IBPP1/443-212/09/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta R. przedstawione we wniosku z dnia z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2009 r. (data wpływu 10 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją, która miała być oddana w nieodpłatne użyczenie i została nieodpłatnie użyczona, a następnie została wydzierżawiona (sytuacja oznaczona przez Wnioskodawcę jako A) - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją, która miała być oddana w nieodpłatne użyczenie i została nieodpłatnie użyczona, a następnie została wydzierżawiona (sytuacja oznaczona przez Wnioskodawcę jako A).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2009 r. (data wpływu 10 marca 2009 r.) w sprawie potwierdzenia opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Sytuacja A: Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego (dalej "JST") jest beneficjentem i inwestorem przedsięwzięcia inwestycyjnego współfinansowanego ze środków ISPA (obecnie Fundusz Spójności). Inwestycja dotyczy budowy infrastruktury kanalizacyjnej (przepompownia ścieków, sieci kanalizacyjne). JST jako inwestor nabywa usługi budowlane od wykonawców będących podatnikami podatku VAT. Inwestycja została rozpoczęta przed 1 maja 2004 r. (w okresie obowiązujących przepisów umożliwiających skorzystanie z preferencji podatkowych w tym zakresie). Obecnie wykonawcy dokumentują wykonane usługi wystawiając faktury VAT z należnym podatkiem. Od 1 maja 2004 r. JST nie odliczała na bieżąco podatku naliczonego od wystawionych przez wykonawców robót budowlanych faktur VAT, bowiem budowany środek trwały miał być oddany w nieodpłatne użyczenie Spółce P. - spółka kapitałowa. Wobec tego JST nie ujmowała w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu (nieodpłatne użyczenie). Środek trwały został oddany do użytkowania w 2007 r. Jednakże w związku ze zbliżającym się zakończeniem okresu, na jaki została zawarta umowa użyczenia, JST zamierza wydzierżawić ten środek trwały Spółce P. Wartość początkowa środka trwałego jest wyższa niż 15.000 zł. Dzierżawa rozpoczęłaby się w 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 W świetle art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, w celu zweryfikowania tezy dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik winien sprawdzić czy nabyte towary i usługi są (będą) wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedstawionym stanie faktycznym JST planował użyczyć i użyczył nieodpłatnie Spółce P. wybudowane środki trwałe. W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jako odpłatne świadczenie usług traktuje się nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części. Stąd, aby nieodpłatne świadczenie usług (np. nieodpłatne użyczenie) można było uznać za czynność opodatkowaną podatkiem VAT muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

W analizowanej sytuacji świadczenie usług (nieodpłatne użyczenie) następuje w związku z prowadzonym przez JST przedsiębiorstwem. Stąd, wobec niespełnienia warunku wskazanego w punkcie 1, czynność nieodpłatnego użyczenia środka trwałego przez JST spółce P. stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 1 stycznia 2008 r. (sygn. IBPP1/443-468/07/AZb/KAN-2046/11/07) Minister Finansów stwierdził, co następuje: "Zatem przesłanką do opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych nieodpłatnie jest istnienie prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów i usług, które są związane ze świadczoną usługą, a także realizowanie usług na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania z zakresu gospodarki komunalnej, dotyczące zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków tj. budowa sieci wodociągowych i kanalizacyjnych oraz ich wykorzystanie w celu wykonywania tych zadań, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że czynność przekazania tych sieci podmiotowi, który te zadania także będzie wykonywał, jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Wobec powyższego, przekazanie przez jednostki samorządu terytorialnego spółkom gminnym, sieci wodociągowej i kanalizacyjnej do bezpłatnego użytkowania nie podlega opodatkowaniu VAT."

Reasumując Wnioskodawca stwierdził, że w związku z wykorzystaniem środków trwałych do wykonywania czynności nieopodatkowanych (nieodpłatne użyczenie spółce P. tych środków) JST, jako podatnikowi podatku VAT, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabytymi usługami budowlanymi.

W związku ze zbliżającym się zakończeniem okresu na jaki została zawarta umowa użyczenia, JST zamierza zawrzeć ze spółką P. umowę odpłatnej dzierżawy środków trwałych.

Tym samym zmianie ulegnie charakter czynności, do wykonywania których, JST jako podatnik, wykorzystuje środki trwałe. Oddanie w odpłatną dzierżawę stanowi bowiem czynność opodatkowaną określoną w art. 8 ust. 1 ustawy - czyli odpłatne świadczenie usług.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy VAT przepisy ust. 1-5 tego artykułu stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. W analizowanym przypadku umowa nieodpłatnego użyczenia środka trwałego zostanie zastąpiona umową odpłatnej dzierżawy. Tym samym Wnioskodawca podkreślił, iż w takiej sytuacji wystąpi okoliczność wskazana w art. 91 ust. 7 ustawy VAT - nastąpi zmiana prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zmiana wykorzystania środków trwałych z wykorzystania ich do wykonywania czynności nieopodatkowanych na wykorzystywanie tych samych środków trwałych do wykonywania czynności opodatkowanych skutkować będzie wystąpieniem u podatnika prawa do odliczenia wcześniej nieodliczonego i niewykazanego w deklaracjach VAT-7 podatku naliczonego. Tym samym podatnik będzie uprawiony do dokonania stosownej korekty naliczonego podatku VAT.

Wnioskodawca zwrócił uwagę, że wyżej omawiany przypadek był również przedmiotem analizy Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej "ETS"). W orzeczeniu z dnia 30 marca 2006 r. sprawa C-184/04 (Uudenkaupungin Kaupunki) ETS stwierdził, co następuje: "Artykuł 20 Szóstej dyrektywy 77/388/EWG powinien być interpretowany w ten sposób, iż możliwość dokonania korekty, którą przewiduje, dotyczy również sytuacji, w której dobro inwestycyjne pierwotnie było przeznaczone na działalność zwolnioną od podatku, a odliczenia były od początku całkowicie wyłączone i dopiero później, w okresie korekty, dobro to zostało wykorzystane na cele działalności objętej podatkiem VAT."

W uzasadnieniu wyżej przywołanego orzeczenia ETS wskazał, iż korekta może dotyczyć przypadków, gdy zmiana prawa do odliczenia podatku następuje w okresie przed zakończeniem okresu korekty (tj. 10 lat dla nieruchomości, 5 lat dla pozostałych środków trwałych), zaś korekta (wykazanie odliczeń) może dotyczyć jednie okresu pozostałego do końca okresu korekty.

Podsumowując JST będzie mogła w związku z zaistniałą zmianą polegającą na wykorzystaniu środków trwałych do wykonywania czynności opodatkowanych dokonać korekty zwiększającej kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.

Ad. 2 Z przepisu art. 91 ust. 7 ustawy VAT wynika, że w przypadku, gdy podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, a następnie prawo to uległo zmianie przepisy art. 91 ust. 1-5 ustawy VAT stosuje się odpowiednio. Odpowiednie zastosowanie przepisów oznacza, iż interpretując przepisy należy je stosownie zmodyfikować tak, aby mogły one odnosić się do określonej sytuacji. Podobne stanowisko w tej sprawie wyraził Sąd Najwyższy w swoim orzeczeniu z dnia 11 stycznia 2006 r. (sygn. akt II PK 106/2005), w którym stwierdził, co następuje:

"Odpowiednie stosowanie przepisów" oznacza, że w pewnych stanach faktycznych przepisy znajdują zastosowanie wprost, w innych stanach faktycznych znajdują zastosowanie z ich modyfikacją".

W innym orzeczeniu Sąd Najwyższy (wyrok z dnia 26 czerwca 2003 r., sygn. akt III SW 44/2003) stwierdził, z kolei co następuje: "Odpowiednie stosowanie przepisu oznacza, że norma prawna, do której ustawodawca odsyła, ma zastosowanie do sytuacji określonej w przepisie odsyłającym, jednak z modyfikacjami koniecznymi z uwagi na odmienność jego hipotezy. Nie można więc uznać za właściwą takiej interpretacji, która poprzez "odpowiednie zastosowanie" przepisu do hipotetycznego stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że w sytuacji określonej w normie odsyłającej przepis w ogóle nie ma zastosowania."

W świetle art. 91 ust. 2 ustawy VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Mając na uwadze odpowiednie stosowanie przepisu art. 91 ust. 2 ustawy VAT do hipotezy zawartej w art. 91 ust. 7 ustawy VAT należy wskazać, iż przeznaczenie nabytych usług do wytworzenia środka trwałego, który to środek zostanie już przyjęty do użytkowania, będzie skutkowało dokonywaniem korekty podatku naliczonego tak, jak ma to miejsce w odniesieniu do środków trwałych. Tym samym korekcie nie będzie podlegało odliczenie podatku naliczonego dokonane w miesiącach, w których JST otrzymała fakturę VAT dokumentującą wykonanie usług budowlanych. Korekty podatku naliczonego związanego z nabywaniem usług do wytworzenia środka trwałego dokonać należałoby w miesiącu otrzymania faktury jedynie w przypadku, gdyby zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego nastąpiła przed oddaniem takiego środka do użytkowania.

W przypadku nakładów inwestycyjnych związanych z wytworzeniem środka trwałego korekty podatku naliczonego, po przyjęciu tego środka do użytkowania winno dokonywać się w okresach rocznych, w pierwszych okresach rozliczeniowych następujących po danym roku podatkowym.

Potwierdzenie takiego stanowiska, zdaniem Wnioskodawcy, można odnaleźć w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w swoim postanowieniu z dnia 10 kwietnia 2006 r. (sygn. DV/443-36/06) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, w następującym stanie faktycznym przedstawionym przez podatnika:

"W 2005 r. rozpoczął inwestycję budowlaną, której budowa zostanie zakończona w czerwcu 2006 r. Podatek VAT od zakupów inwestycyjnych Spółka rozliczała według proporcji. Po zakończeniu roku 2005 podatek VAT od tej inwestycji rozliczono wstępnie korektą jak zakupy pozostałe. Spółka pyta, czy takie postępowanie jest prawidłowe." - udzielił następującej odpowiedzi:

"Jeżeli w przedstawionym stanie faktycznym inwestycja zostanie oddana do użytku w czerwcu 2006 r. podatnik zobowiązany będzie do dokonywania korekty kwoty podatku naliczonego przez okres 10 lat w deklaracji składanej za pierwszy okres rozliczeniowy po roku podatkowym, za który dokonuje korekty. W przypadku nieruchomości okres 10-letni liczony jest począwszy od roku, w którym inwestycja została oddana do użytku. W konsekwencji po raz pierwszy korekty podatku naliczonego podatnik winien dokonać w deklaracji podatkowej za styczeń 2007 r. Korekta dotyczyć będzie jednej dziesiątej różnicy między podatkiem podlegającym odliczeniu, a podatkiem faktycznie odliczonym."

Mając na uwadze fakt, iż w analizowanym przypadku w czasie trwania okresu korekty nastąpiła zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego zastosowanie znajdzie przepis art. 91 ust. 7 ustawy VAT. W konsekwencji odpowiedniego stosowania, zgodnie z treścią art. 91 ust. 7 ustawy VAT, przepisu art. 91 ust. 2 ustawy VAT - JST powinna dokonywać rocznej korekty podatku naliczonego związanego z wytworzeniem środka trwałego. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 91 ust. 2 ustawy VAT korekty dokonuje się zawsze w okresach rocznych, a nie miesięcznych. Tym samym, pozostały po zmianie prawa do odliczenia podatku naliczonego okres korekty, winien być liczony w latach, a nie w miesiącach. Stanowisko takie znajduje swoje potwierdzenie wśród opinii organów podatkowych. W swoim postanowieniu z dnia 5 kwietnia 2006 r. (sygn. 1471/NUR1/443-18/GW) Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, co następuje:

"W świetle wyżej cytowanych przepisów należy stwierdzić, iż korekty podatku naliczonego z tytułu zakupu środków trwałych, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, dokonuje się po zakończeniu roku podatkowego, przez kolejnych 5 lub 10 lat (w przypadku nieruchomości) począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. W konsekwencji należy stwierdzić, iż w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego podlegającego korekcie lub w przypadku jego sprzedaży w trakcie jej trwania, pozostały okres rozliczeniowy do korekty podatku naliczonego należy liczyć w latach." Pozostałym okresem korekty, o którym mowa w wyżej przywołanym postanowieniu organu podatkowego, są lata za które podatnik nie dokonywał jeszcze korekty. W stanie faktycznym wskazanym we wniosku środek trwały został oddany do użytkowania w roku 2007, tym samym, przy założeniu, że środek trwały nie jest nieruchomością, korekta podatku naliczonego związanego z wytworzeniem tego środka winna być dokonywana za następujące lata: 2007, 2008, 2009, 2010 oraz 2011 rok. Korekty bowiem zgodnie z przepisem art. 91 ust. 2 ustawy VAT dokonuje się od początku roku, w którym środki zostały oddane do użytkowania. W przypadku środków trwałych niebędących nieruchomościami rocznej korekcie podlega 1/5 podatku naliczonego związanego z nabyciem lub wytworzeniem takiego środka, a w przypadku nieruchomości 1/10 kwoty podatku naliczonego. W związku z powyższym JST powinna dokonać korekty podatku naliczonego związanego z wytworzeniem środka trwałego związanej ze zmianą umowy użyczenia środka trwałego na umowę dzierżawy (czyli ze zmianą powodującą zmianę prawa do odliczenia podatku naliczonego), która to zmiana ma mieć miejsce w 2009 r., w okresach rocznych za lata 2009, 2010, 2011. Pierwsza korekta dotycząca 1/5 wartości podatku naliczonego związanego z wytworzeniem środka trwałego będzie zatem mogła być dokonana w pierwszym okresie rozliczeniowym za rok 2009. W przypadku środków trwałych będących nieruchomościami okres korekty zgodnie z art. 91 ust. 2 wydłużony został do lat 10, licząc od początku roku w którym nieruchomość została przyjęta do użytkowania, a korekta będzie dotyczyć 1/10 wartości podatku naliczonego.

Podsumowując, JST w związku z oddaniem środka trwałego w odpłatną dzierżawę w roku 2009, przy założeniu, iż środek ten nie jest nieruchomością i że został on przyjęty do użytkowania w roku 2007, oraz w latach 2009-2011 nie wystąpi kolejna zmiana powodująca utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego, będzie mogła odzyskać w sumie 60% podatku naliczonego związanego z wytworzeniem tego środka, poprzez dokonywanie rocznych korekt w pierwszych okresach rozliczeniowych lat 2009, 2010, oraz 2011. Korekty tej będzie mogła dokonać na podstawie zestawienia podatku naliczonego z faktur zakupu związanych z wytworzeniem środka trwałego.

W zakresie możliwości jednorazowego dokonania korekty podatku naliczonego związanego ze zmianą prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem środka trwałego wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie. W swojej decyzji z dnia 15 września 2005 r. (sygn. PPB1-4407/I/57/2005) stwierdził, co następuje: "Spółka zwróciła się o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej możliwości dokonania jednorazowej korekty odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonanym w 2004 r. zakupem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji służących sprzedaży zwolnionej z tytułu świadczenia usług internetowych, w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym usługi te zostały wyłączone ze zwolnienia od podatku VAT, tj. w deklaracji za marzec 2005 r.; Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie w przypadku zakupu środków trwałych oddanych do użytkowania do dnia 31 grudnia 2004 r. Spółka winna dokonać korekty podatku naliczonego w ciągu 5 kolejnych lat, począwszy od roku, w którym oddane zostały one do użytkowania (tj. od 2004 r.). Roczna korekta odnosi się do 1/5 kwoty podatku naliczonego przy nabyciu środka trwałego, przy czym nie będzie ona dotyczyła 2004 r., gdyż w tym okresie zakupione środki trwałe służyły wyłącznie sprzedaży zwolnionej od podatku VAT.

Pierwszej korekty należy zatem dokonać po zakończeniu 2005 r. w deklaracji podatkowej za styczeń 2006 r. w odniesieniu do 1/5 kwoty podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych, obliczonej z uwzględnieniem rzeczywistej proporcji sprzedaży za 2005 r."

Ad. 3 W świetle art. 90 ust. 1 ustawy VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy VAT jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Tym samym jeżeli podatnik, jest w stanie określić, iż nabyte usługi lub towary związane są tylko i wyłącznie z czynnościami zwolnionymi z opodatkowania lub z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatnik nie musi stosować proporcji wynikającej z art. 90 ustawy VAT w celu określenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Proporcję wynikającą z art. 90 ustawy VAT stosuje się przy ustalaniu wartości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu jednie w odniesieniu do tych nabytych usług i towarów, które jednocześnie wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych i nieopodatkowanych. W stanie faktycznym środki trwałe były wykorzystywane na początku tylko i wyłącznie do czynności nieopodatkowanych (umowa użyczenia), stąd JST nie przysługiwało w ogóle prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem tego środka. Środek ten ma być jednak wykorzystywany w całości do wykonywania czynności opodatkowanej - oddanie w odpłatną dzierżawę. Zatem JST nie wykorzystuje w tym samym momencie środka do wykonywania czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym przy ustalaniu wartości podatku naliczonego związanego z wytworzeniem środka trwałego podlegającego odliczeniu, JST nie jest zobowiązana do stosowania proporcji ustalonej w oparciu o przepisy art. 90 ustawy VAT.

Mając na uwadze powyższe JST wnosi o potwierdzenie wyżej zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy zauważyć, że gmina jest samorządową osobą prawną, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zadania, w myśl art. 33 cyt. ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje za pośrednictwem urzędu gminy. Urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną, o której mowa w art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma jednostka samorządu terytorialnego - gmina, nie zaś urząd gminy. Urząd gminy jest jedynie aparatem pomocniczym gminy.

Z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020) wynika, że urząd nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz ich urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne. Jednostka samorządu terytorialnego jaką jest gmina nie może wykonywać swoich zadań statutowych bez udziału urzędu gminy.

Stąd też podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności (gminy i urzędu gminy) jest wyłącznie gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną. W związku z powyższym zarówno gmina, jak i urząd gminy, w związku ze swoimi działaniami powinny stosować jednakowe oznaczenie (numer identyfikacji podatkowej NIP) oraz powinny sporządzać jedno rozliczenie deklaracyjne dla podatku od towarów i usług. Jednocześnie jeśli urząd gminy działając w imieniu gminy realizuje zadania własne gminy, to jest w tym zakresie zwolniony z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, co wynika z przepisu § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Powyższe odnosi się również do relacji prezydent miasta - urząd miasta (gminy).

Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy (miasta), również ma gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości miasta (gminy) podmiotowość urzędu miasta.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z zasadą wynikającą z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jednakże w myśl art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3 pkt 1 odnosi się zatem do towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji.

Należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) nastąpiła zmiana niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (uchylono m.in. powołany art. 88 ust. 1 pkt 2).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest beneficjentem i inwestorem przedsięwzięcia inwestycyjnego dotyczącego budowy infrastruktury kanalizacyjnej (przepompownia ścieków, sieci kanalizacyjne). Wnioskodawca jako inwestor nabywa usługi budowlane od wykonawców będących podatnikami podatku VAT. Inwestycja została rozpoczęta przed 1 maja 2004 r. Obecnie wykonawcy dokumentują wykonane usługi wystawiając faktury VAT z należnym podatkiem. Od 1 maja 2004 r. Wnioskodawca nie odliczał na bieżąco podatku naliczonego od wystawionych przez wykonawców robót budowlanych faktur VAT, bowiem budowany środek trwały miał być oddany w nieodpłatne użyczenie Spółce P. - spółka kapitałowa. Wobec tego Wnioskodawca nie ujmował w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu (nieodpłatne użyczenie). Środek trwały został oddany do użytkowania w 2007 r. Jednakże w związku ze zbliżającym się zakończeniem okresu, na jaki została zawarta umowa użyczenia, JST zamierza wydzierżawić ten środek trwały Spółce P. Wartość początkowa środka trwałego jest wyższa niż 15.000 zł. Dzierżawa rozpoczęłaby się w 2009 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 - art. 8 ust. 1 cyt. ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem VAT muszą być spełnione łącznie dwa warunki. Po pierwsze ustawa wyraźnie wskazuje, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Drugim warunkiem objęcia nieodpłatnych usług podatkiem VAT jest istnienie prawa podatnika do odliczenia całości lub części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że nieodpłatne użyczenie wybudowanego środka trwałego jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Skoro nabywane towary i usługi w ramach realizowanej inwestycji współfinansowanej z Funduszu Spójności dotyczącej budowy infrastruktury kanalizacyjnej (przepompownia ścieków, sieci kanalizacyjne) nie miały służyć czynnościom opodatkowanym, zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją tego projektu.

Z wniosku wynika również, że ww. środek trwały został oddany do użytkowania w 2007 r. Jednakże w związku ze zbliżającym się zakończeniem okresu, na jaki została zawarta umowa użyczenia, JST zamierza wydzierżawić ten środek trwały Spółce P. Wartość początkowa środka trwałego jest wyższa niż 15.000 zł. Dzierżawa rozpoczęłaby się w 2009 r.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, kiedy środek trwały najpierw został użyczony nieodpłatnie spółce P., co było czynnością niezwiązaną z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, a w 2009 r. Wnioskodawca zamierza wydzierżawić ten środek trwały spółce P., będzie więc on wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Dojdzie zatem do zmiany przeznaczenia środka trwałego, który najpierw wykorzystywany był do wykonywania czynności niezwiązanych z działalnością opodatkowaną więc podatek VAT naliczony przy wytworzeniu środka trwałego nie podlegał odliczeniu, natomiast po zmianie przeznaczenia środek trwały wykorzystywany będzie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem środków trwałych, w przypadku zmiany ich przeznaczenia, tj. wykorzystywania ich w części do dokonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług wynika z uregulowań zawartych w art. 91 ww. ustawy.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ust. 2a powołanego artykułu, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ponadto należy wskazać, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

I tak zgodnie z art. 91 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty.

Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 wskazanej ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7a-7d, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b).

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy o VAT, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wytworzonym środkiem trwałym, którego wartość początkowa przekracza kwotę 15 000 zł, zatem zastosowanie znajdzie przepis art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym korekty podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zmiana przeznaczenia wytworzonych środków trwałych nastąpi w 2009 r. (zostaną one wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych) zatem za 2009 r. Wnioskodawca może dokonać rocznej korekty w wysokości 1/5 podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem środków trwałych, a dla nieruchomości 1/10 podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem tych nieruchomości.

Korekty za 2009 r. Wnioskodawca dokona w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli jeżeli Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie to za styczeń 2010 r.

Z wniosku wynika, iż w 2007 r. zrealizowana inwestycja dotycząca budowy infrastruktury kanalizacyjnej (przepompownia ścieków, sieci kanalizacyjne) została oddana do użytkowania i użyczona nieodpłatnie spółce P. Wnioskodawca zamierza tę inwestycję wydzierżawić spółce P. W związku z tym, jeżeli znów nie zmieni się przeznaczenie środka trwałego i nadal będzie on wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, to oprócz rocznej korekty za 2009 r., Wnioskodawca będzie mógł dokonać rocznych korekt za kolejne lata 2010 i 2011 (w przypadku nieruchomości za kolejne lata 2010-2016). Wnioskodawca będzie mógł dokonywać rocznych korekt podatku naliczonego w wysokości 1/5 podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem środka trwałego, a dla nieruchomości 1/10 podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem tej nieruchomości.

Korekty za poszczególne lata Wnioskodawca będzie dokonywał w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje korekty.

Przy ustalaniu wartości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w związku z dokonaną korektą, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wartości proporcji, ponieważ środek trwały nie służył jednocześnie do wykonywania czynności niezwiązanych z działalnością opodatkowaną oraz do wykonywania czynności opodatkowanych. Przed zmianą przeznaczenia środek trwały był bowiem wykorzystywany w całości do wykonywania czynności niezwiązanych z działalnością opodatkowaną, a po zmianie przeznaczenia w całości będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Zastosowanie proporcji byłoby konieczne w sytuacji gdyby nie było możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie wskazanych we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od towarów i usług wydanych przez inne organy należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (lub zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Tut. organ pragnie również wskazać, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru powszechnie obowiązującego prawa. Wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż w zakresie odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją, która miała zostać oddana w nieodpłatne użytkowanie, jednakże w trakcie trwania inwestycji postanowiono zmienić jej przeznaczenie w ten sposób, że po zakończeniu oddana zostanie w odpłatną dzierżawę (sytuacja oznaczona przez Wnioskodawcę jako B) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.