podatku VAT należnego. Korekta kilku lat w zakresie podatku należnego przysporzy Wnioskodawcy wiele problemów personalno-organizacyjnych jak również dodatkowych kosztów z tym związanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za:

1.

prawidłowe w zakresie stwierdzenia czy otrzymane przez Wnioskodawcę od dostawców krajowych premie pieniężne (bonusy) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT,

2.

nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy w przypadku kiedy premia pieniężna nie jest opodatkowana podatkiem VAT należy ją udokumentować notą uznaniową,

3.

nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy w przypadku gdy przedmiotowe premie pieniężne (bonusy) nie są opodatkowane podatkiem VAT Wnioskodawca może dokonać korekty podatku należnego,

4.

nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca może odstąpić od korekty podatku należnego powołując się na interpretację MF w tym czasie a po uzyskaniu bieżącej interpretacji, postępować zgodnie z nią.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 4 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.), podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. kwestie związane z wystawianiem faktur korygujących uregulowane były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Zgodnie z § 16 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca - stosownie do § 16 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

* numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

* dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 9 ust. 1 pkt 1-3,

b.

nazwę towaru lub usługi objętych rabatem;

* kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

* kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Powyższe uregulowania zostały utrzymane odpowiednio w przepisach § 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż części samochodowych. W ramach umów handlowych z dostawcami zagranicznymi, w zależności od wartości dokonanych zakupów Wnioskodawcy przysługuje tzw. bonus pieniężny. Bonus ten jest wyrażony procentowo od kwot obrotów rocznych lub też kwartalnych. Sam procent bonusu oraz wysokość obrotów od której liczy się bonus jest różny w zależności od konkretnej umowy z dostawcą.

Przykładowo od dostawcy M. bonus za 2009 r. będzie przysługiwał pod warunkiem osiągnięcia obrotów za ten rok:

* 3.000.000 euro - bonus 1% od obrotu,

* 4.000.000 euro - bonus 2% od obrotu,

* 4.500.000 euro - bonus 3% od obrotu.

Dostawcy zagraniczni wystawiają notę uznaniową. Nota ta nie jest fakturą korygującą która odnosi się do konkretnej dostawy towaru. Brany jest pod uwagę obrót w całości za 2009 r.

Dotychczas po otrzymaniu takiej noty uznaniowej, która nie odnosiła się do konkretnej dostawy, Wnioskodawca dokonywał samoobciążenia podatkiem VAT. Kwotę otrzymaną od dostawcy w ramach bonusu traktował jako kwotę brutto i od tej kwoty liczył VAT należny, który wykazywał w deklaracji VAT-7. Podatek należny wykazywany był w dacie noty uznaniowej wystawionej przez dostawcę.

Analogiczna sytuacja występuje w przypadku dostawców krajowych, z tym, że po otrzymaniu informacji o wysokości obrotów za dany okres oraz o przysługującym Wnioskodawcy% bonusu, Wnioskodawca wystawia dostawcy fakturę VAT ze stawką 22% na premię pieniężną.

Przykładowo: Wnioskodawca otrzymuje informację od dostawcy, że jego obrót za 2008 r. wyniósł 1.226.100,38 zł i w związku z tym, zgodnie z umową przysługuje mu 5% premii pieniężnej od kwoty tego obrotu, czyli 61.305,02 zł W tym momencie Wnioskodawca wystawia dostawcy fakturę VAT ze stawką 22%, tj: brutto 61.305,02 zł, netto 50.250,01 zł, VAT 11.055,01 zł w tytule: premia pieniężna za 2008 r. Podatek należny Wnioskodawca wykazuje w momencie wystawienia faktury na premię pieniężną.

Wnioskodawca nie wykonuje z tyt. przedmiotowych premii pieniężnych czynności zmierzających do zwiększenia (intensyfikacji) poziomu sprzedaży towarów kontrahentów (eksponowanie towarów, posiadanie pełnego asortymentu towarów, reklama towarów itp.) lub jakichkolwiek innych usług i czynności.

Pomiędzy Wnioskodawcą a niektórymi kontrahentami są zawarte umowy, z których wynika uzależnienie otrzymania premii pieniężnej od osiągnięcia odpowiednich obrotów w określonym czasie, w zależności od kontrahenta w umowie określone są min.: okres za jaki obrót będzie brany pod uwagę (jest to przeważnie rok kalendarzowy lub kwartał) progi obrotów i określony% premii, czasami jest również określony asortyment lub grupy asortymentu, na którym/ch należy spełnić warunek obrotu.

Z niektórymi kontrahentami Wnioskodawca nie ma zawartej umowy, dostaje ofertę (informację) pisemną lub e-mailową w której dostawca oferuje premię pieniężną za dokonanie w określonym czasie (rok, kwartał) obrotu, określa progi obrotu i% premii pieniężnej od osiągniętego obrotu.

W sytuacji gdy Wnioskodawca nie osiągnie w określonym czasie określonych obrotów, od których przysługuje premia pieniężna, nie spełnia warunków i nie otrzymuje premii.

Wysokość obrotów uprawniających do otrzymania premii ustala kontrahent, w zależności od określonych warunków przyznania premii.

Wnioskodawca dla kontrahentów krajowych wystawia fakturę VAT, która dokumentuje otrzymaną premię pieniężną.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jedynym czynnikiem warunkującym wypłatę premii pieniężnej dla Wnioskodawcy przez kontrahenta krajowego jest przekroczenie odpowiedniego progu obrotu, w wyniku zakupów towarów pochodzących z oferty kontrahenta. Otrzymanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych premii pieniężnych nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza osiągnięciem odpowiedniego pułapu zakupów towarów.

Na podstawie powyższych przepisów oraz przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż dokonywanie zakupów towarów przez Wnioskodawcę w odpowiedniej wielkości w określonym czasie nie może stanowić usługi w rozumieniu cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym a sprzedającym nie dochodzi do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia Wnioskodawcy na rzecz krajowego dostawcy, Wnioskodawca nie podejmuje żadnych dodatkowych świadczeń w celu osiągnięcia korzyści. Pomiędzy Stroną a jej kontrahentem (dostawcą towarów) prowadzona jest jedynie wymiana handlowa. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premie pieniężne wypłacone za uzyskanie pewnego pułapu obrotów, stanowiły wynagrodzenie za realizowane usługi. Brak jest bowiem takich działań nabywcy (tekst jedn. Wnioskodawcy), które byłyby czynnościami dodatkowymi, do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z zawartej umowy. Samo przekroczenie określonej wartości zakupów towarów handlowych nie jest usługą i wypłacona w takim przypadku gratyfikacja (nagroda) w postaci premii pieniężnej jest czynnością niepodlegającą u Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca otrzymujący premie pieniężne (bonusy) nie świadczy na rzecz dostawcy, usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta u Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej stwierdzenia czy otrzymane przez niego od dostawców krajowych premie pieniężne (bonusy) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż otrzymanie przez Wnioskodawcę od dostawców krajowych premii pieniężnych nie będzie u niego rodziło obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT, jak też nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy obowiązkiem dokumentowania dla celów tego podatku jakimikolwiek dokumentami tej czynności.

W związku z powyższym, gdy stwierdzono, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do świadczenia usług przez Wnioskodawcę, w świetle powołanego wyżej przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, otrzymanych premii pieniężnych Wnioskodawca nie powinien dokumentować fakturami VAT.

Odnośnie natomiast dokumentowania przez Wnioskodawcę otrzymanych premii pieniężnych notami uznaniowymi należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej należy zauważyć, iż nota uznaniowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacja tych przepisów

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku kiedy premia pieniężna nie jest opodatkowana podatkiem VAT (nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) powinna być udokumentować notą uznaniową należało uznać za nieprawidłowe.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w przypadku dostawców krajowych, po otrzymaniu informacji o wysokości obrotów za dany okres oraz o przysługującym Wnioskodawcy% bonusu, Wnioskodawca wystawia dostawcy fakturę VAT ze stawką 22% na premię pieniężną.

Odnosząc się zatem do kwestii korekty podatku należnego w sytuacji gdy otrzymane premie pieniężne nie stanowią wynagrodzenia za usługę opodatkowaną podatkiem VAT w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Przepis art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego w efekcie samego wystawienia faktury wykazującej kwotę podatku od towarów i usług, przy czym obowiązek ten przyjmuje postać swoistej sankcji. Polega ona na tym, iż niezależnie od tego, czy w sprawie zaistniał obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem VAT, jak również niezależnie od rozmiarów i konsekwencji podatkowych tego obrotu - każdy wystawca faktury liczyć się winien z koniecznością zapłaty wykazanego w niej podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Zgodnie z § 16 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Przy czym nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w

art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym tę fakturę otrzymali.

Zgodnie z § 17 ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 4 pkt 2, ust. 5 i ust. 6 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 9 ust. 1 pkt 1-3,

b.

nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3.

kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4.

kwotę podwyższenia podatku należnego.

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Nabywca otrzymujący fakturę korygującą: jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie rozliczył podatku określonego w fakturze, której korekta dotyczy.

Przepisy § 9 ust. 5-7, § 11 i § 16 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl ust. 4a powołanego wyżej przepisu (obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r.) w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie z art. 29 ust. 4b ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

1.

w przypadku eksportu towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;

2.

wobec nabywców, na których rzecz jest dokonywana sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy o VAT).

Sposób wystawiania faktur korygujących został określony w § 14 ust. 1-4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem fakturę korygującą wystawia się, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3.

kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4.

kwotę podwyższenia podatku należnego.

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że korekty podatku VAT naliczonego Wnioskodawca może dokonać, ale dopiero po wystawieniu odpowiednich faktur korygujących. Wnioskodawca wystawiając fakturę korygującą winien w niej podać kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej, które w tym przypadku będą wynosić 0. Ponadto faktura korygująca winna zawierać dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4 ww. rozporządzenia. Należy również zauważyć, że w celu wykazania przedmiotowej korekty w deklaracji konieczne jest uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym rozliczenie faktur korygujących powinno nastąpić za okres, w którym Wnioskodawca pierwotnie wykazał VAT należny od usług należy uznać za nieprawidłowe.

Wskazać bowiem należy, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do korekty deklaracji podatkowej, lecz korekty podatku należnego. Wnioskodawca dokona obniżenia podstawy opodatkowania o kwoty podatku należnego wynikające z faktur korygujących, pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym kontrahent otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez kontrahenta, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez kontrahenta korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawniać będzie Wnioskodawcę do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż faktury korygujące nie będą anulować uprzednio wystawionych faktur lecz będą korygować (anulować) wartość sprzedaży jak też naliczony podatek do wartości 0 zł. Należy bowiem zauważyć, że anulować fakturę można jedynie w sytuacji, gdy nie została ona wysłana do odbiorcy, a zatem nie została wprowadzona do obrotu prawnego (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2009 r. sygn. akt. III SA/Wa 3463/08). Natomiast w sytuacji gdy faktura zostanie wprowadzona do obrotu prawnego istnieje możliwość jej korekty jednakże wyłącznie w sposób jaki wskazano powyżej.

W kwestii natomiast możliwości odstąpienia od korekty podatku należnego powołując się na interpretację "MF", tut. organ w pierwszej kolejności zaznacza, że mimo użycia przez Wnioskodawcę takiego określenia przyjęto, że Wnioskodawcy chodzi o pisemną interpretację wydaną w formie postanowienia na podstawie ówcześnie obowiązującego art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, gdyż w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca podał, że cyt. "Spółka do dnia dzisiejszego stosuje się do postanowienia z dnia 20 września 2007 r. nr PP/443-60/07/IJ-68964". Jest to zatem pisemna interpretacja wydana przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego, a nie interpretacja Ministra Finansów na co mógłby wskazywać użyty przez Wnioskodawcę skrót "MF".

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1, § 2, § 5 i § 6 Ordynacji podatkowej obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 r. interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4:

1.

jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie, lub

2.

z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.

Wykonanie decyzji, o której mowa w § 5, podlega wstrzymaniu do dnia upływu terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, a jeżeli na decyzję zostanie złożona skarga do sądu administracyjnego - do czasu zakończenia postępowania przed sądem administracyjnym. Wstrzymanie wykonania decyzji nie pozbawia podatnika, płatnika lub inkasenta prawa do wykonywania takiej decyzji.

Obecnie (zgodnie z przepisami obowiązującymi od dnia 1 lipca 2007 r.), w przeciwieństwie do wcześniej obowiązujących przepisów regulujących kwestie udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego, organy podatkowe i organy kontroli skarbowej nie są związane interpretacją indywidualną, co oznacza, że w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego organy te są uprawnione do wydania rozstrzygnięcia merytorycznego odmiennego niż udzielona interpretacja indywidualna, nawet jeśli będzie to pociągało za sobą powstanie zaległości podatkowej.

Zgodnie bowiem z art. 14k § 1 i § 3, art. 14l i art. 14m Ordynacji podatkowej zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. W zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.

W przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku.

Zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

1.

zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz

2.

skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu interpretacji indywidualnej.

Zwolnienie, o którym mowa w § 1, obejmuje:

1.

w przypadku rocznego rozliczenia podatków - okres do końca roku podatkowego, w którym opublikowano zmienioną interpretację ogólną, doręczono zmienioną interpretację indywidualną albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności;

2.

w przypadku kwartalnego rozliczenia podatków - okres do końca kwartału, w którym opublikowano zmienioną interpretację ogólną, doręczono zmienioną interpretację indywidualną albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności, oraz kwartał następny;

3.

w przypadku miesięcznego rozliczenia podatków - okres do końca miesiąca, w którym opublikowano zmienioną interpretację ogólną, doręczono zmienioną interpretację indywidualną albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności, oraz miesiąc następny.

Na wniosek podatnika, który zastosował się do interpretacji, w decyzji określającej lub ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego organ podatkowy określa również wysokość podatku objętego zwolnieniem, o którym mowa w § 1, albo - w przypadku uiszczenia podatku w zakresie objętym tym zwolnieniem - określa wysokość nadpłaty.

Organ podatkowy informuje podatnika w formie pisemnej o dacie doręczenia odpisu orzeczenia, o którym mowa w § 2, podając jednocześnie informacje, z jakim dniem kończy się okres zwolnienia z obowiązku płacenia podatku wynikającego z uchylonej przez orzeczenie interpretacji.

Podsumowując należy stwierdzić, że zarówno pisemne interpretacje wydawane w formie postanowień jak i interpretacje indywidualne nie są wiążące dla podatnika. Organ podatkowy jest natomiast związany z interpretacją pisemną wydaną w formie postanowienia przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego pod warunkiem, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku o taką interpretację pisemną był wyczerpujący i w pełni zgodny ze stanem rzeczywistym, a to może zbadać wyłącznie organ podatkowy w toku kontroli i postępowania podatkowego. Jednocześnie jeśli organ podatkowy zamierzałby wydać decyzję odmienną od interpretacji zawartej w postanowieniu konieczna byłaby zmiana lub uchylenie postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa (obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 r.).

Z kolei interpretacje indywidualne nie są wiążące dla organów podatkowych, co również wynika z powołanych wyżej przepisów.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy w którym stwierdza, że skoro obowiązywała go interpretacja MF (przyjęto, że chodzi o pisemną interpretację powołaną przez Wnioskodawcę w treści wniosku wydaną przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego), do której się zastosował, to może odstąpić od korekty podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy otrzymania przez Wnioskodawcę premii pieniężnych w sytuacji przedstawionej we wniosku. Interpretacja ta nie dotyczy natomiast skutków podatkowych wypłacania opisanej premii pieniężnej przez kontrahentów Wnioskodawcy i nie wywołuje dla nich żadnych skutków podatkowych. Jeśli kontrahenci krajowi są zainteresowani uzyskaniem interpretacji indywidualnych dla siebie w zakresie opodatkowania i udokumentowania wypłacanych przez nich premii pieniężnych, konieczne jest złożenie przez nich odrębnych wniosków, wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), sformułowanie zapytania, własnego stanowiska oraz dokonanie odrębnych opłat.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż w niniejszej interpretacji indywidualnej dokonano oceny prawnej tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz oceny prawnej zdarzenia przyszłego w oparciu o obowiązujący w tym zakresie stan prawny w dniu wydania interpretacji. Organ podatkowy nie może bowiem przewidzieć, jakie nastąpią zmiany w prawie podatkowym w przyszłości, oraz czy nie nastąpią zmiany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Wobec tego niniejsza interpretacja zachowa swą aktualność w przypadku, gdy nie ulegnie zmianie stan prawny oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe.

Końcowo stwierdzić należy, że powoływane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne, niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz dotyczą konkretnego stanu faktycznego i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie pozostałych kwestii podnoszonych we wniosku zostaną wydane odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl