IBPP1/443-170/08/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana "X" zawarte we wniosku z dnia 28 stycznia 2008 r. (data wpływu 30 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2008 r. (data wpływu 18 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy udziałów w prawie własności czterech niezabudowanych działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy udziałów w prawie własności czterech niezabudowanych działek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-170/08/AL z dnia 1 kwietnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej tj. nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. W dniu 9 lutego 1998 r. na podstawie umowy sprzedaży nabył - z zamiarem zapewnienia sobie zabezpieczenia na przyszłość - udziały w prawie własności (w 30/1000 części) trzech niezabudowanych działek położonych w obrębie (...) w Gminie (...) numerach ewidencyjnych 284/77 o pow. 1,4629 ha oraz 284/81 o pow. 3,45530 ha (z której w wyniku zmian geodezyjnych została następnie wydzielona działka nr 284/88 o pow. 1,8243 ha) oraz nr 284 o pow. 7,2646 ha.

Działka nr 284/81 została następnie podzielona na dwie działki gruntu o nr 284/87 o pow. 15.000 m#61447; oraz 284/88 o pow. 18.243 m#61447;. Podział działki nr 284/81 na ww. działki o nr 284/87 i 284/88 nastąpił w związku z decyzją Gminy o przeznaczeniu części działki 284/81 pod poszerzenie drogi krajowej nr 5 i przebudowę węzła komunikacyjnego.

Decyzją Wójta Gminy z dnia 20 marca 2002 r. (nr...) działka nr 284/84 została podzielona na niezabudowane działki o numerach 284/115 AM-1 o pow.1293 m#61447; oraz 284/116 o pow. 71.441 m#61447;, w których to udział Wnioskodawcy wyniósł 80/1000 części. Działka nr 284/84 została podzielona na ww. działki ze względu na to, że wewnątrz działki nr 284/84 znajdowała się działka stanowiąca własność Gminy, na której zlokalizowana była nieczynna studnia. Utrudniało to zagospodarowanie działki 284/84.Wydzielenie oraz podział został dokonany na wniosek Gminy, a Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele wyrazili na to zgodę.

Z kolei w dniu 16 grudnia 2002 r. na podstawie umowy zamiany zawartej z Gminą udział Wnioskodawcy w prawie własności działki nr 284/115 AM-1 został zamieniony na udział (30/1000 części) w prawie własności działki nr 284/82 AM-1 o pow. 895 m#61447;. Zamiany powyższej dokonano na zasadzie ekwiwalentności z Gminą a poprzez zamianę Gmina chciała uzyskać poszerzenie swojej działki sąsiadującej z działką podlegającą zamianie.

W dniu 30 listopada 1998 r. Wnioskodawca sprzedał (jak również pozostali współwłaściciele) swój udział we własności (30/1000 części) działki nr 284/87 na rzecz osoby prawnej - ze względu na ówczesne prywatne potrzeby finansowe. Aktualnie Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w 30/1000 części) w prawie własności czterech niezabudowanych działek nr 284/77 o pow. 1,4686 ha oraz nr 284/88 o pow. 1,8243 ha, nr 284/82 o pow. 895 m#61447; oraz nr 284/116 o pow. 7,1441 ha. Działki te stanowią jego majątek odrębny. Działki te zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego ustalonego przez Gminę położone są na terenach przeznaczonych pod produkcję i budownictwo, obsługę firm, finanse, transport, handel hurtowy i detaliczny. Działki te stanowią jego majątek osobisty i nie służyły w przeszłości do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał ich do prowadzenia działalności rolniczej. Działki te nie były również przedmiotem najmu, dzierżawy (nie czerpał żadnych pożytków z tego tytułu). Sprzedaży ww. udziałów w prawie własności ww. działek ma zamiar dokonać jednym aktem notarialnym.

Powodem sprzedaży udziałów w prawie własności ww. działek są aktualne potrzeby Wnioskodawcy. Środki ze sprzedaży posiadanych udziałów w prawie własności ww. działek zamierza przeznaczyć na potrzeby własne i zabezpieczenie na przyszłość. Nie ma sprecyzowanego celu na jaki ewentualnie przeznaczy uzyskane ze sprzedaży środki. W przeszłości Wnioskodawca nie był zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Ponadto z informacji zawartych w poz. 52 wniosku dotyczącej stanowiska własnego, wynika, iż z tytułu dochodów osiągniętych z najmu lokali mieszkalnych i użytkowych Wnioskodawca rozlicza się podatkowo zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Wnioskodawca jest również właścicielem trzech innych działek budowlanych zlokalizowanych w (...), które nabył w 2005 r. od osób fizycznych: nr 1382/4 o pow. 0,2210 ha (w dniu 25 lipca 2005 r.), udział we własności (17/100 części) w działce 1382/3 o pow. 0,2209 ha (w dniu 25 lipca 2005 r.) i nr 1383/2 o pow. 0,2627 (w dniu 5 października 2005 r.). Działki te nabył na cele prywatne, są one położone obok siebie i stanowią jedną całość. Działek tych nie zamierza sprzedawać. W maju 2005 r. Wnioskodawca sprzedał udział we współwłasności w nieruchomości przy ul. (...) w (...), który nabył 20 lat wcześniej.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy jednorazowa sprzedaż przez Wnioskodawcę (jako osobę fizyczną) udziałów w prawie własności czterech niezabudowanych działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT i czy z tego tytułu Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja sprzedaży udziałów w prawie własności czterech niezabudowanych działek położonych w (...) Gmina nie będzie podlegała podatkowi VAT, gdyż dokonywać będzie on sprzedaży prywatnego, osobistego majątku w warunkach wskazujących, że sprzedaż ta nie będzie dokonywana z zamiarem powtarzania czy ciągłego charakteru. Udziały w prawie własności działek, które Wnioskodawca zamierza sprzedać nabył w 1998 r. nie planując ich sprzedaży, poza tym nie służą one i nie służyły nigdy dla celów działalności gospodarczej. Natomiast z dochodów osiąganych z najmu lokali mieszkalnych i użytkowych rozlicza się podatkowo zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Ponadto przeznaczenie działek, we współwłasności których udziały zamierza sprzedać (tj. działki 284/88, 284/77, 284/82 oraz 284/116) w planie zagospodarowania przestrzennego ustalone zostało z inicjatywy Rady Gminy. Sprzedaż udziałów w prawie własności kilku działek stanowiących majątek osobisty Wnioskodawcy nie będzie obrotem profesjonalnym, a co za tym idzie w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie działalnością gospodarczą dla celów podatku VAT.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza wyroki WSA: z dnia 15 stycznia 2007 r. (sygn. akt III SA/ Wa 3885/06) z dnia 26 stycznia 2007 r. (sygn. akt I SA/ Wr 1688/06), z dnia 21 lutego 2007 r. (sygn. akt II SA/Wa 4176/06), z dnia 8 listopada 2007 r. (sygn. akt III SA/Gl 571/2007) z dnia 16 maja 2007 r. (sygn. akt I SA/Wr 153/2007) oraz wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I FSK 603/06)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku udziałów w nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W tym miejscu należy podkreślić, iż zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 1998 r. dokonał zakupu udziałów w kilku (czterech) nieruchomościach gruntowych położonych na terenach aktywności gospodarczej przeznaczonych pod produkcję i budownictwo, obsługę firm, finanse, transport, handel hurtowy i detaliczny.Nie można zatem uznać, iż nieruchomości te zostały zakupione celem zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych swoich lub ewentualnie rodziny, gdyż charakter terenu nie wskazuje, aby ktoś miał zamiar dokonywać jego zakupu z myślą o wybudowaniu domu jednorodzinnego.

Wnioskodawca wskazuje, iż zakupu powyższych udziałów w prawie własności niezabudowanych działek dokonał z zamiarem zapewnienia zabezpieczenia na przyszłość. Z powyższego wynika, iż dokonując zakupu ww. udziałów w nieruchomościach Wnioskodawca dokonał inwestycji środków pieniężnych z zamiarem ich odzyskania w przyszłości. Natomiast w tym konkretnym przypadku odzyskanie zainwestowanych środków możliwe jest przede wszystkim przez sprzedaż udziałów, ewentualnie dzierżawę nieruchomości lub inwestycje. Z powyższego wynika, iż sformułowanie "z zamiarem zabezpieczenia na przyszłość" nie można interpretować inaczej niż celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, co jednoznacznie wskazuje, iż zakupu dokonano dla celów zarobkowych.

Zatem sam zamiar wykorzystania przedmiotowej nieruchomości gruntowej dla celów zarobkowych Wnioskodawca podjął już w momencie zakupu udziałów. Oczywistym bowiem jest, że dokonując inwestycji celem zabezpieczenia przyszłości, czyni się to z zamiarem osiągnięcia zysków w przyszłości, chociaż zamiar ten nie zawsze będzie zrealizowany. Nie mniej jak stwierdzono powyżej, o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT, przesądza sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, a nie istotny jest rezultat.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, sam zamiar prowadzenia działalności powiązany z zakupami dokonanymi w tym celu nadaje podmiotowi status podatnika VAT.Istotnym jest również fakt, iż Wnioskodawca dokonał zakupu udziałów kilku nieruchomości, wykazując w tym momencie zamiar częstotliwego wykonywania czynności. Ponadto, z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał już w przeszłości tj. w 2005 r. sprzedaży udziału we współwłasności w nieruchomości przy ul. (...) w (...).

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W przedstawionej sytuacji sprzedaż udziałów jest kolejną sprzedażą nieruchomości, ponadto konsekwencją zakupu udziałów kilku nieruchomości jest sprzedaż lub osiąganie innego rodzaju zysków z kilku nieruchomości, inne rozwiązanie jest niemożliwe. Fakt, że w chwili obecnej Wnioskodawca ma zamiar dokonania jednorazowej sprzedaży posiadanych udziałów nie ma znaczenia, bowiem jak już wielokrotnie podkreślano istotny jest zamiar, a nie efekt, ponadto faktycznie Wnioskodawca ma zamiar dokonać sprzedaży udziałów nie jednej lecz kilku nieruchomości. Tę okoliczność narzuca fakt, że dla powyższych nieruchomości znalazł się jeden odbiorca. W konsekwencji przesłanka częstotliwego wykonywania czynności zostaje w przedmiotowej sprawie wypełniona.

Wnioskodawca twierdzi, iż dokonuje sprzedaży nieruchomości ze swojego majątku osobistego, gdyż nieruchomości te nie służą i nie służyły do celów działalności gospodarczej. Jednakże z treści wniosku jednoznacznie wynika, iż zakupu nieruchomości dokonano celem inwestycji prywatnych środków pieniężnych. Nie można zatem stwierdzić, iż zakupu dokonano na cele osobiste, np. na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca wskazuje, iż środki uzyskane ze sprzedaży udziałów w nieruchomościach przeznaczone zostaną na potrzeby własne i zabezpieczenie na przyszłość. Zatem należy zauważyć, iż Wnioskodawca, traktując zakup nieruchomości jako lokatę kapitału i podejmując czynności zmierzające następnie do jego sprzedaży, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku udziałów w nieruchomościach kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Wnioskodawca twierdzi, iż podjęte przez niego działania nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie mniej to właśnie te działania są działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości z zamiarem wykorzystania ich dla celów zarobkowych.

Należy również zauważyć, iż w kontekście podstawowej zasady podatku VAT, jaką jest zasada neutralności, bezzasadnym byłoby przyjęcie przez ustawodawcę, iż ta sama czynności w przypadku podmiotu, który zarejestrował się jako podatnik VAT czynny i zgłosił działalność w zakresie handlu nieruchomościami byłaby opodatkowana inaczej (nieopodatkowana), niż w przypadku gdy dokonuje jej podmiot, który takiego zgłoszenia nie dokonał, kiedy zamiar i efekt zarobkowy obydwu transakcji jest identyczny. Różnica wynika tylko z kwestii formalnych dokonanych przez obydwa podmioty. Twierdzenie Wnioskodawcy, że powodem sprzedaży udziałów w nieruchomościach jest uzyskanie środków na swoje potrzeby własne, nie może w tym przypadku przesądzać o osobistym charakterze dokonanych czynności, każdy bowiem podmiot prowadzący działalność gospodarczą będącą źródłem utrzymania tego podmiotu, prowadzi ją właśnie po to aby osiągnąć zyski i przeznaczyć je na zaspokojenie własnych potrzeb bytowych.Bezsprzecznie zatem wszystkie przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności w przedmiotowej sprawie wskazują na to, iż nabył on udziały w nieruchomościach z zamiarem wykorzystania ich do celów zarobkowych, co w stanowi w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarczą.

W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie działał w charakterze handlowca z zamiarem częstotliwego wykonywania czynności dla celów zarobkowych, tym samym spełniając przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 kwalifikujące go dla uznania za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż podjęto działania wskazujące na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem jej sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca staje się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedstawione okoliczności, wskazują bezspornie na częstotliwy i zarobkowy charakter dokonywania tych czynności.

Na marginesie należy wspomnieć, iż źródłem przychodów Wnioskodawcy jest najem lokali mieszkalnych i użytkowych, z których rozlicza się podatkowo zgodnie z obowiązującymi przepisami. Powyższa okoliczność może potwierdzać fakt, że wykorzystanie nieruchomości dla celów zarobkowych jest źródłem przychodów Wnioskodawcy, a tym samym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Nadmienić należy ponadto, że dostawa przedmiotowych udziałów w prawie własności nieruchomości nie może korzystać z jakiegokolwiek zwolnienia od podatku VAT, bowiem w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ww. ustawy, zwolnienia podmiotowego określonego w ust. 1 i 9 tegoż artykułu (tj. ze względu na wartość sprzedaży niższą niż 50.000 zł), nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Zatem nawet w przypadku, gdy wartość sprzedaży udziałów w prawie własności gruntów byłaby niższa niż 50.000 zł, istnieje obowiązek opodatkowania tej transakcji.

Jednocześnie, podatnik dokonujący dostawy udziałów w prawie własności gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Reasumując dokonanie dostawy udziałów w prawie własności czterech niezabudowanych działek przeznaczonych pod zabudowę, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem sprzedający, tj. Wnioskodawca w odniesieniu do powyższej transakcji, występuje w charakterze podatnika.

Nadmienia się ponadto, że wskazane przez Wnioskodawcę orzecznictwo dotyczy indywidualnych spraw, w których zostało wydane i nie może być traktowane jako źródło powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.