IBPP1/443-198/08/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-198/08/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2008 r. (data wpływu 19 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek budowlanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek budowlanych. Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 13 marca 2008 r. (data wpływu 19 marca 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-198/08/KG z dnia 5 marca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1999 r. Wnioskodawca wszedł w posiadanie ziemi o obszarze 1,13 ha zapisanej w KW 3270 w drodze spadku po rodzicach. W tym samym roku podarował bratu działkę o pow. 12 arów. W 2007 r. po wejściu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ww. ziemia nabrała charakteru działek budowlanych. W związku z tym faktem Wnioskodawca postanowił powyższą ziemię "podziałkować" i sprzedać, gdyż stan zdrowia nie pozwolił mu na jej uprawianie. Z działki nr 2037/264 powstało kilka działek o numerach od 2302/264 do 2311/264. Do sprzedaży przeznaczone są działki o numerach od 2302/264 do 2308/264. Wnioskodawca pozostawia sobie działkę o numerze 2309/264. Działka 2310/264 i 2311/264 zostały przeznaczone na drogę dojazdowa do ww. działek Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że jest świadom iż zostanie do uregulowania z urzędem miasta kwestia renty planistycznej wynoszącej 30% od wzrostu wartości ziemi po przekwalifikowaniu jej na tereny budowlane.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie dokonuje sprzedaży żadnych produktów rolnych, nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie jest podatnikiem podatku VAT z żadnego tytułu.Działki były używane jako pole orne, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy i nigdy nie były czerpane żadne korzyści z tego tytułu. Wszystkie działki przeznaczone na sprzedaż są gruntami niezabudowanymi.Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedawał żadnych gruntów.Środki ze sprzedaży działek po opłaceniu renty planistycznej zostaną przeznaczone na kapitalny remont domu, gdyż został wybudowany w 1968 r. i do tej pory nie przechodził remontu oraz na dobudowanie piętra dla syna, który mieszka wraz z Wnioskodawcą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy należny jest podatek VAT od sprzedaży działek 2302/264 o pow. 324m2, 2303/264 o pow. 947m2, 2304/264 o pow. 923m2, 2305/264 o pow. 976m2, 2306/264 o pow. 1032m2, 2307/264 o pow. 1007m2 i 2308/264 o pow. 1183m2.

Jeśli tak, to w jakie wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek VAT od sprzedaży działek nie należy się, gdyż jest to sprzedaż majątku rodzinnego, a nie spekulacje na ziemi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Z wniosku wynika, że działki będące przedmiotem sprzedaży, zostały nabyte przez Wnioskodawcę w 1999 r. w drodze darowizny. Nieruchomości stanowiły składnik majątku osobistego Wnioskodawcy i nie były wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Sprzedaż miała dla niego charakter jednorazowy, okazjonalny, a środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na remont i rozbudowę domu rodzinnego Wnioskodawcy.

W świetle powyższego sprzedaż przedmiotowych nieruchomości, dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania transakcji nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunty korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl