IBPP1/443-1810/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Marka M. przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu 12 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 lutego 2009 r. nr IBPP1/443-1810/08/AW.

Jednocześnie należy zauważyć, że w poz. 33 druku ORD-IN z dnia 8 grudnia 2008 r. zaznaczono, iż wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, jednakże zarówno z treści wniosku jak i z treści uzupełnienia wynika, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, które dopiero będzie miało miejsce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada w miejscowości Z., gmina T., 10 działek, które kupił w 1997 r. jako grunty rolne bez zamiaru dalszej ich odsprzedaży celem wybudowania domu na działce siedliskowej. Grunty do dnia złożenia wniosku były i są uprawiane na potrzeby własne niezarobkowe (ziemniaki, pszenica, kukurydza) ok. 1,5 ha. Wnioskodawca nie jest rolnikiem, ale posiada gospodarstwo rolne na własne potrzeby. W 2001 r., po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego, teren ten przeznaczony został pod budownictwo mieszkaniowe. W 2008 r. lub w 2009 r. Wnioskodawca zamierza zbyć dwie działki graniczące ze sobą jednemu nabywcy (osobie fizycznej), który chce je scalić w jedną działkę. Pozostałych działek Wnioskodawca nie ma zamiaru zbywać. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami, jedynie jest wspólnikiem spółki cywilnej produkcyjno-handlowej, więc ewentualna sprzedaż na przykład za 5 lat kolejnej działki, zdaniem Wnioskodawcy, też nie spowoduje tego, iż stanie się on podatnikiem VAT. Środki ze sprzedaży ww. działek Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu na jednej z tych działek, który jeszcze nie jest zakończony.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przy tejże transakcji Wnioskodawca musi doliczyć do ceny podatek VAT.

Czy jeśli w następnych latach Wnioskodawca zdecydowałby się na sprzedaż innych działek, to musi odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jednorazowa sprzedaż nie podlega podatkowi VAT i nic nie wskazuje na częstotliwość powtarzania się tej czynności. Wnioskodawca nie ma zamiaru działania w tym zakresie w sposób częstotliwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca posiada w miejscowości Z., gmina T., 10 działek, które kupił w 1997 r. jako grunty rolne bez zamiaru dalszej ich odsprzedaży celem wybudowania domu na działce siedliskowej. Grunty do dnia złożenia wniosku były i są uprawiane na potrzeby własne niezarobkowe (ziemniaki, pszenica, kukurydza) ok. 1,5 ha. Wnioskodawca nie jest rolnikiem, ale posiada gospodarstwo rolne na własne potrzeby. W 2001 r., po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego, teren ten przeznaczony został pod budownictwo mieszkaniowe. W 2008 r. lub w 2009 r. Wnioskodawca zamierza zbyć dwie działki graniczące ze sobą jednemu nabywcy (osobie fizycznej), który chce je scalić w jedną działkę. Pozostałych działek Wnioskodawca nie ma zamiaru zbywać. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami, jedynie jest wspólnikiem spółki cywilnej produkcyjno-handlowej, więc ewentualna sprzedaż na przykład za 5 lat kolejnej działki, zdaniem Wnioskodawcy, też nie spowoduje tego, iż stanie się on podatnikiem VAT. Środki ze sprzedaży ww. działek Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu na jednej z tych działek, który jeszcze nie jest zakończony.

Ponadto z wniosku wynika, że:

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowych gruntów, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Wnioskodawca nabył bowiem przedmiotowe działki w drodze kupna w 1997 r. jako grunty rolne bez zamiaru dalszej ich odsprzedaży lecz celem wybudowania domu na działce siedliskowej. Grunty były i są uprawiane na potrzeby własne, niezarobkowe (ziemniaki, pszenica, kukurydza), Wnioskodawca nie prowadził działalności rolniczej bo nie posiada do tego uprawnień. Grunty nie były nigdy przedmiotem najmu. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT. Środki uzyskane z ich sprzedaży zostaną przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego w celu wybudowania domu na jednej z tych działek. Nie można zatem uznać, aby Wnioskodawca, dokonując czy to sprzedaży dwóch działek w najbliższej przyszłości, czy też kolejnych działek z tego samego majątku osobistego w następnych latach, działał w przedmiotowej sprawie w charakterze podatnika.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zaznaczyć, że tut. organ nie jest w stanie przewidzieć jakie nastąpią zmiany w przepisach prawa podatkowego w przyszłości. Z tego tez względu niniejszą interpretacje oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania interpretacji.

Tym samym interpretacja niniejsza traci swoją ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby nabycie gruntów nastąpiło z zamiarem lokaty kapitału, lub gdyby grunty te służyły działalności rolniczej skutkującej dostawą produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub też gdyby dostawa w przyszłości dotyczyła innych gruntów niepochodzących z majątku osobistego opisanego w przedmiotowym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-342 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.