IBPP1/443-214/13/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 1 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 4 czerwca 2013 r.) oraz pismem z dnia 11 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę dla świadczonych przez siebie usług turystycznych, stawki podatku VAT w wysokości 0% przewidzianej w art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę dla świadczonych przez siebie usług turystycznych, stawki podatku VAT w wysokości 0% przewidzianej w art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 4 czerwca 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 maja 2013 r. nr IBPP1/443-214/13/AW oraz pismem z dnia 11 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez turystycznych w formie trampingu, do krajów spoza Unii Europejskiej. Są to głównie takie kraje jak: Indie, Peru, Boliwia, Kuba, Ameryka Środkowa, Australia. Impreza taka organizowana jest bez udziału kontrahenta zagranicznego i wymaga od uczestników przystosowania się do miejscowych warunków - nie korzysta się z zamkniętych kompleksów hotelowych.

Wyjazdy takie charakteryzuje duża różnorodność transportu (samoloty, pociągi, łódki, autobusy, samochody, autostop i inne). Wyprawy takie dają uczestnikom bardzo dużą samodzielność w realizacji programu, zgodnie z ich zainteresowaniami. Czas trwania takiego wyjazdu to od 4 do 31 dni. Przed wyjazdem Wnioskodawca dokładnie trasę sprawdza telefonicznie i przez internet, czy od ostatniego wyjazdu się nic nie zmieniło. Kolejnie zajmuje się rezerwacją biletów lotniczych. W większości bilety na transport oraz noclegi wykupuje przez internet. W końcowym etapie przygotowania Wnioskodawca załatwia wizy do odwiedzanych krajów, wykupuje też dla uczestników ubezpieczenie NW i KL. W załatwieniu powyższych spraw Wnioskodawca korzysta z usług innych osób prowadzących działalność gospodarczą. Za przygotowanie takiego wyjazdu wystawiany jest rachunek od tych osób.

W trakcie wyjazdu grupą opiekuje się licencjonowany polski pilot zatrudniony u Wnioskodawcy w firmie lub Wnioskodawca korzysta z usług pilotów prowadzących działalność gospodarczą bądź wyjeżdżających na umowę zlecenie.

Pilot otrzymuje od Wnioskodawcy pieniądze na realizację programu czy to w gotówce, czy w czekach podróżnych, lub płaci kartą.

Na miejscu pilot płaci za pozostałe rzeczy, które nie zostały opłacone wcześniej:

* środki transportu: samoloty (bezpośrednio u przewoźników przez internet lub u agentów),

* pozostały transport między odwiedzanymi miejscami w oparciu o lokalną sieć komunikacyjną, w tym autobusy, pociągi, łodzie, riksze, taksówki grupy - Wnioskodawca płaci bezpośrednio na miejscu,

* noclegi: hotele turystyczne i Guest House, chatki na plaży,

* jeśli w świadczeniach jest wyżywienie, to pilot też je opłaca na miejscu.

Po przyjeździe pilot rozlicza się z powierzonych funduszy na realizację programu zgodnie z rachunkami i innymi opłatami, poniesionymi w danym kraju, które są uwzględniane w rozliczeniu.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że w części świadczonych usług w ramach usługi turystycznej wchodzi: przelot samolotem, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie turysty, opłaty za transport w danym kraju. Usługi te nabywane są od innych podatników. W cenę wyjazdu wliczona jest również opieka polskiego pilota. Piloci wystawiają rachunek za wykonaną usługę lub są zatrudnieni u Wnioskodawcy na umowę zlecenie na czas wyjazdu.

Wnioskodawca działa na rzecz nabywcy, świadczonych przez siebie poza terytorium Unii Europejskiej usług, we własnym imieniu i na własny rachunek.

Przy świadczeniu ww. usług, Wnioskodawca nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca może zastosować stawką podatku VAT w wysokości 0% przewidzianą w art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 0% przewidzianą w art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ usługi nabywane od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium UE. Podatnik posiada dokumenty potwierdzające świadczenie tych usług w kraju poza terytorium UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Szczególną procedurę opodatkowania usług turystyki określa przepis art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści art. 119 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 119 ust. 2 tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r.), przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Stosownie do art. 119 ust. 2 tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Chodzi zatem o usługi, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora turystyki. Użycie w cytowanym przepisie słowa "w szczególności" oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Na podstawie art. 119 ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

Łączne spełnienie przedmiotowych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Ponadto treść art. 119 ust. 3a ustawy o VAT stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Na mocy art. 119 ust. 5 cyt. ustawy, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

Przepis art. 119 ust. 7 ustawy o VAT stanowi, że usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.

Jak wynika z art. 119 ust. 8 tej ustawy, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej.

Treść art. 119 ust. 9 wskazuje, że przepisy ust. 7 i 8 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez turystycznych w formie trampingu, do krajów spoza Unii Europejskiej. Są to głównie takie kraje jak: Indie, Peru, Boliwia, Kuba, Ameryka Środkowa, Australia. Wyjazdy takie charakteryzuje duża różnorodność transportu (samoloty, pociągi, łódki, autobusy, samochody, autostop i inne). Przed wyjazdem Wnioskodawca dokładnie trasę sprawdza telefonicznie i przez internet, czy od ostatniego wyjazdu się nic nie zmieniło. Kolejnie zajmuje się rezerwacją biletów lotniczych. W większości bilety na transport oraz noclegi wykupuje przez internet. W końcowym etapie przygotowania Wnioskodawca załatwia wizy do odwiedzanych krajów, wykupuje też dla uczestników ubezpieczenie NW i KL. W załatwieniu powyższych spraw Wnioskodawca korzysta z usług innych osób prowadzących działalność gospodarczą. Za przygotowanie takiego wyjazdu wystawiany jest rachunek od tych osób.

W trakcie wyjazdu grupą opiekuje się licencjonowany polski pilot zatrudniony u Wnioskodawcy w firmie lub Wnioskodawca korzysta z usług pilotów prowadzących działalność gospodarczą bądź wyjeżdżających na umowę zlecenie.

Pilot otrzymuje od Wnioskodawcy pieniądze na realizację programu czy to w gotówce, czy w czekach podróżnych, lub płaci kartą.

Na miejscu pilot płaci za pozostałe rzeczy, które nie zostały opłacone wcześniej:

* środki transportu: samoloty (bezpośrednio u przewoźników przez internet lub u agentów),

* pozostały transport między odwiedzanymi miejscami w oparciu o lokalną sieć komunikacyjną, w tym autobusy, pociągi, łodzie, riksze, taksówki grupy - Wnioskodawca płaci bezpośrednio na miejscu,

* noclegi: hotele turystyczne i Guest House, chatki na plaży,

* jeśli w świadczeniach jest wyżywienie, to pilot też je opłaca na miejscu.

W części świadczonych usług w ramach usługi turystycznej wchodzi: przelot samolotem, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie turysty, opłaty za transport w danym kraju. Usługi te nabywane są od innych podatników. W cenę wyjazdu wliczona jest również opieka polskiego pilota. Piloci wystawiają rachunek za wykonaną usługę lub są zatrudnieni u Wnioskodawcy na umowę zlecenie na czas wyjazdu.

Wnioskodawca działa na rzecz nabywcy, świadczonych przez siebie poza terytorium Unii Europejskiej usług, we własnym imieniu i na własny rachunek.

Przy świadczeniu ww. usług, Wnioskodawca nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, że usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty.

Przy czym jeżeli podatnik dla bezpośredniej korzyści turysty świadczy usługi zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% pod warunkiem, że Wnioskodawca posiada dokumenty z których wynika, że świadczenie tych usług było dokonywane poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem z powyższego wynika, że określenie w jakiej części usługi świadczone przez Wnioskodawcę świadczone są na terytorium poza Unią Europejską powinno wynikać z posiadanych przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej.

Mając na względzie stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 119 ustawy, należy potwierdzić, że w przypadku, gdy usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty - jako składnik usługi Wnioskodawcy - są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej, usługa ta w tej części podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%.

Warunkiem uprawnionego zastosowania przez Wnioskodawcę wskazanej preferencji jest posiadanie dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług składowych poza terytorium Unii Europejskiej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.