IBPP1/443-255/08/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani "X" przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2008 r. (data wpływu 15 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2008 r. (data wpływu 25 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym, będącego majątkiem prywatnym osoby prowadzącej działalność gospodarczą i która to nieruchomość gruntowa wraz z budynkiem nie jest związana z prowadzoną działalnością.Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 marca 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-255/08/AL z dnia 5 marca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 5 czerwca 2006 r. Wnioskodawca wraz z mężem otrzymali w drodze darowizny nieruchomość położoną w "Y", składającą się z niezabudowanej działki o nr... (akt notarialny rep (...) z dnia 5 czerwca 2006 r.). Nieruchomość ta, zgodnie z wolą darczyńcy, weszła w skład majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską obdarowanych. W celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, na gruncie tym, dnia 27 lutego 2007 r. Wnioskodawca wraz z mężem rozpoczęli budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego (decyzja Starosty), korzystając z udzielonego na ten cel kredytu hipotecznego. Działka ta od momentu otrzymania jej w darowiźnie tj. od dnia 5 czerwca 2006 r. do dnia rozpoczęcia budowy tj. do dnia 27 lutego 2007 r. nie była wykorzystywana. Grunt nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z niego pożytków. Jednakże wzrost cen materiałów budowlanych spowodował konieczność zwiększenia kredytu. Środki finansowe pozwoliły jednak na wybudowanie budynku do stanu nie nadającego się do zamieszkania (brak podłóg, białego montażu). Na dzień złożenia wniosku budynek jest zadaszony, ma stolarkę okienną i drzwiową, posiada też instalację. Do budynku nie ma doprowadzonego gazu. Ponieważ wielkość rat przekroczyła możliwości finansowe małżonków podjęli oni decyzję o sprzedaży nieruchomości. Środki uzyskane ze sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego zostaną przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na ten cel.Wnioskodawca nie wyklucza jednak sytuacji, w której z przyczyn losowych będzie musiał w wybudowanym domu zamieszkać i ewentualnie po pewnym czasie go sprzedać.

Budynek, o którym mowa we wniosku mieści się w grupie 111 PKOB jako budynki mieszkalne jednorodzinne. Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż od lutego 2007 r. prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą - działalność księgowo-rachunkowa sklasyfikowana w PKD 2004 w podklasie 74.12.Z (zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej wprowadzonej przez Burmistrza Miasta), natomiast mąż od 1992 r. jest wspólnikiem spółki cywilnej oraz od 2003 r. prowadzi samodzielną działalność gospodarczą. Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów usług. Jednakże przedmiotem działalności Wnioskodawcy jak i jej męża nie jest i nigdy nie była budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Nieruchomość ta nie została wpisana do ewidencji środków trwałych firm prowadzonych przez małżonków. Wnioskodawca poinformował również, iż posiada niewielką działkę, będącą gruntem rolnym w B oraz działkę w W, która ujęta jest w planach zagospodarowania jako działka budowlana i przylega do przedmiotowej działki. Działki te należą do majątku wspólnego Wnioskodawcy i współmałżonka. W najbliższej przyszłości Wnioskodawca nie planuje sprzedaży ww. nieruchomości.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług transakcja sprzedaży nieruchomości, będącej majątkiem prywatnym osoby prowadzącej działalność gospodarczą, i która nie jest z nią związana.

Zdaniem Wnioskodawcy - sprzedaż nieruchomości stanowiącej majątek prywatny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż osoba fizyczna dokonująca takiej sprzedaży nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.Następnie Wnioskodawca zacytował przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podkreślając, iż znaczenie ma wykładnia słów "zamiar" i "częstotliwość". Zamiar wg definicji słownikowej to intencja, plan. Częstotliwość oznacza częste wykonywanie, powtarzanie się zjawiska. Oznacza to, że warunkiem uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika VAT jest uznanie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Jeżeli zatem przedmiotowa czynność została wykona poza ramami jednej z powyższych działalności, wówczas pozostaje ona zupełnie bez znaczenia z punktu widzenia przedmiotowej regulacji. W przypadku sprzedaży majątku prywatnego nabytego w celu wykorzystywania na własne potrzeby a nie w celu wykonywania działalności handlowej czy usługowej, w chwili sprzedaży nie podlega VAT, ponieważ jego sprzedaż (dostawa) nie mieści się w ramach prowadzonej działalności handlowej.Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał przepis art. 2 ust. 1 A i C dyrektywy 2006/112 oraz wyrok ETS z 4 października 1995 r. C-191 - Finanzamt Uelzen przeciwko Dieter Armbrecht/Niemcy oraz wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r. Sygn. akt IFSK 603/06 i WSA we Wrocławiu sygn. akt I SA/WR 1254/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za dostawę towarów stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z brzmienia art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Natomiast zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2). W myśl art. 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, iż status prawny budynku determinuje opodatkowanie (lub jego brak), a także stawkę podatku gruntu, na którym dany obiekt jest zlokalizowany.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Powyższa analiza wskazuje, że działka budowlana wraz z budynkiem mieszkalnym jest towarem w rozumieniu ustawy (art. 2 pkt 6), a zatem odpłatna dostawa gruntu wraz z tym budynkiem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże odpłatne dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług można opodatkować wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot mający status podatnika. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, (w tym przypadku działki wraz budynkiem mieszkalnym), podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji, co znajduje potwierdzenie również w przepisie art. 2 ust. 1a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do danej czynności ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej w tym zakresie. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala zatem na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego np. nieruchomości gruntowej wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu z budynkiem mieszkalnym, a okoliczności nie wskazują, że czynność ta czyniona jest z zamiarem jej powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania jej stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby zatem dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem otrzymał w darowiźnie nieruchomość gruntową. Grunt ten nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy a Wnioskodawca nie czerpał z niego pożytków. Na przedmiotowej działce Wnioskodawca wybudował - z zaciągniętego na ten cel kredytu - budynek mieszkalny sklasyfikowany do PKOB 111. Przedmiotowa sprzedaż gruntu z budynkiem mieszkalnym w nie jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług prowadzi działalność księgowo-rachunkową i jak oświadczył, przedmiotem działalności jego jak i współmałżonka nie jest i nigdy nie była budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Nieruchomość ta nie została również wpisana do ewidencji środków trwałych firm Wnioskodawcy i współmałżonka.Ponadto środki uzyskane ze sprzedaży gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu. Wnioskodawca posiada jeszcze działkę w B będącą gruntem rolnym oraz działkę budowlaną w W jednakże w najbliższej przyszłości nie planuje sprzedaży ww. nieruchomości.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy w odniesieniu do tej sprzedaży, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując sprzedaży działki wraz z budynkiem mieszkalnym działał on w charakterze handlowca bowiem: dokona on sprzedaży majątku osobistego (czyli poza prowadzoną w innym zakresie działalnością gospodarczą) - działka nabyta została w drodze darowizny, natomiast budynek mieszkalny budowany był ze środków pochodzących z kredytu. Natomiast okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży powyższej działki z budynkiem (tj. wzrost cen materiałów budowlanych, ograniczone możliwości finansowe, konieczność spłaty zaciągniętego kredytu) nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż dostawy przedmiotowej działki wraz z budynkiem mieszkalnym nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu dostawy działki wraz z posadowionym na niej budynkiem mieszkalnym. Tym samym dostawa przedmiotowej działki wraz z budynkiem mieszkalnym nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.