IBPP1/443-1778/11/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 maja 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2052/10 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 3 października 2011 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r., (data wpływu w dniu 4 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania inwestycji drogowej - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania inwestycji drogowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-108/10/LSz z dnia 29 marca 2010 r.

W dniu 14 maja 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-108/10/LSz uznając, że nieodpłatne przekazanie towaru (części inwestycji drogowej wraz z gruntami będącymi własnością Wnioskodawcy) stanowi dostawę i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast nieodpłatne przekazanie części infrastruktury drogowej wybudowanej na gruntach będących własnością Powiatu jako nieodpłatne świadczenie usług nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Z opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że nieodpłatne przekazanie wybudowanej inwestycji drogowej, która znajduje się na gruncie będącym własnością Powiatu pomimo spełnienia jednej z przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z prowadzoną inwestycją, nie została spełniona druga z przesłanek warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, bowiem przekazywana nieodpłatnie infrastruktura drogowa związana jest z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem tj. obiektem handlowym wybudowanym przez Wnioskodawcę, w którym Wnioskodawca wynajmuje powierzchnie handlowe, a wybudowany dogodny dojazd powoduje zwiększenie sprzedaży i zachęcenie klienta do zakupu właśnie w tym obiekcie handlowym.

Odnośnie natomiast czynności nieodpłatnego przekazania gruntów oraz części inwestycji wybudowanej na gruntach będących własnością Wnioskodawcy z wniosku wynika, że przekazanie przez Wnioskodawcę tych gruntów wraz z inwestycją na rzecz Zarządu Dróg Publicznych jest także związana z prowadzonym przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, tj. obiektem handlowym wybudowanym przez Wnioskodawcę, w którym Wnioskodawca wynajmuje powierzchnie handlowe.

Jednocześnie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w całości (100%) przy nabyciu towarów i usług, które mają być przedmiotem przekazania.

Na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 14 maja 2010 r. znak: IBPP1/443-108/10/LSz Wnioskodawca złożył skargę z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.), w której wniósł o uchylenie ww. interpretacji indywidualnej oraz odpowiedzi Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 21 czerwca 2010 r., znak: IBPP1/443W-37/10/LSz.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 25 maja 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2052/10 uwzględnił skargę Wnioskodawcy i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 14 maja 2010 r. znak: IBPP1/443-108/ 10/LSz (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu w dniu 3 października 2011 r.).

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, że "...Spór w przedmiotowej sprawie dotyczy wykładni prawa materialnego - art. 7 ust. 2 i 3 ustawy VAT".

Dalej w uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, że "W kwestii interpretacji art. 7 ust. 2-3 ustawy VAT wypowiadał się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 28 maja 2007 r. sygn. akt I FPS 5/06 (ONSAiWSA 2007, nr 5, poz. 108), orzekając, że: "w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 maja 2005 r., przez dostawę towarów należało rozumieć również przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów". Jednakże pod rządami nowego prawa obowiązującego od 1 czerwca 2005 r. NSA w składzie siódemkowym, w uzasadnieniu wyroku z 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08 (publ. orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/) zajął odmienne stanowisko i stwierdził, że: "Należy zatem zgodzić się z poglądem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyrokach z dnia 13 maja 2008 r., I FSK 600/07 (LEX nr 371671) i z dnia 28 czerwca 2008 r., I FSK 743/07, a także w wyroku z dnia 24 września 2008 r., I FSK 922/08, że zmiana art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w istotny sposób wpływa na wykładnię normy ust. 2 tego artykułu, której odczytywanie w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005 r. następowało przez pryzmat art. 7 ust. 3 ustawy, z uwzględnieniem prowspólnotowej wykładni tegoż unormowania. Nowelizacja ta, polegająca na pominięciu fragmentu wskazującego na opodatkowanie także czynności przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem - korelującego z końcową częścią przepisu art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (art. 16 dyrektywy 2006/112/WE) - spowodowała odstąpienie od brzmienia tego przepisu wspólnotowego (w rozumieniu nadanym mu w wyroku ETS w sprawie Kuwait Petroleum Ltd., C-48/97), co wskazuje na jego wadliwą implementację (transpozycję) do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Zaś wadliwość ta ma wpływ na możliwość dokonywania wykładni normy prawa krajowego w zgodzie z wykładnią normy dyrektywy unijnej w sytuacji, gdy brzmienie normy prawa krajowego zdecydowanie odbiega od treści normy dyrektywy, która powinna być przedmiotem implementacji. A taka właśnie sytuacja ma miejsce po omówionej nowelizacji przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług".

Jednocześnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w przedmiotowym wyroku wskazał, iż "Z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Czynności wymienione w punktach 1 i 2 ust. 2 zostały podane jedynie jako przykłady (gdyż poprzedza je sformułowanie "w szczególności") wskazanego w części wstępnej tego ustępu przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji również wymienione w pkt 2 omawianego ustępu "wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny" to tylko takie przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele inne niż związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika".

Uzasadniając powyższe stanowisko WSA, stwierdził, iż "Przepis ust. 3 tego artykułu określa obecnie tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2, czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania (wyłączenie przedmiotowe); jest on przepisem szczególnym (zawierającym wyjątki) w stosunku do ust. 2. Obecnie brak jest powiązania tego wyłączenia z jego bezpośrednim związkiem z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa (wyłączenie przedmiotowo-celowe), jak to miało miejsce przed nowelizacją".

W związku z powyższym WSA stwierdził, iż "Mając bowiem na uwadze rozważania ETS we wspomnianym już wyroku Kuwait Petroleum, należy przyjmować, że celem nakreślonym w art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 16 dyrektywy 2006/112/WE) było objęcie opodatkowaniem również tych nieodpłatnych przekazań towarów, które związane były z prowadzonym przedsiębiorstwem. Sąd krajowy jest zobowiązany dokonywać wykładni prawa wspólnotowego, tak dalece jak to możliwe w świetle brzmienia i celu dyrektywy, aby osiągnąć cel dyrektywy, a w ten sposób wypełnić art. 249 akapit 3 TWE. W tej sytuacji należy rozważyć, czy jest możliwe dokonanie wykładni art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., z uwzględnieniem wykładni prowspólnotowej, tak aby rozumienie tych przepisów odpowiadało wskazanym normom prawa wspólnotowego, które czynności przekazania towarów na cele związane z działalnością podatnika uznają za opodatkowane, jeżeli wiąże się z nimi prawo odliczenia podatku naliczonego".

Jednocześnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w przedmiotowym wyroku wskazał, że "Spór zaistniały w rozpatrywanej sprawie jest bowiem wynikiem wadliwej od dnia 1 czerwca 2005 r. transpozycji art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy do art. 7 ust. 2 i 3 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług, które to przepisy - stosownie do art. 217 Konstytucji - stanowią konstytucyjną granicę określonego w tych przepisach zakresu opodatkowania czynności przekazania nieodpłatnego towarów podatnika należących do jego przedsiębiorstwa. Rozszerzenie tej konstytucyjnej granicy ochrony podatnika możliwe jest jedynie poprzez dostosowanie przez ustawodawcę treści tych przepisów podatkowych do normy art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 16 dyrektywy 2006/112/WE), co normatywnie określiłoby szerszy zakres opodatkowania tych czynności w ustawie podatkowej, aniżeli to ma miejsce obecnie, a nie czynienie tego poprzez ich wykładnię contra legem. To bowiem obowiązkiem państwa jest prawidłowa transpozycja przepisów wspólnotowych do krajowego porządku prawnego w sposób, który będzie powodować pełną korelację zakresu przedmiotowego opodatkowania określonego w dyrektywie oraz w ustawie o podatku od towarów i usług, w tym również w zakresie opodatkowania czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z tym przedsiębiorstwem, tak, aby podatnik miał pełną jasność co do opodatkowania takich czynności, wynikającego z treści przepisu ustawy podatkowej, a nie dowiadywał się o ich opodatkowaniu w wyniku stosowania rozszerzającej wykładni prawa podatkowego".

W związku z powyższym WSA stwierdził, że "....niezasadne jest odstępowanie od stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonego w dotychczas wydanych na tle stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 czerwca 2005 r. wyrokach I FSK 600/07 i I FSK 743/07 (na których argumentacji w dużej mierze zostało oparte uzasadnienie niniejszego wyroku) oraz I FSK 922/08, zgodnie z którymi przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów."

Reasumując, Sąd w wyroku orzekł, że "Odnosząc to do rozpoznawanej sprawy zaznaczyć trzeba, że nieprawidłowe jest stanowisko organu zajęte w interpretacji indywidualnej z 14 maja 2010 r. nr IBPP1/443-108/10/LSz, w części uznającej, że nieodpłatne przekazanie towaru (części inwestycji drogowej wraz z gruntami będącymi własnością Spółki) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stanowiąc odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy VAT. Słuszne z kolei jest stanowisko organu uznające za prawidłowe stanowisko strony skarżącej, że nieodpłatne przekazanie części infrastruktury drogowej wybudowanej na gruntach będących własnością Powiatu jako nieodpłatne świadczenie usług nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy VAT.

Z uwagi jednak na fakt, że organ w zaskarżonej interpretacji stwierdził, że stanowisko Spółki w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania inwestycji drogowej jest nieprawidłowe, koniecznym jest uchylenie wydanej interpretacji w całości".

Wskutek powyższego wniosek Spółki wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych związanych z wnoszeniem budynków (PKD 41..), robót budowlanych specjalistycznych (PKD 43...), jak również działalność związaną z obsługą rynku nieruchomości (PKD 68...), działalność w zakresie architektury i inżynierii, badań i analizy technicznej (PKD 71...) oraz działalność związaną z administracyjną obsługą biura i pozostałą działalność wspomagającą prowadzenie działalności gospodarczej (PKD 82...).

Spółka uzyskuje opodatkowane podatkiem od towarów i usług przychody z tytułu wynajmu powierzchni wybudowanego obiektu oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 50.000,00 zł.

W 2009 r. Wnioskodawca zakończył inwestycję polegającą na budowie Centrum Handlowego wraz z infrastrukturą zewnętrzną zwaną dalej CH.

W trakcie procesu inwestycyjnego zakupiono m.in. grunty przeznaczone pod budowę CH oraz poniesiono nakłady związane z budową ronda, zjazdu z tego ronda na teren CH oraz przebudową ulicy, przy której usytuowane jest przedmiotowe CH. Ponoszone nakłady częściowo były finansowane z otrzymanej pożyczki od jedynego udziałowca, a w późniejszym okresie (w związku z późn. zm. właścicielskimi) od trzech udziałowców oraz z kredytu inwestycyjnego i obrotowego. Na każdym etapie budowy udziałowcy posiadali więcej niż 25% udziałów Spółki.

W dniu 9 maja 2008 r. Spółka podpisała umowę z Powiatem w sprawie budowy ronda przy ul., budowy zjazdu z powyższego ronda na teren centrum handlowego oraz przebudowy ww. ul.

W umowie tej zostały zawarte m.in. następujące zapisy:

Inwestycja polegająca na budowie ronda przy ul., budowie zjazdu z powyższego ronda na teren centrum handlowego oraz przebudowie ul. - zwana będzie dalej "inwestycją drogową".

Wykonanie prac związanych z "inwestycją drogową", Spółka zleciła Generalnemu Wykonawcy za odpowiednim wynagrodzeniem. Generalny Wykonawca wystawiał faktury VAT obejmujące wynagrodzenie min. za inwestycję drogową adekwatnie do stopnia zaawansowania robót budowlanych. Spółka odliczała od wystawionych faktur podatek VAT w 100%. Wydatki związane z procesem inwestycyjnym ewidencjonowano na koncie księgowym "Środki trwałe w budowie".

Od zakupionego gruntu przeznaczonego pod wybudowanie CH wraz z infrastrukturą zewnętrzną Spółka również odliczyła w 100% podatek VAT.

Od miesiąca marca 2009 r. Spółka uzyskuje przychody opodatkowane VAT z tym, że z tytułu wynajmu pomieszczeń zlokalizowanych na terenie CH od sierpnia 2009 r. W dniu 24 lipca 2009 r. spisano protokół technicznego odbioru robót pomiędzy Zarządem Dróg Powiatowych a Generalnym Wykonawcą w zakresie przebudowy ulicy P. oraz zjazdu do CH gdzie w uwagach Zarząd Dróg Powiatowych zobligował wykonawcę do nasadzenia zieleni do dnia 30 września 2009 r.

Reasumując:

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że inwestycja została zrealizowana częściowo na działkach będących własnością Spółki oraz w znaczącej części na działkach będących własnością Powiatu.

W zakresie zrealizowanym na działkach stanowiących własność Spółki (o nr 1011/44, nr 1011/68, nr 1011/64, nr 1011/66 położonych przy ul.) znajdowało się: poszerzenie ulicy oraz w znacznej części budowa ronda.

Natomiast w zakresie zrealizowanym na działkach będących własnością Powiatu - modernizacja już istniejącej drogi.

Działki, które częściowo wykorzystano na inwestycję drogową zostały nabyte przez Spółkę na podstawie aktów notarialnych oraz Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w 100%.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w całości (100%) przy nabyciu towarów i usług, które mają być przedmiotem przekazania.

Spółka wykonuje tylko i wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotem przekazania w drodze darowizny w formie aktu notarialnego będzie nieruchomość zabudowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Chociaż przepis nie stanowi o tym wprost, to opodatkowaniu, co do zasady podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Odpłatność dostawy oznacza wykonanie jej za wynagrodzeniem. Zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym będzie wynagrodzeniem. Nieodpłatne dostawy towarów tylko wyjątkowo są przedmiotem opodatkowania. Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów jest przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. W myśl bowiem art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa we wskazanym powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższe oznacza, iż aby nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa stanowiło dostawę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług muszą być spełnione równocześnie dwie przesłanki - pierwsza z nich to, że musi mieć miejsce przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, druga z nich to, że podatnikowi musi przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części przy nabyciu towarów, które mają być przedmiotem przekazania.

A contrario należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeśli nawet podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż czynność taka nie mieści się w zakresie art. 7 ust. 2 ustawy. W zakresie wskazanego prawa do obniżenia wypowiada się art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie będzie podlegać również opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatne przekazanie towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, jeśli przy nabyciu tych towarów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z ich nabyciem.

W analizowanym przypadku Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (polegającej, jak wykazano powyżej, między innymi na wynajmowaniu powierzchni) opodatkowanej podatkiem od towarów i usług zrealizowała inwestycję w postaci wybudowania Centrum Handlowego wraz z obiektami towarzyszącymi. Przedmiotowa inwestycja wymagała i wymaga podjęcia czynności, będących przedmiotem niniejszego wniosku. Warunkiem koniecznym wykonania i prawidłowego funkcjonowania obiektu, o którym mowa powyżej, była bowiem budowa ronda przy drodze powiatowej ul., budowa zjazdu z powyższego ronda na teren Centrum Handlowego oraz przebudowy ul., która umożliwiła wjazd i wyjazd najemców i klientów Centrum Handlowego, jak również dostarczenie koniecznych mediów do obiektu. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż celem przekazania "inwestycji drogowej" oraz planowanego przeniesienia własności przedmiotowych działek (nieodpłatnego przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa Spółki) związane jest z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą - bez ich przekazania nie byłoby możliwe osiąganie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług z tytułu najmu powierzchni handlowych.

W zakresie natomiast wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawa Spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem usług kompleksowej budowy Centrum Handlowego, w tym związanego z nabyciem gruntów oraz budową inwestycji drogowej należy stwierdzić, iż poniesione wydatki w tym zakresie związane są z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi, wobec czego Spółka prawidłowo skorzystała z przysługującego jej prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wyżej wymienionych zakupów i odliczyła podatek od towarów i usług w całości.

Reasumując Wnioskodawca uważa, iż w jego przypadku nie jest spełniona pierwsza z dwóch ustawowych przesłanek wymienionych w art. 7 ust. 2 ustawy, pozwalająca zakwalifikować nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa jako dostawę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - przesłanka przekazania przez podatnika towarów w postaci gruntów i inwestycji drogowej należących do jego przedsiębiorstwa, na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Przekazana bez wynagrodzenia "inwestycja drogowa" oraz planowane przekazanie bez wynagrodzenia własności części działek stanowią majątek Spółki i są związane z celami prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa (z realizowaną przez Spółkę inwestycją). Zatem powyższe przedmiotowe nieodpłatne przekazania nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w całości są związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, a tym samym czynności te nie stanowią podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od dokonanych czynności w całości, ponieważ wydatki poniesione na "inwestycję drogową" oraz nakłady na zakup gruntu wykorzystywane były i są do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawidłowość stanowiska Podatnika w sprawie potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych (np. wyrok NSA sygn. I FSK 743/07, WSA w Warszaw sygn. III SA/Wa 1444/07, wyrok WSA w Gdańsku sygn. I SA/Gd 403/09, wyrok w WSA w Poznaniu sygn. I SA/Po 663/09) zgodnie z którymi, w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów należących do majątku przedsiębiorstwa na cele związane z jego prowadzeniem czynność taka nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Będzie tak niezależnie od tego, czy przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego czy też nie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym w dniu złożenia wniosku, tj. 1 lutego 2010 r. oraz w dniu wydania interpretacji indywidualnej tj. w dniu 14 maja 2010 r., gdyż interpretacja stanowi ponowne rozstrzygniecie wniosku strony dotyczącego zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), w wyniku orzeczenia sądowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się na podstawie art. 7 ust. 2 tej ustawy przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jak stanowi art. 7 ust. 3 omawianej ustawy o podatku od towarów i usług, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Przez świadczenie usług nie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem nieodpłatne świadczenie usług, co do których Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami jest wystarczającą przesłanką do uznania, iż świadczenie takich usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie m.in. robót budowlanych związanych z wnoszeniem budynków (PKD 41..), robót budowlanych specjalistycznych (PKD 43...), zakończył w 2009 r. inwestycję polegającą na budowie Centrum Handlowego wraz z infrastrukturą zewnętrzną zwaną dalej CH.

W trakcie procesu inwestycyjnego zakupiono m.in. grunty przeznaczone pod budowę CH oraz poniesiono nakłady związane z budową ronda, zjazdu z tego ronda na teren CH oraz przebudową ulicy, przy której usytuowane jest przedmiotowe CH.

Inwestycja została zrealizowana częściowo na działkach będących własnością Spółki oraz w znaczącej części na działkach będących własnością Powiatu. Inwestycja ta była była/będzie przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Zarządu Dróg Publicznych.

Odnosząc opisaną przez Wnioskodawcę sytuację do obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do nieodpłatnego świadczenia usług polegającego na przekazaniu wybudowanej infrastruktury drogowej na działkach będących własnością Powiatu oraz do nieodpłatnego przekazania towarów polegającego na przekazaniu zakończonej inwestycji drogowej wraz z gruntem należącym do Wnioskodawcy.

Powyższe wynika bowiem z faktu, że inwestycja została zrealizowana częściowo na działkach będących własnością Spółki a częściowo na działkach będących własnością Powiatu.

Działki, które częściowo wykorzystano na inwestycję drogową zostały nabyte przez Spółkę na podstawie aktów notarialnych a Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w 100%. Na działkach stanowiących własność Spółki (działki o nr 1011/44, nr 1011/68, nr 1011/64, nr 1011/66 położonych przy ul.) zrealizowano: poszerzenie ulicy oraz w znacznej części budowę ronda. Natomiast na działkach będących własnością Powiatu zrealizowano modernizację już istniejącej drogi.

Z wniosku wynika również, że przedmiotowa inwestycja drogowa po zakończeniu budowy została nieodpłatnie przekazana przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządu Dróg Publicznych. Jednocześnie dokonana inwestycja jest związana z prowadzonym przedsiębiorstwem. Działalność Wnioskodawcy Inwestora opiera się bowiem na usługach m.in. w zakresie robót budowlanych związanych z wnoszeniem budynków (w tym przypadku centrum handlowego) co wiąże się z koniecznością wybudowania dla tego budynku (centrum handlowego) inwestycji drogowej polegającej na budowie przedmiotowego ronda przy ul., budowie zjazdu z powyższego ronda na teren centrum handlowego oraz przebudowie ul. - drogi. Ponadto Wnioskodawca podał, że uzyskuje przychody z tytułu wynajmu powierzchni wybudowanego obiektu opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Część gruntu zajętego pod inwestycję drogową stanowi jeszcze własność Spółki, ponieważ proces podziału geodezyjnego jest procesem złożonym i długotrwałym a przed jego zakończeniem Wnioskodawca nie może przenieść własności gruntu zajętego pod "inwestycję drogową" w formie darowizny. Przed zakończeniem procesu podziału działek Spółka nie jest też w stanie ustalić jaka jest wartość gruntu która zostanie przeniesiona na rzecz Powiatu. W momencie, kiedy nastąpi podział geodezyjny gruntu Spółka zaliczy wartość gruntu w koszty uzyskania przychodu oraz nie opodatkuje tej darowizny podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie jest ocena prawidłowości oraz skuteczności zamierzonych czynności obejmujących przeniesienie własności gruntu zajętego pod "inwestycję drogową" na płaszczyźnie innych przepisów prawa niż przepisy prawa podatkowego (np. prawa cywilnego), lecz dokonanie oceny prawnej, czy wykonane (zamierzone) przez podatnika czynności przekazania w drodze darowizny nieruchomości zabudowanej wywołują skutki podatkowe na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jako czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 5 ust. 2 ustawy o VAT stanowiącego, iż czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Powołany wyżej przepis ma na celu zapewnienie, aby te same czynności wykonywane zgodnie z prawem, bądź bez spełnienia prawem wymaganych warunków były traktowane w tożsamy sposób.

Czynności przejścia własności ekonomicznej (faktycznego wydania towarów) nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż oderwanie pojęcia "dostawa towarów" i ekonomicznych aspektów transakcji od skutków konwencjonalnych powstających na gruncie prawa prywatnego pozwala na uznanie danej czynności za dostawę towarów nawet mimo pewnych nałożonych na nabywcę ograniczeń we władaniu towarem (jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie).

Odnośnie nieodpłatnego świadczenia usług polegających na przekazaniu tej części wybudowanej inwestycji drogowej, która znajduje się na gruncie będącym własnością Powiatu należy stwierdzić, iż pomimo spełnienia jednej z przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z prowadzoną inwestycją (co zostało stwierdzone powyżej), nie została spełniona druga z przesłanek warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, ponieważ przekazywana nieodpłatnie infrastruktura drogowa związana jest, jak wykazano wyżej, z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem tj. obiektem handlowym wybudowanym przez Wnioskodawcę, w którym Wnioskodawca wynajmuje powierzchnie handlowe.

W konsekwencji nieodpłatne przekazanie części inwestycji drogowej powstałej na gruncie będącym własnością Powiatu, należy uznać za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast odnośnie czynności nieodpłatnego przekazania inwestycji drogowej wraz z gruntami będącymi własnością Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że ww. nieodpłatne przekazanie towaru ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą - prowadzeniem przedsiębiorstwa. Działalność Wnioskodawcy opiera się bowiem na usługach m.in. w zakresie robót budowlanych związanych z wnoszeniem budynków (w tym przypadku centrum handlowego) co wiąże się z koniecznością wybudowania dla tego budynku (centrum handlowego, w którym Wnioskodawca wynajmuje powierzchnie handlowe) inwestycji drogowej (budowie ronda i zjazdu z powyższego ronda na teren centrum handlowego oraz przebudowie drogi). Dogodny dojazd spowoduje zwiększenie sprzedaży i zachęcenie klienta do zakupu właśnie w tym obiekcie handlowym.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), przytoczone wyżej przepisy oraz rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 maja 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2052/11 stwierdzić należy, że przekazywana przez Wnioskodawcę bez wynagrodzenia inwestycja drogowa wraz z gruntami należącymi do jego przedsiębiorstwa na cele związane z jego przedsiębiorstwem (w ramach zwiększenia sprzedaży i zachęcenia klienta do zakupu w obiekcie handlowym wybudowanym przez Wnioskodawcę, i w którym Wnioskodawca wynajmuje powierzchnie handlowe), w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów a w konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.