IBPP1/443-222/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data złożenia 10 marca 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 29 marca 2010 r. (data złożenia 1 kwietnia 2010 r.) oraz z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data złożenia 12 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2010 r. złożono w tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 29 marca 2010 r. (data złożenia 1 kwietnia 2010 r.) oraz z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data złożenia 12 kwietnia 2010 r.), będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 24 marca 2010 r. znak IBPP1/443-222/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy jest zobowiązany do uiszczenia podatku od towarów i usług od sprzedaży parcel budowlanych wydzielonych w ramach gospodarstwa rolnego. Jest to małe gospodarstwo rolne znajdujące się u podnóża góry, a ściślej na jej zboczu. Jest więc trudne do prowadzenia gospodarki rolnej w tradycyjnym tego słowa znaczeniu, ze względu na to, że jego powierzchnia składa się w większej części z lasu, nieużytków, pastwisk, gruntów kl. V i VI oraz niewielkiej ilości kl. IV. Więc nie można było uzyskać z niego nawet niewielkich dochodów na utrzymanie rodziny. Ojciec Wnioskodawcy, po otrzymaniu gospodarstwa od swojego ojca, w latach 1977 i 1979 r. prowadził niewielką hodowlę owiec. Po załamaniu się gospodarki rolnej i hodowli w tym zakresie w naszym kraju zlikwidował hodowlę i udał się do pracy. Gospodarstwo rolne wraz z zabudowaniami przekazał Wnioskodawcy oraz jego bratu w formie darowizny. Akt ten jest odnotowany w Sądzie Rejonowym dnia 6 września 1995 r., gdzie wpisano w księdze wieczystej prawo własności na rzecz Wnioskodawcy i jego brata po połowie na podstawie umowy darowizny z dnia 12 sierpnia 1994 r. Gospodarstwo rolne, które Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie zostało przeznaczone do majątku osobistego i Wnioskodawca nigdy nie miał zamiaru kontynuowania po ojcu działalności rolniczej. Nie prowadził, ani nie ma zamiaru prowadzić działalności gospodarczej.

W chwili obecnej gospodarstwo leży nieuprawiane, tylko raz w roku jest skaszana trawa. W 1998 r. działka nr 1703/16 została podzielona na działki rekreacyjne. Podział ten został odnotowany w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym w dniu 8 kwietnia 1998 r. Zgodnie z planem przestrzennym miasta, który się uprawomocnił z dniem 7 kwietnia 2005 r., część miasta została przekształcona w tereny budowlane. W związku z tym przekształcenie działek rekreacyjnych odbyło się w tym planie automatycznie na działki budowlane. Nieruchomość otrzymana przez Wnioskodawcę i jego brata nie była nigdy wynajmowana, jak również nie była ona w jakikolwiek sposób uatrakcyjniana np. poprzez budowę drogi, kanalizacji sanitarnej, czy wyposażenie działek w urządzenia i sieci wodociągowe, czy energetyczne.

Do chwili obecnej zostały sprzedane następujące parcele:

W dniu: 18 sierpnia 2000 r. - nr 1703/23 o pow. 10,28a,

24 maja 2005 r. - nr 1703/19 o pow. 13,73a,

w ramach istniejącej z bratem Wnioskodawcy współwłasności rolnej.

W dniu 13 maja 2008 r. Sąd Rejonowy dokonał zniesienia współwłasności nieruchomości na rzecz braci (osobno). W chwili obecnej Wnioskodawca pragnie uzyskać odpowiedź, czy w wypadku sprzedaży 3, czy 6 działek nie będzie musiał płacić podatku od towarów i usług, o którym mowa w ustawie w art. 15 ust. 1 i 2, tj. od sprzedaży działek, które stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Nie są również przedmiotem dzia¬łalności gospodarczej.

W uzupełnieniu z dnia 29 marca 2010 r. Wnioskodawca podał, że:

2004 r. - 5.883,70 na pow. gruntu 11,69 ha,

2005 r. - 5.532,32 na pow. gruntu 9,67 ha,

2006 r. - 5.075,71 na pow. gruntu 8,66 ha,

2007 r. - 2.529,92 na pow. gruntu 8,56 ha,

2008 r. - 2.846,81 na pow. gruntu 8,39 ha plus 4.195 (ogółem 7.041,81 zł),

2009 r. - 4.253,56 na pow. gruntu 8,39 ha plus 4.195 (ogółem 8.448,56 zł).

Powyższe dotacje Wnioskodawca otrzymywał wraz z bratem, gdyż w owym czasie gospodarstwo rolne było prowadzone na zasadzie współwłasności rolnej, a konkretnie po połowie. Dopiero w ubiegłym roku Wnioskodawca wraz z bratem dokonali zniesienia współwłasności.

W uzupełnieniu z dnia 12 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca dokonał sprostowania punktu 5 uzupełnienia z dnia 29 marca 2010 r., podając, że użyto w nim niepra¬widłowego sformułowania, że gospodarstwom rolne było prowadzone. W sformułowaniu tym chodziło o to, że gospodarstwo znajdowało się w posiadaniu Wnioskodawcy i brata, natomiast unijne dopłaty Wnioskodawca otrzymywał za to, ze gospodarstwo nie było uprawiane. Dokonywano jedynie koszenia traw na istniejących łąkach zgodnie ze wskazaniami Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wypadku sprzedaży trzech, czy sześciu działek budowlanych z naszego gospodarstwa rolnego, a kon¬kretnie darowizny Wnioskodawca będzie musiał płacić podatek od towarów i usług z uwagi na przesłanki podane wyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki finansowe uzyskane ze sprzedaży poprzednich parcel zostały wykorzystane na utrzymanie (wyżywienie, czynsz itp.) oraz kształcenie się. W chwili obecnej Wnioskodawca ma nadzieję, że uzyskane fundusze ze sprzedaży działek budowlanych wystarczą na budowę lub zakup własnego domu jednorodzinnego dla czteroosobowej rodziny Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie prowadzi, nie prowadził, ani nie zamierza prowadzić żadnej działalności gospodarczej w oparciu o uzyskane ze sprzedaży środki finansowe. Wnioskodawca uważa więc, że w związku z powyższym nie powinien być obciążany podatkiem od towarów i usług, gdyż darowizna traktowana jest przez Wnioskodawcę jako majątek osobisty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy jest zobowiązany do uiszczenia podatku od towarów i usług od sprzedaży parcel budowlanych wydzielonych w ramach gospodarstwa rolnego. Jest to małe gospodarstwo rolne znajdujące się u podnóża góry, a ściślej na jej zboczu. Jest więc trudne do prowadzenia gospodarki rolnej w tradycyjnym tego słowa znaczeniu, ze względu na to, że jego powierzchnia składa się w większej części z lasu, nieużytków, pastwisk, gruntów kl. V i VI oraz niewielkiej ilości kl. IV. Więc nie można było uzyskać z niego nawet niewielkich dochodów na utrzymanie rodziny. Ojciec Wnioskodawcy, po otrzymaniu gospodarstwa od swojego ojca, w latach 1977 i 1979 r. prowadził niewielką hodowlę owiec. Po załamaniu się gospodarki rolnej i hodowli w tym zakresie w naszym kraju zlikwidował hodowlę i udał się do pracy. Gospodarstwo rolne wraz z zabudowaniami przekazał Wnioskodawcy oraz jego bratu w formie darowizny. Akt ten jest odnotowany w Sądzie Rejonowym dnia 6 września 1995 r., gdzie wpisano w księdze wieczystej prawo własności na rzecz Wnioskodawcy i jego brata po połowie na podstawie umowy darowizny z dnia 12 sierpnia 1994 r. Gospodarstwo rolne, które Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie zostało przeznaczone do majątku osobistego i Wnioskodawca nigdy nie miał zamiaru kontynuowania po ojcu działalności rolniczej. Nie prowadził, ani nie ma zamiaru prowadzić działalności gospodarczej.

W chwili obecnej gospodarstwo leży nieuprawiane, tylko raz w roku jest skaszana trawa. W 1998 r. działka nr 1703/16 została podzielona na działki rekreacyjne. Podział ten został odnotowany w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym w dniu 8 kwietnia 1998 r. Zgodnie z planem przestrzennym miasta, który się uprawomocnił z dniem 7 kwietnia 2005 r., część miasta została przekształcona w tereny budowlane. W związku z tym przekształcenie działek rekreacyjnych odbyło się w tym planie automatycznie na działki budowlane. Nieruchomość otrzymana przez Wnioskodawcę i jego brata nie była nigdy wynajmowana, jak również nie była ona w jakikolwiek sposób uatrakcyjniana np. poprzez budowę drogi, kanalizacji sanitarnej, czy wyposażenie działek w urządzenia i sieci wodociągowe, czy energetyczne.

Do chwili obecnej zostały sprzedane następujące parcele:

W dniu: 18 sierpnia 2000 r. - nr 1703/23 o pow. 10,28a,

24 maja 2005 r. - nr 1703/19 o pow. 13,73a,

19 stycznia 2006 r. - nr 1703/28 o pow. 9,62a,

w ramach istniejącej z bratem Wnioskodawcy współwłasności rolnej.

W dniu 13 maja 2008 r. Sąd Rejonowy dokonał zniesienia współwłasności nieruchomości na rzecz braci (osobno). W chwili obecnej Wnioskodawca pragnie uzyskać odpowiedź, czy w wypadku sprzedaży 3, czy 6 działek nie będzie musiał płacić podatku od towarów i usług, o którym mowa w ustawie w art. 15 ust. 1 i 2, tj. od sprzedaży działek, które stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Nie są również przedmiotem działalności gospodarczej.

Ponadto podano, że:

2004 r. - 5.883,70 na pow. gruntu 11,69 ha,

2005 r. - 5.532,32 na pow. gruntu 9,67 ha,

2006 r. - 5.075,71 na pow. gruntu 8,66 ha,

2007 r. - 2.529,92 na pow. gruntu 8,56 ha,

2008 r. - 2.846,81 na pow. gruntu 8,39 ha plus 4.195 (ogółem 7.041,81 zł),

20O9 r. - 4.253,56 na pow. gruntu 8,39 ha plus 4.195 (ogółem 8.448,56 zł).

Powyższe dotacje Wnioskodawca otrzymywał wraz z bratem, gdyż w owym czasie gospodarstwo rolne znajdowało się w posiadaniu Wnioskodawcy i brata, natomiast unijne dopłaty Wnioskodawca otrzymywał za to, ze gospodarstwo nie było uprawiane. Dokonywano jedynie koszenia traw na istniejących łąkach zgodnie ze wskazaniami Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Dopiero w ubiegłym roku Wnioskodawca wraz z bratem dokonali zniesienia współwłasności.

Mając na uwadze powyższe, planowaną sprzedaż przedmiotowych gruntów należy uznać za dokonaną z majątku osobistego, a tym samym za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Wnioskodawca nabył bowiem (wraz z bratem) przedmiotowy grunt w 1995 r. w drodze darowizny od swojego ojca, po czym w dniu 13 maja 2008 r. dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości na rzecz braci. Jak podał w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie miał zamiaru kontynuować po ojcu działalności rolniczej, nie prowadzi także działalności gospodarczej, nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym. Gospodarstwo leży nieuprawiane, grunty zostały przekształcone w budowlane na mocy utworzonego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek, które ponadto nie były przez niego wynajmowane lub uatrakcyjniane. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczone zostaną uzyskane na budowę lub zakup własnego domu jednorodzinnego dla czteroosobowej rodziny Wnioskodawcy.

Zatem w ocenie tut. organu nie można uznać planowanej sprzedaży działek dokonanej z majątku osobistego za częstotliwą dostawę gruntów, a więc czynność ta, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy sprzedaży działek dokonanych przez Wnioskodawcę w latach 2000-2006, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.