IBPP1/443-244/07/JP - Komornik jako płatnik VAT w razie skutecznej licytacji nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornika Sądowego Pana B, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2007 r. (data wpływu 25 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku obliczenia i uiszczenia za dłużnika należnego podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości sprzedanej w drodze licytacji - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku obliczenia i uiszczenia za dłużnika należnego podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik z wniosku wierzyciela wszczął egzekucję do nieruchomości dłużnika - Spółki A Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w O, ul. O. Dla tej nieruchomości Sąd Rejonowy w O Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW nr .......... Nieruchomość to teren zabudowany przemysłowy o łącznej pow. 4,6156 ha, działki gruntu w wieczystym użytkowaniu do dnia 5 grudnia 2089 r. zabudowane zespołem budynków administracyjnych i przemysłowych, stanowiących odrębną nieruchomość. Działka nr 202 o pow. 0,9644 ha zabudowana tzw. placem żużlowym o pow. 1710 m². Działka nr 203 o pow. 1,2859 ha, zabudowana placem węglowym o pow. 4400 m² oraz estakadą nawęglania z lejem zasypowym. Działka nr 204 o pow. 0,9129 ha zabudowana budynkiem kotłowni (o pow. zabudowy: 1372 m², kubaturze: 28759 m³, ogólnej: 1129 m², biurowej: 234 m² - nie wliczając urządzeń kotłowni), kominem żelbetowym o wysokości 120 m, budynkiem magazynowym o pow. 89,00 m² z przybudówką - wiatą stalową, silosami solanki o pow. 66,00 m², torowiskami. Działka nr 205 o pow. 0,6846 ha, zabudowana budynkiem zmiękczalni o pow. zabudowy: 582 m², kubaturze: 4246 m³. Działka nr 206 o pow. 0,7678 ha, zabudowana budynkiem lokomotywowni o pow. 113,00 m².

Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą - wynajmuje hale znajdujące się na terenie nieruchomości oraz wydzierżawia komin na rzecz telefonii komórkowej. Dłużnik jest wieczystym użytkownikiem ww. nieruchomości co najmniej od 10 lat, budynki których dłużnik jest właścicielem pochodzą z lat 70-tych.

Likwidator A sp. z o.o. w dniu 18 września 2007 r. oświadczył do protokołu, iż Spółce A sp. z o.o. przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego, nabywając nieruchomość podatek VAT nie został odliczony. Likwidator dłużnej spółki oświadczył także, iż w okresie ostatnich pięciu lat nie poczyniono nakładów na nieruchomość przewyższających 30 % jej wartości początkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy komornik sądowy w razie skutecznej licytacji wyżej opisanej nieruchomości, dokonujący w świetle art. 18 powołanej wyżej ustawy dostawy towaru obowiązany będzie do obliczenia i uiszczenia za dłużnika należnego podatku VAT.

Zdaniem wnioskodawcy w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego komornik nie będzie obowiązany do obliczenia i uiszczenia za dłużnika podatku VAT od sprzedanej w trybie licytacji sądowej nieruchomości spółki A sp. z o.o., z uwagi na zwolnienie opisane w art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z przepisem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, komornik sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jest płatnikiem podatku od towarów i usług od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Obowiązki płatnika podatku VAT zostały określone w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi, że płatnik obowiązany jest do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Egzekucja z nieruchomości, zgodnie z art. 921 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), należy do komornika sądowego, w którego okręgu nieruchomość jest położona.

Poza wymienionymi wyżej obowiązkami komornika sądowego jako płatnika VAT, wynikającymi z art. 8 Ordynacji podatkowej, obowiązują jeszcze te wynikające z przepisów wykonawczych. Zgodnie z § 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), komornik sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, w przypadku sprzedaży towarów pochodzących z majątku dłużnika będącego podatnikiem VAT, wystawia w imieniu dłużnika i na jego rachunek fakturę potwierdzającą dokonanie sprzedaży tych towarów. Faktura dokumentująca tego typu sprzedaż, poza elementami określonymi w § 9 i § 11 ust. 1 powołanego rozporządzenia, w myśl § 24 ust. 3, powinna zawierać dodatkowo nazwę i adresy organów egzekucyjnych. Ponadto jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury uważa się podpis kierownika organu egzekucyjnego (lub osób przez niego upoważnionych). Kopię faktury, o której mowa wyżej, zgodnie z § 24 ust. 4 cytowanego rozporządzenia, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

Z powyższych przepisów należy wywodzić zatem, że komornik dokonując sprzedaży w imieniu i na rzecz dłużnika będącego podatnikiem VAT jest zobowiązany do zastosowania stawki podatku VAT właściwej dla przedmiotu sprzedaży. Do sprzedaży nieruchomości wskazanej we wniosku zastosowanie znajdą następujące przepisy prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie przez dostawę, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22 % podstawy opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Generalnie dostawa gruntów zabudowanych wykorzystywanych do działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 22 %.

Ustawodawca przewidział jednak możliwość stosowania zwolnień podatkowych. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Oznacza to, że jeżeli przedmiotowe nieruchomości (budynki i budowle) spełniają oba te warunki łącznie, to ich dostawa wraz z gruntem, na którym są posadowione korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

Stosowanie zwolnienia, o którym mowa wyżej, ustawodawca ograniczył jednak przepisem art. 43 ust. 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej, a podatnik:

Aby jednak cytowany przepis, wyłączający zwolnienie od podatku VAT, znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wymienione warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niespełnienie któregokolwiek z nich powoduje, że zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku VAT dostawy używanych budynków, budowli lub ich części, a co za tym idzie, w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, także zwolnienie gruntu, na którym budynki takie są posadowione.

Natomiast kwestię ustalenia obrotu przy dostawie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym położone są budynki, rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ww. ustawy stanowiący, iż w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ponadto na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0 %.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że egzekucja nieruchomości wystawionej na sprzedaż prowadzona jest z majątku dłużnika prowadzącego działalność gospodarczą. Dłużnik jest wieczystym użytkownikiem przedmiotowej nieruchomości co najmniej od 10 lat, a budynki, których dłużnik jest właścicielem pochodzą z lat 70-tych. Ponadto ze stanu faktycznego wynika, że dłużnikowi przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego i podatek VAT nie został odliczony. Ponadto w okresie ostatnich pięciu lat nie poczyniono nakładów na nieruchomość przewyższających 30 % jej wartości początkowej.

W związku z powyższym dla celów niniejszej interpretacji tut. organ przyjmuje, że dłużnikowi, będącemu podatnikiem VAT, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu wszystkich budynków i budowli mających być przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji oraz, że w całym okresie ich użytkowania przez podatnika nie poczyniono nakładów na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przekraczających 30 % ich wartości początkowej. Ponadto przyjmuje się, że przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji będą zarówno budynki i budowle jak i prawo wieczystego użytkowania gruntów, na których te obiekty są posadowione. Przy innym bowiem stanie faktycznym niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Odnosząc zatem wskazane przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że sprzedaż ww. nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (towary używane), bowiem:

oraz art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, a także § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu powyższej sprzedaży - bowiem objęta jest ona zwolnieniem od podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.