IBPP1/443-242/13/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-242/13/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu 13 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępnienia kopii lub wydruków aktów prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępnienia kopii lub wydruków aktów prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Na podstawie art. 31 i 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 28 ust. 1 oraz art. 28a ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172), Prezydent Miasta K. wydał w dniu 30 lipca 2012 r. Zarządzenie Nr.. w sprawie zasad odpłatności za wydruk lub kserokopię aktów normatywnych i innych aktów prawnych. Prezydent Miasta K. ustalił powyższym zarządzeniem cenę jednostkową za wykonanie wydruku lub kserokopii formatu A4 oraz A3. Przy wycenie kosztów Wnioskodawca wziął pod uwagę fakt, iż należność za wydruk lub kserokopię aktu prawnego (podobnie jak za przetworzoną informację publiczną) może pokrywać jedynie faktyczne koszty tego wydruku (w przypadku ogólnych przepisów o dostępie do informacji publicznej: jedynie kosztu wynikającego z formy udostępnienia wybranej przez składającego wniosek o udostępnienie informacji publicznej tj. papier toner i eksploatację kserokopiarek).

Należność nie zawiera żadnych dodatkowych opłat za konieczny nakład czasu i pracy tytułem odszukania żądanego zakresu aktów prawnych, ich przygotowania i ewentualnego przesłania.

Opłata powyższa jest jednakowa dla osób fizycznych jak i prawnych, tj:

* 1 strona wydruku lub kserokopii formatu A4, druk czarno - biały - 0,10 zł netto,

* 1 strona wydruku lub kserokopii formatu A3, druk czarno - biały - 0,20 zł netto.

Ponadto Prezydent Miasta K. w przedmiotowym zarządzeniu określił, iż do ww. kwot zostanie doliczony podatek VAT. O wydruki oraz kserokopie mogą ubiegać się wszystkie podmioty, a więc zarówno osoby fizyczne jak i prawne bowiem zgodnie z ustawą o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172), podmiot ubiegający się o wydruk nie musi podawać celu jego otrzymania.

Gmina K. nie zawiera z osobami fizycznymi ani prawnymi umów cywilnoprawnych w celu wydawania wydruków lub kserokopii aktów normatywnych i innych aktów prawych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Na podstawie art. 28 ust. 1 oraz art. 28a ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 t.j.), Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej, czy należności pobierane za wydruki lub kserokopie aktów prawnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarządzeniem Nr. Prezydenta Miasta K. z dnia 30 lipca 2012 r. w sprawie zasad odpłatności za wydruk lub kserokopię aktów normatywnych i innych aktów prawnych. Prezydent Miasta K. ustalił cenę jednostkową za wykonanie wydruku lub kserokopii formatu A4 oraz A3. Przy wycenie kosztów Wnioskodawca wziął pod uwagę fakt, iż należność za wydruk lub kserokopię aktu prawnego (podobnie jak za przetworzoną informację publiczną) może pokrywać jedynie faktyczne koszty tego wydruku (w przypadku ogólnych przepisów o dostępie do informacji publicznej: jedynie kosztu wynikającego z formy udostępnienia wybranej przez składającego wniosek o udostępnienie informacji publicznej). Należność nie zawiera żadnych dodatkowych opłat za konieczny nakład czasu i pracy tytułem odszukania żądanego zakresu aktów prawnych, ich przygotowania i ewentualnego przesłania.

Powyższy zapis wynikał z interpretacji zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem warunkiem opodatkowania usług na gruncie przedmiotowej ustawy jest ich odpłatność. Stąd też w opinii Prezydenta Miasta K. opłaty te od momentu wydania ww. Zarządzenia podlegają opodatkowaniu, gdyż istnieje związek prawny miedzy stronami, w ramach którego następuje świadczenie dwustronne, wzajemne. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi bowiem wartość faktycznie przekazaną na rzecz usługobiorcy. Istnieje zatem ekwiwalentność świadczeń stron. W przedmiotowym stanie faktycznym opłata za wydruki i kserokopie odpowiadać ma faktycznie poniesionym kosztom tych usług.

Jednakże na gruncie szeregu interpretacji jakie zostały wydane przez Naczelników Urzędów Skarbowych po wejściu w życie Zarządzenia Prezydenta Miasta K., tj.:

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 listopada 2012 r., sygnatura: IBPP3/443-958/12/AŚ,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygnatura: IBPP1/443-306/12/AL.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygnatura IPPP3/443-683/12-2/IG,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi sygnatura: IBPP1/443-306/12/AL,

* Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi sygnatura: IPTPP1/443-163/12-4/IG

zachodzi uzasadniona potrzeba złożenia przedmiotowego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1.

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

2.

odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Istota problemu sprowadza się zatem do ustalenia, czy Wnioskodawca pobierając opłatę za wydruki i kserokopie aktów prawnych, spełnia wskazaną w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT przesłankę, tj. czy jest organem władzy publicznej.

Na wstępie należy zaznaczyć, że takie pojęcia jak "organ władzy publicznej" czy "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, iż "choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieźć, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że "Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność". Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

A zatem, w świetle sformułowań zwartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, iż pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o VAT należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy VAT, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, iż na podstawie art. 31 i 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 28 ust. 1 oraz art. 28a ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych prawnych, Prezydent Miasta wydał zarządzenie w sprawie zasad odpłatności za wydruk lub kserokopię aktów normatywnych i innych aktów prawnych, w którym ustalił cenę jednostkową za wykonanie wydruku lub kserokopii formatu A4 oraz A3. Przy wycenie kosztów Wnioskodawca wziął pod uwagę fakt, iż należność za wydruk lub kserokopię aktu prawnego (podobnie jak za przetworzoną informację publiczną) może pokrywać jedynie faktyczne koszty tego wydruku (w przypadku ogólnych przepisów o dostępie do informacji publicznej: jedynie kosztu wynikającego z formy udostępnienia wybranej przez składającego wniosek o udostępnienie informacji publicznej tj. papier toner i eksploatację kserokopiarek). Należność nie zawiera żadnych dodatkowych opłat za konieczny nakład czasu i pracy tytułem odszukania żądanego zakresu aktów prawnych, ich przygotowania i ewentualnego przesłania. O wydruki oraz kserokopie mogą ubiegać się wszystkie podmioty, a więc zarówno osoby fizyczne jak i prawne. Gmina nie zawiera z osobami fizycznymi ani prawnymi umów cywilnoprawnych w celu wydawania wydruków lub kserokopii aktów normatywnych i innych aktów prawych.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania pobieranych opłat za wykonanie wydruku lub kserokopii aktów normatywnych i innych aktów prawych wykonanych w formacie A4 oraz A3.

Wnioskodawca uważa, iż czynność pobierania opłaty za wykonanie wydruku lub kserokopii aktów normatywnych i innych aktów prawych podlega opodatkowaniu, gdyż istnieje związek prawny miedzy stronami, w ramach którego następuje świadczenie dwustronne, wzajemne.

Ustosunkowując się do powyższego, na wstępie wskazać należy, że stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina posiada osobowość prawną.

W myśl art. 6 ust. 1ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W myśl art. 31 ustawy o samorządzie gminnym, Wójt kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz.

Stosownie do art. 33 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy o samorządzie gminnym, Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy (miasta).

Jak wynika z powyższego, urząd gminy jest zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd gminy jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i nie podzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Urząd Gminy działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy. Jednakże zdolność prawną i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma wyłącznie Gmina, a zatem podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności może być wyłącznie Gmina, a nie Urząd Gminy.

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 z późn. zm.) terenowe organy administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego, udostępniają nieodpłatnie Dziennik Ustaw i Monitor Polski lub zawarte w nich akty normatywne i inne akty prawne, w tym orzeczenia:

1.

do wglądu i pobrania w formie dokumentu elektronicznego;

2.

w postaci elektronicznej do powszechnego wglądu w godzinach pracy urzędów obsługujących te organy, w miejscu do tego przeznaczonym i powszechnie dostępnym.

Jak wynika z art. 28 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, starosta prowadzi w postaci elektronicznej zbiór aktów prawa miejscowego stanowionych przez powiat.

Stosownie zaś do art. 28 ust. 2 ww. ustawy, wójt (burmistrz, prezydent miasta) prowadzi w postaci elektronicznej zbiór aktów prawa miejscowego stanowionych przez gminę.

W myśl art. 28 ust. 3. cyt. ustawy, do wglądu do zbiorów, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio art. 26 ust. 1 i art. 27 ust. 4.

Zgodnie z art. 28a ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, w przypadkach, o których mowa w art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 3a oraz art. 28 ust. 3, wydawanie wydruków aktów normatywnych i innych aktów prawnych jest odpłatne. Kierownik urzędu, w którym są udostępnione do wglądu dzienniki urzędowe i zbiory aktów prawa miejscowego stanowionych przez powiat lub gminę, ustala cenę arkusza wydruku aktu normatywnego lub innego aktu prawnego, tak aby wydruki były powszechnie dostępne, a cena pokrywała wyłącznie koszty tych wydruków.

W świetle art. 28b ust. 1 cyt. ustawy, Dziennik Ustaw i Monitor Polski lub zawarte w nich akty normatywne i inne akty prawne, w tym orzeczenia, udostępnia się:

1.

nieodpłatnie do wglądu i do pobrania w formie dokumentu elektronicznego na stronach internetowych Rządowego Centrum Legislacji;

2.

za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub informatycznych nośników danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, stosownie do wniosku zainteresowanego podmiotu, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.).

Natomiast jak stanowi art. 28b ust. 1a ww. ustawy, dzienniki urzędowe inne niż wymienione w ust. 1 oraz zbiory aktów prawa miejscowego stanowionych przez powiat lub gminę lub zawarte w nich akty normatywne i inne akty prawne udostępnia się:

1.

nieodpłatnie do wglądu i do pobrania w formie dokumentu elektronicznego na stronach internetowych organów wydających te dzienniki i zbiory;

2.

za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub informatycznych nośników danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, stosownie do wniosku zainteresowanego podmiotu, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W myśl art. 27 ust. 1 cyt. ustawy organy wydające dzienniki urzędowe prowadzą w postaci elektronicznej zbiory tych dzienników.

Do zbiorów Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego wydaje się skorowidz w postaci elektronicznej (art. 27 ust. 2 tej ustawy).

Zgodnie z art. 27 ust. 4 ww. ustawy w zakresie udostępniania do wglądu zbiorów dzienników urzędowych z aktami prawnymi zawierającymi informacje niejawne stosuje się przepisy o ochronie informacji niejawnych.

W myśl art. 27 ust. 3a ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, do zbiorów, o których mowa w ust. 1, i do skorowidza, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 26 ust. 1 i art. 27 ust. 4.

Ww. przepis art. 28a ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, wprowadza zatem zasadę, że w przypadkach udostępniania Dziennika Ustaw, Monitora Polskiego i innych aktów prawnych w tym orzeczeń, dzienników urzędowych prowadzonych w formie elektronicznej, skorowidza zbiorów dziennika Ustaw i Monitora Polskiego w postaci elektronicznej, wglądu do zbiorów aktów prawa miejscowego stanowionych przez powiat, oraz prowadzonych przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) w postaci elektronicznej zbioru aktów prawa miejscowego stanowionych przez gminę - udostępnianie tych aktów prawnych jest odpłatne.

Wysokość opłat za omawiane wydruki ustala kierownik danego urzędu.

Musi on uwzględnić przy tym dwa czynniki:

* opłaty te powinny powodować, by wydruk mógł być powszechnie dostępny,

* cena ma pokrywać koszt udostępnienia wydruku.

Organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynności realizowane w ramach zadań ustawowych nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Co prawda art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, w przedmiotowym przypadku taka sytuacja jednak nie występuje. Czynności, o których mowa we wniosku mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca pomiędzy nim a osobami ubiegającymi się o wydanie kopii lub wydruku aktów prawnych nie będzie zawarta umowa cywilnoprawna.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wykonywanie przez Wnioskodawcę na wniosek osób zainteresowanych wydruków i kserokopii aktów prawnych będących przedmiotem wniosku, dla których opłata ustalana jest zgodnie z art. 28a ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych należą do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej, które zostały nałożone stosownymi przepisami prawa.

Zatem skoro obowiązkiem Wnioskodawcy wynikającym z przepisów ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych jest wykonywanie kopii i wydruków aktów prawnych (tekst jedn.: Dziennik Ustaw czy Monitor Polski) czy też aktów prawa miejscowego, to wydanie przez Wnioskodawcę kopii lub wydruków aktów prawnych czy też aktów prawa miejscowego należy do czynności o charakterze publicznoprawnym i nie można uznać tego za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca realizując zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, wpisuje się w dyspozycję normy zawartej w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

W kontekście powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca, działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania opisanych czynności nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem opłaty pobierane za ww. czynności, nie są objęte podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż czynności pobierania opłat za wykonanie wydruków i kserokopii aktów normatywnych i innych aktów prawych będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony ani zobowiązany do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl