IBPP1/443-272/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pobieranych przez Wnioskodawcę będącego jednostką budżetową gminy opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 18 marca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pobieranych przez Wnioskodawcę będącego jednostką budżetową gminy opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-272/13/MS z dnia 10 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z dniem 1 stycznia 2012 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, skutkiem której 1 lipca 2013 r. nastąpi zmiana systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. W ramach wdrażania zmian systemowych uchwałą Nr. Rady Miejskiej w T. z dnia 27 września 2012 r. w sprawie przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego pod nazwą Zarząd Komunikacji Miejskiej w T. w jednostkę budżetową pod nazwą T. Organizator Komunalny oraz upoważnienia Dyrektora T. Organizatora Komunalnego do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej (Dz. Urz. Woj. M. z dnia 29 października 2012 r.), z dniem 1 stycznia 2013 r. został utworzony T. Organizator Komunalny (Wnioskodawca). Zgodnie z § 1 Statutu Wnioskodawcy stanowiącego załącznik do tejże uchwały Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Gminy Miasta T. prowadzoną w formie jednostki budżetowej. Z § 2 Statutu wynika, że celem działania Wnioskodawcy jest organizowanie i zarządzanie systemem gospodarowania odpadami komunalnymi oraz organizowanie i zarządzanie publicznym transportem zbiorowym, a § 4 uszczegóławia zakres zadań Wnioskodawcy wskazując, że do zadań Wnioskodawcy należy między innymi pobór opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi (pkt 2) oraz weryfikacja deklaracji o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi i wydawanie decyzji określających wysokość opłat (pkt 3). Zapis § 4 powołanej uchwały Rady Miejskiej w T. upoważnia Dyrektora Wnioskodawcy do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej określonych w art. 6o, art. 6p i art. 6q ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 11 kwietnia 2012 r. poz. 391).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzeniem sprzedaży opodatkowanej (sprzedaż biletów komunikacji miejskiej). Potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej z dnia 24 października 2012 r. oraz potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT z dnia 25 października 2012 r.

Zgodnie z treścią art. 6r. ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy ale z uwagi na treść art. 6q tej samej ustawy dokonując poboru opłat z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi Wnioskodawca będzie wykonywał te czynności w imieniu organu jakim jest Prezydent Miasta T. Zgodnie z art. 6q ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. Ponieważ Rada Miejska w T. w § 4 uchwały... z dnia 27 września 2012 r. upoważnieniem udzielonym na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym scedowała zadania Prezydenta jako organu administracji na Dyrektora Wnioskodawcy, Dyrektor ten i podległa mu jednostka będzie wykonywał te czynności w imieniu organu jakim jest Prezydent Miasta T.

Odbiór odpadów komunalnych realizowały będą firmy wyłonione w trybie przetargu nieograniczonego przeprowadzonego na podstawie ustawy z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.). Zagospodarowanie odpadów prowadzone będzie przez spółki miejskie na podstawie umów wykonawczych zawartych bezprzetargowo albowiem ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w art. 6d ust. 1 pozostawia gminom wolny wybór w tej kwestii.

Całość dochodów gromadzonych z tytułu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi będzie odprowadzana do budżetu Gminy Miasta T.

Koszty funkcjonowania i wykonywania zadań w zakresie organizowania i zarządzania systemem gospodarowania odpadami pokrywane będą ze środków otrzymywanych na ten cel z budżetu Gminy Miasta T.

Weryfikacja deklaracji o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi i wydawanie decyzji określających wysokość opłat będzie się odbywała w imieniu Prezydenta Miasta T. jako organu, któremu przysługują uprawnienia organu podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca wykonując swe statutowe zadania w zakresie organizowania i zarządzania systemem gospodarowania odpadami komunalnymi w związku z udzielonym Dyrektorowi Wnioskodawcy upoważnieniem do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej określonych w art. 6o, art. 6p i art. 6q ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r. poz. 391) oraz w art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13 i Nr 228, poz. 1368) w tym do wydawania zaświadczeń i decyzji administracyjnych, pobierając opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, może być uznawany za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca wykonując swe statutowe zadania w zakresie organizowania i zarządzania systemem gospodarowania odpadami komunalnymi, w tym pobierając opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie powinien być uznawany za podatnika podatku od towarów i usług, przede wszystkim z uwagi na treść art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przepis ten stanowi, iż - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca na wstępie wyjaśnia, że zgodnie z art. 6q ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. Biorąc pod uwagę powyższe nie budzi wątpliwości fakt, że Prezydent Miasta T. jest organem władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Uwzględniając, że upoważnieniem udzielonym na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym. Rada Miejska w T w § 4 uchwały.... z dnia 27 września 2012 r. scedowała zadania Prezydenta jako organu władzy na Wnioskodawcę, którego pracownicy będą w związku z tym wykonywać zadania powierzone jego Dyrektorowi, należy uznać Wnioskodawcę za urząd obsługujący organ przy realizacji jego zadań. Wnioskodawca zauważa, że brak jest Kodeksu administracyjnego (istnieje jedynie Kodeks postępowania administracyjnego), który definiowałby pojęcie "urzędu" i pojęcia tego nie definiuje żadna inna ustawa w tym ustawa o podatku od towarów i usług. Nie jest tym samym wykluczone traktowanie jako urzędu w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, struktury, która w swojej nazwie nie ma słowa "urząd" (takiej jak np. Wnioskodawca). Na marginesie należy zauważyć, że istnieje cała masa instytucji, które w swych nazwach nie mają słowa urząd a które jako urząd są traktowane (na przykład Ministerstwo Finansów jako urząd obsługujący organ jakim jest Minister Finansów czy np. Izba Skarbowa jako urząd obsługujący organ jakim jest Dyrektor Izby Skarbowej). Wykładnia pojęcia "urząd" użytego w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług powinna uwzględniać jego cel a nie ograniczać się do analizy literalnego brzmienia. Reasumując - za "urząd" w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, powinna być uznawana struktura (jednostka), która faktycznie wykonuje zadania organu a nie wyłącznie ta, która w swej nazwie posiada słowo "urząd".

Uzupełniając argumentację Wnioskodawca podnosi, że sprawa kwalifikacji opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi jako czynności w sferze publicznoprawnej nie budzi najmniejszych wątpliwości (por. wyrok WSA w Rzeszowie I SA/Rz 968/12 z dnia 13 listopada 2012 r.). Publicznoprawny charakter opłat oraz wskazana wyżej argumentacja przemawiają za uznaniem, iż Wnioskodawca nie jest w tym zakresie podatnikiem VAT, choć może być i jest podatnikiem VAT w zakresie realizacji innych zadań (funkcjonowanie komunikacji miejskiej, zarządzanie infrastrukturą przystankową).

Na koniec Wnioskodawca podnosi, że w wyroku z dnia 27 lutego 2007 r. (III SA/Wa 4312/06) WSA w Warszawie trafnie zauważył, że "kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców). Zgodnie z ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach gospodarowanie odpadami komunalnymi powierzone zostało Gminom i podmioty prywatne nie mogą realizować tego zadania ani pobierać opłat za ich realizację. W tej sytuacji Wnioskodawca pobierając w imieniu organu administracji opłaty o czysto administracyjnym charakterze nie może uchodzić za podatnika VAT, którym według zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z założenia powinien być wyłącznie podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast z art. 8 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że wyłączenie organów władzy publicznej z zakresu podatku od towarów i usług uzależnione jest od spełnienia przesłanki podmiotowej - ich statusu i przesłanki przedmiotowej - a więc od charakteru podejmowanych przez organy działań.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że takie pojęcia jak "organ władzy publicznej" czy "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, iż "choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieść, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że "Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność". Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

A zatem, w świetle sformułowań zwartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, iż pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o VAT należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy VAT, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca został utworzony z dniem 1 stycznia 2013 r. w związku z wdrażaniem zmian systemowych wynikłych z nowelizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, Uchwałą Nr. Rady Miejskiej w T. z dnia 27 września 2012 r. w sprawie przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego pod nazwą Zarząd Komunikacji Miejskiej w T. w jednostkę budżetową pod nazwą T. Organizator Komunalny oraz upoważnienia Dyrektora T. Organizatora Komunalnego do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej (Dz. Urz. Woj. M. z dnia 29 października 2012 r.).

Zgodnie z § 1 Statutu Wnioskodawcy stanowiącego załącznik do tejże uchwały Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Gminy Miasta T. prowadzoną w formie jednostki budżetowej. Z § 2 Statutu wynika, że celem działania Wnioskodawcy jest organizowanie i zarządzanie systemem gospodarowania odpadami komunalnymi oraz organizowanie i zarządzanie publicznym transportem zbiorowym, a § 4 uszczegóławia zakres zadań Wnioskodawcy wskazując, że do zadań Wnioskodawcy należy między innymi pobór opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi (pkt 2) oraz weryfikacja deklaracji o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, wydawanie decyzji określających wysokość opłat (pkt 3). Zapis § 4 powołanej uchwały Rady Miejskiej w T. upoważnia Dyrektora Wnioskodawcy do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej określonych w art. 6o, art. 6p i art. 6q ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 11 kwietnia 2012 r. poz. 391).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzeniem sprzedaży opodatkowanej (sprzedaż biletów komunikacji miejskiej).

Zgodnie z treścią art. 6r. ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy ale z uwagi na treść art. 6q tej samej ustawy dokonując poboru opłat z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi Wnioskodawca będzie wykonywał te czynności w imieniu organu jakim jest Prezydent Miasta T. Zgodnie z art. 6q ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. Ponieważ Rada Miejska w T. w § 4 uchwały... z dnia 27 września 2012 r. upoważnieniem udzielonym na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym scedowała zadania Prezydenta jako organu administracji na Dyrektora Wnioskodawcy, Dyrektor ten i podległa mu jednostka będzie wykonywał te czynności w imieniu organu jakim jest Prezydent Miasta T.

Odbiór odpadów komunalnych realizowały będą firmy wyłonione w trybie przetargu nieograniczonego przeprowadzonego na podstawie ustawy z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.). Zagospodarowanie odpadów prowadzone będzie przez spółki miejskie na podstawie umów wykonawczych zawartych bezprzetargowo albowiem ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w art. 6d ust. 1 pozostawia gminom wolny wybór w tej kwestii.

Całość dochodów gromadzonych z tytułu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi będzie odprowadzana do budżetu Gminy Miasta T.

Koszty funkcjonowania i wykonywania zadań w zakresie organizowania i zarządzania systemem gospodarowania odpadami pokrywane będą ze środków otrzymywanych na ten cel z budżetu Gminy Miasta T.

Weryfikacja deklaracji o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi i wydawanie decyzji określających wysokość opłat będzie się odbywała w imieniu Prezydenta Miasta T. jako organu, któremu przysługują uprawnienia organu podatkowego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, wskazać należy, iż w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż w sferze użyteczności publicznej jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć i przystępować do spółek prawa handlowego (spółki z o.o. i spółki akcyjne, a także spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne). Mogą także tworzyć wewnętrzne jednostki organizacyjne finansowane w formach przewidzianych w ustawie o finansach publicznych.

Formy organizacyjnoprawne przewidziane w prawie handlowym są w świetle przepisów prawa publicznego w omawianej dziedzinie traktowane jako jednostki organizacyjne, przez które gmina działa bezpośrednio. W tym miejscu należy zauważyć, iż status komunalnych osób prawnych będą miały jednoosobowe spółki samorządowe.

Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 4 ww. ustawy do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej rada gminy może upoważnić również organ wykonawczy jednostki pomocniczej oraz organy jednostek i podmiotów, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Zgodnie z zasadą subsydiarności (na podstawie ww. art. 39 ust. 4), rada gminy może w drodze uchwały dokonać dekoncentracji zewnętrznej swoich kompetencji poprzez upoważnienie do załatwiania spraw z zakresu administracji publicznej organu własnej jednostki organizacyjnej.

Uchwała wydana na podstawie art. 39 ust. 4 komentowanego przepisu stanowi akt prawa miejscowego, ponieważ przekazując kompetencje do władczego działania organowi upoważnionemu, wywołuje także skutki na zewnątrz administracji, wiążąc nieokreślony krąg osób, potencjalnych stron postępowania administracyjnego w danej kategorii spraw, wskazując inny niż określony w ustawie organ właściwy do wydawania decyzji administracyjnych w takich sprawach.

W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391 z późn. zm.) w rozdziale 3a - "Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę" wskazano, iż gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (art. 6c ust. 1 i 2).

W myśl art. 6h tej ustawy właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Na mocy art. 6d ust. 1 ww. ustawy wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany zorganizować przetarg na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 6c, albo przetarg na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów.

Z art. 6j ust. 1 ww. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika, że w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:

- oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1.

Stosownie do art. 6j ust. 2 ww. ustawy, w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić jedną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.

W przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 2, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn liczby pojemników z odpadami komunalnymi powstałymi na danej nieruchomości oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa w art. 6k ust. 1 pkt 2 (art. 6j ust. 3 ustawy).

Rada gminy, zgodnie z art. 6k ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 5 marca 2013 r., w drodze uchwały:

Natomiast zgodnie z art. 6k ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 6 marca 2013 r. Rada gminy, w drodze uchwały:

W myśl art. 6I ww. ustawy rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę warunki miejscowe.

Zgodnie z art. 6m ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych.

W przypadku zmiany danych będących podstawą ustalenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi lub określonej w deklaracji ilości odpadów komunalnych powstających na danej nieruchomości właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć nową deklarację w terminie 14 dni od dnia nastąpienia zmiany. Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w zmienionej wysokości uiszcza się za miesiąc, w którym nastąpiła zmiana (art. 6m ust. 2 ustawy).

Z art. 6o powołanej ustawy wynika, że w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę uzasadnione szacunki, w tym średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

Natomiast jak wynika z art. 6p ustawy w razie stwierdzenia, że właściciel nieruchomości nie uiścił opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uiścił ją w wysokości niższej od należnej, wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zgodnie z art. 6q cyt. ustawy w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.

Mocą art. 6r. ust. 1 cyt. ustawy opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

Jak wynika z art. 6r. ust. 2 ww. ustawy z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:

Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (art. 6r. ust. 3 ww. ustawy).

Wobec powyższego, w świetle omówionych wyżej regulacji prawnych, wskazać należy, że ustalając stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i pobierając ją od właścicieli nieruchomości, gmina występować będzie w pozycji nadrzędnej w stosunku do podmiotów uczestniczących w danej czynności (właścicieli nieruchomości), wykonując zadania z zakresu władzy publicznej określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - art. 7 ust. 1 pkt 3, z którego wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Określony w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach charakter opłaty wskazuje, iż w istocie mamy do czynienia z "daniną publiczną" - opłata ustalana jest w sposób określony w ustawie i stanowi dochód gminy przeznaczony na działania wykonywane w interesie publicznym.

Zauważyć przy tym należy, iż - jak wskazano - w przedmiotowej sprawie na obszarze Gminy Wnioskodawcy systemem gospodarowania odpadami komunalnymi będzie zarządzał Wnioskodawca jako jednostka organizacyjna (jednostka budżetowa) Gminy na podstawie uchwały Rady Miejskiej.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w zakresie zadań związanych z gospodarowaniem odpadami komunalnymi, które ciążą na gminie, a które Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach powierzonych na podstawie uchwały zadań, Wnioskodawca wpisuje się w dyspozycję art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, że nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług, a pobierane opłaty za gospodarowanie odpadami nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że wykonując swe statutowe zadania w zakresie organizowania i zarządzania systemem gospodarowania odpadami komunalnymi, w tym pobierając opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie powinien być z uwagi na treść art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług uznawany za podatnika podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT z tytułu załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej określonych w art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o transporcie zbiorowym, gdyż na pytanie tut. organu zadane w wezwaniu z dnia 10 czerwca 2013 r. cyt.: "Ponadto prosimy o wyjaśnienie czy, a jeśli tak to w jakim zakresie przedmiotem interpretacji mają być usługi zarządzania transportem zbiorowym. Jeśli tę kwestię Wnioskodawca poruszył we wniosku tylko informacyjnie i nie ma być ona przedmiotem interpretacji to prosimy to wyraźnie zaznaczyć", Wnioskodawca odpowiedział, że "kwestie związane z usługami zarządzania transportem zbiorowym zostały poruszone we wniosku tylko informacyjnie".

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.