IBPP1/443-1838/08/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 17 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2009 r. (data wpływu 24 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabycia od Skarbu Państwa:

* udziału 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową,

* udziału 2202/9000 części gruntu niezabudowanego a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową

jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2008 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabycia od Skarbu Państwa:

* udziału 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową,

* udziału 2202/9000 części gruntu niezabudowanego a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 lutego 2009 r. (data wpływu 24 lutego 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1838/08/AL z dnia 13 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym nr rep. (...) w dniu 21 października 2008 r. Wnioskodawca nabył umową darowizny od rodziny nieruchomość tj. udział wynoszący 6798/9000 części nieruchomości składającej się z sześciu działek. Dwie działki są zabudowane budynkiem gospodarczym (garaż i pomieszczenie na opał), a cztery działki stanowią grunt orny i łąki. Powierzchnia całkowita nieruchomości wynosi 0,9040 ha. Udział 2202/9000 części nieruchomości stanowi własność Skarbu Państwa.

W dniu 3 listopada 2008 r. Wnioskodawca zwrócił się do Starosty (...) reprezentującego mienie Skarbu Państwa o sprzedaż w drodze bezprzetargowej udziału 2202/9000 części czterech działek stanowiących grunt orny i łąki na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce gruntami (nieruchomościami) i udziału 2202/9000 części w dwóch działkach zabudowanych budynkiem gospodarczym na podstawie art. 231 § 1 Kodeksy cywilnego (budynek gospodarczy został wybudowany przez babcię Wnioskodawcy). Obecnie trwa procedura wykupu ww. udziału od Skarbu Państwa.

Przedmiotowa nieruchomość położona jest w obrębie (...) Gmina (...).

W dniu 31 października 2008 r. Wójt Gminy pismem Nr (...) zaświadczył, że dla działek wchodzących w skład nieruchomości brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Jedynie w aktualnym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (...) przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest jako kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa - dopuszczone do zabudowy, zgodnie z przepisami odrębnymi, jako obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej.

Na przedmiotowe działki Gmina nie wydała decyzji o warunkach zabudowy.

Jednocześnie w piśmie z dnia 19 lutego 2009 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - Wnioskodawca wskazał, iż podmiotem dokonującym dostawę udziału 2202/9000 części nieruchomości jest Starosta (...) reprezentujący Skarb Państwa. Jest on czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dla przedmiotowych działek brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego oraz brak jest wydanej decyzji o warunkach zabudowy. W aktualnym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy poszczególne działki oznaczone są jako:

* dz. 64 - kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa, dopuszczone do zabudowy zgodnie z przepisami odrębnymi, wymagające wzbogacenia walorów użytkowych i przyrodniczych,

* dz. 68 - kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa, dopuszczone do zabudowy zgodnie z przepisami odrębnymi, wymagające wzbogacenia walorów użytkowych i przyrodniczych,

* dz. 102/85 - obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej,

* dz. 21 - obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej,

* dz. 22 - obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej,

* dz. 5 - kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa, dopuszczone do zabudowy zgodnie z przepisami odrębnymi, wymagające wzbogacenia walorów użytkowych i przyrodniczych.

Wnioskodawca wskazał, iż pierwszymi właścicielami przedmiotowej nieruchomości byli "X" i "Y" - pradziadkowie Wnioskodawcy. W 1986 r. zmarła "X". Zaś "Y" w 1987 r. przed śmiercią (zmarł w 1990 r.) spisał w Urzędzie Gminy testament, w którym działki użytkowane rolniczo niezabudowane nr 64, 68, 102/85 i 5 przekazał na rzecz Skarbu Państwa a działki nr 21 i 22, zabudowane ponad 100 letnim budynkiem mieszkalnym, który później uległ zawaleniu i rozburzeniu, a na nich potem babcia Wnioskodawcy wybudowała przedmiotowy budynek gospodarczy, przekazał w testamencie na "A" i "B" - dziadków Wnioskodawcy.

W wyniku postępowania spadkowego postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) nr (...) z dnia 31 sierpnia 1993 r. stwierdzającym nabycie spadku po pradziadku Wnioskodawcy, w wyniku zapisu testamentowego Skarb Państwa nabył udziały wynoszące 2202/9000 części nieruchomości tj. we wszystkich działkach 64, 68,102/85, 21, 22, 5 i tak został ujawniony w Księgach Wieczystych.

Ponadto Skarb Państwa nigdy nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości. Całość użytkowali dziadkowie Wnioskodawcy.

Na okoliczność sprzedaży 2209/9000 części gruntu (zabudowanego jak i niezabudowanego) zostanie zawarta umowa cywilnoprawna pomiędzy Starostą (...), reprezentującym Skarb Państwa, a Wnioskodawcą.

Budynek gospodarczy (będący przedmiotem dostawy dokonywanej na rzecz Wnioskodawcy) jako garaż i pomieszczenie na opał stanowi jedną całość. Jest to jeden budynek gospodarczy, położony na dwóch działkach nr 21 i 22, składający się z dwóch pomieszczeń tj. garażu i pomieszczenia na opał. Przedmiotowy budynek gospodarczy (garaż i pomieszczenie na opał) stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118 z późn. zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

Budynek gospodarczy nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (najem, dzierżawa).

Pierwszym użytkownikiem była babcia Wnioskodawcy, która go wybudowała ze środków własnych. Nigdy nie spisywała umów najmu, dzierżawy na udział 2202/9000 części ze Starostą (...) reprezentującym Skarb Państwa. Obecnie Wnioskodawca jako właściciel 6798/9000 części też nie spisywał takich umów.

Podmiot, który będzie dokonywał dostawy budynku gospodarczego nie poniósł żadnych wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a dostawą budynku gospodarczego nie upłynął okres krótszy niż 2 lata. Jego pierwsze zasiedlenie nastąpiło w 1999 r., dostawa nastąpi w 2009 r.

Przy budowie budynku gospodarczego podmiotowi dokonującemu jego dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podmiot dokonujący dostawy budynku gospodarczego nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynek gospodarczy w stanie ulepszonym nie był nigdy wykorzystywany przez podmiot dokonujący jego dostawy do czynności opodatkowanych.

Budynek gospodarczy wybudowała, na podstawie pozwolenia na budowę, jako samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze w 2202/9000 części nieruchomości, babcia Wnioskodawcy w 1999 r. na własny koszt.

Umową darowizny został przekazany Wnioskodawcy udział 6798/9000 części nieruchomości. Nieruchomość stanowi współwłasność w 2202/9000 częściach Skarbu Państwa i w 6798/9000 częściach własność Wnioskodawcy.

W myśl art. 46 i 48 kodeksu cywilnego właścicielem budynku gospodarczego jest również w 2202/9000 częściach Skarb Państwa i w 6798/9000 częściach Wnioskodawca.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie (pytanie ostateczne sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 lutego 2009 r.):

Czy nabycie od Skarbu Państwa udziału wynoszącego 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym, i przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniową oraz nabycie od Skarbu Państwa udziału wynoszącego 2202/9000 części gruntu niezabudowanego, a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniową podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nabycie, o którym mowa w pytaniu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przemawia za tym brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który określiłby przeznaczenie działek (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT) w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega czynność dostawy (sprzedaży) a nie nabycia (zakupu) z wyjątkiem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zatem zakup nieruchomości, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym dla nabywcy czynność nabycia (zakupu) nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem odpłatne nabycie towarów na terytorium kraju nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Z uwagi jednak, iż Wnioskodawca pyta o nabycie nieruchomości w kontekście konsekwencji podatkowych (zapłaty podatku), jakie poniósłby w przypadku nabycia nieruchomości opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zasadnym jest wydanie interpretacji indywidualnej w kwestii opodatkowania sprzedaży jaka ma być dokumentowana na rzecz Wnioskodawcy.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że organy władzy publicznej są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te organy (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 21 października 2008 r. Wnioskodawca nabył umową darowizny od rodziny nieruchomość tj. udział wynoszący 6798/9000 części nieruchomości składającej się z sześciu działek - dwie działki zabudowane budynkiem gospodarczym (garaż i pomieszczenie na opał) a cztery działki stanowiące grunt orny i łąki. Powierzchnia całkowita nieruchomości wynosi 0,9040 ha. Udział 2202/9000 części nieruchomości stanowi własność Skarbu Państwa.

W dniu 3 listopada 2008 r. Wnioskodawca zwrócił się do Starosty (...) reprezentującego mienie Skarbu Państwa o sprzedaż w drodze bezprzetargowej udziału 2202/9000 części czterech działek stanowiących grunt orny i łąki na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce gruntami (nieruchomościami) i udziału 2202/9000 części w dwóch działkach zabudowanych budynkiem gospodarczym na podstawie art. 231 § 1 Kodeksy cywilnego (budynek gospodarczy został wybudowany przez babcię Wnioskodawcy).

Przedmiotowa nieruchomość położona jest w obrębie (...) Gmina (...).

W dniu 31 października 2008 r. Wójt Gminy pismem Nr (...) zaświadczył, że dla działek wchodzących w skład nieruchomości brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Jedynie w aktualnym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (...) przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest jako kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa - dopuszczone do zabudowy, zgodnie z przepisami odrębnymi, jako obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej.

Na przedmiotowe działki Gmina nie wydała decyzji o warunkach zabudowy.

Podmiotem dokonującym dostawy udziału 2202/9000 części nieruchomości jest Starosta (...) reprezentujący Skarb Państwa. Jest on czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dla przedmiotowych działek brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego oraz brak jest wydanej decyzji o warunkach zabudowy. W aktualnym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy poszczególne działki oznaczone są jako:

* dz. 64 - kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa, dopuszczone do zabudowy zgodnie z przepisami odrębnymi, wymagające wzbogacenia walorów użytkowych i przyrodniczych,

* dz. 68 - kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa, dopuszczone do zabudowy zgodnie z przepisami odrębnymi, wymagające wzbogacenia walorów użytkowych i przyrodniczych,

* dz. 102/85 - obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej,

* dz. 21 - obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej,

* dz. 22 - obszar o dominującej zabudowie mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej,

* dz. 5 - kompleksy użytków rolnych o małej przydatności dla rolnictwa, dopuszczone do zabudowy zgodnie z przepisami odrębnymi, wymagające wzbogacenia walorów użytkowych i przyrodniczych.

Wnioskodawca wskazał, iż pierwszymi właścicielami przedmiotowej nieruchomości byli "X" i "Y" - pradziadkowie Wnioskodawcy. W 1986 r. zmarła "X". Zaś "Y" w 1987 r. przed śmiercią (zmarł w 1990 r.) spisał w Urzędzie Gminy testament, w którym działki użytkowane rolniczo niezabudowane nr 64, 68, 102/08 i 5 przekazał na rzecz Skarbu Państwa, a działki nr 21 i 22, zabudowane ponad 100 letnim budynkiem mieszkalnym, który później uległ zawaleniu i rozburzeniu, a na nich potem babcia Wnioskodawcy wybudowała przedmiotowy budynek gospodarczy, przekazał w testamencie na "A" i "B" - dziadków Wnioskodawcy.

W wyniku postępowania spadkowego postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) nr (...) z dnia 31 sierpnia 1993 r. stwierdzającym nabycie spadku po pradziadku Wnioskodawcy, w wyniku zapisu testamentowego Skarb Państwa nabył udziały wynoszące 2202/9000 części nieruchomości tj. we wszystkich działkach 64, 68,102/85, 21, 22, 5 i tak został ujawniony w Księgach Wieczystych.

Ponadto Skarb Państwa nigdy nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości. Całość użytkowali dziadkowie Wnioskodawcy.

Na okoliczność sprzedaży 2209/9000 części gruntu (zabudowanego jak i niezabudowanego) zostanie zawarta umowa cywilnoprawna pomiędzy Starostą (...), reprezentującym Skarb Państwa, a Wnioskodawcą.

Budynek gospodarczy (będący przedmiotem dostawy dokonywanej na rzecz Wnioskodawcy) jako garaż i pomieszczenie na opał stanowi jedną całość. Jest to jeden budynek gospodarczy, położony na dwóch działkach nr 21 i 22, składający się z dwóch pomieszczeń tj. garażu i pomieszczenia na opał. Przedmiotowy budynek gospodarczy (garaż i pomieszczenie na opał) stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118 z późn. zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

Budynek gospodarczy nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (najem, dzierżawa).

Pierwszym użytkownikiem była babcia Wnioskodawcy, która go wybudowała ze środków własnych. Nigdy nie spisywała umów najmu, dzierżawy na udział 2202/9000 części ze Starostą (...) reprezentującym Skarb Państwa. Obecnie Wnioskodawca jako właściciel 6798/9000 części też nie spisywał takich umów.

Podmiot, który będzie dokonywał dostawy budynku gospodarczego nie poniósł żadnych wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a dostawą budynku gospodarczego nie upłynął okres krótszy niż 2 lata. Jego pierwsze zasiedlenie nastąpiło w 1999 r., dostawa nastąpi w 2009 r.

Przy budowie budynku gospodarczego podmiotowi dokonującemu jego dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podmiot dokonujący dostawy budynku gospodarczego nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynek gospodarczy w stanie ulepszonym nie był nigdy wykorzystywany przez podmiot dokonujący jego dostawy do czynności opodatkowanych.

Budynek gospodarczy wybudowała w 1999 r. na własny koszt, na podstawie pozwolenia na budowę, jako samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze w 2202/9000 części nieruchomości, babcia Wnioskodawcy.

Umową darowizny został przekazany Wnioskodawcy udział 6798/9000 części nieruchomości. Nieruchomość stanowi współwłasność w 2202/9000 częściach Skarbu Państwa i w 6798/9000 częściach własność Wnioskodawcy. W myśl art. 46 i 48 Kodeksu cywilnego właścicielem budynku gospodarczego jest również w 2202/9000 częściach Skarb Państwa i w 6798/9000 częściach Wnioskodawca.

Jak wynika zatem z przedstawionego zdarzenia przyszłego podmiotem dokonującym dostawy udziału 2202/9000 części nieruchomości jest Starosta (...) reprezentujący Skarb Państwa, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na okoliczność sprzedaży 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym jak i sprzedaży 2202/9000 części gruntu niezabudowanego zostanie zawarta umowa cywilnoprawna pomiędzy Starostą (...), reprezentującym Skarb Państwa i Wnioskodawcą.

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca budynek gospodarczy (będący przedmiotem dostawy dokonywanej na jego rzecz) jako garaż i pomieszczenie na opał stanowi jedną całość i stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118 z późn. zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

W świetle cytowanych powyżej przepisów, Starosta działając jako organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowiącego, iż czynności realizowane przez ten organ w ramach zadań ustawowych nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, jednakże z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną, (nie zaś publicznoprawną) dla zamierzonej czynności zbycia udziału wynoszącego 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym, a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniową oraz zbycia udziału wynoszącego 2202/9000 części gruntu niezabudowanego, a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniową, Starosta będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Natomiast powyższa czynność zbycia udziału w ww. nieruchomościach w świetle ustawy o podatku od towarów i usług będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Zatem przy realizacji czynności cywilnoprawnych dotyczących nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa, Starosta jest podatnikiem tego podatku, a realizowane przez ten podmiot odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług, podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

W efekcie planowaną przez Starostę (...) sprzedaż udziału wynoszącego 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym (garaż i pomieszczenie na opał) oraz zbycia udziału wynoszącego 2202/9000 części gruntu niezabudowanego, a przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniową należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Jak wynika z wniosku, przedmiotem dostawy dokonywanej przez Skarb Państwa - reprezentowany przez Starostę (...) - na rzecz Wnioskodawcy będzie m.in. udział stanowiący 2202/9000 części w gruncie niezabudowanym ale przeznaczonym pod zabudowę (działki 64, 68, 102/85 oraz 5).

Należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowego udziału w gruncie niezabudowanym ale przeznaczonym pod zabudowę nie może korzystać z jakiegokolwiek zwolnienia od podatku VAT, bowiem w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ww. ustawy, zwolnienia podmiotowego określonego w ust. 1 i 9 tegoż artykułu (tj. ze względu na wartość sprzedaży niższą niż 50.000 zł), nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Zatem nawet w przypadku, gdy wartość sprzedaży wymienionych gruntów byłaby niższa niż 50.000 zł, istnieje obowiązek opodatkowania tej transakcji.

W przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę, że Podmiot dokonujący dostawy (tj. Starosta (...) działający w imieniu Skarbu Państwa) i tak jest już zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym i będzie nim nadal w związku z zawarciem z Wnioskodawcą umowy cywilnoprawnej.

Jeśli zaś chodzi o zwolnienie przedmiotowe dla dostawy ww. gruntów to ustawodawca przewidział takowe dla dostawy gruntu niezabudowanego wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym ze zwolnienia korzysta jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W świetle powyższego dostawa udziału stanowiącego 2202/9000 części gruntu niezabudowanego ale przeznaczonego pod zabudowę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług 22% stawką podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z wniosku, przedmiotem dostawy dokonywanej przez Skarb Państwa - reprezentowany przez Starostę (...) - na rzecz Wnioskodawcy będzie również udział stanowiący 2202/9000 części gruntu (działki 21 i 22) zabudowanej budynkiem gospodarczym (stanowiącym garaż oraz pomieszczenie na opał).

Dostawa udziału stanowiącego 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na fakt, iż przedmiotowy grunt jest gruntem przeznaczonym pod zabudowę, jednakże należałoby rozważyć kwestię możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, art. 2 pkt 14 oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) i b cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budynków lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku budynek gospodarczy jako garaż i pomieszczenie na opał stanowi jedną całość. Jest to jeden budynek gospodarczy, położony na dwóch działkach nr 21 i 22. Przedmiotowy budynek gospodarczy stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118 z późn. zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

W świetle powyższego, skoro budynek gospodarczy, będący przedmiotem dostawy na rzecz Wnioskodawcy, spełnia definicję budynku w rozumieniu wyżej cyt. ustawy - Prawo budowlane oraz rozporządzenia w sprawie PKOB zastosowanie znajdą cyt. przepisy art. 43 i art. 2 pkt 14 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego budynek gospodarczy nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (najem, dzierżawa).

Pierwszym użytkownikiem była babcia Wnioskodawcy, która go wybudowała ze środków własnych. Nigdy nie spisywała umów najmu, dzierżawy na udział 2202/9000 części ze Starostą (...) reprezentującym Skarb Państwa.

Podmiot, który będzie dokonywał dostawy budynku gospodarczego nie poniósł żadnych wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku.

Przy budowie budynku gospodarczego podmiotowi dokonującemu jego dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podmiot dokonujący dostawy budynku gospodarczego nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynek gospodarczy w stanie ulepszonym nie był nigdy wykorzystywany przez podmiot dokonujący jego dostawy do czynności opodatkowanych.

Budynek gospodarczy wybudowała w 1999 r. na własny koszt, na podstawie pozwolenia na budowę, jako samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze w 2202/9000 części nieruchomości, babcia Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, w niniejszej sprawie, przy zamierzonej przez Skarb Państwa dostawie, nie może być mowy o pierwszym zasiedleniu, bowiem nie jest to dostawa następująca na rzecz pierwszego użytkownika po wybudowaniu, Skarb Państwa nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ulepszenie budynku gospodarczego, które w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT.

Zatem dostawa udziału 2202/9000 Skarbu Państwa w przedmiotowym budynku gospodarczym, będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT stanowi natomiast, iż w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższe oznacza, iż w przypadku gdy dla budynku lub budowli obowiązuje zwolnienie od podatku, zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, na którym to gruncie budynek jest posadowiony.

Zatem skoro dla dostawy budynku gospodarczego zastosowanie ma zwolnienie od podatku od towarów i usług również dostawa gruntu, na którym jest on posadowiony, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego dostawa udziału 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym (tj. działki nr 21 i 22) a przeznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż nabycie udziału 2202/9000 części gruntu zabudowanego budynkiem gospodarczym oraz udziału 2202/9000 części gruntu niezabudowanego z przeznaczeniem pod zabudowę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie należy wskazać, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. przepisem art. 43 ust. 10-11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.