IBPP1/443-1716/11/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. organu 24 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.) oraz pismem z dnia 22 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy planowana dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności posadowionych na nim obiektów jest zwolniona od podatku VAT oraz w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu (wybudowaniu) - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.) oraz pismem z dnia 22 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy planowana dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności posadowionych na nim obiektów jest zwolniona od podatku VAT oraz w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu (wybudowaniu).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 1997 r. wybudował budynek stycznikowni (budynek techniczny) na terenie nieruchomości dzierżawionej od Huty Ł. Podczas budowy był odliczany podatek od towarów i usług.

W 2000 r. Spółka zakupiła przedmiotowy teren - prawo użytkowania wieczystego gruntu. Na nieruchomości tej zlokalizowana jest też wiata, której własność przeszła wraz z nabyciem prawa użytkowania wieczystego gruntu. Transakcja zakupu nieruchomości w 2000 r. nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Od 2008 r. prawo wieczystego użytkowania wraz z budynkiem zostało wydzierżawione kontrahentowi Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń budynku od których odliczałby podatek VAT. Na stycznikownię i wiatę Wnioskodawca nie ponosił ulepszeń, które zwiększałyby ich wartość początkową.

W najbliższym czasie (w roku 2011 lub 2012) Wnioskodawca chce nabyte w 2000 r. prawo wieczystego użytkowania wraz z wiatą i wybudowanym w 1997 r. budynkiem sprzedać.

Opisana we wniosku wiata (rok budowy 1984) jest budowlą na fundamentach żelbetowych, ściany boczne i dach z blachy falistej. Jest wiatą magazynowo-sprzętową przypominającą duży garaż Wiata jest budynkiem trwale związanym z gruntem.

Na ww. budowlę Wnioskodawca nie ponosił kosztów ulepszeń od których odliczałby podatek VAT. Od 2008 r. wiata ta była również wydzierżawiona z gruntem kontrahentowi Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca może zastosować zwolnienie w stosunku do sprzedaży całości nieruchomości - prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem i wiatą, nie dokonując korekty podatku VAT naliczonego, odliczonego przy nabyciu (w tym przypadku wybudowaniu budynku) ww. nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż zabudowanego prawa wieczystego użytkowania gruntów jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Tym samym przy sprzedaży zabudowanego prawa wieczystego użytkowania gruntu obowiązującą dla transakcji stawką podatku VAT będzie stawka związana z budynkiem.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, gdzie zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Pierwsze zasiedlenie zostało wykonane ponad 2 lata temu.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, zbycie prawa wieczystego użytkowanie gruntu traktowane jest jak dostawa towarów.

Dodatkowo zdaniem Wnioskodawcy nie będzie potrzeby dokonywania korekty podatku VAT naliczonego, na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT do prawa wieczystego użytkowania stosuje się dziesięcioletni okres korekty, w tym przypadku okres użytkowania budynku i prawa wieczystego użytkowania jest dłuższy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy użytkowana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższego przepisu nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Za szczególny rodzaj budynku uważa się wiatę, która stanowi pomieszczenie naziemne, nieobudowane ścianami ze wszystkich stron lub nawet w ogóle ścian pozbawione.

W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 1997 r. wybudował budynek stycznikowni (budynek techniczny) na terenie nieruchomości dzierżawionej od Huty. Podczas budowy był odliczany podatek od towarów i usług.

W 2000 r. Spółka zakupiła przedmiotowy teren - prawo użytkowania wieczystego gruntu. Na nieruchomości tej zlokalizowana jest też wiata, której własność przeszła wraz z nabyciem prawa użytkowania wieczystego gruntu. Transakcja zakupu nieruchomości w 2000 r. nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Od 2008 r. prawo wieczystego użytkowania wraz z budynkiem zostało wydzierżawione kontrahentowi Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń budynku od których odliczałby podatek VAT. Na stycznikownię i wiatę Wnioskodawca nie ponosił ulepszeń, które zwiększałyby ich wartość początkową.

W najbliższym czasie (w roku 2011 lub 2012) Wnioskodawca chce nabyte w 2000 r. prawo wieczystego użytkowania wraz z wiatą i wybudowanym w 1997 r. budynkiem sprzedać.

Opisana we wniosku wiata (rok budowy 1984) jest budowlą na fundamentach żelbetowych, ściany boczne i dach z blachy falistej. Jest wiatą magazynowo-sprzętową przypominającą duży garaż. Wiata jest budynkiem trwale związanym z gruntem.

Na ww. budowlę Wnioskodawca nie ponosił kosztów ulepszeń od których odliczałby podatek VAT. Od 2008 r. wiata ta była również wydzierżawiona z gruntem kontrahentowi Wnioskodawcy.

Wnioskodawca stwierdził, iż ww. wiata jest budowlą na fundamentach żelbetowych, posiada ściany boczne i dach z blachy falistej i jest budynkiem trwale związanym z gruntem, zatem jest obiektem budowlanym trwale z gruntem związanym w rozumieniu wyżej cyt. ustawy - Prawo budowlane oraz rozporządzenia w sprawie PKOB.

Jak już wskazano wiata, w rozumieniu PKOB, jest szczególnym rodzajem budynku o ile jest w ogóle obiektem budowlanym, tj. konstrukcją połączona z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów będącą wynikiem prac budowlanych.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć także oddanie budynku do użytkowania na podstawie umowy najmu i dzierżawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (w tym również najem na cele mieszkaniowe podlegający zwolnieniu od podatku VAT). Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie również moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z wniosku wynika, że od 2008 r. prawo wieczystego użytkowania wraz z budynkiem stycznikowi i wiatą zostało wydzierżawione kontrahentowi Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń budynku oraz wiaty.

W najbliższym czasie (w roku 2011 lub 2012) Wnioskodawca chce nabyte w 2000 r. prawo wieczystego użytkowania wraz z wiatą i wybudowanym budynkiem sprzedać.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, że planowana dostawa ww. budynku stycznikowi i wiaty nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie minie okres krótszy niż 2 lata. Wnioskodawca bowiem w 2008 r. oddał całą nieruchomość w dzierżawę i jednocześnie nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku ani wiaty.

Tym samym planowana dostawa ww. budynku stycznikowi oraz wiaty będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT lub przed nim, ani też w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym w świetle § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, dostawa prawa użytkowania wieczystego działki na której posadowiony jest budynek stycznikowi oraz wiata, również będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż zabudowanego prawa wieczystego użytkowania gruntów jest zwolniona z podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu ww. nieruchomości należy zauważyć, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego uregulowania wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom wyłącznie w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy o VAT).

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Istotne jednak w sprawie jest, iż powyższe zasady nie dotyczą środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. Wynika to z przepisu art. 163 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego, do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Stosownie do art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, podatnik dokonujący sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może także zmniejszyć podatek należny o taką część podatku naliczonego, która odpowiada procentowemu udziałowi wartości sprzedaży towarów opodatkowanych podatkiem w wartości sprzedaży ogółem. Przy ustalaniu wartości sprzedaży nie uwzględnia się kwot podatku.

W przypadku nabycia towarów, o których mowa w art. 21 ust. 3, procentowy udział wartości sprzedaży towarów opodatkowanych w wartości sprzedaży ogółem oblicza się na podstawie sprzedaży z ostatnich sześciu miesięcy. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.

A zatem unormowania te nie przewidywały korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji po okresie dłuższym niż 6 miesięcy.

Z powyższych regulacji wynika, iż obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego w sposób określony w art. 91 ustawy, odnosi się do tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały nabyte po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a więc po dniu 30 kwietnia 2004 r.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż dla budynku stycznikowi, który został wybudowany w 1997 r., przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. przed dniem 1 maja 2004 r. nie mają zastosowania przepisy określone w art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na niej wiatą zostało nabyte przez Wnioskodawcę w 2000 r. i transakcja ta nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, tym samym należy uznać, że odliczenia dokonano wyłącznie z tytułu budowy budynku.

Zatem obowiązek korekty podatku naliczonego, określony w art. 91 ustawy o VAT, w związku z planowaną dostawą budynku nie wystąpi, gdyż budowa miała miejsce w 1997 r.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie potrzeby dokonywania korekty podatku VAT naliczonego przy nabyciu ww. nieruchomości (tj. budowie budynku), należało uznać za prawidłowe, jednakże na innej podstawie prawnej niż wskazał Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.