IBPP1/443-230/09/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-230/09/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 10 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2009 r., (data wpływu 27 maja 2009 r.) oraz pismem z dnia 3 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej bocznicą kolejową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej bocznicą kolejową,.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 maja 2009 r., (data wpływu 27 maja 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-230/09/MS z dnia 22 maja 2009 r. oraz pismem z dnia 3 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej, zabudowanej w całości (wszystkie działki geodezyjne są zabudowane) budowlą w postaci bocznicy kolejowej, lokomotywowni wraz z częścią socjalną i administracyjną, magazynu karbidu i budynku wagi kolejowej.

Nieruchomość ta jest objęta księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy w, KW XXX. Na nieruchomość tę składają się działki gruntu numer 114/56, 48/2, 48/4, 57, 9/1, 9/3 i 100 o łącznym obszarze 15,9405 ha. Właścicielem gruntu jest Skarb Państwa. Prawo użytkowania wieczystego wygaśnie 5 grudnia 2089 r. Powyższe prawo użytkowania wieczystego wraz z budynkami stanowiącymi odrębną nieruchomość Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży w dniu 23 czerwca 1999 r. Wówczas sprzedaż nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy była zwolniona z VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług z 1993 r. Ww. nieruchomość objęta powyższym prawem znajduje się na terenie nieobjętym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego, gdyż sprzedawca tych obiektów korzystał ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT z 1993 r. Nadto Wnioskodawca w okresie posiadania nieruchomości nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca zamierza w trybie odpowiednich przepisów sprzedać na rzecz Gminy R. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami: 114/56, 48/2, 48/4, 9/1, 9/3, 57 i 100 o łącznym obszarze 6,0332 ha oraz stanowiące odrębną nieruchomość tory kolejowe (bocznicę kolejową).

Ponadto Wnioskodawca stwierdza, że przedmiotem sprzedaży jest prawo wieczystego użytkowania działek nr 114/56, 48/2, 48/4, 9/1, 9/3, 57 i 100. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na nieruchomości budowlane położone na działce nr 114/56 nie były ponoszone żadne wydatki na modernizacje i ulepszenie. Działka nr 114/56 jest zabudowana. Na działkach przeznaczonych do sprzedaży nr: 114/56, 48/2, 48/4, 9/1, 9/3, 57 i 100 znajduje się tylko i wyłącznie bocznica kolejowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej bocznicą kolejową, nabytego w 1999 r., gdzie z tytułu nabycia tego prawa nie odliczono podatku naliczonego, a nadto - nie dokonano ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej - podlega zwolnieniu z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2009 r. nieruchomości nie mogą być traktowane jak towary używane w rozumieniu ustawy o VAT. Towarami używanymi mogą być tylko rzeczy ruchome. Nie oznacza to jednak, że sprzedaż każdej nieruchomości zabudowanej objęta będzie opodatkowaniem.

Ustawodawca przewidział możliwość korzystania ze zwolnienia z VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku (...) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak stanowi § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie VAT, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Budowle wzniesione na nieruchomości Wnioskodawcy to bocznica kolejowa, lokomotywownia wraz z częścią socjalną i administracyjną, magazyn karbidu i budynek wagi kolejowej. Skoro w 1999 r. sprzedaż tych budynków była zwolniona z VAT, a nadto po nabyciu Wnioskodawca nie dokonał w nich ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej tych obiektów, uznać należy, że spełnione są w całości przesłanki zastosowania zwolnienia z VAT transakcji zbycia tych budynków i budowli. Mając na uwadze fakt, iż stawka dotycząca budowli rozciąga się na nieruchomość gruntową, należy uznać, że cała transakcja podlegać będzie zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 ust. 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż zamierza dokonać zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami: 114/56, 48/2, 48/4, 9/1, 9/3, 57 i 100 zabudowanych bocznicą kolejową.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Natomiast obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Jednocześnie w klasie 2121 PKOB ujęto drogi szynowe kolejowe, bocznice.

Ponadto zgodnie z przepisami art. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. Nr 156, poz. 1118) ilekroć w ustawie jest mowa o:

* obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a)

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b)

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

* budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że bocznica kolejowa stanowi budowlę, tym samym jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż bocznicy kolejowej - co do zasady - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawowa stawka tego podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do ustawy przewidują opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego prawo użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej bocznicą kolejową Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży z dnia 23 czerwca 1999 r. Sprzedawca obiektów korzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ówcześnie obowiązujących przepisów. Ponadto Wnioskodawca w okresie posiadania nieruchomości nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zatem w przedmiotowej sprawie planowana przez Wnioskodawcę dostawa bocznicy kolejowej nabytej w dniu 23 czerwca 1999 r. (wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntów na, których się ona znajduje) nie będzie pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o podatku VAT. W przypadku przedmiotowej dostawy nie wystąpi bowiem oddanie do użytkowania tej bocznicy, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, po jej wybudowaniu czy też ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej regulacji, stwierdzić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę bocznicy kolejowej, korzystać będzie ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT (a nie jak stwierdzone zostało we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku VAT), przy założeniu, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z dostawą dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, ani też z dostawą dokonywaną w sytuacji gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą bocznicy kolejowej upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku od towarów i usług zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części tych budynków lub budowli jeśli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, iż stawka podatku VAT, obejmująca zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budowlami, uzależniona jest od stawki, jaka obowiązuje przy dostawie tych budowli. Jeżeli zatem dostawa budowli posadowionych na nieruchomości korzysta ze zwolniona z podatku VAT, to zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym te budowle są posadowione jest również zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w związku z tym, iż zbycie przez Wnioskodawcę bocznicy kolejowej, korzystać będzie ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, to również zbycie wieczystego użytkowania gruntu na których posadowiona jest bocznica jest również zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl