IBPP1/443-1730/08/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2008 r. (data wpływu 18 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z krajowych faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do samochodów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z krajowych faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do samochodów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dla celów podatkowych prowadzi księgę przychodów rozchodów oraz jest podatnikiem podatku VAT. Spółka zajmuje się sprowadzaniem samochodów osobowych oraz ciężarówek z zagranicy, głównie z Unii Europejskiej do dalszej odsprzedaży, w związku z tym ponosi wydatki związane z zakupem paliwa do samochodów transportowanych z zagranicy i przeznaczonych do sprzedaży w Polsce. Paliwo jest kupowane zarówno zagranicą jak i w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można odliczyć podatek naliczony VAT z krajowych faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do samochodów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o VAT odliczenie podatku naliczonego w sytuacji zakupu paliwa do samochodów osobowych jest ograniczone art. 88 ust. 1 pkt 3 w odniesieniu do samochodów wymienionych w art. 86 ust. 3, który mówi "w przypadku nabycia samochodów oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony...", natomiast ust. 4 tego artykułu wymienia sytuacje jakich ust. 3 nie dotyczy. Pkt 7 ust. 4 tego artykułu wymienia sytuacje "przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest: a) odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub...". W związku z tym Wnioskodawca twierdzi, że może odliczać podatek VAT od krajowych faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie nadmienia się, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 30 listopada 2008 r., gdyż Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy).

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jak wynika z powyższych regulacji prawnych podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w cenie towarów i usług, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

W przypadku spełnienia przesłanki określonej w art. 86 ust. 1 ww. ustawy kolejnym etapem do ustalenia prawa podatnika do dokonania odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług, będzie stwierdzenie czy wydatek związany z zakupem paliw silnikowych stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Jednakże przepisy ustawy przewidują sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalnie przesłanki upoważniającego go do takiego odliczenia.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 3 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W tym miejscu należy zauważyć, iż powołany powyżej przepis, zgodnie z art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT nie dotyczy:

Analiza powyższych przepisów jednoznacznie wskazuje, że wyjątek zawarty w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o VAT wyraźnie ma zastosowanie wyłącznie do nabywanych przez podatnika samochodów (pojazdów), które następnie są odsprzedawane, przy czym ich odsprzedaż stanowi przedmiot działalności podatnika. Wyłączenie z reguły ogólnej zawartej w art. 86 ust. 3 ww. ustawy dotyczy zatem konkretnie tych pojazdów, które są odsprzedawane przez podatnika w ramach prowadzonej działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, będący podatnikiem VAT ma zamiar dokonywać odliczenia podatku naliczonego zawartego w krajowych fakturach VAT, dokumentujących zakup paliwa do samochodów osobowych oraz ciężarówek sprowadzanych z zagranicy i przeznaczonych do sprzedaży w Polsce.

Cytowany już wcześniej przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 3 ww. ustawy. W przepisie tym są wymienione samochody osobowe oraz pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Jednak przepis ten nie dotyczy wszystkich pojazdów o takiej właśnie dopuszczalnej masie całkowitej. Zakres przedmiotowy samochodów i pojazdów, które objęte są regulacją cyt. wyżej art. 86 ust. 3, jest określony również przez ust. 4 tego artykułu. Przepis art. 86 ust. 4 jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy, a zatem nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów. Tym samym zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których ten przepis nie dotyczy.

Odnosząc powyższe przepisy do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w krajowych fakturach VAT, dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych oraz ciężarówek sprowadzanych z zagranicy i przeznaczonych do sprzedaży w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto nadmienia się, iż w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów zakupu paliwa do samochodów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków" po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.