IBPP1/443-225/14/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2014 r. (data wpływu 27 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 23 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) i pismem z 6 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji:

* prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5 - jest prawidłowe.

* prawa użytkowania wieczystego działek nr 1902, nr 225/2 zabudowanych budynkami i działki nr 222/1 zabudowanej basenem - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lutego 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5 oraz prawa użytkowania wieczystego działek nr 1902, nr 225/2 zabudowanych budynkami i działki nr 222/1 zabudowanej basenem.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-225/14/LSz z 16 maja 2014 r. i pismem z 6 czerwca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży licytacyjnej nieruchomości należącej do dłużnika, położonej w W. przy ul. Ż., na którą składają się działki nr 222/1, 1902, 225/2, 225/3, 225/4 i 225/5. Dłużnik - właściciel (użytkownik wieczysty) przedmiotowych działek jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Działka o nr 222/1 została nabyta przez dłużnika na własność 20 lipca 2005 r. i jest zabudowana basenem hotelowym (PKOB 2411), wybudowanym przed 2007 r. Przekazanie basenu do użytkowania miało miejsce w 2007 r., od tego momentu były w nim przeprowadzone wyłącznie prace konserwacyjne.

Prawo użytkowania wieczystego działek 1902, 225/3, 225/4, 225/5 i 225/2 zostało nabyte 14 listopada 2001 r.

Działka 225/2 zabudowana jest budynkiem gospodarczym (PKOB 1252) stanowiącym własność dłużnika. Budynek ten został wybudowany w latach 2001-2006, a jego oddanie do użytkowania miało miejsce w przed 2007 rokiem.

Działka 1902 zabudowana jest budynkiem hotelowym (PKOB 1211) stanowiącym własność dłużnika. Budynek ten został wybudowany w XIX wieku, a jego znacząca przebudowa zakończyła się przed 2007 rokiem. Oddanie budynku hotelowego do użytkowania miało miejsce przed 2007 r.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że dłużnik (właściciel nieruchomości) nie dokonywał po 2007 r. remontów lub przebudowy ww. nieruchomości budynkowych (wydatki na ulepszenie nieruchomości nie przekraczały 30% ich wartości początkowej), wykonywał on jedynie prace konserwacyjne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że dłużnik jest osobą prawną, działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (T. sp. z o.o. NIP.....).

Dłużnik nie posiada zatem majątku osobistego, ani nie może wykorzystywać posiadanych przez siebie nieruchomości do własnych celów osobistych - z powodu nieposiadania przezeń takowych. Wszystkie wymienione we wniosku działki zostały nabyte przez dłużnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i do takiej działalności były wykorzystywane.

Działki o nr 225/3, 225/4 i 225/5 są niezabudowane. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych terenów widnieje zapis: "tereny zabudowy usługowej", a zatem działki te są przeznaczone pod zabudowę i w momencie sprzedaży będą przeznaczone pod zabudowę - o ile miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie ulegnie zmianie.

W odniesieniu do działki nr 222/1:

Budowla w postaci basenu została przez dłużnika wybudowana, budowa basenu zakończyła się przed 2007 rokiem. Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie basenu. Dłużnik nabył nieruchomość w celu prowadzenia na niej działalności hotelowej (wszystkie opisywane we wniosku działki stanowią nierozerwalną gospodarczo całość - kompleks hotelowy). Budowla wykorzystywana była do prowadzonej przez dłużnika działalności hotelowej - w basenie kąpali się goście hotelowi, jak też osoby, które wykupiły bilet wstępu lub karnet. Była ona zatem wykorzystywana do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Dłużnik nie posiada majątku prywatnego. Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych dłużnika. Basen jest trwale związany z gruntem.

Zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w momencie jej zakupienia przez dłużnika, czyli w 2005 r. Nie można bowiem rozłącznie traktować gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego. Wnioskodawca wskazuje ponadto w tym zakresie, na ewentualną kolizję prawa krajowego z prawem wspólnotowym. Wprawdzie w dyrektywie 2006/112/WE Rady nie ma definicji pierwszego zasiedlenia, jednak prawodawca wspólnotowy posługuje się tym pojęciem, a zgodnie z poglądami ETS w tego rodzaju sytuacjach (braku definicji) pojęcia używane w dyrektywie należy rozumieć przede wszystkim w sposób potoczny (zgodnie z ich znaczeniem w języku ogólnym). Taki pogląd wyrażony został choćby w orzeczeniu w sprawie C-581/08 (EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs). Niemniej jednak budynek w postaci basenu został przez dłużnika wybudowany przed 2007 rokiem i od 2007 r. był on użytkowany przez gości hotelowych i innych użytkowników, którzy zapłacili za korzystanie z niego.

Przez "prace konserwacyjne" należy rozumieć malowanie, czyszczenie itp. Wydatki na prace konserwacyjne poniesione przez dłużnika po wybudowaniu basenu nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu, a dłużnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ww. wydatkami.

Działka nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy (basen był użytkowany przez gości hotelowych i inne osoby, z czego dłużnik uzyskiwał korzyści majątkowe).

Sprzedaż nieruchomości nie miała jeszcze miejsca.

W odniesieniu do działki 225/2:

Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie budynku gospodarczego. Od momentu wybudowania budynek gospodarczy wykorzystywany był przez dłużnika jako magazyn sprzętu (gospodarczego, ogrodniczego itp.) i różnego rodzaju towarów niezbędnych do wykorzystania przy prowadzeniu działalności hotelowej - niewątpliwie zatem służył on wykonywanej przez dłużnika na opisywanej we wniosku działalności hotelowej. Był on zatem wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Budynek nie został wpisany do ewidencji środków trwałych dłużnika. Budynek jest trwale związany z gruntem.

Zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w momencie jej zakupienia przez dłużnika, czyli w 2001 r. Nie można bowiem rozłącznie traktować gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego. Wnioskodawca wskazuje ponadto w tym zakresie, na ewentualną kolizję prawa krajowego z prawem wspólnotowym. Wprawdzie w dyrektywie 2006/112/WE Rady nie ma definicji pierwszego zasiedlenia, jednak prawodawca wspólnotowy posługuje się tym pojęciem, a zgodnie z poglądami ETS w tego rodzaju sytuacjach (braku definicji) pojęcia używane w dyrektywie należy rozumieć przede wszystkim w sposób potoczny (zgodnie z ich znaczeniem w języku ogólnym). Taki pogląd wyrażony został choćby w orzeczeniu w sprawie C-581/08 (EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs). Niemniej jednak budynek gospodarczy został przez dłużnika wybudowany przed 2006 rokiem i od 2007 r. był wykorzystywany przez dłużnika w prowadzonej przez niego działalności hotelowej.

Działka, jak i znajdujący się na niej budynek, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Sprzedaż nieruchomości nie miała jeszcze miejsca.

W odniesieniu do działki 1902:

Budynek wybudowany został w XIX wieku, z uwagi na to Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać osoby, która go wybudowała. Budynek został zakupiony przez dłużnika w 2001 r. wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Podmiot od którego dłużnik kupił budynek nie działał przy dokonaniu opisywanej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, transakcja była udokumentowana fakturą, jednakże opodatkowana była podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynku. Dłużnik nabył nieruchomość ponieważ chciał prowadzić hotel.

Budynek wykorzystywany był do prowadzonej przez dłużnika działalności hotelowej - wspomniany budynek to hotel, w którym to dłużnik wynajmował pokoje gościom, organizował na zlecenie imprezy okolicznościowe itp. Był on zatem wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych dłużnika. Budynek jest trwale związany z gruntem.

Zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w momencie jej zakupienia przez dłużnika, czyli w 2001 r. Nie można bowiem rozłącznie traktować gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego. Wnioskodawca wskazuje ponadto w tym zakresie, na ewentualną kolizję prawa krajowego z prawem wspólnotowym. Wprawdzie w dyrektywie 2006/112/WE Rady nie ma definicji pierwszego zasiedlenia, jednak prawodawca wspólnotowy posługuje się tym pojęciem, a zgodnie z poglądami ETS w tego rodzaju sytuacjach (braku definicji) pojęcia używane w dyrektywie należy rozumieć przede wszystkim w sposób potoczny (zgodnie z ich znaczeniem w języku ogólnym). Taki pogląd wyrażony został choćby w orzeczeniu w sprawie C-581/08 (EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs).

Stwierdzenie: "Budynek ten został wybudowany w XIX wieku, a jego znacząca przebudowa zakończyła się przed 2007 rokiem" oznacza, że przedmiotowy budynek został wybudowany w XIX wieku, natomiast w momencie jego zakupienia przez dłużnika (w 2001 r.) był w bardzo złym stanie technicznym, dlatego też musiał zostać gruntownie przebudowany, wzniesiony praktycznie od nowa. Wydatki na znaczącą przebudowę budynku z pewnością przekroczyły 30% jego wartości początkowej, a zakończyła się ona przed 2007 rokiem. Przy ponoszeniu wydatków na znaczącą przebudowę budynku, konieczną do dostosowania budynku do prowadzenia w nim działalności hotelowej, dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na pytanie tut. organu "Czy ww. budynek był w stanie ulepszonym wykorzystywany przez dłużnika do czynności opodatkowanych ponad 5 lat..." Wnioskodawca wskazał, że budynek w stanie ulepszonym użytkowany był przez dłużnika od 2007 r. do dzisiaj, a zatem ponad 5 lat. Działka, jak i znajdujący się na niej budynek, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Sprzedaż nieruchomości nie miała jeszcze miejsca.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 czerwca 2014 r. Wnioskodawca podał, że w odniesieniu do działki 1902 użyte słowo "faktura" nie oznacza, że sprzedający nieruchomość wystawił kupującemu "fakturę VAT" w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie posiada informacji, czy transakcja ta została udokumentowana "fakturą VAT". Niewątpliwie jednak notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych należny z tytuły transakcji w stawce 2% od ceny sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów, sprzedaż licytacyjna działek nr 222/1, 1902, 225/2, 225/3, 225/4 i 225/5 będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czy też będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - i jeśli tak, to jaką stawkę podatku należy zastosować.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nr 225/3, 225/4 i 225/5 będzie podlegała 23% stawce podatku od towarów i usług, a sprzedaż działek nr 222/1, 1902 i 225/2 będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

a. W odniesieniu do działek nr 225/3, 225/4 i 225/5 art. 2 pkt 33 ustawy o VAT określa definicję terenów budowlanych, jako "grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym". Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przedmiotowe zwolnienie od podatku od towarów i usług dotyczy zatem terenów typowo rolnych i i terenów objętych studium, ponieważ nie są przeznaczone pod zabudowę, chyba, że są ujęte w planie zagospodarowania przestrzennego lub została wydana na nie decyzja o warunkach zabudowy. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych terenów widnieje zapis: "tereny zabudowy usługowej". W takiej sytuacji, należy zastosować stawkę podstawową VAT 23%.

b. W odniesieniu do działek nr 222/1, 1902 i 225/2 stwierdzić należy, iż bez wątpienia sprzedaż przedmiotowych nieruchomości jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wspomniany przepis stwierdza, że zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budynków, budowli lub ich części, chyba że dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. W świetle definicji legalnej zawartej w art. 2 pkt 14 ww. ustawy za pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Przedmiotowe działki zabudowane są budynkami, które zostały bez wyjątku oddane do użytkowania przed 2007 r. Nie przeprowadzano w nich po tej dacie inwestycji i remontów (tylko konserwacja - utrzymanie bieżące). Tym samym, odnosząc obiekty (nieruchomości) do definicji pierwszego zasiedlenia, stwierdzić trzeba, że we wszystkich przypadkach miało miejsce w 2006 r., co oznacza, że wypełniona w tym względzie zostaje dyspozycja art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, przy odrzuceniu warunków wskazanych w literach a) i b) tego przepisu, tj.: dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i upłynął okres dłuższy niż 2 lata od oddania budynków do użytkowania, co w konsekwencji oznacza zwolnienie sprzedaży przedmiotowych działek z podatku VAT.

Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, dlatego też zwolnienie, o którym mowa dotyczy działek nr 222/1, 1902 i 225/2 w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5,

* za nieprawidłowe zakresie opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji prawa użytkowania wieczystego działek nr 1902, nr 225/2 zabudowanych budynkami i działki nr 222/1 zabudowanej basenem.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień dotyczących zastosowania prawidłowej stawki podatku dla dostawy prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5 oraz prawa użytkowania wieczystego działek, nr 1902, nr 225/2 i działki nr 222/1 zabudowanych obiektami budowlanymi, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zatem sprzedaż gruntu należy traktować w kategorii dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że planuje dokonać w trybie sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5 oraz prawa użytkowania wieczystego, nr 1902, nr 225/2 i działki nr 222/1 zabudowanych obiektami budowlanymi należących do dłużnika - osoby prawnej, działającej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - będącego czynnym podatnikiem VAT. Wszystkie ww. działki zostały nabyte przez dłużnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i do takiej działalności były wykorzystywane.

W odniesieniu zatem do tej sprzedaży dłużnik będzie działał w charakterze podatnika.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, iż nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego prawo wieczystego użytkowania działek nr 225/3, 225/4 i 225/5, które są niezabudowane dłużnik nabył 14 listopada 2001 r. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych terenów widnieje zapis: "tereny zabudowy usługowej", a zatem działki te są przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że w sytuacji sprzedaży wyodrębnionych geodezyjnie działek, nawet w przypadku, gdy są one objęte jedną księgą wieczystą zbycie to na gruncie przepisów podatkowych należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek. Zatem określenie stawki, bądź zwolnienia nie może być rozszerzane na całą nieruchomość, lecz winno być przyporządkowane do działki lub części działki, która spełnia warunki wynikające z przepisów uprawniające do stosowania preferencji.

W kontekście powyższego należy wskazać na orzecznictwo Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, że ww. działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny zabudowy usługowej, stwierdzić należy że opisane we wniosku nieruchomości gruntowe niezabudowane nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5 mające być przedmiotem sprzedaży licytacyjnej dotyczą działek przeznaczonych pod zabudowę.

Tym samym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż licytacyjna gruntów przeznaczonych pod zabudowę nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując sprzedaży licytacyjnej prawa wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5 winien opodatkować je stawką podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż działek nr 225/3, nr 225/4 i nr 225/5 będzie podlegała 23% stawce podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał także, że zamierza dokonać sprzedaży w drodze licytacji działki nr 222/1 zabudowanej budowlą w postaci basenu hotelowego (PKOB 2411), prawa użytkowania wieczystego działki nr 1902 zabudowanej budynkiem hotelowym (PKOB 1211) i prawa użytkowania wieczystego działki nr 225/2 zabudowanej budynkiem gospodarczym (PKOB 1252), należących do dłużnika. Budynki i budowla są trwale z gruntem związane.

W myśl art. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

ilekroć w ustawie jest mowa o:

Z powyższego wynika, że budowlą, w myśl prawa budowlanego, jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury.

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowiąc, że przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji "Budynki" można wyróżnić grupę 125 -

Budynki przemysłowe i magazynowe oraz grupę 121 - hotele i budynki zakwaterowania turystycznego.

Grupa 125 obejmuje klasę 1252 - Zbiorniki, silosy i budynki magazynowe, w skład której wchodzą: zbiorniki na ciecze, zbiorniki na gazy, silosy na zboże, cement i inne towary sypkie, chłodnie i budynki składowe specjalizowane, powierzchnie magazynowe.

Natomiast grupa 121 obejmuje klasę 1211 - Budynki hoteli. Klasa obejmuje: hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez, samodzielne restauracje i bary.

Natomiast w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej" można wyróżnić grupę 241 - Budowle sportowe i rekreacyjne, która obejmuje klasę 2411 - Boiska i budowle sportowe. Klasa obejmuje:

zagospodarowane tereny sportowe przeznaczone do uprawiania sportów na świeżym powietrzu, np. piłka nożna, baseball, rugby, sporty wodne, lekkoatletyka, wyścigi samochodowe, rowerowe lub konne.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że budynek hotelowy i budynek gospodarczy oraz basen hotelowy (budowla) znajdujące się na ww. działkach są towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż prawa własności budynków i budowli wraz z gruntami, na których są posadowione - co do zasady - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oprócz stawki podstawowej, o której mowa w ww. art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie wniesiony aportem, sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno aport, sprzedaż, najem jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy czy najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewiduje - po spełnieniu określonych warunków - objęcie dostawy zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, który został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.) i wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest dostawą towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT zatem od 1 stycznia 2014 r. podstawą do opodatkowania zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wg zasad jakimi opodatkowana jest dostawa posadowionych na tym gruncie obiektów jest art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości - budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed pierwszym zasiedleniem, czy też nie.

Analizując powołaną w niniejszej interpretacji definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu, dzierżawy czy wniesienie aportem pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży licytacyjnej nieruchomości należącej do dłużnika, tj. działki nr 222/1 zabudowanej budowlą w postaci basenu hotelowego, prawa użytkowania wieczystego działki nr 1902 zabudowanej budynkiem hotelowym i prawa użytkowania wieczystego działki nr 225/2 zabudowanej budynkiem gospodarczym.

Działka o nr 222/1 została nabyta przez dłużnika na własność 20 lipca 2005 r. i jest zabudowana basenem hotelowym wybudowanym przez dłużnika przed 2007 r. Przekazanie basenu do użytkowania miało miejsce w 2007 r., od tego momentu były w nim przeprowadzone wyłącznie prace konserwacyjne, tj. malowanie, czyszczenie itp. Wydatki na prace konserwacyjne poniesione przez dłużnika po wybudowaniu basenu nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu. Dłużnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ww. wydatkami. Dłużnik nabył nieruchomość w celu prowadzenia na niej działalności hotelowej. Budowla wykorzystywana była bowiem do prowadzonej przez dłużnika działalności hotelowej - w basenie kąpali się goście hotelowi, jak też osoby, które wykupiły bilet wstępu lub karnet. Była ona zatem wykorzystywana do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Działka nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy (basen był użytkowany przez gości hotelowych i inne osoby, z czego dłużnik uzyskiwał korzyści majątkowe).

Prawo użytkowania wieczystego działki 225/2 zostało nabyte 14 listopada 2001 r. Budynek gospodarczy znajdujący się na działce nr 225/2 został wybudowany w latach 2001-2006, a jego oddanie do użytkowania miało miejsce w przed 2007 r. Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie budynku. Od momentu wybudowania budynek gospodarczy wykorzystywany był przez dłużnika jako magazyn sprzętu (gospodarczego, ogrodniczego itp.) i różnego rodzaju towarów niezbędnych do wykorzystania przy prowadzeniu działalności hotelowej. Był on zatem wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Działka, jak i znajdujący się na niej budynek, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Prawo użytkowania wieczystego działki 1902, zostało nabyte 14 listopada 2001 r.

Budynek hotelowy znajdujący się na działce nr 1902 wybudowany został w XIX wieku. Budynek został zakupiony przez dłużnika w 2001 r. wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Podmiot, od którego dłużnik kupił budynek nie działał przy dokonaniu transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Dłużnikowi zatem nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynku. Budynek wykorzystywany był do prowadzonej przez dłużnika działalności hotelowej.

Po nabyciu budynku dłużnik poniósł wydatki na jego przebudowę, które przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Przebudowa zakończyła się przed 2007 r. Oddanie budynku hotelowego do użytkowania miało miejsce przed 2007 r. Przy ponoszeniu wydatków na przebudowę budynku, dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek w stanie ulepszonym użytkowany był przez dłużnika od 2007 r. do dzisiaj, a zatem ponad 5 lat. Działka, jak i znajdujący się na niej budynek, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Dłużnik (właściciel nieruchomości) nie dokonywał po 2007 r. remontów lub przebudowy ww. nieruchomości budynkowych (wydatki na ulepszenie nieruchomości nie przekraczały 30% ich wartości początkowej).

Sprzedaż ww. nieruchomości nie miała jeszcze miejsca.

W celu ustalenia czy sprzedaż licytacyjna basenu, budynku gospodarczego oraz budynku hotelowego należących do dłużnika będzie mogła korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Aby zatem dostawa przedmiotowych budynków i budowli (lub ich części) mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budynków i budowli (lub ich części) nie mógł upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania przedmiotowych budynków i budowli (lub ich części) w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek, budowla (lub jego część) został sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę.

Z wniosku wynika, że basen i budynek gospodarczy zostały wybudowane przez dłużnika i oddane do użytkowania przed 2007 r., natomiast budynek hotelowy został nabyty przez dłużnika w 2001 r. od podmiotu, który nie działał przy dokonaniu transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Po nabyciu budynku hotelowego dłużnik poniósł wydatki na jego przebudowę, które przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Przebudowa zakończyła się przed 2007 r. Oddanie budynku hotelowego do użytkowania miało miejsce przed 2007 r.

Ww. obiekty budowlane nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Zatem biorąc pod uwagę, że ww. obiekty były jedynie wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej (działalności hotelowej), dostawa ww. budynków i budowli dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia gdyż w odniesieniu do tych obiektów nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Tym samym dostawa budynku hotelowego, budynku gospodarczego i budowli (basenu) nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT gdyż dostawa ta zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nakładów ponoszonych na budowę budynku gospodarczego i basenu, zatem nie został spełniony wymieniony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT, warunek uprawniający do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla ich dostawy.

Niespełnienie przez Wnioskodawcę warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT wyklucza w przedmiotowej sprawie zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dla dostawy budynku gospodarczego i basenu.

W związku z powyższym dostawa budynku gospodarczego oraz basenu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W tej sytuacji również dostawa prawa wieczystego użytkowania działki nr 225/2 i działki nr 222/1 na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT.

Odnośnie natomiast planowanej dostawy budynku hotelowego należy zauważyć, że jak wskazano we wniosku w stosunku do tego obiektu dłużnikowi przy nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (Wnioskodawca wskazał, że zakupu dokonano od podmiotu, który nie działał przy dokonaniu transakcji w charakterze podatnika VAT, a dokument, który wystawiono nie stanowił faktury VAT w rozumieniu przepisów ustawy o VAT) zatem dostawa ta będzie spełniać warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku tej dostawy. Jednak dokonujący dostawy budynku hotelowego ponosił wydatki na ulepszenie tego budynku, które były wyższe niż 30% wartości początkowej tego budynku, w stosunku do których to wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zatem planowana dostawa budynku hotelowego nie spełnia warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku dostawy tego budynku.

Z wniosku wynika, że budynek hotelowy w stanie ulepszonym użytkowany był przez dłużnika od 2007 r. do dzisiaj, a zatem ponad 5 lat. Budynek wykorzystywany był do prowadzonej przez dłużnika działalności hotelowej, tj. był wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W tym przypadku znajdzie zastosowanie przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, zgodnie z którym warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zatem dostawa budynku hotelowego będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 7a tej ustawy.

W tej sytuacji również dostawa prawa wieczystego użytkowania działki nr 1902 na podstawie art. 29a ust. 8 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, będzie objęta zwolnieniem od podatku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że "W odniesieniu do działek nr 222/1, 1902 i 225/2 (...) sprzedaż przedmiotowych nieruchomości jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT", należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W odniesieniu natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia TSUE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs należy stwierdzić, że pozostaje on bez wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie, gdyż Trybunał w orzeczeniu tym dokonał defininicji "przekazania próbek towarów". Powyższy wyrok dotyczył zatem wykładni art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EEC (Dz.Urz.UE.L 145. s. 1 z późn. zm.) - zdanie drugie - wyłączającego przekazanie próbek towarów i prezentów o małej wartości z opodatkowania podatkiem VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.