IBPP1/443-184/09/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-184/09/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 grudnia 2008 r.) wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 stycznia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2007 r. Wnioskodawca wraz z bratem nabyli w równych częściach nieruchomość gruntową położoną w J. Nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę mieszkalną i usługi nieuciążliwe. Zakup nieruchomości został sfinansowany w 20% ze środków własnych, w 80% z kredytu bankowego (30 lat kredyt, waluta PLN).

Nieruchomość została nabyta w celach zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych braci w przyszłości (działka pod budowę domów), obecnie bracia nie posiadają żadnego tytułu własności lub dysponowania nieruchomością mieszkaniową, obaj są zameldowani w domu rodziców w G.

W chwili nabycia działki obaj bracia pracowali lub pracowali i studiowali poza rodzinnym miastem (Wnioskodawca pracował w Hiszpanii), a działka została nabyta w celu powrotu i osiedlenia się w rodzinnych stronach. Wnioskodawca, jak również jego brat, nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej i przeszło 90% dochodów otrzymują ze stosunków pracy, każdy z jednym pracodawcą (do 10% z lokat bankowych i innych instrumentów finansowych).

Aby przeprowadzić budowę domów, bracia wspólnie wystąpili do gminy o zgodę na podział przedmiotowej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki budowlane, aby można było wydzielić osobne nieruchomości i wybudować na nich domy. Wydzielenie działek miało ułatwić uzyskanie pozwolenia na budowę oraz ułatwić sprawy związane z dokumentacją przyszłych nieruchomości, osobne Księgi Wieczyste dla każdego domu, kredyt na budowę i inne sprawy formalne.

Z uwagi na fakt, iż bracia pochodzą z wielodzietnej rodziny (czwórka rodzeństwa), zdecydowano się na podział działki na 5 mniejszych działek budowlanych, jedną dużą pozostałą oraz pas na poszerzenie drogi, który zastrzegła sobie gmina przy decyzji podziałowej. Następnie bracia wystąpili do biura architektonicznego o wstępny projekt domu. W międzyczasie zmieniła się jednak sytuacja życiowo-zawodowa obu braci i zrezygnowali oni z osiedlenia się na zakupionej nieruchomości w najbliższej przyszłości.

Okazało się, że firma, w której Wnioskodawca jest zatrudniony w Hiszpanii, zdecydowała się na otwarcie filii w K. (poprzednio rozważano aglomerację...). Ponadto Wnioskodawca przystąpił do związku małżeńskiego z osobą z rejonu W. i w celu założenia rodziny i stabilizacji postanowił zamieszkać na stałe w K. oraz nie przeprowadzać się w najbliższej przyszłości. Ponadto małżonka Wnioskodawcy obecnie nie pracuje (pracowała w chwili zakupu działki), co dodatkowo wywiera negatywna presje materialną i konieczność częściowego wycofania się z inwestycji w ww. działkę.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca wraz z bratem zdecydowali się na sprzedaż części nieruchomości tj. 4 mniejszych działek (podpisanie aktu notarialnego nastąpiło we wrześniu i październiku 2008 r.) i ponad 95% środków uzyskanych ze sprzedaży bracia "oszczędzają" na koncie bankowym, w którym udzielony jest kredyt, by zmniejszyć obciążenie kredytem oraz wykorzystać je w przyszłości na zaspokojenie celów mieszkaniowych. Bracia posiadają wspólny kredyt i wspólne konto kredytu.

Zarówno Wnioskodawca, jak i jego brat w dalszym ciągu podtrzymują swój zamiar osiedlenia się w tej okolicy w przyszłości i zamierzają pozostać właścicielami przynajmniej jednej działki pozwalającej na budowę domu i osiedlenie się.

Jednak z uwagi na bardzo dynamiczne i negatywne zmiany na rynku pracy oraz sytuacje gospodarczą w kraju i na świecie Wnioskodawca nie jest w stanie określić perspektywy czasowej powrotu na... i osiedlenie się na ww. nieruchomości.

Aby móc się w przyszłości osiedlić na ww. działce lub powstałych z jej podziału, Wnioskodawca wraz z bratem zwrócili się do gminy o dalszy podział pozostałej większej działki (gdyż pozostawali właścicielami tylko jednej, mniejszej działki, nadającej się pod zabudowę), a podział administracyjny nieruchomości oraz odzwierciedlenie zmian w księgach wieczystych może trwać od kilku do kilkunastu miesięcy, pierwszy podział trwał około 8 miesięcy. Z drugiego podziału może powstać kilka lub kilkanaście mniejszych działek.

Ponadto próbując uzyskać warunki przyłączenia do wodociągu, okazało się, że nie będzie możliwe podłączenie się do starego wodociągu w granicy działki, tylko konieczne będzie poprowadzenie podłączenia do nowego, oddalonego o około 500 od działki wodociągu, co może się wiązać z bardzo znacznymi kosztami rzędu kilkudziesięciu - kilkuset tysięcy złotych. Fakt ten nie był znany w chwili zakupu działki.

Wstępnie po rozmowie z wójtem gminy Z., Wnioskodawca uzyskał zapewnienie gminy o gotowości współrealizacji inwestycji, przy partycypacji finansowej obu stron. Czynności formalne i porozumienia będą zapoczątkowane w grudniu 2008 r.

Aby sfinansować konieczną inwestycję w media (woda i prąd) Wnioskodawca i jego brat w przyszłości nie wykluczają możliwości sprzedaży kolejnych działek, aby zdobyć środki finansowe niezbędne do pokrycia kosztów budowy koniecznych instalacji, spłatę kredytu oraz cele mieszkaniowe. Natomiast z uwagi na zmieniające się i negatywne tendencje na rynku kredytowym i obrotu nieruchomościami, Wnioskodawca nie jest w stanie określić, czy i ewentualnie kiedy, dokona sprzedaży kolejnych działek powstałych z podziału ww. działki.

Obecnie Wnioskodawca przystąpił do czynności przygotowawczych tj. uzyskania formalnych warunków przyłącza, sporządzenia projektu budowy wodociągu i pozwolenia na budowę (sprawy w toku) oraz w najbliższym okresie (najlepiej w pierwszym kwartale 2009 r.) Wnioskodawca zamierza podpisać porozumienie z Gminą w sprawie budowy wodociągu do ww. działki. Wnioskodawca obecnie zamieszkuje i pracuje w K.

Wnioskodawca dodaje, że nigdy nie był i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT i stoi na stanowisku, iż nie jest zobligowany do zapłaty podatku VAT, toteż nie dokonał żadnej płatności tego podatku z tytułu sprzedaży działek wchodzących do jego prywatnego majątku, nie składał również deklaracji oraz nie składał druku rejestracyjnego VAT-R. Jedyną czynnością, jaka podjął Wnioskodawca było listowne zawiadomienie swojego Urzędu Skarbowego o fakcie sprzedaży działek i wystąpienie o interpretację indywidualną w sprawie podatku VAT od sprzedaży działek budowlanych.

Do końca września 2008 r. (koniec okresu wykorzystywania rolniczego ziemi) działka była wykorzystywana rolniczo. W 2009 r. i kolejnych latach działka przypuszczalnie nie będzie wykorzystywana rolniczo. Wnioskodawca nie dokonywał na rynek dostaw towarów rolnych pochodzących z własnej działalności, nie jest również rolnikiem ryczałtowym.

Grunt nie był przedmiotem najmu i dzierżawy w okresie posiadania działki przez Wnioskodawcę. Po uzyskaniu negatywnych warunków przyłącza wody (jest konieczność budowy wodociągu), Wnioskodawca wystąpił do gminy z zapytaniem o możliwość wspólnej budowy wodociągu (uzyskał wstępne pozytywne zapewnienie, że jest to możliwe), obecnie prowadzone są prace przygotowawcze mające prowadzić do budowy wodociągu w 2009 r., co umożliwi osiedlenie się Wnioskodawcy na ww. działce w przyszłości (budowa wodociągu umożliwi uzyskanie pozwolenia na budowę).

Wszystkie działki były i są działkami niezabudowanymi. Z uwagi na znaczący koszt budowy budynków na działkach, Wnioskodawca nie zamierza zabudowywać i sprzedawać zabudowanych działek, jak również nie jest to celem jego działania i aktywności zawodowej. W pierwszej kolejności Wnioskodawca chciałby wybudować na działce własny dom, aby w nim zamieszkać.

Reasumując, gdyby doszło do sprzedaży kolejnych działek, to zostaną one sprzedane jako działki niezabudowane. Wnioskodawca na chwilę składania wniosku nie posiadał żadnych innych działek czy też nieruchomości budowlanych (lub dysponował prawem własnościowym, wieczystym (lub do dysponowania) żadną inną nieruchomością), nie dokonywał też wcześniej żadnych czynności kupna sprzedaży nieruchomości lub/i działek budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje konieczność zapłaty podatku VAT od sprzedaży (w przyszłości) działek wydzielonych z posiadanej nieruchomości, wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawcy, nieprowadzącego żadnej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. czynność, tj. ewentualna sprzedaż w przyszłości działek budowlanych powstałych w wyniku podziału działki znajdującej się w posiadaniu Wnioskodawcy i jego brata nie podlega obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i przeszło 90% dochodów otrzymuje ze stosunku pracy, 10% dochodu z lokat bankowych i innych instrumentów finansowych.

Ponadto ww. działka jest jedyną nieruchomością budowlaną w posiadaniu Wnioskodawcy, nie posiada on również żadnego tytułu własnościowego do lokalu mieszkalnego (własnościowego czy spółdzielczego).

Dla poparcia swego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki sądów administracyjnych oraz wykładnię prawa europejskiego w sprawie podatku od towarów i usług wyrażoną przez dyrektywy Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ost. zm. Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1.

podwójnego opodatkowania,

2.

braku opodatkowania,

3.

zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1.

powszechność opodatkowania,

2.

faktyczne opodatkowanie konsumpcji,

3.

stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego udziałów w nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych udziałów w działkach, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika z wniosku, w 2007 r. Wnioskodawca dokonał wraz z bratem zakupu w równych częściach nieruchomości gruntowej położonej w J., przeznaczonej pod zabudowę mieszkalną i usługi nieuciążliwe. Wnioskodawca zakupił ww. nieruchomość w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w przyszłości (działka pod budowę domu).

Aby przeprowadzić budowę domów, bracia wspólnie wystąpili do gminy o zgodę na podział przedmiotowej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki budowlane, aby można było wybudować na nich domy. Wydzielenie działek miało ułatwić uzyskanie pozwolenia na budowę oraz ułatwić sprawy związane z dokumentacją przyszłych nieruchomości, osobne Księgi Wieczyste dla każdego domu, kredyt na budowę i inne sprawy formalne.

Z uwagi na fakt, iż bracia pochodzą z wielodzietnej rodziny (czwórka rodzeństwa), zdecydowano się na podział działki na 5 mniejszych działek budowlanych, jedną dużą pozostałą oraz pas na poszerzenie drogi, który zastrzegła sobie gmina przy decyzji podziałowej. Następnie bracia wystąpili do biura architektonicznego o wstępny projekt domu. W międzyczasie zmieniła się jednak sytuacja życiowo-zawodowa obu braci i zrezygnowali oni z osiedlenia się na zakupionej nieruchomości w najbliższej przyszłości.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca wraz z bratem zdecydowali się na sprzedaż części nieruchomości tj. 4 mniejszych działek (podpisanie aktu notarialnego nastąpiło we wrześniu i październiku 2008 r.).

Wnioskodawca dodaje, że nigdy nie był i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, nie dokonał żadnej płatności tego podatku z tytułu sprzedaży działek wchodzących do jego prywatnego majątku, nie składał również deklaracji oraz nie składał druku rejestracyjnego VAT-R.

Wnioskodawca nie dokonywał na rynek dostaw towarów rolnych pochodzących z własnej działalności, nie jest również rolnikiem ryczałtowym. Grunt nie był przedmiotem najmu i dzierżawy w okresie posiadania działki przez Wnioskodawcę.

Wszystkie działki były i są działkami niezabudowanymi. Z uwagi na znaczący koszt budowy budynków na działkach, Wnioskodawca nie zamierza zabudowywać i sprzedawać zabudowanych działek, jak również nie jest to celem jego działania i aktywności zawodowej. W pierwszej kolejności Wnioskodawca chciałby wybudować na działce własny dom, aby w nim zamieszkać. Po uzyskaniu negatywnych warunków przyłącza wody (jest konieczność budowy wodociągu), Wnioskodawca wystąpił do gminy z zapytaniem o możliwość wspólnej budowy wodociągu (uzyskał wstępne pozytywne zapewnienie, że jest to możliwe), obecnie prowadzone są prace przygotowawcze mające prowadzić do budowy wodociągu w 2009 r., co umożliwi osiedlenie się Wnioskodawcy na ww. działce w przyszłości (budowa wodociągu umożliwi uzyskanie pozwolenia na budowę).

Reasumując, gdyby doszło do sprzedaży kolejnych działek, to zostaną one sprzedane jako działki niezabudowane. Wnioskodawca na chwilę składania wniosku nie posiadał żadnych innych działek czy też nieruchomości budowlanych (lub dysponował prawem własnościowym, wieczystym (lub do dysponowania) żadną inną nieruchomością), nie dokonywał też wcześniej żadnych czynności kupna sprzedaży nieruchomości lub/i działek budowlanych.

Z powyższego wynika, iż ewentualną dostawę przedmiotowych niezabudowanych nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie będzie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl ww. art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy działek, gdyż nic nie wskazuje, aby dokonując incydentalnej sprzedaży działek będzie działał w takim charakterze.

Należy zauważyć, że przedmiotowe działki nie były w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych, na żadnej działce nie zostały dokonane nakłady inwestycyjne, są działkami niezabudowanymi, a Wnioskodawca nie dokonał żadnego ich uatrakcyjnienia. Ponadto mające być ewentualnym przedmiotem sprzedaży działki, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem, nie były też przedmiotem umowy najmu i dzierżawy, a tym samym Wnioskodawca nie czerpał pożytku z tego tytułu.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca sprzedając niezabudowane działki będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy również podkreślić, iż zasadniczym powodem ewentualnej sprzedaży działek jest wystąpienie okoliczności, których Wnioskodawca nie przewidział w momencie ich nabycia, tj. zmiana sytuacji życiowo-zawodowej obu braci, czy konieczność poprowadzenia podłączenia do nowego, oddalonego o około 500 od działki wodociągu, co może się wiązać z bardzo znacznymi kosztami rzędu kilkudziesięciu - kilkuset tysięcy złotych.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że ewentualna dostawa przedmiotowych działek niezabudowanych, nabytych we współwłasności z bratem Wnioskodawcy, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać z prawidłowe.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, gdyby zakup powyższych gruntów stanowił np. lokatę kapitału) lub stanu prawnego.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), w której dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Oceny tej dokonuje w oparciu o obowiązujące przepisy podatkowe.

Tutejszy organ nie jest upoważniony do interpretowania przepisów unijnych lub do oceny zgodności krajowych przepisów podatkowych z przepisami Konstytucji RP lub przepisami unijnymi. Ponadto przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii Europejskiej stosowane są w krajach członkowskich poprzez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. Należy zauważyć, iż o ile polski ustawodawca ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywach postanowień wiążących państwo członkowskie co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom krajowym swobodę co do form i metod jakimi skutek ma być osiągnięty.

W odniesieniu do przywołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa sądów administracyjnych stwierdzić należy, iż orzeczenia w sprawach podatkowych zapadają w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych, a ich różnorodność stanowi odpowiedź na różnorodność przedstawionych przez podatników stanów faktycznych i dlatego nie mogą one być podstawą przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy. Ponieważ orzeczenia sądów zapadają w indywidualnych sprawach, nie stanowią zatem źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl