IBPP1/443-237/10/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 24 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wydania decyzji administracyjnej udzielającej zezwolenia na zajęcie pasa drogowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za wydawanie zezwolenia czynności wydania decyzji administracyjnej udzielającej zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 24 lutego 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w związku z postępowaniem o udzielenie zamówień publicznych realizuje obowiązek wynikający z ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655) udostępnia za odpłatnością (koszty druku) oferentom specyfikacje istotnych warunków zamówienia.

Wnioskodawca zgodnie z art. 40 ust. 1, 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. z 2007 r. Dz. U. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) wydaje decyzję na zezwolenie na zajęcie pasa drogowego i w której określa wysokość opłaty.

Wnioskodawca zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 z późn. zm.) pobiera opłatę za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych zgodnie z art. 18 ww. ustawy.

Czynności będące przedmiotem wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej czyli udostępnianie oferentom specyfikacji istotnych warunków zamówienia to czynność administracyjna zawiązana z działaniem Gminy, wykonując zadania własne Gmina zgodnie z art. 37 ust. 1 i art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655) pobiera opłatę za specyfikacje istotnych warunków zamówienia. Opłata ta pokrywa koszty druku oraz przekazania jej wykonawcy. Symbol PKWiU 75.11.11-00.20 "Usługi ustawodawcze i wykonawcze terenowych organów administracji publicznej". Opłata za zajęcie pasa drogowego jest zadaniem własnym Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) pobierana jest na podstawie decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego wydanej zgodnie z art. 40 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) symbol PKWiU 75.13.14 - 00.20 "Usługi administracji publicznej w zakresie transportu".

Opłata za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych należy do katalogu zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i jest pobierana na podstawie art. 11 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.) symbol PKWiU 75.13.15-00.00 "Usługi administracji publicznej w zakresie dystrybucji i zaopatrzenia, hotelarstwa i gastronomii".

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w wyżej opisanym stanie faktycznym czynności związane z wydaniem decyzji na zajęcie pasa drogowego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wydania decyzji administracyjnej udzielającej zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie z przepisu § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., wynika, iż zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Jednostki samorządu terytorialnego są innymi, niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, co wynika z art. 4 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104).

W oparciu o wyżej przytoczone przepisy należy stwierdzić, że gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem korzystającym ze zwolnienia od podatku w zakresie podejmowanych czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast w zakresie pozostałych czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych gmina jako osoba prawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług (zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy zabrania się dokonywania w pasie drogowym czynności, które mogłyby powodować niszczenie lub uszkodzenie drogi i jej urządzeń albo zmniejszenie jej trwałości oraz zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego.

Jednak art. 39 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach lokalizowanie w pasie drogowym obiektów budowlanych lub urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust. 7, wydawanym w drodze decyzji administracyjnej.

Zgodnie z art. 40 ust. 1 i 2 powołanej ustawy zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej.

Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy:

W myśl ustępu 3 ww. artykułu za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę.

Stosownie do art. 40 ust. 11 cyt. ustawy, opłatę, o której mowa w ust. 3, ustala, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zgodnie z art. 40 ust. 1, 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. z 2007 r. Dz. U. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) wydaje decyzję na zezwolenie na zajęcie pasa drogowego i w której określa wysokość opłaty. Opłata za zajęcie pasa drogowego jest zadaniem własnym Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) pobierana jest na podstawie decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego wydanej zgodnie z art. 40 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) symbol PKWiU 75.13.14 - 00.20 "Usługi administracji publicznej w zakresie transportu".

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że powyższe działania Wnioskodawcy mieszczą się w zakresie wykonywania zadań własnych gminy określonych w ustawie o samorządzie terytorialnym. Gmina udzielając zezwoleń na odpłatne zajęcie pasa drogowego w formie decyzji administracyjnej zgodnie z art. 19 ust. 1 i 2 pkt 4, art. 39 i art. 40 ust. 1 i 11 ustawy z dnia 21 marca 1885 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.), na cele niezwiązane z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu, realizuje czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami (ustawa o drogach publicznych).

Wobec powyższego Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, wykonując powyższe czynności wypełnia tym samym dyspozycję § 13 ust. 1 pkt 11 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów. Tym samym powyższe czynności podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, ale korzystają ze zwolnienia od tego podatku.

Reasumując, podejmowane przez Wnioskodawcę działania, obejmujące udzielanie zezwoleń na odpłatne zajęcie pasa drogowego w formie decyzji administracyjnej, mieszczą się w zakresie wykonywania zadań własnych gminy. Tym samym Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie ww. czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami (w rozpatrywanym przypadku przepisami ustawy o drogach publicznych) w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym tj. w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej czyli w dniu 4 grudnia 2009 r.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy zauważyć, iż kwestie opodatkowania pozostałych opłat, o których mowa we wniosku zostały objęte odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.