IBPP1/443-201/09/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-201/09/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usługi zabudowy szafy wnękowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usługi zabudowy szafy wnękowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach usługi budowlanej wykonawca wykonał stałą zabudowę szaf wnękowych z materiałów niezbędnych do wykonania usługi nabytych od innego producenta materiałów.

Budynek, w którym wykonano zabudowę szaf wnękowych jest budynkiem wielomieszkaniowym. Powstaje pytanie prawne, czy w rozumieniu przepisów art. 41 ust. 2 i ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług do wystawionej faktury obejmującej całość usługi z materiałami, winien wykonawca zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7% czy w wysokości 22%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług dla wykonywanych usług stałej zabudowy szaf wnękowych - PKWiU 45.42.13-00.00 oraz symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynku, w którym usługa powyższa była wykonana - PKOB 112.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku wykonania usługi stałej zabudowy szaf wnękowych w budynku wielomieszkaniowym, przez wykonawcę, który nie jest równocześnie producentem materiałów niezbędnych do wykonania usługi i materiały te nabywa od innego producenta, a następnie sprzedaje odbiorcy wraz z usługą zabudowy, winna być przez wykonawcę w fakturze zastosowana obniżona 7% czy też 22% stawka podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wobec wyrażenia zgody przez Komisję Europejską w dniu 4 grudnia 2007 r. na stosowanie obniżonych do 7% stawek VAT na towary i usługi w budownictwie mieszkaniowym do końca 2010 r. i wydaniem przez Ministra Finansów w dniu 24 grudnia 2007 r. rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) wprowadzającego zmiany w treści § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku VAT, wykonanie stałej zabudowy szaf wnękowych w lokalu mieszkalnym budynku wielomieszkalnego przez wykonawcę, który do jej wykonania nabywa materiał od innego producenta a następnie odsprzedaje wraz z usługą montażową zabudowy, które to usługi klasyfikowane są przez urząd statystyczny wg PKWiU 45.42.13.-00.00 "Roboty instalacyjne pozostałych niemetalowych elementów stolarki budowlanej" - winno być opodatkowana obniżoną stawką 7% w okresie do końca 2010 r.. Powyższe stanowisko potwierdzane było przed dniem 31 grudnia 2007 r. przez urzędy skarbowe i doktrynę prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

W myśl art. 41 ust. 1 cyt. wyżej ustawy stawka podatku wynosi 22%, przy czym ustawodawca od tej reguły ustanowił pewne wyjątki. I tak, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się również do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12 ww. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej - art. 41 ust. 12c.

Ponadto, zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), będącym odzwierciedleniem obowiązującego w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 listopada 2008 r. przepisu § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 tego artykułu ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Jak wynika z wniosku w ramach usługi budowlanej wykonawca wykonał stałą zabudowę szaf wnękowych z materiałów niezbędnych do wykonania usługi nabytych od innego producenta materiałów.

Budynek, w którym wykonano zabudowę szaf wnękowych jest budynkiem wielomieszkaniowym. Powstaje pytanie prawne, czy w rozumieniu przepisów art. 41 ust. 2 i ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług do wystawionej faktury obejmującej całość usługi z materiałami, winien wykonawca zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7% czy w wysokości 22%.

Wnioskodawca wskazał symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług dla wykonywanych usług stałej zabudowy szaf wnękowych - PKWiU 45.42.13-00.00 oraz symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynku, w którym usługa powyższa była wykonana - PKOB 112.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). W myśl przepisu § 3 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może się zwrócić do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Zgodnie z tą klasyfikacją robotami budowlanymi są prace zgrupowane w dziale 45 "Roboty budowlane", który obejmuje:

1.

prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,

2.

prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, odbudową i remontem już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,

3.

instalowanie budynków i budowli z prefabrykatów, instalowanie konstrukcji stalowych.

W złożonym wniosku Podatnik wskazał, że wykonywana usługa w zakresie stałej zabudowy szaf wnękowych z materiałów niezbędnych do wykonania usługi nabytych od innego producenta materiałów mieści się pod symbolem PKWiU 45.42.13 - 00.00 - roboty związane z montażem pozostałych niemetalowych elementów stolarki budowlanej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że ww. usługa wykonana została w budynku w PKOB 112.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powyższego ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z cyt. wyżej rozporządzeniem w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Jak już zaznaczono na wstępie uzasadnienia niniejszej interpretacji, towary i usługi, co do zasady, opodatkowane są stawką podstawową. Stosowanie stawki podstawowej ma charakter reguły ogólnej.

Należy uznać, że w związku z charakterem stawki podstawowej, stawki obniżone (preferencyjne) mają charakter wyjątkowy. W związku z tym ciężar dowodu co do możliwości objęcia danej czynności stawką 7% ciąży na podatniku dokonującym tej czynności.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że jeśli wykonana usługa w zakresie stałej zabudowy szaf wnękowych z materiałów niezbędnych do wykonania usługi nabytych od innego producenta materiałów mieści się w grupowaniu PKWiU 45.42 i dokonana zostanie w domu mieszkalnym stałego zamieszkania sklasyfikowanym wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych 11 i jeżeli faktycznie będzie stanowiła roboty budowlane (PKWiU 45.42), to podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednakże tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU lub PKOB) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zauważa się, iż powołane we wniosku przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) wprowadzające zmiany w treści § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku VAT obowiązywało do dnia 30 listopada 2008 r. Natomiast od dnia 1 grudnia 2008 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl