IBPP1/443-221/13/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia, na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, usług szkoleniowych dla młodzieży ze szkół gimnazjalnych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Uniwersytetu - beneficjenta realizującego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki projekt, który jest finansowany w całości ze środków publicznych pochodzących ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia, na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, usług szkoleniowych dla młodzieży ze szkół gimnazjalnych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Uniwersytetu - beneficjenta realizującego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki projekt, który jest finansowany w całości ze środków publicznych pochodzących ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), na podstawie umowy zawartej z państwową uczelnią (Uniwersytetem - beneficjentem końcowym środków) świadczy usługi szkoleniowe dla młodzieży ze szkół gimnazjalnych (kompleksowa usługa przygotowania i realizacji szkoleń w formie warsztatowej dla projektu finansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego - Program Operacyjny Kapitał Ludzki). Zleceniodawca (Uniwersytet) korzysta przy realizowaniu wyżej wskazanego projektu w całości ze środków publicznych. Wynagrodzenie Wnioskodawcy było wypłacane wyłącznie ze środków przekazanych Uniwersytetowi z wyżej wymienionego Programu Operacyjnego, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej oraz z budżetu państwa, więc finansowane ono było w całości i wyłącznie ze środków publicznych.

Tematyka szkoleń dotyczy pedagogicznego przygotowania uczestników do wyboru i kształtowania ścieżki rozwoju zawodowego w odniesieniu do nabywanej wiedzy i kompetencji. Cel szkoleń to przygotowanie ich uczestników do zwiększenia szeroko pojętych umiejętności zawodowych, w tym w szczególności w zakresie ogólnych umiejętności zawodowych (jak m.in. pisanie listów motywacyjnych, cv, sposobu zachowania się w toku rozmów kwalifikacyjnych), motywowania, definiowania i bilansowania własnych kwalifikacji i predyspozycji do danego typu zatrudnienia, umiejętności analizy zapotrzebowania na rynku pracy, wyboru i planowania ścieżki dalszego kształcenia dla pozyskiwania umiejętności w celu rozwoju kariery zawodowej oraz szereg innych kwalifikacji niezbędnych dla rozwoju zawodowego. Szkolenia, których dotyczy wniosek mają na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych ponieważ w ich trakcie uczestnicy pozyskują kompetencje służące optymalnemu wejściu na rynek pracy, służące trafności wyborów służących znalezieniu najlepszej ścieżki kariery zawodowej. Wnioskodawca nadmienił, iż muszą one mieć taki charakter, aby pozostawać w zgodności z nadrzędnym celem EFS oraz POKL jakim jest zwiększenie zdolności zatrudnienia grup docelowych Programu.

Wnioskodawca świadczył usługi szkoleniowe samodzielnie, a w pewnej części - ze względu na szeroki geograficznie zasięg i natężenie szkoleń - także poprzez podzlecenie ich wykonania osobom trzecim (firmom podwykonawczym). Po ich realizacji Wykonawca sukcesywnie obciążał Zleceniodawcę (Uniwersytet) fakturami VAT, w których, z ostrożności, stosował stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Umowa Wnioskodawcy z Uniwersytetem została zawarta i wykonana na terenie Rzeczypospolitej. Świadczone usługi były usługami kształcenia zawodowego innymi niż wymienione w art. 43. ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Usługi edukacyjne świadczone przez Wnioskodawcę nie były przez niego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Siedziby obydwu podmiotów znajdują się na terenie kraju. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą. We wpisanym do rejestru przedsiębiorców przedmiocie działalności Wnioskodawcy wymienione są w chwili obecnej usługi szkoleniowe. Wnioskodawca jest podmiotem świadczącym usługi w branży szkoleniowej. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada też akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Uniwersytetu - beneficjenta realizującego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki projekt, który jest finansowany w całości ze środków publicznych pochodzących ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach wyżej przedstawionego stanu faktycznego, świadczone przez niego usługi na rzecz Uniwersytetu (beneficjenta końcowego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego przez UE oraz budżet państwa), jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 Ustawy, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054; dalej "Ustawa") w związku z przepisem § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392; dalej "Rozporządzenie"), korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W każdym z przypadków szkolenia finansowane były w 100% ze środków publicznych postawionych do dyspozycji (w charakterze dotacji rozwojowej Uniwersytetu jako beneficjenta końcowego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego przez UE oraz budżet państwa.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy, zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają "usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26: (...) c) finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ścisłe z tymi usługami związane".

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazał, iż na mocy przepisu § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia, zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają "usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane".

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wskazał, że dla ustalenia zakresu przedmiotowego zwolnienia koniecznym jest określenie zakresu znaczeniowego następujących pojęć:

Na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 8 ust. 1 Ustawy, "przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7".

Z powyższego wynika zatem, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Zdaniem Wnioskodawcy oczywistym jest, że świadczenie usług polegających na prowadzeniu szkolenia zaliczyć należy do przewidzianego w powołanym przepisie szerokiego kręgu usług.

Wobec braku definicji usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w przepisach polskiej Ustawy, należy posłużyć się definicją zawartą w przepisach rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. (dalej "Rozporządzenie") ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Przy czym podkreślenia wymaga fakt, iż Rozporządzenie, na mocy art. 288 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej "ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich". W konsekwencji Rozporządzenie stosuje się bezpośrednio, a zatem ustanawia ono prawa, które zaczynają obowiązywać efektem natychmiastowym we wszystkich państwach członkowskich na takiej samej zasadzie, jak przepisy prawa krajowego, bez potrzeby podejmowania jakichkolwiek działań przez władze krajowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 44 Rozporządzenia "usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia".

Powołując się na powyższą definicję "usług w zakresie kształcenia zawodowego" należy uznać, że szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę z całą pewnością są usługami szkolenia zawodowego, ponieważ wiedza z zakresu ogólnych umiejętności zawodowych (jak np. pisanie listów motywacyjnych, cv, sposobu zachowania się w toku rozmów kwalifikacyjnych), motywowania, bilansowania własnych umiejętności przydatnych dla rozwoju kariery zawodowej, umiejętności analizy zapotrzebowań rynku pracy, pozostaje w dzisiejszych czasach w oczywistym związku z niemal każdym zawodem i wykorzystywana jest w każdej branży. Wiedza zdobywana w toku odbywania szkolenia jest zatem wiedzą przydatną do celów zawodowych. W konsekwencji należy stwierdzić, że szkolenie prowadzone przez Wnioskodawcę jest nauczaniem mającym na celu uzyskanie wiedzy dla celów zawodowych.

Należy również podkreślić, że szkolenia, o których mowa powyżej organizowane są na zlecenie Uniwersytetu w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego - Program Operacyjny Kapitał Ludzki (POKL), który przyjęty został do realizacji na mocy uchwały zatwierdzającej Rady Ministrów oraz decyzji Komisji Europejskiej z dnia 28 września 2007 r. Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013 i stanowi instrument wdrażania głównych kierunków rozwoju i prowadzenia polityki prozatrudnieniowej w kraju. Mając na uwadze powyższe, a także fakt, iż podstawowym celem POKL jest wzrost zatrudnienia, w zasadzie każde szkolenie prowadzone w jego ramach stanowi "usługę w zakresie kształcenia zawodowego", w szczególności zaś szkolenie obejmujące swym zakresem podstawowe umiejętności zawodowe, jak to ma miejsce w przypadku szkoleń prowadzonych przez Wnioskodawcę lub jego podwykonawców.

Przez "środki publiczne", o których mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy, ze względu na brak regulacji w tym zakresie na gruncie prawa podatkowego, rozumieć należy (1) dochody publiczne; (2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA); (3) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, (4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych, b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, c) ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, d) z otrzymanych pożyczek i kredytów, e) z innych operacji finansowych; (5) przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł (por. art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych; Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240).

Katalog środków pochodzących z budżetu UE obejmuje między innymi środki pochodzące z funduszy strukturalnych. Zamknięty katalog funduszy strukturalnych formułuje rozporządzenie nr 1083/2006 Rady (WE) z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31 lipca 2006 r., s. 25 z późn. zm.). Do funduszy tych należą: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego oraz Europejski Fundusz Społeczny. Europejski Fundusz Społeczny, powołany w celu osiągnięcia spójności gospodarczej i społecznej oraz wysokiego poziomu zatrudnienia w Unii Europejskiej poprzez finansowanie działań w ramach pięciu obszarów wsparcia, tj.: aktywnej polityki rynku pracy, przeciwdziałania zjawisku wykluczenia społecznego, kształcenia ustawicznego, adaptacyjności i rozwoju przedsiębiorczości oraz wyrównywania szans kobiet na rynku pracy (które to cele potwierdzają m.in. zawodowy charakter szkoleń prowadzonych przez Wnioskodawcę). W konsekwencji oczywistym jest, iż szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę na zlecenie Uniwersytetu, finansowane są ze środków publicznych, tj. środków pochodzących z funduszu strukturalnego - Europejskiego Funduszu Społecznego, o których mowa powyżej, uzupełnionych o środki z budżetu państwa.

Wnioskodawca dodał, że Uniwersytet, w terminologii programów współfinansowanych przez Unię Europejską, jest tu tak zwanym beneficjentem końcowym, czyli - faktycznie - podmiotem realizującym projekt w ramach EFS POKL. W szczególności beneficjent końcowy dokonuje jedynie wydatkowania przydzielonych mu środków finansowych (dotacji rozwojowej) w taki sposób, aby służyły one (np. poprzez zakup usług) realizacji zaplanowanych działań na rzecz tzw. beneficjentów ostatecznych (w przedmiotowym przypadku - uczestników szkoleń). Środki wydatkowane przez Uniwersytet na zakup usług szkoleniowych u Wnioskodawcy są zapisane w planie realizowanego projektu (a konkretnie w szczegółowym budżecie będącym załącznikiem do umowy pomiędzy Ministerstwem Edukacji Narodowej a Uniwersytetem) jednoznacznie, jako środki przeznaczone wyłącznie na refundację udokumentowanych kosztów usług szkoleniowych określonego w dokumentacji projektu typu, poniesionych przez wyłonionych przez Uniwersytet wykonawców tychże usług. Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem przedmiotowych usług są - wraz z bankowym dowodem dokonania zapłaty wynikającej z tychże faktur - dla zamawiającego usługi Uniwersytetu dowodem poniesienia wydatku zgodnego z planem realizowanego projektu i podstawą do ich refundacji. Bez przedstawienia wyżej wymienionych dowodów instytucji zarządzającej (Ministerstwu Edukacji Narodowej) nie jest możliwe, wedle najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, sukcesywne przekazywanie Uniwersytetowi środków (dotacji) na realizację projektu.

W tym miejscu Wnioskodawca podkreślił, że bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, iż bezpośrednim beneficjentem projektu jest w niniejszej sprawie Uniwersytet. Ustawodawca nie wprowadza bowiem wymogu, aby usługi finansowane były ze środków publicznych bezpośrednio.

Pojęcie "finansowania ze środków publicznych" obejmuje zarówno sytuacje, w których określone usługi opłacane sa przez podmioty bezpośrednio otrzymujące te środki, jak i takie sytuacje, w których działalność finansowana jest ze środków publicznych w sposób pośredni (na takiej zasadzie funkcjonuje Wnioskodawca). W orzecznictwie sądów administracyjnych dominuje pogląd, że decydujące jest tu pierwotne źródło finansowania danej działalności a nie stopień oddalenia wykonawcy tejże działalności od źródła finansowania. Na marginesie Wnioskodawca zauważył, że z tej samej przyczyny za działalność finansowaną ze środków publicznych uznać należy również działalność podwykonawców, działających na zlecenie Wnioskodawcy, którzy z oczywistych przyczyn również świadczą usługi o charakterze szkoleń zawodowych (ich tematyka jest tożsama ze szkoleniami prowadzonymi bezpośrednio przez Wnioskodawcę). Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają także liczne interpretacje indywidualne prawa podatkowego, w tym m.in. interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP2/443-1711/11/MD, czy interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-1205/11-4/JO.

Uwzględniając powyższe uwagi należy zdaniem Wnioskodawcy stwierdzić, że skoro świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Uniwersytetu usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego w rozumieniu przepisu art. 44 Rozporządzenia, a także przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%, to usługi te podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług, zarówno w przypadku ich świadczenia przez Wnioskodawcę, jak i przez trenerów - podwykonawców Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, w tym:

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają również, z oczywistych względów niestanowiące jednak źródeł prawa, pisma Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 14 września 2011 r. (znak DKF-IV-073-22-GB/11) oraz z dnia 31 stycznia 2012 r. (znak DZF-IV-82252-54-IK/12, a także Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2011 r. (znak PTI/063-8/182A/TKQ/11 /BM19-1679).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać trzeba, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a także usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe.

Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, koniecznym jest jednoczesne spełnienie dwóch przesłanek, mianowicie świadczący usługi musi być podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a świadczącym usługi w zakresie kształcenia i wychowania lub podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b świadczącym usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Jak podał Wnioskodawca, nie jest on jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, z wniosku nie wynika również, by posiadał statusu uczelni, jednostki naukowej PAN, lub jednostki badawczo-rozwojowej w zakresie szkolenia na poziomie wyższym.

Oznacza to zatem, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, nie może więc korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia ze środków publicznych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe dla młodzieży ze szkół gimnazjalnych (kompleksowa usługa przygotowania i realizacji szkoleń w formie warsztatowej dla projektu finansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego - Program Operacyjny Kapitał Ludzki).

Tematyka szkoleń dotyczy pedagogicznego przygotowania uczestników do wyboru i kształtowania ścieżki rozwoju zawodowego w odniesieniu do nabywanej wiedzy i kompetencji. Cel szkoleń to przygotowanie ich uczestników do zwiększenia szeroko pojętych umiejętności zawodowych, w tym w szczególności w zakresie ogólnych umiejętności zawodowych (jak m.in. pisanie listów motywacyjnych, cv, sposobu zachowania się w toku rozmów kwalifikacyjnych), motywowania, definiowania i bilansowania własnych kwalifikacji i predyspozycji do danego typu zatrudnienia, umiejętności analizy zapotrzebowania na rynku pracy, wyboru i planowania ścieżki dalszego kształcenia dla pozyskiwania umiejętności w celu rozwoju kariery zawodowej oraz szereg innych kwalifikacji niezbędnych dla rozwoju zawodowego.

Odnosząc się do usług świadczonych przez Wnioskodawcę, aby w ogóle można było rozpatrywać wymienioną czynność w kategoriach zwolnienia od podatku w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, należy rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie tego zwolnienia. I tak, kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, iż kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Mając na względzie powyższą definicję, szkoleń kierowanych do młodzieży ze szkół gimnazjalnych nie można uznać za nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników oraz nauczanie mające na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Stąd też świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego lub usługi ściśle z powyższymi usługami związane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. O braku zawodowego charakteru przedmiotowych kursów świadczy krąg osób, do których są adresowane, tj. młodzież ze szkół gimnazjalnych, przy czym należy podkreślić, iż z uwagi na wiek tych osób, nie funkcjonują one na rynku pracy, nie wykonują zawodów, zatem nie możemy mówić o zdobywaniu wiedzy na takich kursach do celów zawodowych. W świetle powyższego, bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia dla tej grupy osób (młodzieży ze szkół gimnazjalnych) pozostaje fakt, czy spełnione są pozostałe przesłanki warunkujące to zwolnienie, wymienione w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Reasumując, w odniesieniu do świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych dla młodzieży ze szkół gimnazjalnych, nie można mówić o szkoleniu zawodowym lub przekwalifikowaniu zawodowym. W związku z powyższym, usługa ta nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, gdyż nie została spełniona podstawowa przesłanka warunkująca ww. zwolnienie od podatku od towarów i usług. Zatem przedmiotową usługę należy opodatkować stawką podatku w wysokości 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, bądź zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany, ponadto wydane zostały w innych stanach faktycznych, jak chociażby interpretacja nr IBPP1/443-905/12/LSz (błędnie podana przez Wnioskodawcę jako IPPP1/433-905/12/LSz) dotycząca młodzieży ze szkół ponadgimnazjalnych, czy interpretacja IPPP1/443-1417/11-2/EK dotycząca studentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.