IBPP1/443-171/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu 17 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2009 r., (data wpływu 11 maja 2009 r.) oraz pismem z dnia 25 maja 2009 r., (data wpływu 26 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania jednorazowej sprzedaży 2 działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lutego 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania jednorazowej sprzedaży 2 działek.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 7 maja 2009 r., (data wpływu 11 maja 2009 r.) oraz z dnia 25 maja 2009 r., (data wpływu 26 maja 2009 r.), będącymi odpowiedziami na wezwania tut. organu nr IBPP1/443-171/09/MS z dnia 27 kwietnia 2009 r. oraz nr IBPP1/443-171/09/MS z dnia 18 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 16 grudnia 2002 r. nabył wraz z żoną działki rolne nr 30 i 16/1 o łącznej powierzchni 1,82 ha położone w miejscowości A. Zakupu dokonano do majątku wspólnego. Powyższe działki jak i powstałe z późniejszych podziałów nieprzerwanie Wnioskodawca użytkuje w swoim gospodarstwie rolnym o łącznej powierzchni około 5 ha. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu "usług tartacznych". Trzecim źródłem dochodów Wnioskodawcy jest długoletnia dzierżawa części nieruchomości położonej w miejscowości J. We wszystkich przypadkach nie jest płatnikiem VAT.

W dniu 20 marca 2006 r. Wójt B. wydał decyzję o scaleniu i nowym podziale działek nr 30 i 16/1 położonych w miejscowości B., na działki o nr: 235/1 do 235/6. W dniu 9 maja 2006 r. Wnioskodawca sprzedał działkę rolną nr 235/2 o pow. 0,2 ha Panu C. W dniu 1 sierpnia 2008 r. wszedł w życie Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego "D". Zgodnie z jego zapisami przeznaczenie powyższych działek o numerach 235/1 do 235/6 zostało zmienione z rolnego na budowlane (oznaczenie UT - usługi turystyczne z dopuszczalną zabudową jednorodzinną). We wrześniu 2008 r. Pan C. zwrócił się do Wnioskodawcy z prośbą o odsprzedanie części działek nr 235/1 i 235/4 celem powiększenia działki nr 235/2. Pan C tłumaczył swoją prośbę planami inwestycyjnymi do realizacji, których działka nr 235/2 była za mała. Nowy podział uwzględniający prośbę Pana C. został zatwierdzony 31 października 2008 r. W dniu 29 grudnia 2008 r. Wnioskodawca sprzedał Panu C działkę nr 238/1 o pow. 287 m ² i nr 235/8 o pow. 109 m ^2. Tak małe działki mogły powstać tylko w celu przyłączenia do działki nr 235/2 ponieważ Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dopuszcza istnienie niezależnych działek budowlanych o minimalnej powierzchni 1500 m ^2. W wyniku ww. podziału działka nr 235/1 została pomniejszona o działkę 235/8 i uzyskała numer 235/7. Natomiast po wydzieleniu z działki 235/4 działki 238/1 pozostała część nie mogła niezależnie istnieć gdyż jej powierzchnia była za mała i niezgodna zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. W związku z powyższym została połączona z działką nr 235/5 w efekcie czego powstała nowa działka nr 238/2. Aktualnie działki nr 235/7, 235/3, 235/6, 238/2 są nieuzbrojone. W związku z zamiarem sprzedania łącznie działek nr 235/6 i 238/2 Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem odnośnie opodatkowania tej czynności.

Ponadto Wnioskodawca stwierdza, że jest rolnikiem ryczałtowym. Nie dokonuje i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Jego działalność rolnicza sprowadza się do wykoszenia raz w roku posiadanych łąk celem ich ochrony przed zachwaszczeniem i uzyskania dopłat unijnych. W akcie notarialnym z dnia 16 grudnia 2002 r. jest zapis, że działki nr 30 i 16/1 Wnioskodawca kupuje w celu przyłączenia ich do gospodarstwa rolnego. Stwierdza, że jest to standardowy zapis używany w tamtym okresie w przypadkach kiedy ziemię rolną nabywały osoby już posiadające więcej niż 1 ha gruntu, a teren ten nie był objęty Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. Rzeczywistym powodem zakupu tych działek było ich położenie, gdyż graniczyły z działką Wnioskodawcy nr 52/2 a dodatkowo ich atrakcyjna lokalizacja zachęciła Wnioskodawcę do podjęcia planów wybudowania na nich domu. Działki nr 30 i 16/1 nie były przedmiotem najmu i dzierżawy. W dniu 23 grudnia 2002 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość gruntową położona w miejscowości E. Jak stwierdza Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość posiadał od kilkunastu lat, więc sprzedaż nie wymagała zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, deklaracji VAT-7 i odprowadzenia VAT. Ponadto Wnioskodawca stwierdza, że w 2005 r. Pan C zwrócił się do niego z prośbą o odsprzedanie konkretnego fragmentu działek nr 30 i 16/1. Przyjmując jego prośbę Wnioskodawca złożył wniosek o scalenie i nowy podział tych działek do Wójta B. Wnioskodawca stwierdza, że kupił działki nr 30 i 16/1 z zamiarem między innymi wybudowania na nich domu. W zapisach Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy B. teren ten był przewidziany pod usługi turystyczne i budownictwo mieszkaniowe. Z racji, że wykonanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest drogie Gmina nie przewidywała w najbliższej przyszłości przystąpienia do jego sporządzenia. Również uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy było w tym miejscu, gdzie Wnioskodawca planował budowę, niemożliwe. W związku z tym jedynym wyjściem aby zrealizować budowę było zawarcie porozumienia z Urzędem Gminy w formie darowizny, polegającego na deklaracji poniesienia kosztów sporządzenie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać działek nr 235/7 i 235/3. Na działce nr 235/7 Wnioskodawca chce wybudować dom. Działka nr 235/3 przewidziana została w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego na drogę wewnętrzna, wiec kiedyś zostanie przejęta przez Urząd Gminy. W 2005 r. Pan C. zwrócił się do Wnioskodawcy z prośbą o odsprzedanie części działek nr 30 i 16/1, która po nowym podziale uzyskała nr 235/2. Po stwierdzeniu, że wielkość tej działki jest niewystarczająca do realizacji zamierzeń Pan C. poprosił Wnioskodawcę o odsprzedanie dodatkowych dwóch fragmentów działek Wnioskodawcy celem przyłączenia ich do działki nr 235/2. Te Fragmenty uzyskały numery 235/8 i 238/1. Przyczyną sprzedaży działek nr 235/2 i 235/8 i 238/1 była prośba Pana C. Środki ze sprzedaży działek nr 235/2 235/8 i 238/1 Wnioskodawca przeznaczył na poprawę sytuacji materialnej rodziny. Środki z planowanej sprzedaży działek nr 238/2 i 235/6 Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na edukację dzieci, poprawę sytuacji materialnej rodziny i jeśli ich wystarczy na budowę na działce nr 235/7.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że jedyną korzyścią finansową jaką przynosi mu przedmiotowe gospodarstwo rolne są dopłaty bezpośrednie: Jednolita Płatność Obszarowa (JPO) i dopłata do obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW). Aby je uzyskać Wnioskodawca musi posiadane łąki minimum raz w roku wykosić. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym tylko w formalnym zakresie wynikającym z posiadania użytków rolnych o powierzchni powyżej 1 ha i korzystania z ww. dopłat unijnych. Posiadane grunty cechują się wyjątkowymi walorami krajobrazowymi i zapewniają rodzinie Wnioskodawcy harmonijny rozwój połączony z kontaktem z naturalną przyrodą. Grunty Wnioskodawcy ze wszystkich stron otoczone są lasami Puszczy. Większość z tych gruntów Wnioskodawca utrzymuje w charakterze "przydomowego" trawnika wykaszanego raz w tygodniu. Poza efektem estetycznym tak częste koszenie ma wpływ na ilość kleszczy i innych niebezpiecznych owadów, co w bezpośrednim otoczeniu domu ma pierwszorzędne znaczenie. Większość gruntów stanowią łąki. Pozostałe to nieużytki w postaci zakrzaczonych skarp, zadrzewiony pas ochronny rzeki H, dwa stawy w budowie o łącznej powierzchni 0,19 ha, drogi wewnętrzne, place utwardzone, tereny pod zabudowaniami, wydzierżawiany teren pod stacją bazową telefonii komórkowej. Trawa na obszarze utrzymywanym w postaci trawnika jest naturalnym nawozem. Natomiast trawa koszona na pozostałych łąkach jest kompostowana w związku z czym Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych pożytków z tytułu wykaszania poza dopłatami unijnymi. W skład przedmiotowego gospodarstwa rolnego nie wchodzą inne grunty rolne poza łąkami. Wnioskodawca korzysta z pięcioletniego programu dopłat unijnych ponieważ jest taka możliwość. Rok 2009 jest ostatnim piątym rokiem tego programu i Wnioskodawca nie wyklucza, ze od 2010 r. nie będzie więcej z dopłat unijnych korzystał. Aby uzyskać dopłaty należy raz w roku do 15 lipca wykosić łąki. Wnioskodawca dopłaty unijne uzyskał cztery razy. Za 2008 r. były to kwoty: z tytułu JPO - 936,50 zł, z tytułu OMW - 883,20 zł W poprzednich latach wysokość tych kwot była nieznacznie niższa. Wnioskodawca dopłaty w całości przeznacza na bieżące wydatki rodziny. Dopłaty są dla niego środkami pomocowymi, swego rodzaju rekompensatą za ochronę gruntów przed ich zakrzaczeniem. Działki nr 30 i 16/1 przylegają do wcześniej nabytych przez Wnioskodawcę działek. Stanowią ich naturalną kontynuację. W momencie gdy ich poprzedni właściciel wykazał chęć sprzedaży Wnioskodawca nie zastanawiał się do czego więcej mogą mu się przydać w przyszłości przedmiotowe działki. Wnioskodawca jest samotnikiem, więc możliwość, powiększenia własnej przestrzeni (w rozumieniu oddalenia od siebie "dobrodziejstw" płynących z posiadania sąsiadów), była poza możliwością budowy domu, wystarczającą zachętą do zakupu tych działek. Użyte przez Wnioskodawcę sformułowanie, że działki nr 30 i 16/1 nie zostały nabyte tylko i wyłącznie w celu ich dalszej odsprzedaży było stwierdzeniem faktów i rodzi przekonanie, że zamiar odsprzedania części posiadanego majątku nie wyczerpuje znamion prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami. Działki te zostały nabyte z następujących powodów:

* wyrażenie przez sąsiada woli sprzedaży i płynącego z niej zagrożenia, że jeśli nie Wnioskodawca je kupi to kupi je ktoś inny,

* zamiar budowy drugiego domu,

* niepowtarzalne walory krajobrazowe,

* charakterystyczna dla wielu ludzi chęć posiadania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonując jednorazowej sprzedaży nieuzbrojonych działek budowlanych nr 235/6 i 238/2 o łącznej powierzchni 4386 m ^2, które powstały w wyniku wcześniejszych przypadkowych podziałów nie mających związku z obecnym zamiarem ich sprzedaży, wyczerpuje znamiona określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług z 2004 r. i w związku z powyższym czy od ich sprzedaży Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy działki które będą przedmiotem sprzedaży stanowią majątek osobisty i nie zostały nabyte w celu dokonania dalszej odsprzedaży. Fakt, że do tej pory są użytkowane w gospodarstwie rolnym wynika ich dotychczasowego przeznaczenia. Po wejściu w życie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego użytkowanie rolnicze straciło sens. Sprzedaż wyczerpuje znamiona racjonalnego korzystania z majątku osobistego a uzyskane środki zostaną przeznaczone na poprawę warunków życia rodziny i edukację dzieci. Planowana sprzedaż nastąpi jednorazowo i nic nie wskazuje na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. W świetle powyższego jeżeli osoba fizyczna, prowadząca gospodarstwo rolne i pozarolniczą działalność gospodarczą nie polegającą na obrocie ziemią (usługi tartaczne) dokona sprzedaży działek budowlanych ze swojego majątku osobistego w warunkach wskazujących, że czynność ta nie ma charakteru zorganizowanego i nie będzie kontynuowana a przedmiotowe działki nie zostały nabyte tylko i wyłącznie w celu ich dalszej odsprzedaży czynność ta nie powinna być uznana za element prowadzonej działalności gospodarczej. I nie powinna rodzić obowiązku odprowadzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 16 grudnia 2002 r. nabył wraz z żoną działki rolne nr 30 i 16/1 o łącznej powierzchni 1,82 ha położone w miejscowości B. Powyższe działki jak i działki powstałe z późniejszych podziałów Wnioskodawca nieprzerwanie użytkuje w swoim gospodarstwie rolnym o łącznej powierzchni około 5 ha.

Ponadto Wnioskodawca stwierdza, że jest rolnikiem ryczałtowym. Nie dokonuje i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej a jego działalność rolnicza sprowadza się do wykoszenia raz w roku posiadanych łąk celem ich ochrony przed zachwaszczeniem i uzyskania dopłat unijnych.

Jedyną korzyścią finansową jaką przynosi Wnioskodawcy przedmiotowe gospodarstwo rolne są dopłaty bezpośrednie: Jednolita Płatność Obszarowa (JPO) i dopłata do obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW). Aby je uzyskać Wnioskodawca musi posiadane łąki minimum raz w roku wykosić. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym tylko w formalnym zakresie wynikającym z posiadania użytków rolnych o powierzchni powyżej 1 ha i korzystania z ww. dopłat unijnych.

Rok 2009 jest ostatnim piątym rokiem tego programu i Wnioskodawca nie wyklucza, że od 2010 r. nie będzie więcej z dopłat unijnych korzystał. Aby uzyskać dopłaty należy raz w roku do 15 lipca wykosić łąki. Wnioskodawca dopłaty unijne uzyskał cztery razy. Za 2008 r. były to kwoty: z tytułu JPO - 936,50 zł, z tytułu OMW - 883,20 zł W poprzednich latach wysokość tych kwot była nieznacznie niższa.

W akcie notarialnym z dnia 16 grudnia 2002 r. jest zapis, że działki nr 30 i 16/1 Wnioskodawca kupuje w celu przyłączenia ich do gospodarstwa rolnego. Przy czym zastrzega, że jest to standardowy zapis używany w tamtym okresie w przypadkach kiedy ziemię rolną nabywały osoby już posiadające więcej niż 1 ha gruntu, a teren ten nie był objęty Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. Rzeczywistym powodem zakupu tych działek jak stwierdza było ich położenie, gdyż graniczyły z działką Wnioskodawcy nr 52/2 a dodatkowo ich atrakcyjna lokalizacja zachęciła Wnioskodawcę do podjęcia planów wybudowania na nich domu. Działki nr 30 i 16/1 nie były przedmiotem najmu i dzierżawy.

W 2005 r. Pan C. zwrócił się do Wnioskodawcy z prośbą o odsprzedanie części działek nr 30 i 16/1, W dniu 20 marca 2006 r. Wójt Gminy B. wydał decyzję o scaleniu i nowym podziale działek nr 30 i 16/1 położonych w miejscowości B., na działki o nr: 235/1 do 235/6. W dniu 9 maja 2006 r. Wnioskodawca sprzedał działkę rolną nr 235/2 o pow. 0,2 ha Panu C. W dniu 1 sierpnia 2008 r. wszedł w życie Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego "B.". Zgodnie z jego zapisami przeznaczenie powyższych działek o numerach 235/1 do 235/6 zostało zmienione z rolnego na budowlane (oznaczenie UT - usługi turystyczne z dopuszczalną zabudową jednorodzinną).

We wrześniu 2008 r. Pan C. zwrócił się do Wnioskodawcy z prośbą o odsprzedanie części działek nr 235/1 i 235/4 celem powiększenia zakupionej uprzednio działki nr 235/2. Nowy podział uwzględniający prośbę Pana C. został zatwierdzony 31 października 2008 r. W dniu 29 grudnia 2008 r. Wnioskodawca sprzedał Panu C. działkę nr 238/1 o pow. 287 m ² i nr 235/8 o pow. 109 m ^2. W wyniku ww. podziału działka nr 235/1 została pomniejszona o działkę 235/8 i uzyskała numer 235/7. Natomiast po wydzieleniu z działki 235/4 działki 238/1 pozostała część nie mogła niezależnie istnieć gdyż jej powierzchnia była za mała i niezgodna zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. W związku z powyższym została połączona z działką nr 235/5 w efekcie czego powstała nowa działka nr 238/2.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowle i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Jak wynika ze stanu faktycznego działki o nr 235/6 i 238/2, powstałe w wyniku scalenia i nowego podziału działek nr 30 i 16/1 dokonanego decyzją Wójta Gminy B. z dniu 20 marca 2006 r. na działki o nr: 235/1 do 235/6, a następnie ponownego podziału i scalenia działek nr 235/1, 235/2, 235/4 i 235/5 na działki nr 235/7 i 238/2 w związku ze sprzedażą Panu C. działek nr 235/8 i 238/1, mają charakter budowlany.

Zgodnie bowiem z zapisami w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego "B.", który wszedł w życie w dniu 1 sierpnia 2008 r. przeznaczenie działek o numerach 235/1 do 235/6 zostało zmienione z rolnego na budowlane (oznaczenie UT - usługi turystyczne z dopuszczalną zabudową jednorodzinną). W konsekwencji takie również przeznaczenie mają działki o nr 235/6 i 238/2 przeznaczone do planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży.

Jednocześnie działki nr 30 i 16/1 z których wyodrębnione zostały mające być przedmiotem planowanej sprzedaży działki nr 235/6 i 238/2 nabyte zostały celem powiększenia prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Powyższe potwierdza zapis w akcie notarialnym z dnia 16 grudnia 2002 r. z którego wynika, że działki nr 30 i 16/1 Wnioskodawca kupuje w celu przyłączenia do gospodarstwa rolnego. Przedmiotowe działki jak i działki powstałe z późniejszych podziałów Wnioskodawca nieprzerwanie użytkował (użytkuje) w swoim gospodarstwie rolnym o łącznej powierzchni około 5 ha. Ponadto Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym. Mimo, iż jak stwierdza w uzupełnieniu do wniosku nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jednakże uzyskuje z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego dopłaty unijne.

Rok 2009 jest piątym rokiem, w którym Wnioskodawca otrzymuje dopłaty unijne. Aby uzyskać dopłaty Wnioskodawca raz w roku do 15 lipca musi wykosić łąki. Wnioskodawca dopłaty unijne uzyskał cztery razy. Za 2008 r. były to kwoty: z tytułu JPO - 936,50 zł, z tytułu OMW - 883,20 zł W poprzednich latach wysokość tych kwot była nieznacznie niższa.

Powyższe grunty nigdy nie były wykorzystywane do celów najmu lub dzierżawy. Przyczyną uprzedniej sprzedaży działek nr 235/2 i 235/8 i 238/1 była prośba Pana C. Środki ze sprzedaży działek nr 235/2 235/8 i 238/1 Wnioskodawca przeznaczył na poprawę sytuacji materialnej rodziny. Środki z planowanej sprzedaży działek nr 238/2 i 235/6 Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na edukację dzieci, poprawę sytuacji materialnej rodziny i jeśli ich wystarczy na budowę na działce nr 235/7.

W dniu 23 grudnia 2002 r. Wnioskodawca sprzedał również nieruchomość gruntową położoną w miejscowości B. Gmina B.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż wydzielenie działek, przekształcenie ich z rolnych na przeznaczone pod zabudowę, sprzedaż działek nr 235/2 i 235/8 i 238/1 Panu C. oraz planowana transakcja sprzedaży działek nr 235/6 i 238/2 ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Bowiem rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Przy czym o tym, że Wnioskodawca jest rolnikiem mimo, że nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej świadczy jego zachowanie i działania podejmowane w celu uzyskania dopłat unijnych z tytułu prowadzenia działalności rolniczej na posiadanych przez siebie gruntach rolnych.

Zauważa się bowiem, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051) rolnikowi przysługuje jednolita płatność obszarowa na będące w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, kwalifikujące się do objęcia tą płatnością zgodnie z art. 143b ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1782/2003, jeżeli:

2a) przestrzega wymogów przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;

Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, zwłaszcza że grunty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią składnik majątkowy tego gospodarstwa rolnego.

Z powyższego bezsprzecznie wynika, iż grunty, z których Wnioskodawca wyodrębnił działki przeznaczone do sprzedaży, po nabyciu przez Wnioskodawcę zostały wykorzystane na powiększenie gospodarstwa rolnego, a zatem zostały wykorzystane do działalności gospodarczej. Do chwili obecnej nieruchomości są wykorzystywane przez Wnioskodawcę rolniczo w celach zarobkowych tj. celem uzyskania dopłat rolniczych.

Przy czym bez znaczenia dla przedmiotowego stwierdzenia jest, iż Wnioskodawca nie dokonywał dostawy produktów rolnych ze swego gospodarstwa rolnego wobec faktu, iż otrzymywał dopłaty (dochody) za utrzymywanie swojego gospodarstwa rolnego w należytej kulturze (gotowości) rolnej.

Stwierdzić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności wskazujące na wykorzystanie gruntów, które mają być przedmiotem sprzedaży, dla celów zarobkowych w sposób ciągły, gdyż Wnioskodawca prowadził i podejmuje na ww. gruncie działania w ramach działalności rolniczej.

Wnioskodawca podnosi, iż nabyte grunty stanowią majątek osobisty. Jednak w przedstawionej sytuacji nie można mówić o majątku osobistym Wnioskodawcy, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowe grunty zostały po nabyciu wykorzystane, jak wykazano wyżej, do prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem w myśl powołanego już wcześniej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest również działalność rolnicza jak i wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem zamierzana w tych okolicznościach sprzedaż działek nie stanowi niczego innego jak wyprzedaż majątku należącego do "przedsiębiorstwa" Wnioskodawcy.

Ponadto istotnym elementem wskazującym również na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich Wnioskodawca dokonał w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia.

Czynności związane z scaleniem i nowym podziałem działek nr 30 i 16/1, a następnie ponowny podział i scalenia działek nr 235/1, 235/2, 235/4 i 235/5 na działki nr 235/7 i 238/2 w związku ze sprzedażą Panu C. działek nr 235/2, 235/8 i 238/1. Zmiana przeznaczenia działek nr 30 i 16/1, z których wyodrębnione zostały mające być przedmiotem planowanej sprzedaży działki nr 235/6 i 238/2, z rolnego na przeznaczony pod zabudowę. Wszystkie te okoliczności wskazują na przygotowanie gruntu w sposób umożliwiający jego sprzedaż.

Okoliczność podziału nieruchomości gruntowej na mniejsze działki wskazuje, iż powzięto zamiar sprzedaży w sposób zorganizowany i częstotliwy, zmierzający do osiągnięcia korzyści finansowych. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

W powyższej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku działek nr 238/2 i 235/6 kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Powyższym czynnościom można jak najbardziej przypisać charakter częstotliwy.

Nie można zatem uznać, aby wszystkie powyższe działania podejmowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Wnioskodawca ponadto stwierdza, iż pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na edukację dzieci, poprawę sytuacji materialnej rodziny i jeśli ich wystarczy na budowę na działce nr 235/7. Powyższe nie może w tym przypadku przesądzać o osobistym charakterze dokonanych czynności, każdy bowiem podmiot prowadzący działalność gospodarczą, będącą źródłem utrzymania tego podmiotu (podstawowym czy dodatkowym), prowadzi ją właśnie po to aby osiągać zyski i przeznaczać je na zaspokojenie własnych potrzeb bytowych.

Powyższe wskazuje jednoznacznie na zarobkowy i handlowy charakter podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności, tak samo profesjonalny jak zarobkowa sprzedaż produktów rolnych, co definitywnie wyklucza możliwość zakwalifikowania takiego działania do sfery osobistej, poza gospodarczej. Wnioskodawca nie przedstawił przy tym, poza ewentualnie planowanymi, żadnych okoliczności potwierdzających jakiekolwiek prywatne wykorzystanie nabytego gruntu.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia gruntu, jak i w czasie jego posiadania, Wnioskodawca podjął szereg działań wskazujących na zamiar związania nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem planowana sprzedaż gruntów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca staje się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić bowiem należy, iż jedynie w sytuacji, w której przedmiotowa czynność sprzedaży działek miałaby związek z zaspokajaniem potrzeb czysto osobistych osoby ją wykonującej, można byłoby uznać, że nie jest to czynność wykona przez podatnika podatku od towarów i usług. W omawianej sytuacji jedynie osobisty charakter czynności mógłby świadczyć o tym, że nie jest ona związana z działalnością gospodarczą podatnika.

Reasumując, należy stwierdzić, że dla sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem interpretacji w okolicznościach wskazanych we wniosku, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż sprzedaż ta ma znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki określonej art. 41 ust. 1 tej ustawy.

W konsekwencji dokonanie przez Wnioskodawcę dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem sprzedający, tj. Wnioskodawca w odniesieniu do powyższej transakcji, występuje w charakterze podatnika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać z nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.