IBPP1/443-271/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 653/09 (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu 6 stycznia 2010 r.) stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 23 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 7 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych od kontrahentów zagranicznych premii pieniężnych za osiągnięcie w danym 6-miesięcznym okresie rozliczeniowym minimalnych, wskazanych w umowie, wartości zakupów - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 września 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych od kontrahentów zagranicznych premii pieniężnych za osiągnięcie w danym 6-miesięcznym okresie rozliczeniowym minimalnych, wskazanych w umowie, wartości zakupów.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu podatkowego nr IBPP1/443-1414/08/MS z dnia 2 grudnia 2008 r. oraz pismem z dnia 7 kwietnia 2010 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu podatkowego nr IBPP1/443-271/10/MS z dnia 22 marca 2010 r.

W dniu 22 grudnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Spółki Akcyjnej XXX indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-1414/08/MS uznając, że w przedmiotowej sprawie premia pieniężna jest ściśle uzależniona od określonego zachowania kupującego. Otrzymanie przedmiotowej premii pieniężnej jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się kupującego (Wnioskodawcy) w stosunku do sprzedawcy (kontrahenta). W konsekwencji powyższego stwierdzono, że otrzymane przez Wnioskodawcę premie pieniężne z tytułu osiągnięcia określonego minimalnego poziomu zakupów w danym 6-miesięcznym okresie rozliczeniowym, stanowią wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu wg stawki 22%, które winno zostać udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę.

Spółka Akcyjna XXX na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 grudnia 2008 r. znak: IBPP1/443-1414/08/MS złożyła skargę z dnia 19 marca 2009 r. (data wpływu do tut. organu 23 marca 2009 r.), w której zażądała zmiany interpretacji w związku z jej niezgodnością z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 28 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 653/09 (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu w dniu 6 stycznia 2010 r.) uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, iż podziela stanowisko zawarte w orzeczeniach sądów administracyjnych "na podstawie którego w przypadkach, gdy otrzymanie przez nabywcę premii pieniężnej za przekroczenie określonej wartości lub ilości zakupionych towarów, terminowe regulowanie faktur czy rzetelne wypełnianie innych obowiązków wynikających z umowy dostawy, nie wiąże się z jakimiś dodatkowymi jego czynnościami na rzecz sprzedawcy (typu: obowiązek stosownej ekspozycji, czynności o charakterze marketingowym, zobowiązania do osiągnięcia konkretnego stopnia satysfakcji ostatecznego klienta itp.) to wspomniana premia pozostaje obojętna dla podatku od towarów i usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Przeciwna wykładnia prowadziłaby bowiem do podwójnego opodatkowania tego samego zdarzenia, co zaś pozostaje sprzeczne z regulacjami zarówno prawa polskiego jak i wspólnotowego. (...)

W rozpatrywanych sprawach strona skarżąca uzyskuje premie za osiągnięcie minimalnej wartości zakupywanych towarów, terminową zapłatę faktur, rzetelność w wypełnianiu obowiązków sprawozdawczych związanych z nabywanymi towarami, a także w zależności od poziomu satysfakcji ostatecznego klienta. W opinii Sądu są to premie tożsame rodzajowo we wszystkich opisanych we wniosku stanach faktycznych. Strona skarżąca nie podejmuje żadnych odrębnych działań (oprócz samej dostawy) na rzecz kontrahenta, które miałyby zwiększać sprzedaż produktów tego ostatniego. W szczególności nie jest zobowiązana do osiągnięcia określonego wolumenu nabywanych produktów lub uzyskania ustalonego poziomu satysfakcji ostatecznego klienta. Przedmiotowe rabaty są więc wyłącznie nagrodą za osiągnięcie określonego rezultatu, a nie za wykonanie dodatkowych czynności. W związku z tym nie można również traktować ich jako samodzielne świadczenie usług, albowiem niewątpliwe wszystkie te działania mieszczą się w pojęciu "dostawy", stanowiąc obowiązki, wynikające z zawartych umów sprzedaży. Ich zsumowanie w ramach umowy dostawy nie może natomiast przekształcić się w świadczenie usług, co podkreślone zostało wielokrotnie w uzasadnieniach wspomnianych wyroków sądów administracyjnych. Skoro jedno zdarzenie prawne (sprzedaż) traktowane jest jako dostawa, to nie może być jednocześnie usługą."

Wskutek powyższego, wniosek z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 23 września 2008 r.), uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 7 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.), wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest stroną umów partnerskich zawartych z zagranicznymi kontrahentami, które przewidują systemy rabatów i upustów oraz premii pieniężnych. Z postanowień przedmiotowych porozumień wynika, że premie pieniężne przyjmują różnoraki charakter. Stanowią one gratyfikację rzetelnego wypełniania przez Wnioskodawcę obowiązków wynikających z zawartych umów o współpracy. Związane są zarówno z zakupem towarów jak i usług czy licencji i udzielane są za ustalone okresy: kwartalne, półroczne i roczne. W żadnym z przypadków nie jest jednak możliwe powiązane otrzymanej premii z konkretną transakcją (dostawą towarów czy świadczeniem usług). Dla określenia premii pieniężnych w umowach przyjmowane jest różne nazewnictwo: premia pieniężna, prowizja, rabat, upust.

Ze względu na brak jednolitego stanowiska organów podatkowych w przedmiocie zasad opodatkowania oraz dokumentowania otrzymywanych premii pieniężnych Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie charakteru prawnego premii pieniężnych na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego:

Wnioskodawca otrzymuje od zagranicznego kontrahenta premie pieniężne pod warunkiem że zostaną zachowane minimalne, wskazane w umowie, wartości zakupów (m.in. towarów) w czasie każdego z kolejnych okresów 6-miesięcznych. W konsekwencji po upływie każdego półrocza weryfikowane są obroty z tytułu poczynionych przez Wnioskodawcę zakupów. W razie przekroczenia ustalonych progów kontrahent informuje Wnioskodawcę o spełnieniu warunków do uzyskania premii i wzywa do wystawienia faktury VAT podając dokładne wytyczne co do treści faktury. Stanowi ona podstawę do wypłaty premii pieniężnej.

Wyłącznym warunkiem, którego spełnienie gwarantuje Wnioskodawcy wypłatę premii pieniężnej jest przekroczenie minimalnego wolumenu sprzedaży w okresie 6-miesięcznym.

Podstawą do otrzymania premii pieniężnej przez Wnioskodawcę jest zawarta z kontrahentem umowa o współpracy. Reguluje ona m.in. podany powyżej warunek jaki musi zostać spełniony, aby Wnioskodawcy została wypłacona premia pieniężna. Integralną częścią umowy jest załącznik zawierający wykaz produktów z odpowiadającym im minimalnym wolumenem sprzedaży przez 6 miesięcy. Zgodnie z zapisem w umowie, prawo Wnioskodawcy do otrzymania premii pieniężnej aktualizuje się pod warunkiem, że zachowane zostaną minimalne wartości zakupów w czasie każdego okresu 6-miesięcznego.

Otrzymanie premii pieniężnej nie jest uzależnione od żadnych wzajemnych świadczeń Wnioskodawcy. Wyłącznym warunkiem, którego spełnienie gwarantuje Wnioskodawcy wypłatę premii pieniężnej jest przekroczenie minimalnego wolumenu sprzedaży w okresie 6-miesięcznym.

Otrzymanie premii pieniężnej w analizowanym stanie faktycznym uzależnione jest od zachowania minimalnej wartości zakupów w czasie każdego okresu 6-miesięcznego. Zatem Wnioskodawca otrzymuje premię pieniężną w każdym, przypadku, gdy w okresie 6-miesięcznym dokona sprzedaży na określoną, minimalną kwotę. Premia pieniężna ustalona jest jako stały procent od osiągniętych obrotów. W konsekwencji, im wyższa wartość zakupów tym wyższa otrzymana premia pieniężna.

Przekroczenie wskazanych przez kontrahenta progów uprawnia do uzyskania premii. Premia pieniężna ustalona jest jako wskazany przez kontrahenta procent od osiągniętych obrotów w danym okresie rozliczeniowym. W konsekwencji, im wyższa wartość obrotów tym wyższa otrzymana premia pieniężna po przekroczeniu określonego progu obrotów w danym okresie rozliczeniowym.

Osiągany obrót z tytułu dokonywanych zakupów produktów, których kontrahent jest producentem, deklarowany jest w systemie samego kontrahenta przez niego samego (jeśli zakupy dokonywane są bezpośrednio od kontrahenta) albo przez parterów kontrahenta (jeśli zakupów Wnioskodawca dokonywał za ich pośrednictwem). W systemie kontrahenta Wnioskodawca ma możliwość wglądu do własnych danych, przyznanych premii, ich wysokości, danych dotyczących płatności. W sytuacji jeśli zadeklarowana wielkość obrotów pozwala na przyznanie Wnioskodawcy premii pieniężnej, kontrahent informuje Wnioskodawcę o przyznanej premii w wysokości obliczonej przez kontrahenta i wzywa do wystawienia faktury VAT wskazując szczegółowe informacje odnośnie terminu jej wystawienia, danych, które faktura powinna zawierać, terminu jej wystawienia. W otrzymanej e-mailowej informacji o przyznanej premii brak jest odesłania do jakichkolwiek faktur dokumentujących pierwotne nabycia produktów od kontrahenta. Sama kalkulacja premii dokonywana jest przez kontrahenta. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać szczegółowych zasad kalkulacji przez kontrahenta premii pieniężnej. Na jej wysokość niewątpliwie wpływa wielkość zakupów poczynionych przez Wnioskodawcę oraz rodzaj zakupywanych produktów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana premia pieniężna stanowi wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy premia pieniężna udzielona z tytułu dokonania zakupów, których wartość przekracza określoną w umowie minimalną wartość oraz z tytułu rzetelnego wykonywania obowiązków wynikających z umów o współpracy udzielana w okresach półrocznych nie stanowi świadczenia usług w rozumienia art. 8 ust. 1 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Analizując niniejsze zagadnienie warto zwrócić uwagę, iż w systemie prawa podatkowego nie istnieje uniwersalna legalna definicja "premii pieniężnej". Nie zostały również określone zasady jej opodatkowania podatkiem VAT. W związku z powyższym, niezbędne staje się odniesienie do słownikowego znaczenia tego pojęcia oraz dotychczasowego orzecznictwa organów podatkowych i sądów administracyjnych. W konsekwencji stwierdzić trzeba, iż premia pieniężna jest "nagrodą za coś, dodatkowe świadczenie pieniężne mające zachęcić podmiot nagradzany do czegoś". Niewątpliwie z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że nagroda pieniężna każdorazowo związana jest z gratyfikacją współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami. Stanowi ona nagrodę za rzetelne wypełnianie obowiązków wynikających z zawartych umów oraz zachętę do kontynuowania współpracy handlowej. W konsekwencji, nie ma znaczenia nomenklatura przyjęta przez strony: bonus roczny, premią pieniężna, upust, rabat, discount. O ile przyjęte nazwy odnoszą się do zdarzeń odpowiadających pewnym warunkom należy je kwalifikować jako premie pieniężne. Ze względu na brak regulacji prawno-podatkowych w zakresie zasad opodatkowania premii pieniężnych konieczne staje się odniesienie do wytycznych praktyki orzeczniczej organów podatkowych i sądów administracyjnych również w tym zakresie. Jak podkreślają zgodnie organy podatkowe istotnym jest, aby zawsze rozpatrywać skutki podatkowe omawianych premii przez pryzmat ich związku z konkretną transakcją oraz określenie, czy warunkiem ich naliczenia jest spełnienie przez nabywcę określonych dodatkowych warunków w wyznaczonym umową okresie czasu. Z drugiej strony nie ulega jednak wątpliwości, iż orzecznictwo wypracowało już pewne kryteria jakie premia pieniężna powinna spełniać, aby pozostawała poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Orzecznictwo jak i doktryna podnoszą, iż premia pieniężna, w zależności od jej charakteru, może wywoływać skutki dwojakiego rodzaju:

* w sytuacji, gdy premia dotyczy konkretnej transakcji dostawy towarów lub świadczenia usług przyjmuje formę rabatu zmniejszającego podstawę opodatkowania;

* jeżeli nie jest ona powiązana z konkretnymi świadczeniami, należy potraktować ją jako rodzaj nagrody, która nie wpływa w żaden sposób na podstawę opodatkowania zrealizowanych dostaw towarów czy usług.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego należy przyjąć, że przedmiotowe premie pieniężne w żadnym przypadku nie mają związku z jednym, konkretnym świadczeniem, a odnoszą się do transakcji realizowanych w okresach półrocznych. W rzeczywistości są uhonorowaniem całokształtu współpracy, która obejmuje większą ilość transakcji w określonym przez strony czasie. Wnioskodawca staje się beneficjentem premii pieniężnych między innymi po dokonaniu przez niego zakupów w ustalonym okresie, których wartość przekracza pewien minimalny poziom. Przedmiotowe premie pieniężne nie mają więc charakteru stałego, lecz ich wysokość uzależniona jest od przekroczenia określonej w umowie wartości zakupów bądź też spełnienia (w całości lub części) innych wymagań.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach wzajemnej współpracy nie jest również możliwe wykazanie bezpośredniego związku udzielonej premii pieniężnej z obniżeniem ceny świadczenia. W istocie należność za świadczenie nie ulega na całym etapie współpracy zmniejszeniu. Strony bowiem ustalają w umowie należność z tytułu dokonywanych transakcji i w tej wysokości zostaje ona zapłacona.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można się zgodzić z prezentowanym przez niektóre organy podatkowe stanowiskiem, jakoby w sytuacji, gdy premia pieniężna nie jest świadczeniem powiązanym z konkretną transakcją lub kilkoma transakcjami, a przyznawana jest za spełnienie określonych warunków lub zachowań stanowi opodatkowane na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W tym względzie należy jednak ocenić, czy w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego otrzymane premie stanowią należność za jakiekolwiek świadczenie ze strony Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Zdaniem Wnioskodawcy, pojecie "świadczenia" powinno oznaczać każdą czynność lub zachowanie, w którym biorą udział przynajmniej dwie strony i które wpływa na sytuację faktyczną lub prawną tych stron lub w jakikolwiek inny sposób oddziałuje na strony biorące udział w tej czynności lub zachowaniu. Innymi słowy zaistnienie świadczenia wymaga zaangażowania przynajmniej dwóch stron połączonych określoną relacją - sprzedawcy i nabywcy, darczyńcy i obdarowanego, dłużnika i wierzyciela. Nie można mówić o świadczeniu, jeśli wypłacanej premii pieniężnej nie odpowiada żadne świadczenie wzajemne ze strony Wnioskodawcy. W takiej sytuacji nigdy nie wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu VAT.

W analizowanym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie zobowiązuje się do żadnego określonego działania. Strony ustalają tylko, że w przypadku, gdy przez wskazany okres czasu będzie wypełniał swoje obowiązki wynikające z umów rzetelnie to przysługuje mu jednostronne świadczenie pieniężne ze strony kontrahenta. Inaczej byłoby, gdyby w umowie znalazł się zapis (odpowiednie promocje, sposób ekspozycji itp.) i jednocześnie wskazane wynagrodzenie za odpowiednie pułapy poczynionych zakupów. Tymczasem spełnienie dodatkowych warunków jest zdarzeniem niepewnym, do którego Wnioskodawca nie jest w żaden sposób zobowiązany. Nawet jeżeli nie podejmie on działań w celu zwiększenia sprzedaży określonych produktów, kontrahentowi nie przysługuje z tego tytułu żadne roszczenie.

Powyższe rozumowanie znajduje także odzwierciedlenie w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 54/06), stosownie do którego nie wszystkie transakcje, w których występuje świadczący, świadczenie polegające na działaniu lub zaniechaniu, czy też wynagrodzenie bezpośrednio związane z tym konkretnym świadczeniem - będą podlegały opodatkowaniu VAT. Wymagane jest jeszcze istnienie zidentyfikowanego odbiorcy świadczenia (konsumenta), rozumianego jako podmiot, który uzyskuje określoną korzyść z tytułu wykonania danego świadczenia. Natomiast brak podmiotu, który konsumowałby usługę, oznacza, że wykonanie takiej usługi za wynagrodzeniem przez podatnika nie może podlegać opodatkowaniu. NSA w wyżej omawianym orzeczeniu zauważył, iż " (...) usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 6 ust. 1 VI Dyrektywy VAT, to transakcja gospodarcza. Oznacza to, zdaniem Sądu, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym". W ramach zawieranych umów o współpracy, gdzie za rzetelne wykonanie obowiązków wynikających z umowy albo z tytułu dokonania zakupów o określonej wysokości kontrahent wypłaca premię pieniężną, nagrodę - Wnioskodawca dokonuje zakupów dobrowolnie i nie jest zobowiązany do wykonania transakcji o określonej premiowanej wielkości. Niezrealizowanie przez niego wszystkich warunków nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. Podobnie uznał NSA w wyroku z dnia 6 czerwca 2007 r. I FSK 94/06) oraz z dnia 28 sierpnia 2007 r. i sygn. I FSP. 1109/06). NSA orzekł, że w wypadku udzielenia premii pieniężnej "nie można postawić tezy o świadczeniu przez kupującego usługi, zarówno w rozumieniu ustawy o VAT, jak i VI dyrektywy UE. Należy również zwrócić uwagę na orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W sprawie C-16/93 Tolsma ETS wskazał, iż ze świadczeniem usług za wynagrodzeniem możemy mieć do czynienia jedynie wtedy, gdy istnieje związek prawny zobowiązujący jedną ze stron do świadczenia usług, a drugą do wypłaty wynagrodzenia za te usługi (por. wyrok ETS z dnia 17 września 2002 r., sygn. akt JC-498/99, PP 2005/2/62 w sprawie Town County Factors Ltd v. Commissioners of Customs Excise). Stanowisko wykluczające uznanie premii pieniężnej za towar czy też usługę, na gruncie podatku VAT, reprezentowane jest także przez J. Zubrzyckiego (por. J. Zubrzycki w: Leksykon VAT. Tom I 2006, Wydawnictwo UNIMEX, s. 498). Również wojewódzkie sądy administracyjne przyjmują w przedmiocie neutralności premii pieniężnych dla podatku VAT jednolitą linię orzeczniczą (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Po 287/07, wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wr 4080/06, WSA w Gliwicach z 7 marca 2008 r., WSA w Kielcach z 27 marca 2008 r., WSA w Warszawie z 21 marca 2008 r.). Warto również wskazać, na co również zwrócił NSA w wyżej analizowanym orzeczeniu, iż w przypadku opodatkowania podatkiem VAT premii pieniężnych dochodzi w istocie do podwójnego opodatkowania transakcji sprzedaży, raz jako sprzedaży - dostawy towaru lub świadczenia usługi, drugi - poprzez wypłacenie premii pieniężnej związanej z tą transakcją i kwalifikację zdarzenia jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast zakaz podwójnego opodatkowania podatkiem od wartości dodanej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (np. wyrok z dnia 21 czerwca 1965 r., sygn. akt J 50/88, w sprawie Heinz i Kuhne v. Finanzamt Munchen III).

Mając na uwadze przedstawioną analizę prawną dotyczącą tzw. premii pieniężnych, należy stwierdzić, iż nie stanowią one świadczenia usług z racji tego, iż strony umów przewidujących udzielenie premii pieniężnej należnej z tytułu spełnienia wskazanych w umowach warunków nie są wobec siebie wzajemnie zobowiązane. Dodatkowo, nie jest możliwy do wykazania związek premii z konkretną transakcją. Związana jest ona z uhonorowaniem całokształtu współpracy obejmującej wszystkie świadczenia w ustalonym okresie (rocznym). Przyjęcie, iż premie pieniężne stanowią świadczenie usług sprawia, iż dochodzi do podwójnego opodatkowania jednej transakcji sprzedaży. W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że udzielenie premii pieniężnej (bez względu na przyjętą w umowie nomenklaturę) nie stanowi czynności opodatkowanej na gruncie podatku od towarów i usług. Tym samym takie zdarzenie nie może zostać udokumentowane fakturą. Jak wynika z treści art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani wystawiać faktury stwierdzające w szczególności dokonanie sprzedaży. Przez sprzedaż natomiast, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...). Fakturami powinny być więc dokumentowane wyłącznie czynności opodatkowane. Jak zauważono powyżej, otrzymanie premii pieniężnej nie stanowi wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowe premie powinny być dokumentowane w drodze wystawienia księgowej noty obciążeniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.) podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Zgodnie z brzmieniem § 16 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 4 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.), podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

W myśl natomiast art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Zgodnie z art. 31 ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r.) przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o VAT podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. kwestie związane z wystawianiem faktur korygujących uregulowane były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 16 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca - stosownie do § 16 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

W myśl natomiast § 25 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Powyższe uregulowania zostały utrzymane odpowiednio w przepisach § 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

W myśl natomiast § 23 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymuje od zagranicznego kontrahenta premie pieniężne pod warunkiem że zostaną zachowane minimalne, wskazane w umowie, wartości zakupów (m.in. towarów) w czasie każdego z kolejnych okresów 6-miesięcznych. W konsekwencji po upływie każdego półrocza weryfikowane są obroty z tytułu poczynionych przez Wnioskodawcę zakupów. W razie przekroczenia ustalonych progów kontrahent informuje Wnioskodawcę o spełnieniu warunków do uzyskania premii i wzywa do wystawienia faktury VAT podając dokładne wytyczne co do treści faktury. Stanowi ona podstawę do wypłaty premii pieniężnej.

Wyłącznym warunkiem, którego spełnienie gwarantuje Wnioskodawcy wypłatę premii pieniężnej jest przekroczenie minimalnego wolumenu sprzedaży w okresie 6-miesięcznym.

Podstawą do otrzymania premii pieniężnej przez Wnioskodawcę jest zawarta z kontrahentem umowa o współpracy. Reguluje ona m.in. podany powyżej warunek jaki musi zostać spełniony, aby Wnioskodawcy została wypłacona premia pieniężna. Integralną częścią umowy jest załącznik zawierający wykaz produktów z odpowiadającym im minimalnym wolumenem sprzedaży przez 6 miesięcy. Zgodnie z zapisem w umowie, prawo Wnioskodawcy do otrzymania premii pieniężnej aktualizuje się pod warunkiem, że zachowane zostaną minimalne wartości zakupów w czasie każdego okresu 6-miesięcznego.

Otrzymanie premii pieniężnej nie jest uzależnione od żadnych wzajemnych świadczeń Wnioskodawcy.

Otrzymanie premii pieniężnej w analizowanym stanie faktycznym uzależnione jest od zachowania minimalnej wartości zakupów w czasie każdego okresu 6-miesięcznego. Premia pieniężna ustalona jest jako stały procent od osiągniętych obrotów. W konsekwencji, im wyższa wartość zakupów tym wyższa otrzymana premia pieniężna.

Przekroczenie wskazanych przez kontrahenta progów uprawnia do uzyskania premii. Premia pieniężna ustalona jest jako wskazany przez kontrahenta procent od osiągniętych obrotów w danym okresie rozliczeniowym. W konsekwencji, im wyższa wartość obrotów tym wyższa otrzymana premia pieniężna po przekroczeniu określonego progu obrotów w danym okresie rozliczeniowym.

Osiągany obrót z tytułu dokonywanych zakupów produktów, których kontrahent jest producentem, deklarowany jest w systemie samego kontrahenta przez niego samego (jeśli zakupy dokonywane są bezpośrednio od kontrahenta) albo przez parterów kontrahenta (jeśli zakupów Wnioskodawca dokonywał za ich pośrednictwem). W systemie kontrahenta Wnioskodawca ma możliwość wglądu do własnych danych, przyznanych premii, ich wysokości, danych dotyczących płatności. W sytuacji jeśli zadeklarowana wielkość obrotów pozwala na przyznanie Wnioskodawcy premii pieniężnej, kontrahent informuje Wnioskodawcę o przyznanej premii w wysokości obliczonej przez kontrahenta i wzywa do wystawienia faktury VAT wskazując szczegółowe informacje odnośnie terminu jej wystawienia, danych, które faktura powinna zawierać, terminu jej wystawienia. W otrzymanej e-mailowej informacji o przyznanej premii brak jest odesłania do jakichkolwiek faktur dokumentujących pierwotne nabycia produktów od kontrahenta. Sama kalkulacja premii dokonywana jest przez kontrahenta. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać szczegółowych zasad kalkulacji przez kontrahenta premii pieniężnej. Na jej wysokość niewątpliwie wpływa wielkość zakupów poczynionych przez Wnioskodawcę oraz rodzaj zakupywanych produktów.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jedynym czynnikiem warunkującym wypłatę premii przez kontrahenta zagranicznego dla Wnioskodawcy jest przekroczenie odpowiedniego progu obrotu, w wyniku zakupów towarów pochodzących z oferty kontrahenta. Otrzymanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych premii pieniężnych nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza osiągnięciem odpowiedniego pułapu zakupów towarów.

Na podstawie powyższych przepisów oraz przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż dokonywanie zakupów towarów przez Wnioskodawcę w odpowiedniej wielkości w określonym czasie nie może stanowić usługi w rozumieniu cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym a sprzedającym nie dochodzi do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia Wnioskodawcy na rzecz zagranicznego dostawcy. Wnioskodawca nie podejmuje żadnych dodatkowych świadczeń w celu osiągnięcia korzyści kontrahenta. Pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentem (dostawcą) prowadzona jest jedynie wymiana handlowa.

Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premie pieniężne wypłacone za uzyskanie pewnego pułapu obrotów, stanowią wynagrodzenie za realizowane usługi. Brak jest bowiem takich działań nabywcy (tj. Wnioskodawcy), które byłyby czynnościami dodatkowymi, do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z zawartej umowy. Samo przekroczenie określonej wartości zakupów towarów handlowych nie jest usługą i wypłacona w takim przypadku gratyfikacja (nagroda) w postaci premii pieniężnej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie otrzymania premii pieniężnej Wnioskodawca nie powinien dokumentować fakturami VAT, bowiem - jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT - faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż. W związku z powyższym gdy stwierdzono, iż w przedmiotowym przypadku nie doszło do świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz dostawcy, brak jest podstaw do wystawienia faktur VAT przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż otrzymanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnej nie będzie u niego rodziło obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT, jak też nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy obowiązkiem dokumentowania tej czynności dla celów tego podatku frakturami VAT.

Odnośnie stanowiska Wnioskodawcy, iż winien dokumentować te czynności księgowymi notami obciążeniowymi, należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

W świetle powyższych wyjaśnień należy uznać, iż w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokumentowania otrzymanych od kontrahenta premii pieniężnych notami księgowymi, przy czym brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, dla takiego sposobu dokumentowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym stanie faktycznym otrzymywane premie pieniężne powinny być dokumentowane w drodze wystawienia księgowej noty obciążeniowej, należało uznać za nieprawidłowe.

Z wyżej przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika również, iż w sytuacji jeśli zadeklarowana wielkość obrotów pozwala na przyznanie Wnioskodawcy premii pieniężnej, kontrahent informuje Wnioskodawcę o przyznanej premii w wysokości obliczonej przez kontrahenta. W otrzymanej e-mailowej informacji o przyznanej premii brak jest odesłania do jakichkolwiek faktur dokumentujących pierwotne nabycia produktów od kontrahenta. Sama kalkulacja premii dokonywana jest przez kontrahenta.

W tej kwestii należy przywołać art. 219 Dyrektywy Rady 2006/112/WE, który stanowi, że każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznaje się za fakturę.

Jednocześnie tut. organ podatkowy nie jest władny do oceny jakie przepisy prawa podatkowego obowiązują kontrahentów zagranicznych Wnioskodawcy w poszczególnych krajach, w których podmioty te rozpoznają obowiązki podatkowe.

Tym samym tut. organ nie może potwierdzić ani zaprzeczyć prawidłowości udokumentowania wypłaty premii pieniężnej w opisanym przypadku "informacją" o wysokości otrzymanej premii pieniężnej przekazaną przez kontrahenta zagranicznego.

Zatem jeśli otrzymywane przez Wnioskodawcę od kontrahentów zagranicznych "informacje" o wysokości otrzymanej prowizji nie będą spełniały warunków do uznania ich za faktury korygujące, w oparciu o które należy dokonać korekty podatku należnego i naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (czy też importu usług), to otrzymanie takiej "informacji" nie będzie rodziło dla Wnioskodawcy obowiązków podatkowych. Jeżeli natomiast otrzymywane "informacje" będą uznawane przez kontrahentów za korekty dokonanych wcześniej transakcji na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca zobowiązany będzie do odpowiedniego skorygowania podatku należnego i naliczonego z tytułu dokonanych wcześniej nabyć wewnątrzewspólnotowych (czy importu usług).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę we wniosku wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, Wojewódzkich Sądów Administracyjnych są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osądzają w konkretnych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają.

W kwestii natomiast wskazanych orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zostały one wydane w odmiennych stanach faktycznych i nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.