IBPP1/443-248/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 4 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 maja 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przeprowadzanych przez Wnioskodawcę seminariów przygotowujących do egzaminów sprawdzających kwalifikacje w zakresie urządzeń transportu bliskiego (cięgniki, suwnice, żurawie, podesty ruchome, układnice, dźwignice, wyciągi towarowe, dźwigi, wózki widłowe) - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przeprowadzanych przez Wnioskodawcę seminariów przygotowujących do egzaminów sprawdzających kwalifikacje w zakresie urządzeń transportu bliskiego (cięgniki, suwnice, żurawie, podesty ruchome, układnice, dźwignice, wyciągi towarowe, dźwigi, wózki widłowe).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 maja 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 kwietnia 2011 r. znak: IBPP1/443-248/11/KW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pracownia Szkoleniowa działa na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 24 listopada 2009 r. prowadzonej przez Wójta Gminy. Pracownia Szkoleniowa nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi - szkolenia przygotowujące - seminaria - do egzaminów sprawdzających kwalifikacje przez Urząd Dozoru Technicznego w zakresie obsługi i konserwacji urządzeń transportu bliskiego (cięgniki, suwnice, żurawie, podesty ruchome, układnice, dźwignice, dźwigi, wyciągi towarowe, wózki widłowe podnośnikowe Dz. U. Nr 1321, poz. 1321) na podstawie art. 43 pkt 26a i 29a, b, c ustawy o VAT zostaną zwolnione z podatku VAT od 1 stycznia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane zdarzenie przyszłe podlega zwolnieniu z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Na podstawie przepisów obowiązującego do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), tj. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), a ponadto z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia ze środków publicznych lub tez finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Analizując przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe sprawy stwierdzić należy, iż usługi przez niego świadczone, stanowią usługi kształcenia zawodowego. Wnioskodawca świadczy bowiem usługi szkoleniowe w zakresie obsługi i konserwacji urządzeń transportu bliskiego (cięgniki, suwnice, żurawie, podesty ruchome, układnice, dźwignice, dźwigi, wyciągi towarowe, wózki widłowe podnośnikowe) przygotowujące do uzyskania uprawnień w zakresie obsługi i konserwacji tych urządzeń, które świadczone są dla pracowników zakładów pracy, firm, stowarzyszeń oraz osób indywidualnych. Uczestnicy szkoleń po zdaniu egzaminu przez komisją Dozoru Technicznego uzyskują świadectwa kwalifikacyjne uprawniające do obsługi i konserwacji urządzeń transportu bliskiego.

Pierwszy zatem z wymaganych warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia z opodatkowania należy w takim przypadku uznać za spełniony.

W kwestii natomiast spełnienia drugiego niezbędnego warunku, jakim w przypadku Wnioskodawcy jest to, aby usługi kształcenia prowadzone były w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wskazać trzeba, że tut. organ w wezwaniu z dnia 18 kwietnia 2011 r. zadał Wnioskodawcy zapytanie czy świadczone usługi prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz z których przepisów i jakich aktów prawnych wynikają te formy i zasady. Przy czym zauważono, iż nie chodzi o przepisy, z których wynika ogólny obowiązek przeprowadzenia szkolenia czy też posiadania przez daną osobę konkretnych umiejętności lub uaktualniania wiedzy, lecz o formy i zasady, na podstawie których powinno być przeprowadzone szkolenie. W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.). Ustawa ta jednak określa zasady, zakres i formy wykonywania dozoru technicznego oraz jednostki właściwe do jego wykonywania, a nie formy i zasady przeprowadzania szkoleń. Poza ww. ustawą o dozorze technicznym Wnioskodawca nie wskazał żadnych innych przepisów. Tym samym, w ocenie tut. organu i wobec tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie został spełniony drugi niezbędny warunek odnośnie form i zasad przeprowadzania tych szkoleń (nie można bowiem za takie przepisy uznać wskazanej przez Wnioskodawcę ustawy o dozorze technicznym, a innych regulacji prawnych nie wskazał), a zatem nie będą również korzystały te usługi od 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca nie posiada akredytacji oraz przedmiotowe szkolenia nie będą finansowane ze środków publicznych. W tym przypadku nie znajdzie więc również zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) i c znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności w przypadku, gdyby istniały odrębne przepisy określające formy i zasady na podstawie których mają być przeprowadzane usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę, a Wnioskodawca nie ujawnił ich w opisie zdarzenia przyszłego.

Tut. organ podkreśla, że niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o wskazany przez Wnioskodawcę w treści wniosku opis zdarzenia przyszłego, w szczególności jeśli chodzi o wskazane przez Wnioskodawcę przepisy innych gałęzi prawa niż prawo podatkowe, bowiem organ wydający interpretacje jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez Wnioskodawcę w treści wniosku i nie jest uprawniony ani zobowiązany do samodzielnego uzupełniania czy modyfikowania tego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.