IBPP1/443-1883/08/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 22 grudnia 2008 r. (data wpływu 30 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 4 marca 2009 r.) oraz z dnia 23 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych związanych z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą ustawie o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2008 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych związanych z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą ustawie o VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 lutego 2009 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1883/08/AL z dnia 18 lutego 2009 r. oraz pismem dnia 23 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Statutowym celem Wnioskodawcy jest niesienie pomocy materialnej najbardziej tego potrzebującym potomkom (...) i starszym paniom (kobietom w podeszłym wieku) znajdujących się chwilowo w ciężkich warunkach finansowych.

Wnioskodawca zgodnie ze swoim celem statutowym, każdego miesiąca przesyła zapomogi paniom będącym w trudnej sytuacji materialnej, w łącznej wysokości ok. 3.000,00 zł.

Środki na tenże cel Wnioskodawca pozyskuje prowadząc działalność gospodarczą polegającą na dzierżawie nieruchomości położonej przy (...) nr (...) - będącej jego środkiem trwałym.

Każdego miesiąca Wnioskodawca - z tytułu dzierżawy uzyskuje przychód - jest wystawiana faktura za najem na kwotę: 70.000,00 zł netto + VAT oraz ponosi wydatki na spłatę nakładów z tytułu remontu nieruchomości, koszty administracyjne w postaci: amortyzacja nieruchomości, podatek od nieruchomości, koszty pracownika.

Na podstawie faktur VAT koszty - z tytułów: usług - prawnej, księgowej, opłaty za zużyte media, opłaty telekomunikacyjne. VAT zawarty w fakturach kosztowych wynosi ok. 400,00 zł - 500,00 zł miesięcznie.

Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, iż dnia 21 marca 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego złożył wniosek o udzielenie wiążącej interpretacji prawa podatkowego. Pytanie dotyczyło określenia kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w odpowiedzi na wniosek Wnioskodawcy wydał postanowienie nr (...) z dnia (...), w którym napisał: " (...)Podatnik prowadzący działalność opodatkowaną, zwolnioną od podatku, niepodlegającą opodatkowaniu obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednakże w przypadku wykonywania tego rodzaju czynności istnieje pewna kategoria zakupów, jak np. wydatki administracyjno-biurowe, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży. W takim przypadku, zgodnie z art. 90 ust. 2 powołanej ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Powyższą proporcję należy ustalić jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. W myśl art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję tę określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. (...)

Należy stwierdzić, iż do licznika omawianej proporcji powinni Państwo przyjąć roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. sprzedaży z tytułu wynajmu nieruchomości. Natomiast uwzględniając specyfikę działalności prowadzonej przez Państwo w mianowniku ustalonej proporcji winni Państwo uwzględnić całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego (sprzedaży z tytułu wynajmu nieruchomości) oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo, tj. z działalności statutowej."

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż w materiałach Wydawnictwa Podatkowego GOFIN Poradnik VAT nr 23 z 2008 r. ukazała się interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w dniu 18 września 2008 r. Nr (...) cytując " (...) Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Ośrodek, będący instytucją kultury, wykonuje działalność statutową, niepodlegającą ustawie o VAT oraz działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem VAT. W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy o VAT nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ww. ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy. Zatem Wnioskodawca dokonując rozliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z prowadzeniem działalności nie uwzględnia przy ustalaniu proporcji, o której mowa wyżej, czynności niepodlegających opodatkowaniu (...)."

W uzupełnieniu z dnia 25 lutego 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W budynku przy (...) w (...) mieści się także siedziba - biuro Wnioskodawcy. Budynek, przy (...) w (...) jest wydzierżawiony.

Wydatki na spłatę nakładów z tytułu remontu nieruchomości nie są dokumentowane fakturami VAT.

Koszty obsługi: prawnej, księgowej, opłat za zużyte media, opłat telekomunikacyjnych były i są ponoszone w związku z prowadzoną działalnością statutową i działalnością opodatkowaną polegającą na dzierżawie budynku.

W uzupełnieniu z dnia 23 marca 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż działalność statutowa Fundacji jest działalnością niepodlegającą ustawie o VAT.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Ponieważ Wnioskodawca wykonuje działalność statutową, niepodlegającą ustawie o VAT oraz wyłącznie działalność opodatkowaną (nie wykonuje czynności zwolnionych), czy ma prawo do pełnego odliczenia VAT z faktur kosztowych.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego w fakturach kosztowych, ponieważ wykonuje działalność opodatkowaną, nie wykonuje działalności zwolnionej, zaś czynności pozostające poza zakresem działania ustawy VAT nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do postanowień, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., przepisu art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT przepis ww. art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, według ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Wobec powyższego, podatnik może realizować prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w stosunku do wszystkich zakupów, które są powiązane z czynnościami opodatkowanymi, przy czym zastosowanie proporcji ma na celu określenie wartości podatku naliczonego służącego wyłącznie tym czynnościom.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) oraz obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ww. ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 90 ust. 5 ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

W myśl art. 90 ust. 8 ww. ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 9 ww. ustawy o VAT przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Artykuł 90 ust. 10 ww. ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Przy obliczaniu struktury sprzedaży, w liczniku uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność statutową, której celem jest niesienie pomocy materialnej najbardziej tego potrzebującym potomkom (...) i starszym paniom (kobietom w podeszłym wieku) znajdujących się chwilowo w ciężkich warunkach finansowych. W związku z celem statutowym Wnioskodawca, każdego miesiąca, przesyła zapomogi w łącznej wysokości około 3.000,00 zł.

Środki na ten cel Wnioskodawca pozyskuje prowadząc działalność gospodarczą polegającą na dzierżawie nieruchomości położonej przy (...) nr (...) - będącej jej środkiem trwałym.

Każdego miesiąca Wnioskodawca - z tytułu dzierżawy uzyskuje przychód - jest wystawiana faktura za najem na kwotę: 70.000,00 zł netto + VAT oraz ponosi wydatki na spłatę nakładów z tytułu remontu nieruchomości, koszty administracyjne w postaci: amortyzacja nieruchomości, podatek od nieruchomości, koszty pracownika. Wydatki na spłatę nakładów z tytułu remontu nieruchomości nie są dokumentowane fakturami VAT.

Wnioskodawca ponosi również koszty, a podatek od towarów i usług zawarty w fakturach kosztowych z tytułów usług: prawnej, księgowej, opłaty za zużyte media, opłaty telekomunikacyjne wynosi około 400,00 zł - 500,00 zł miesięcznie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż budynek, przy (...) nr (...) w (...) jest wydzierżawiony, przy czym w budynku tym mieści się również siedziba - biuro Wnioskodawcy. Ponadto koszty obsługi: prawnej, księgowej, opłat za zużyte media, opłat telekomunikacyjnych były i są ponoszone w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością statutową (niepodlegającą ustawie o VAT) i działalnością opodatkowaną polegającą na dzierżawie budynku.

Jak wynika z powyższego, budynek przy (...) w (...) jest w części wykorzystywany jako siedziba - biuro Wnioskodawcy a w części jest wydzierżawiany. A zatem Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy budynek zarówno do wykonywania swojej działalności statutowej (niepodlegającej ustawie o VAT) jak i go wydzierżawia (czyli służy również działalności opodatkowanej). Ponadto w związku z prowadzoną działalnością statutową oraz w związku z działalnością polegająca na dzierżawie budynku Wnioskodawca ponosi koszty obsługi: prawnej, księgowej, opłat za zużyte media, opłat telekomunikacyjnych dokumentowane fakturami.

Cytowany wcześniej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Natomiast w zakresie w jakim towary i usługi były lub są związane z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługiwało i przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT.

Jak już wcześniej wskazano, Wnioskodawca prowadzi działalność statutową, której celem jest niesienie pomocy materialnej najbardziej tego potrzebującym potomkom (...) i starszym paniom (kobietom w podeszłym wieku) znajdujących się chwilowo w ciężkich warunkach finansowych, która nie podlega ustawie o VAT oraz działalność gospodarczą opodatkowaną polegająca na dzierżawie budynku.

Wobec powyższego nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż ma on prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione koszty usługi prawnej, księgowej, opłat za zużyte media, opłat telekomunikacyjnych, gdyż byłoby to sprzeczne z ww. zasadą neutralności podatku od towarów i usług i naruszałoby podstawowy mechanizm działania tego podatku. Wtedy bowiem można byłoby odliczyć podatek naliczony, mimo braku podatku należnego, który mógłby być obniżony. Tym samym podatnicy dokonujący czynności niepodlegających opodatkowaniu byliby stawiani w pozycji uprzywilejowanej, po pierwsze nie mieliby obowiązku uiszczenia podatku należnego, a po drugie dokonując jakiejkolwiek innej czynności opodatkowanej, mogliby skorzystać z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego, nie pozostającego w żadnej relacji z podatkiem należnym. Innymi słowy, podatnik miałby prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie pod warunkiem dokonania jednej czynności opodatkowanej, nawet stanowiącej nieznaczny wycinek całokształtu jego działalności.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przypadku zakupu przez Wnioskodawcę towarów i usług, które nie mogły lub nie mogą zostać jednoznacznie przypisane poszczególnym rodzajom działalności (opodatkowanej i niepodlegającej ustawie o VAT), nie mógł i nie może on odliczyć podatku naliczonego zawartego w cenie tych towarów lub usług, w pełnym zakresie. Podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów lub usług tylko w takim zakresie, w jakim nabycie to wiązało się lub wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany był/jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym, a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Podatnika.

Jednocześnie należy wskazać, że czynności pozostające poza zakresem ustawy o VAT nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT, co należy jednak rozumieć w ten sposób, że przy jej ustaleniu nie należy uwzględniać czynności niepodlegających opodatkowaniu, ale tym samym Wnioskodawca dokonując odliczenia jest zobowiązany w pierwszej kolejności z całości podatku naliczonego wydzielić tę część podatku, która związana jest z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu, gdyż ta część podatku nie podlega odliczeniu i dopiero w dalszej kolejności, pozostałą część należy rozliczyć zgodnie z przepisem art. 86 i 90 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie ta "pozostała część" będzie podlegała odliczeniu w całości, gdyż Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane (dzierżawa budynku).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zaznacza się, że prawidłowość opodatkowania wykazywanej działalności gospodarczej jak i zaliczenia działalności statutowej Wnioskodawcy do czynności niepodlegających opodatkowaniu nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano zapytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.