IBPP1/443-205/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 3 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako jednostka samorządu realizuje zadania publiczne za pośrednictwem powołanych jednostek budżetowych, które posiadają status czynnego podatnika podatku VAT i mają nadany NIP oraz regon. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego ma nadany regon, natomiast nie posiada NIP. Wykonując zadania publiczne Gminy Urząd Miejski będący jednostką budżetową i czynnym podatnikiem podatku VAT, jest stroną działającą w imieniu Gminy w czynnościach gospodarczych realizowanych pomiędzy Gminą Miasto. a kontrahentami (wystawia w imieniu Gminy z tytułu sprzedaży usług faktury VAT oraz jest jednocześnie odbiorcą - adresatem faktur z tytułu zakupu towarów i usług). Sprawa dotyczy realizowanych w przyszłości inwestycji w ramach programu unijnego "Regionalny Program Operacyjny Województwa. na lata 2007-2013", którego jednostką zarządzającą jest Urząd Marszałkowski Województwa. Instrukcja wypełniania wniosku o dofinansowanie wymaga od jednostek samorządu terytorialnego - jako beneficjentów stosowania w realizacji dofinansowanych inwestycji na zakupowych fakturach VAT z tytułu tych czynności numerów NIP i regon nadanych Gminie, a nie dopuszcza stosowania tych numerów nadanych jednostkom budżetowym, działającym i powołanym bezpośrednio do realizacji zadań publicznych w imieniu Gminy, będącym czynnymi podatnikami podatku VAT. Wydaną w niniejszej sprawie interpretację w sprawie prawidłowego stosowania w rozliczeniach czynności gospodarczych przez jednostkę samorządu terytorialnego nadanego NIP dla Urzędu Miejskiego przy jednoczesnym nieposiadaniu i stosowaniu NIP Gminy Miasto Urząd Marszałkowski przyjmie jako wiążący stan prawny do rozliczeń z tytułu dofinansowania realizowanych przez Gminę Miasto zadań inwestycyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina Miasto L. stosując w rozliczeniach czynności gospodarczych nadany NIP i regon dla Urzędu Miejskiego. bądź regon Gminy Miasto a nie NIP Gminy Miasto (który nie został nadany jednostce samorządu terytorialnego) będzie postępować prawidłowo w myśl obowiązujących przepisów prawa.

Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko Urzędu Marszałkowskiego jest nieprawidłowe. Można uznać, że wystarczające jest podanie we wniosku o dofinansowanie zadań inwestycyjnych realizowanych przez Miasto w części ze środków unijnych oraz późniejsze stosowanie w rozliczeniach z kontrahentami numeru regon oraz NIP Urzędu Miejskiego w L.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. organ chciałby odnieść się do sprawy sklasyfikowania, przez Wnioskodawcę, Urzędu Gminy jako jednostki budżetowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) sektor finansów publicznych tworzą:

Na mocy art. 19 ustawy o finansach publicznych, jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale oraz na podstawie odrębnych ustaw jako państwowe lub samorządowe osoby prawne albo jako państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

W myśl art. 20 ust. 1-4 ww. ustawy jednostkami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1-3. Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności, w tym działalności podstawowej. Jednostka budżetowa prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych w ustawie. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2) i ust. 2 ustawy o finansach publicznych jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, tworzą, łączą, przekształcają w inną formę organizacyjno-prawną i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe. Tworząc jednostkę budżetową organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Analizując treść powyższych przepisów, należy stwierdzić, że samorządowe jednostki budżetowe powinny posiadać, m.in., osobowość prawną (art. 19) oraz powinny działać na podstawie statutu (art. 20 ust. 2).

Natomiast urząd gminy jest jednostką organizacyjną gminy zapewniającą obsługę administracyjną, organizacyjną i techniczną wójta (burmistrza, prezydenta) gminy, a w praktyce często także rady gminy oraz jej organów wewnętrznych: przewodniczącego rady i jego zastępców, komisji rady, klubów radnych oraz samych radnych. Jest to więc aparat pomocniczy (biuro) organów gminy.

Powyższe wynika z analizy przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.).

Gmina zgodnie z art. 2 ww. ustawy wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi - art. 9 ust. 1.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent).

Gmina (jednostka samorządu terytorialnego) jest samorządową osobą prawną, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zadania w myśl art. 33 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy wykonywane są za pośrednictwem urzędu. Organizację i zasady funkcjonowania urzędu gminy określa regulamin organizacyjny, nadany przez wójta w drodze zarządzenia.

Dokonując analizy powyższych przepisów w aspekcie przedmiotu niniejszej sprawy, należy dojść do wniosku, że jednostkami budżetowymi są te jednostki organizacyjne gminy, które działają na podstawie statutu, a swoje wydatki pokrywają bezpośrednio z budżetu, zaś uzyskane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu gminy oraz posiadają osobowość prawną.

Skoro ustawa o samorządzie gminnym nie nadaje urzędowi statusu jednostki organizacyjnej gminy (jednostki organizacyjnej sektora finansów publicznych, który m.in. tworzy gmina), a czyni je jedynie aparatem pomocniczym organu gminy, działającym na podstawie regulaminu organizacyjnego, nie ma wobec tego podstaw, by przyjąć, że jest jednostką budżetową, która winna funkcjonować w oparciu o swój statut oraz posiadającą osobowość prawną.

A zatem zdolność prawną jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma gmina (jednostka samorządu terytorialnego), nie zaś urząd.

Konsekwencją powyższego będzie uznanie za podatnika, z tytułu podatku od towarów i usług, gminę a nie urząd gminy, gdyż stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych z dnia 28 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 142, poz. 1020) z którego wynika, że urząd nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz ich urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne. Gmina (jednostka samorządu terytorialnego) nie może wykonywać swoich zadań statutowych bez udziału urzędu gminy (czy urzędu miasta).

Należy dodać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (NIP). Stosownie do ust. 2 i 3 cyt. wyżej przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych - podmioty te również otrzymują NIP. Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP. Konsekwencją wydania ww. decyzji jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP i nazwę.

W świetle powyższego podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności (Gminy i Urzędu Gminy) jest wyłącznie Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego. Zatem zgodnie z powołanym art. 2 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników Gmina jako podatnik podatku od towarów i usług podlega obowiązkowi ewidencyjnemu (jest obowiązana do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego celem otrzymania numeru identyfikacji podatkowej).

Przy czym samego zgłoszenia rejestracyjnego - zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku VAT w imieniu Gminy (jednostki samorządu terytorialnego) powinien dokonać Urząd Gminy.

W konsekwencji powyższego wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia (numeru) NIP sporządzane przez urząd dotyczące czynności przypisanych prawnie gminie, powinny być sygnowane numerem NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, czyli numerem NIP gminy.

Reasumując, skoro zdolność prawną jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma Gmina (jednostka samorządu terytorialnego), nie zaś Urząd co powoduje, że podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności (Gminy i Urzędu Gminy) jest wyłącznie Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego a w konsekwencji wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia (numeru) NIP sporządzane przez Urząd dotyczące czynności przypisanych prawnie gminie, powinny być sygnowane numerem NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, czyli numerem NIP Gminy przyjąć należy, że również w rozliczeniach z tytułu dofinansowania realizowanych przez Gminę Miasto L. zadań inwestycyjnych w ramach programu unijnego "Regionalny Program Operacyjny Województwa. na lata 2007-2013", którego jednostką zarządzającą jest Urząd Marszałkowski Województwa. dokumenty powinny być sygnowane numerem NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, czyli numerem NIP gminy, w przedmiotowej sprawie numerem NIP Gminy Miasto

Jednocześnie należy zaznaczyć, że przedmiotowa interpretacja odnosi się do oznaczenia numerem NIP osoby prawnej oraz "czynności gospodarczych" (jak to ujął Wnioskodawca w pytaniu) dokonywanych przez tę osobę prawną jedynie na płaszczyźnie prawa podatkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać z nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.