IBPP1/443-1737/08/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 28 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług dystrybucyjnych oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach wystawianych przez kontrahentów Wnioskodawcy, w związku z wykonywanymi przez nich usługami dystrybucyjnymi - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług dystrybucyjnych oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach wystawianych przez kontrahentów Wnioskodawcy, w związku z wykonywanymi przez nich usługami dystrybucyjnymi. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 28 stycznia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 stycznia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży cukierków. W ramach swojej działalności zamierza zawrzeć ze swoimi kontrahentami umowy o świadczenie usług dystrybucyjnych, które będą polegały na:

* maksymalnym pozyskaniu zamówień na wyroby,

* zatrudnieniu przedstawiciela handlowego,

* wyposażeniu przedstawiciela handlowego na swój koszt w samochód osobowy oraz prowadzenie ewidencji wielkości oraz miejsc sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy

- co byłoby zapisane w umowie.

Wynagrodzenie za świadczone usługi dystrybucyjne byłoby uzależnione od wysokości obrotów z danym kontrahentem (stanowiłoby% od obrotów). Faktury za świadczenie usług dystrybucyjnych byłyby wystawiane przez odbiorcę wyrobów na koniec każdego miesiąca.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a jego zdaniem symbol PKWiU dla nabywanych usług dystrybucyjnych to PKWiU 51.17. Nabywane usługi dystrybucyjne będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wypłacone kontrahentom wynagrodzenia nie będą związane z konkretnymi dostawami - odnosić się będą do wszystkich dostaw w określonym czasie.

Wypłacone wynagrodzenia za świadczone usługi dystrybucyjne będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Wnioskodawca zamierza zawierać dwa rodzaje umów, gdzie:

* w jednych, wynagrodzenie za świadczone usługi dystrybucyjne będzie liczone jako stały procent od wielkości obrotów,

* w drugich, wynagrodzenie będzie liczone jako procent od obrotów do określonego pułapu, a po osiągnięciu tego pułapu procent ulegnie zwiększeniu.

Planowana umowa nie warunkuje wypłaty wynagrodzenia od takich działań jak np. dokonywanie przez kontrahentów nabyć o określonej wartości lub ilości towarów w określonym czasie, czy też od terminowego regulowania należności. W umowie będzie zapis, że wynagrodzenie za świadczone usługi dystrybucyjne ma być przeznaczone na pokrycie kosztów tych usług.

Z planowanej umowy dystrybucyjnej wynika również jakie działania mają być podjęte celem intensyfikacji sprzedaży, a będą one polegały na:

* maksymalnym pozyskiwaniu zamówień,

* zatrudnieniu przedstawiciela handlowego, który będzie obowiązany pozyskiwać zamówienia, a także promować markę Wnioskodawcy,

* wyposażeniu przedstawiciela handlowego w samochód oraz prowadzeniu ewidencji wielkości oraz miejsc sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy.

W sytuacji kiedy kontrahent nie podejmie działań w zakresie usług dystrybucyjnych wynagrodzenie nie będzie mu wypłacane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyżej opisane usługi dystrybucyjne mieszczą się w definicji świadczonych usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy Wnioskodawca jako odbiorca tych faktur ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na tych fakturach w związku z art. 88 ust. 3a pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisane usługi dystrybucyjne są świadczeniem usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatek wykazany na tych fakturach podlega odliczeniu, ponieważ zgodnie z zawartą umową nabywca zobowiązany będzie do określonego zachowania tj. zatrudnienia przedstawiciela handlowego, wyposażenia przedstawiciela w samochód osobowy, prowadzenia ewidencji wielkości oraz miejsc sprzedaży towarów, maksymalnym pozyskiwaniu zamówień, co mieści się w definicji świadczonych usług. W związku z tym usługi dystrybucyjne podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, a odbiorca faktur ma możliwość odliczenia podatku wykazanego na tych fakturach, bo nie ma tutaj zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót (z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W opisanym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z sytuacją, gdzie Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT zamierza zawierać umowy z kontrahentami, w których ustali zasady świadczenia na jego rzecz usług dystrybucyjnych oraz przyznawania wynagrodzenia za te usługi. Wynagrodzenie przeznaczone będzie na pokrycie kosztów działań kontrahenta, mających na celu intensyfikację sprzedaży poprzez maksymalne pozyskiwanie zamówień, zatrudnienie przedstawiciela handlowego, który będzie obowiązany pozyskiwać zamówienia i promować markę Wnioskodawcy, wyposażenie przedstawiciela handlowego w samochód oraz prowadzenie ewidencji wielkości oraz miejsc sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy. Świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi dystrybucyjne są zakwalifikowane zdaniem Wnioskodawcy do grupowania PKWiU 51.17.

Wypłacane kontrahentom Wnioskodawcy wynagrodzenia nie będą związane z konkretnymi dostawami - odnosić się będą do wszystkich dostaw w określonym czasie i będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Faktury za świadczenie usług dystrybucyjnych byłyby wystawiane przez odbiorcę wyrobów na koniec każdego miesiąca. Wnioskodawca zamierza zawierać dwa rodzaje umów, gdzie: w jednych - wynagrodzenie za świadczone usługi dystrybucyjne będzie liczone jako stały procent od wielkości obrotów, w drugich - wynagrodzenie będzie liczone jako procent od obrotów do określonego pułapu, a po osiągnięciu tego pułapu procent ulegnie zwiększeniu.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy stwierdzić, że mamy niewątpliwie do czynienia ze świadczeniem na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu ustawy o VAT. Pomiędzy stronami tj. Wnioskodawcą i jego kontrahentami, zaistnieje bowiem, poprzez zawarcie umowy, określony stosunek prawny, ściśle związany z działalnością gospodarczą. Jednocześnie ten stosunek prawny będzie wiązał się ze świadczeniem wzajemnym.

Zgodnie bowiem z treścią planowanych umów, kontrahenci będą zobowiązani do dokonania szeregu czynności na rzecz Wnioskodawcy, mianowicie: maksymalnego pozyskiwania zamówień, zatrudnienia przedstawiciela handlowego oraz wyposażenia go na swój koszt w samochód osobowy oraz prowadzenia ewidencji wielkości i miejsc sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy. Usługi te objęte są symbolem PKWiU 51.17 - usługi pośrednictwa w sprzedaży żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Za świadczone usługi, o których mowa wyżej Wnioskodawca będzie wypłacał wynagrodzenie przewidziane w planowanych umowach.

W świetle powyższego, pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Tym samym zachowanie kontrahenta Wnioskodawcy należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jeśli chodzi natomiast o kwestie związane z prawem do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego w otrzymanych od kontrahentów fakturach dokumentujących nabycie usług dystrybucyjnych, to obowiązuje zasada, zgodnie z którą prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych od podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jak wynika z wniosku, podstawą do wypłaty wynagrodzenia za usługi dystrybucyjne będą faktury VAT wystawiane przez kontrahentów. Wyżej wymienione usługi będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem jeżeli w przedmiotowej sprawie nabywane usługi dystrybucyjne będą w całości związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług dystrybucyjnych.

Odnośnie wskazanego przez Wnioskodawcę we wniosku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego określonego w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, stwierdzić należy iż zgodnie z tym przepisem nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, albo czynność zwolniona od podatku, podatek naliczony wynikający z faktury dokumentującej tę czynność nie podlega odliczeniu.

Cytowany wyżej przepis nie ogranicza jednak prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z otrzymaniem od kontrahentów faktur dokumentujących świadczone usługi dystrybucyjne. Tutejszy organ bowiem wykazał w przedmiotowej interpretacji, iż świadczenie usług dystrybucyjnych na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22% i powinno być udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez kontrahentów.

Reasumując należy stwierdzić, że świadczenia, które Wnioskodawca nabędzie od swych kontrahentów, za które wypłacane będą wynagrodzenia z tyt. usług dystrybucyjnych (PKWiU 51.17 - usługi pośrednictwa w sprzedaży żywności, napojów i wyrobów tytoniowych), będą usługami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym będą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. Świadczenie przedmiotowych usług winno być udokumentowane przez kontrahentów Wnioskodawcy fakturą VAT, ze stawką podatku 22%. Natomiast Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. Ponadto należy zaznaczyć, iż tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych wyrobów i usług lecz dokonuje interpretacji w oparciu o wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikację PKWiU.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.